Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

LES ΜERDES

"ENFANTS DE LA PATRIE"*
Σταχυολογω την ειδηση απο το διαδικτυο:
"Ήδη τη Δευτέρα παραιτήθηκε η μόνη γαστρεντερολόγος και μάλιστα λόγω εξάντλησης, αφού για μεγάλο χρονικό διάστημα λειτουργούσε ουσιαστικά μόνη της την κλινική του Νοσοκομείου (του Βολου)".

Τωρα τα σκατα του μνημονιου μενουν αδεσποτα (Τρελα Σκατα) στο γαστρεντερικο σωληνα του χρηματοπιστωτικου φασισμου αντιρατσιστικολογωντας και λεηλατωντας το λαο.

* "ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ" του Γαλλου ραπερ Guizmo (Lamine Diakité)
"Tu sais les merdes qui jouaient les fous"

Λεξιλογιο για την ενεργητικη μεταφραση του στιχου του Guizmo, ωστε απο παθητικοι μνημονιοκαβαλημενοι να γινουμε, επιτελους, ενεργοι μνημονιοκουβαλητες πολιτες.

Tu sais = δευτερο ενικο προσωπο του ρηματος "ξερω", "γνωριζω".

les merdes = πληθυντικος αριθμος της λεξης "σκατο", θηλυκου γενους στη Γαλλικη ως εξ οπης ορμωμενου, ουδετερου** - αναδελφου γενους στην Ελληνικη γλωσσα ως εις οπην απελευσομενου.

qui = αναφορικη αντωνυμια "που".

jouaient = τριτο πληθυντικο προσωπο του ενεστωτα του ρηματος "παιζω" παιγνιο τι και ουχι μνημονιοπεοπαιδια, κοινως μνημονιοαυνανισμο (αυτουποτιμηση ή εσωτερικη υποτιμηση), κοινοτερως σε επιρρηματικο συγκριτικο τυπο μνημονιομα@@κια.

les fous = πληθυντικος αριθμος της λεξης (ουσιαστικου και επιθετου) "τρελος".

** Περι ουδετεροτητας εκ της ιδιας συμμαχιας του αξονα (φασισμου και ναζισμου) τα βελη: "οι ουδετεροι ποτε δεν επιβαλλονται στα γεγονοτα, παντα βυθιζονται και μονο το αιμα κινει τους τροχους της ιστοριας" (Benito Mussolini).

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

ΕΤΕΡΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΜΝΗΜΟΝΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟΚΡΑΤΙΑ,
ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΒΙΑ,
ΜΝΗΜΟΝΙΟΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟΦΑΣΙΣΜΟΣ,
ΜΙΑ ΝΤΕΤΕΡΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΤΗΤΑ


"Ανευ αιτιου ουδεν εστιν"
(Αριστοτελης)

Διαβαζουμε καθημερινα στα ΜΜΕ και ΟΤ (Μεσα Μνημονιακης Επικοινωνιας και Οικονομικης Τρομοκρατιας), σε αλλα απο επαγγελματικο καθηκον παραπληροφορησης και τρομοκρατησης και σε αλλα απο βλακεια, πως η φτωχεια, η πεινα και η ανεργια εκτρεφουν το φασισμο, αποσιωπωντας, αποκρυπτωντας ή αγνοωντας, πως η φτωχεια, η πεινα και η ανεργια αποτελουν απο μονα τους, για να χρησιμοποιησω μια μνημονιολεξιλαγνειακη εκφραση, "πρωτογενη πλεονασματα" του φασισμου.

Προκειται, προφανως, για μια συγχυση της αλυσιδας της αιτιοτητας, του αιτιου και του αιτιατου, του αιτιου και του αποτελεσματος.

Βασικο στοιχειο της αιτιοκρατιας (ντετερμινισμου) ειναι μια εκδηλωση μεταβολης του αντικειμενικου κοσμου ως συνεπεια της ανθρωπινης βουλησης και επειδη συχνα οι σχεσεις αιτιου και αιτιατου ειναι ασαφεις και αμφιδρομες, ο χρονος αποτελει το κριτικο στοιχειο της αιτιοτητας.

Η φτωχεια, η πεινα και η ανεργια, με τη βαρβαροτητα και τον αυταρχισμο που επιβληθηκαν στη χωρα μας απο μια ανιερη συμμαχια των βασικων πυλωνων του συγχρονου καπιταλισμου, της χρηματοπιστωτικης και της αστικης πολιτικης εξουσιας, συνιστουν μια βιαιη μεταβολη της κοινωνικης και οικονομικης υποστασης του αντικειμενικου κοσμου, αποτελωντας μια πρωτογενη πραξη φασιστικης βιας, αυτο που απο καιρο χαρακτηρισα ως χρηματοπιστωτικο φασισμο ή τραπεζοφασισμο.
Κατα συνεπεια, η οποιαδηποτε αντιδραση, ατομικη ή κοινωνικη, αντανακλαστικη ή οργανωμενη, στην απροκαλυπτη μνημονιακη βια δεν αποτελει ιντετερμινιστικη πραξη αυθαιρετης βιας, αλλα ντετερμινιστικη αντιδραση, αντιβια στη βια.

Η φτωχεια, η πεινα και η ανεργια, λοιπον, αποτελουν την πρωτογενη βια, εστω και αν αυτη καλυπτεται με προσχηματα, οπως η "σωτηρια".
Εξαλλου, η σωτηρια των κατεξοχην οικονομικων καπιταλιστικων φασιστικων μηχανισμων του τραπεζικου συστηματος δεν αποτελει ιερο σκοπο, που αγιαζει το μεσο της κοινωνικης εξαθλιωσης για τη διασφαλιση της, ακομα και αν αποτελει αναγκαιο κακο της στρουκτουραλιστικης υποστασης της καπιταλιστικης κοινωνιας.

Στην περιπτωση, δηλαδη, της συγχρονης μνημονιοτραγωδιας του Ελληνισμου, η σωτηρια αποτελει το προσχημα της ενεργητικης καπιταλιστικης φασιστικης βουλησης, οπως συμβαινει πολυ συχνα σε μεταφυσικα φαινομενα, οπου η τυχη  αποτελει το προσχημα της αβουλιας, οπως ευστοχα παρατηρησε και ο Δημοκριτος "ανθρωποι τυχης ειδωλον επλασαντο προφασιν ιδιης αβουλιης, βαια γαρ φρονησει τυχη μαχεται, τα δε πλειστα εν βιω εξυνετος οξυδερκειη κατιθυνει"
(Οι ανθρωποι επλασαν το ειδωλο της τυχης, ως προφαση της αβουλιας τους, γιατι σπανια μαχεται η τυχη με τη φρονηση, ενω, συνηθως, η συνετη οξυδερκεια κατευθυνει τη ζωη).

Ακομα, στην περιπτωση του μνημονιοφασισμου και του αντιμνημονιοφασισμου, κατι αναλογο με το θρησκευτικο φονταμενταλισμο της μεταρρυθμισης και αντιμεταρρυθμισης, δεν μπορει κανεις να αναζητησει αλλοθι στην αρχη της συγχρονικοτητας ή αρχη της μη αιτιατης συνδεσης των Carl Jung και Wolfgang Pauli, που χαρακτηριζει ενα ταυτοχρονο συμβαν δυο φαινομενων ασυνδετων αιτιοκρατικα, αλλα συνεχομενων εννοιολογικα ή μια χρονικη συμπτωση δυο ή
περισσοτερων μη αιτιατα συνδεομενων γεγονοτων, που εχουν ιδιο ή παρομοιο νοημα, ισοβαθμο, ισοδυναμο κατα τη μνημονιοκρατικη ορολογια, ως ερμηνευτικη αρχη της αιτιοτητας.

Η ισοδυναμια, λοιπον, της μνημονιοκρατιας ως μηχανισμου εκτακτης αναγκης, κατα τον Νικο Πουλαντζα, της χρηματοπιστωτικης εξουσιας και της αντιμνημονιοκρατιας, ως μηχανισμου εκτακτης αντιαναγκης, συνιστουν μια σαφη σχεση αιτιοτητας, με ακομα σαφεστερη χρονικη ιεραρχηση αιτιου και αιτιατου.
Οσον αφορα την αντιφασιστικη ρητορικη του αιτιου, της χρηματοπιστωτικης εξουσιας, μια και αναφερθηκα στον Carl Jung με τις ψυχολογικες του προσεγγισεις, δεν ειναι τιποτα αλλο παρα ενας απλος αμυντικος μηχανισμος προσποιησης και μεταθεσης του πολιτικου Εγω στο αιτιατο.
Βεβαια, θα μπορουσα να διακρινω στις προθεσεις της μνημονιακης εξουσιας μια σκοπιμοτητα αμβλυνσης των σχεσεων της αιτιοτητας, για τη συγκροτηση του συλλογικου ασυνειδητου και των αρχετυπων, ως ψυχοφυσικων οντοτητων (ψυχοειδη), που ο διαψυχισμος τους θα μπορουσε να προκαλεσει ανεξηγητες καταστασεις, ωστε απο την παραπολιτικη και την παραοικονομια η πολιτικη βουληση να μεταναστευει στην παραψυχολογια.

Το διλημμα, λοιπον, ειναι μια συνειδησιακη εκκρεμοτητα αναμεσα στη βαρβαροτητα του μνημονιοφασισμου και τη βιαιοτητα του αντιμνημονιοφασισμου, που δεν αποτελει εναν τεχνητο διαχωρισμο, αλλα μια τεχνητη εκμεταλλευση και αποπειρα αναστροφης μιας ντετερμινιστικης ακολουθιας για την επιβιωση του συστηματος της ταξικης καπιταλιστικης βιας.

Προσωπικα αισθανομαι ισοδυναμη απεχθεια απεναντι στον αδηλο φασισμο των γραβατοχιτωνων και τον δεληλωμενο των μελανοχιτωνων και θεωρω ως τη μεγαλυτερη εχθρικη πραξη και προκληση κατα του Ελληνισμου τη φασιστικη οικονομικη εκτελεση της Κυπρου, σε μια στιγμη που η Ελλαδα ηταν ηδη νεκρη και προσκυνημενη, ενεργεια που δεν θα επιτρεψει ποτε τον Ελληνα να αισθανθει φιλος ή συμμαχος με τους Ευρωπαιους εκτελεστες του.

Η Rosa Luxemburg σε ενα σχολιο της στο Die Neue
Zeit στις 14 Μαΐου 1902 κατεγραψε τα ορια της βιας και της νομιμοτητας.

"Η βια, απο τοτε που εμφανιστηκε η "αστικη νομιμοτητα", ο κοινοβουλευτισμος**, οχι μοναχα δεν επαψε να παιζει εναν ιστορικο ρολο, αλλα ειναι και σημερα επισης, οπως και σε ολες τις προηγουμενες εποχες, η βαση της κυριαρχης πολιτικης ταξης.
Το καπιταλιστικο κρατος στο συνολο του βασιζεται στη βια...
Τι αλλο παρα βια ειναι στην ουσια της η αστικη νομιμοτητα;
Αν ενα προσωπο παρα τη θεληση του το στερησουν αλλοι απο ενα μερος της ιδιοκτησιας του και του εισοδηματος του, κανενας δε θα διστασει να πει οτι αυτο ειναι μια πραξη βιας.
Μα απο τη στιγμη που αυτη η ληστεια θα ονομαστει "φορολογια", προκειται μοναχα για εφαρμογη του νομου (νομιμοτητα).
Συμπερασματικα, ο,τι παρουσιαζεται στα ματια μας ως αστικη νομιμοτητα δεν ειναι τιποτε αλλο, παρα η βια της κυριαρχης ταξης ανυψωμενη εκ των προτερων σ' επιτακτικο κανονα".

Τον επιτακτικο αυτο κανονα της αμεσης οικονομικης βιας η μνημονιοκρατια, αγνοωντας την αρχη του Μενανδρου "οπου βια παρεστι, ουδεν ισχυει νομος", τον ονομασε "σωτηρια" και καθε προσπαθεια αντιβιαιης αποκρουσης της "φασισμο", με ταυτοχρονη ενοχοποιηση της κοινωνιας, αφου "η κοινωνια προετοιμαζει το εγκλημα και ο εγκληματιας απλα το διαπραττει" (Hugo) και ως αντανακλαστικο  αντιπερισπασμο  κατασκευασε το διλημμα αναμεσα στη βια της "σωτηριας" και τη σωτηρια απο το βια, γιατι "η βια συγκαλυπτεται μονο με
ψεματα και τα ψεματα
συντηρουνται μονο με τη βια" (Σολζενιτσιν).

* ΕΤΕΡΑΡΧΙΑ ή ΕΤΕΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ
Ελληνικη αποδοση του Ντετερμινισμου.

** Πολυ περισσοτερο οταν ο μνημονιοκοινοβουλευτισμος μετερχεται μεσων εκτακτης αναγκης, οπως ο επικυρωτικος χαρακτηρας πραξεων νομοθετικου περιεχομενου, ο κοινοβουλευτικος παλιμπαιδισμος με μοναρθρους νομους, ενα βημα πριν τον αναρθρο πολιτικο πρωτογονισμο, κλπ, αναγομενος στην πραγματικοτητα σε ενα αλλοθικο, ας μου επιτραπει ο νεολογισμος, συστημα μιας εικονικης δημοκρατιας εκτακτης αναγκης, της οποιας το μελλον, δυστυχως Louis
Althusser, διαρκει πολυ.

ΥΓ.
Με την ευκαρια της αναφορας μου στη Rosa Luxemburg, θα ηθελα να επισημανω την αξιολογη μελετη του ιδρυματος Rosa Luxemburg Stiftung, που δημοσιευτηκε τις τελευταιες μερες, των Heiner Flassbeck και Costas Lapavitsas με θεμα
"The systemic crisis of the euro - True causes and effective therapies", που δειχνει ουσιαστικα ως διεξοδο της οικονομικης κρισης την εξοδο της Ελλαδας απο το ευρω.

Δεν ειναι δυνατον να θυσιαζεται ενας λαος, η εθνικη κυριαρχια και η εθνικη συνειδηση για εναν νομισματικο φετιχισμο μιας καταναγκαστικης και εικονικης συμμαχιας, μεσα στην οποια ο Ελληνας δεν θα αισθανθει ποτε συμμαχος των δολοφονων του.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

"Το να γραφεις ποιηση μετα το
Auschwitz ειναι βαρβαρο"
(Theodore Adorno)

Ευτυχως, δεν γραφω ποιηση για να προσβαλω τη βαρβαροτητα του Auschwitz, αλλα σχολια.

Φιλοι μου θεωρησαν υπερβολικη, ισως και εθνικα αδικη, την εισαγωγικη φραση του σχολιου μου Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΖΩΩΝ, με την οποια χαρακτηριζα το ναζισμο ως γονιδιακο στιγμα της Γερμανικης "συνειδησης".

Η απαντηση μου ερχεται απο ενα προγενεστερο δημοσιευμα της Αγγλικης εφημεριδας THE INTEPENTENT.
Σε μια μοναδικη και ιστορικη φωτογραφια του 1915, απο τα αρχεια της γενοκτονιας των Αρμενιων, με κρανια δολοφονημενων Αρμενιων σε πρωτο πλανο στο εδαφος, ποζαρουν σε δευτερο πλανο οι λαφυραγωγοι των κεφαλων, τρεις στρατιωτικοι Τουρκοι, ενας Κουρδος και δυο Γερμανοι αξιωματικοι.
Τριμερης συνδυασμος (τροικα)  μοναδικης βαρβαρικης εποποιΐας.

Πανταχου παρουσα η Γερμανικη βαρβαροτητα, που στο πειραματικο εργαστηριο της γενοκτονιας των Αρμενιων δοκιμασε τη γενοκτονια των Εβραιων, οπως στο πειραματικο οικονομικο κρεματοριο της Ελλαδας δοκιμαζεται σημερα η οικονομικη και ιδεολογικη αποτεφρωση της Ευρωπης.

Ο αρθρογραφος Robert Fisk της εφημεριδας THE INTEPENTENT,  παραθετει στο αρθρο του κατω απο τη φωτογραφια, αρχικα, τη συμβολη μεμονωμενων Γερμανων στη διασωση στοιχειων της γενοκτονιας των Αρμενιων, μεταξυ των οποιων Γερμανων ηταν και υπαλληλοι της γνωστης και μη εξαιρετεας Deutsche Bank, η οποια ηταν χρηματοδοτης των σιδηροδρομων, μεσω των οποιων σιδηροδρομων, παρεπιπτοντως και "εντελως τυχαια", πραγματοποιηθηκαν οι απελασεις, οι εκτοπισεις και οι μεταφορες για τις εκτελεσεις των Αρμενιων.
Η κοινωνικη και διαπολιτισμικη ιστορια μιας τραπεζας, που σημερα λεηλατει την Ευρωπη.

Στη συνεχεια ο αρθρογραφος αναφερεται σε τρια προσωπα κλειδια, που γεφυρωσαν την ιστορικη συνεπεια αναμεσα στην Αρμενικη γενοκτονια και τη γενοκτονια των Εβραιων απο το ναζιστικο καθεστως του Hitler, των
1. Konstantin Freiherr von Neurath, που συνδεθηκε με την 4η Τουρκικη στρατια για την παρακολουθηση του "προγραμματος", οπως συνηθιζει να αποκαλει τις εξοντωσεις των λαων ο τροχηλατος γενοκτονος της Ελλαδας, της εξοντωσης των Αρμενιων και στη συνεχεια τιμηθηκε με τη θεση του υπουργου των εξωτερικων στο ναζιστικο καθεστως του Hitler.
Οι κοποι του επιασαν τοπο και σημερα αν ζουσε θα μπορουσε να διακριθει ως συνδεσμος του "προγραμματος" της Ελληνικης γενοκτονιας, κλεβοντας τη δοξα του Horst
Reichenbach.
Ενος Bach του Reich, της 4ης Γερμανικης δυναστειας.

2. Friedrich Werner von der Schulenburg,  προξενου στο Ερζερουμ το 1915-1916  και αργοτερα πρεσβη του Χιτλερικου καθεστωτος στη Μοσχα.
Σημερα θα μπορουσε να τιμηθει με το "τιμητικο" αξιωμα του διπλωματικου συμβουλου στο οικονομικο παραπετασμα του Ευρωπαικου Νοτου και
3. Rudolf Hoess, Γερμανου στρατηγου στην Τουρκια το 1916.
Το 1940 – 1943 διακριθηκε για τις "ανθρωπιστικες" του υπηρεσιες ως διοικητης του στρατοπεδου συγκεντρωσης του Auschwitz και στη συνεχεια ως αναπληρωτης επιθεωρητης των στρατοπεδων συγκεντρωσης στα κεντρικα γραφεια των SS. Καταδικαστηκε και απαγχονιστηκε απο τους Πολωνους στο Auschwitz το 1947.
Κριμα, γιατι σημερα θα μπορουσε να διαπρεψει ως επιθεωρητης πλεον των στρατοπεδων συγκεντρωσης του Ευρω.

Ο Λουθηρος ειχε χαρακτηρισει τους Τουρκους ως λαο της οργης του Θεου.
Οι Γερμανοι ειναι λαος της οργης του Διαβολου και δεν ειχε αδικο ο Konrad Adenauer, πρωτος μεταπολεμικα Καγκελαριος, που ειπε πως οποιος κανει το Βερολινο πρωτευουσα της Γερμανιας, θα ξαναζωντανεψει το πνευμα της Πρωσιας.

ΥΓ. Η ιστοσελιδα της Αγγλικης εφημεριδας THE INTEPENTENT, η σχετικη με το δημοσιευμα της προαναφερομενης συμμετοχης της Γερμανιας στο "προγραμμα" της γενοκτονιας των Αρμενιων ειναι η παρακατω:

http://www.independent.co.uk/news/world/europe/photograph-links-germans-to-1915-armenia-genocide-8219537.html

Η Γερμανια αποτελει τον κατ' εξοχην "προγραμματισμενο" λαο της Ανθρωποτητας, το λογισμικο της καταστροφης και του θανατου.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΖΩΩΝ*

ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΕΥΡΑΔΕΛΦΟΥ (ΕΝ ΕΥΡΩ ΑΔΕΛΦΟΥ) ΕΘΝΟΥΣ

(Σημειωτικη αναλυση δεν γινεται, βεβαια, χωρις τον Umberto Eco)

"Με τους Γερμανους ειναι οπως με τις γυναικες, δεν φτανεις ποτε στο βαθος" (Umberto Eco)
Κι' εδω υπαρχουν ακομα Ελληνες, που προσπαθουν να μας πεισουν, πως το βαρελι εχει πατο.

Ο ναζισμος δεν ειναι απλα μια διαστροφικη ιδεολογια, αλλα ενα γονιδιακο στιγμα της Γερμανικης "συνειδησης".
Ο επικρατουν χαρακτηρας της, συμφωνα με την ορολογια της κληρονομικοτητας του συμπατριωτη τους Mendel.

Σε ποια αλλη χωρα, εκτος απο αυτη του πλεονασματικου ναζισμου με το πρωτογενες πλεονασμα της βαρβαροτητας και το δευτερογενες ελλειμμα του ανθρωπισμου, θα μπορουσε να συμβει το ειδεχθεστατο και απεχθεστατο εγκλημα της λειτουργιας μπουρδελων ζωων, στα οποια πουτανες και αθωα θυματα ειναι τα ζωα και πελατες τα ανθρωπομορφα Γερμανικα κτηνη;

Συμφωνα με δημοσιευματα σε ηλεκτρονικα και εντυπα μεσα επικοινωνιας, υπολογιζονται στους εκατο χιλιαδες οι πελατες αυτων των ναων της Γερμανικης σεξουαλικης "ηθικης", που καλυπτονται μαλιστα απο το θετο δικαιο, υπο την προϋποθεση της προστασιας των ζωων απο τη σεξουαλικη κακοποιηση.

Σπανια περιπτωση αρμονικης συνυπαρξης φυσικης κληρονομικης διαστροφης και θετου δικαιου.

Πως, ομως,  θα μπορουσε να αποτραπει η σεξουαλικη κακοποιηση μιας κοτας απο εναν Γερμανογοριλα;
Με εναν μοναχα τροπο.
Ο Γερμανογοριλας να αυνανιζεται και η κοτα να σκαει στα γελια κακαριζοντας.
Ειδυλλιακη σκηνη πτερωτου σεξ, εξ' ου και πτερωτος ερωτας, που μονο οι Μπαμπογιαννηδες μνημονιοσχολιαστες του Γερμανικου θαυματος της καθ' ημας σωτηριας θα μπορουσαν να αναλυσουν.

Γιατι θα πρεπει ως Ελληνας να συνεχισω να ζω με προιοντα του εγκληματος της Γερμανικης κτηνοβασιας;

Θυμαται κανεις εθνυποταγης το συνθημα της Εθνεγερσιας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ";

Σε μια στιγμη εθνικης αυτογνωσιας ο Nietzsche ειπε, πως "ο ανθρωπος ειναι ενα σχοινι, τεντωμενο αναμεσα στο ζώο και τον Υπερανθρωπο, ενα σχοινι πανω απο μια αβυσσο".
Ο Γερμανος, ταυτοποιωντας την υπαρξη του, καταφευγει στα μπουρδελα των ζωων για να σωθει απο τη σεξουαλικη αβυσσο, ο μνημονιοελληνας, ζωο ο ιδιος,  στηνει τον κωλο του στον υπερανθρωπο Γερμανο σωτηρα για να σωθει απο την οικονομικη αβυσσο, "βλεποντας προς τα πανω γιατι ποθει την ανυψωση, ενω ο Γερμανος βλεπει προς τα κατω επειδη θεωρει τον εαυτο του ανυψωμενο" (Nietzsche), σε μια αμοιβαια σχεση υποτελειας και κυριαρχιας.

Ο Γερμανος καγκελαριος Konrad Adenauer (1876-1967) ειχε πει, πως η Γερμανια ειναι μια χωρα την οποια δεν θα επιθυμουσε να εχει ως γειτονα.

Γιατι εγω θα πρεπει να την εχω ως εταιρα;

Στο "Κοιμητηριο της Πραγας" του Umberto Eco, ο Ιταλος αφηγητης, που δηλωνει Γαλλος, αλλα αναδεικνυεται σε ψυχογραφικο ηθογραφο των διεστραμμενων Γερμανικων ηθων, καταγραφει γλαφυρα μια σκηνη βαρβαρικης Γερμανικης τρυφεροτητας, που ειναι σιγουρο πως θα οδηγησει τους πρωταγωνιστες της στην καθαρση της τραγωδιας των μπουρδελων των ζωων, ως μια "μιμησις πραξεως (Γερμανικως) σπουδαιας και τελειας".

"... Ο Γερμανος ζει σε μια κατασταση διαρκους εντερικης αμη­χανίας...
Τους ειδα ενα βραδυ, στη διαρ­κεια του μοναδικου ταξιδιου μου στο Μοναχο, σ' εκεινους τους ιεροσυλους ναους τους, γεματους καπνους, οπως τα εγγλεζικα λιμανια, να ζεχνουν λιπος και λαρδι.
Καθονταν ακομα και δυο δυο, εκεινος κι εκεινη, με τα χερια σφιγμενα γυρω απο κατι μπουκαλια μπιρας, που θα ξεδιψουσαν ακομα και μιαν αγελη πα­χυδερμων, μυτη με μυτη, σ' εναν κτηνωδη ερωτικο διαλογο, σαν δυο σκυλια που μυριζονται, με τα θορυβωδη και αχαρα γελια τους, την ασαφη λαρυγγικη ευθυμια τους, γυαλιζοντας απο το μονιμο λιπος που καλυπτει τα προσωπα και τα σωματα τους, σαν το λαδι στην επιδερμιδα των αρχαιων αθλητων του ιπποδρομου...
Η καταχρηση της μπιρας τους κανει ανικανους να σχηματισουν την παραμικρη ιδεα για τη χυδαιοτητα τους, αλλα ο υπερ­θετικος βαθμος της χυδαιοτητας αυτης ειναι οτι δεν ντρεπονται που ειναι Γερμανοι".

Εγω, τουλαχιστον, ντρεπομαι που μ' εκαναν με το στανιο "φιλο τους".

* Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.
Μυθιστορημα πολιτικης φαντασιας του George Orwell.
Ο τιτλος, ομως, του σχολιου μου αφορα μια πραγματικοτητα, τη ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΖΩΩΝ.
Στο μυθιστορημα του George Orwell τα γουρουνια ειναι η πνευματικη ηγεσια, τα μεγαλα μυαλα, οι Γερμανοι της ΦΑΡΜΑΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΖΩΩΝ.
Η πνευματικη ηγεσια των γουρουνιων, συμφωνα παλι με τον αφηγητη του Umberto Eco, που "γεμιζουν το στομα με το Geist τους, που παει να πει πνευμα, αλλα ειναι το πνευμα του ζυθου τους, που τους αποβλακωνει απο νεους και εξηγει γιατι περα απ' τον Ρηνο δεν δημιουργηθηκε ποτε κατι ενδιαφερον στην τεχνη, εκτος απο ορισμενους πινακες με αποτροπαια μουτρα και απο ποιηματα θανατηφορας ανιας. Κι ας μη μιλησουμε για τη μουσικη τους: δεν λεω για εκεινον τον ατζαμη και πενθιμο Βαγκνερ, που τωρα ξετρελαινει ακομα και τους Γαλλους (που εισαι καημενε Debussy, κατα το που εισαι καημενε Περικλη), μα απο το λιγο που εχω ακουσει, και οι συν­θεσεις εκεινου του Μπαχ τους στερουνται εντελως αρμονιας, ειναι ψυχρες σαν μια χειμωνιατικη νυχτα, ενω οι συμφωνιες του Μπετοβεν ειναι ενα οργιο βαρβαροτητας".

Ο αφηγητης, ομως, του Umberto Eco δεν σταματαει εδω.
Μιλαει για την εθνικη και φυλετικη παραγωγικοτητα:

"Τους Γερμανους τους γνωρισα και δουλεψα και γι’ αυτους: το κατωτερο ειδος ανθρωπων που μπορει να διανοηθει κανεις.
Ο Γερμανος παραγει κατα μεσο ορο τον διπλασιο ογκο περιττω­ματων απο εναν Γαλλο.
Υπερβολικη δραστηριοτητα των εντερων και ελλιπης του εγκεφαλου, πραγμα που αποδεικνυει την κατωτεροτητα της φυσιολογιας τους.
Την εποχη των βαρβαρι­κων εισβολων, οι γερμανικες ορδες διανθιζαν τη διαδρομη τους με παραλογες ποσοτητες σωματικων εκκριματων. Εξαλλου, ακομα και κατα τους προηγουμενους αιωνες, ο Γαλλος ταξιδιωτης καταλαβαινε αμεσως αν ειχε διασχισει τα συνορα της Αλσατιας, χαρη στο αφυσικο μεγεθος των περιττωματων που εβλε­πε κατα μηκος των δρομων.
Και οχι μονο: χαρακτηριστικο του Γερμανου είναι η βρωμιδρωση, η ασκημη δηλαδη μυρωδια του ιδρωτα, και εχει αποδειχτει οτι τα ουρα ενος Γερμανου περιεχουν 20% αζωτο, ενω των αλλων φυλων μολις 15%".

Τελος, o αφηγητης δεν θα αφησει στο απυροβλητο τα συστατικα της ηθικης και εθνικης συνειδησης, τη θρησκεια και τη γλωσσα:

"Πηραν στα σοβαρα εναν λαιμαργο και λαγνο μοναχο, οπως τον Λουθηρο, μονο και μονο επειδη κατεστρεψε τη Βιβλο, μεταφραζοντας τη στη γλωσσα τους.
Ποιος ηταν αυτος που ειπε οτι εχουν κανει καταχρηση των δυο μεγαλων ευρωπαϊκων ναρκω­τικων, του αλκοολ και του Χριστιανισμου;
Θεωρουν τους εαυτους τους βαθεις, επειδη η γλωσσα τους ειναι αοριστη, δεν εχει τη σαφηνεια της γαλλικης και ποτε δεν λεει ακριβως αυτο που θα επρεπε, ετσι που κανενας Γερμανος δεν ξερει τι ακριβως θελει να πει και μπερδευει αυτη την ασαφεια με το βαθος.
Με τους Γερμανους ειναι οπως με τις γυναικες, δεν φτανεις ποτε στο βαθος.
Δυστυχως, αυτη την καθε αλλο παρα εκ­φραστικη γλωσσα, με τα ρηματα που, καθως διαβαζεις, πρεπει να ψαχνεις εναγωνιως με το βλεμμα, διοτι δεν βρισκονται ποτε εκει που θα επρεπε, ο παππους με αναγκασε να τη μαθω απο μικρος...
Και ετσι, αυτη τη γλωσσα τη μισησα, οσο και τον Ιησουιτη που ερχοταν να μου τη διδαξει, χτυπωντας με τη βεργα τα δαχτυλα μου".

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ

100Η ΑΝΟΙΞΗ
ΤΗΣ
ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
ΚΑΙ
Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΘΛΙΨΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

Σε μια στιγμη εσωτερικης προσωπικης αποτιμησης καποιων στιγμων απο τη μουσικη ζωη τον τελευταιο καιρο στο Παρισι, που δεν ειχα σκοπο να σχολιασω, πηρα το ηλεκτρονικο μηνυμα φιλης, με το οποιο μου διαβιβαζε το σχολιο - ρεπορταζ της Ιωαννας Μπλατσου, σχετικα με την παρουσιαση του προγραμματος του Ελληνικου Φεστιβαλ, που απο τοπικο Φεστιβαλ Αθηνων με διεθνη ακτινοβολια εθνικοποιηθηκε ως Ελληνικο Φεστιβαλ για να ευτελισθει, ευτελιζοντας ταυτοχρονα και τη χωρα.

Εξαλλου, οπως γραφει η Ιωαννα Μπλατσου, τη δυστυχια του ευτελισμου την εξεφρασε "καθ' υλην αρμοδιος" με τη δηλωση "ειμαι Προϊσταμενος της Γενικης Γραμματειας Πολιτισμου, δυστυχως".
Διαφωνωντας με τα κεφαλαια γραμματα της σχολιογραφου, ιδιαιτερα αυτο της λεξης "Προϊσταμενος",  μετεωριζομαι στην αποτιμηση της ισοδυναμιας της δυστυχιας, μεταξυ του "καθ' υλην αρμοδιου" και του Ελληνισμου.

Η Αντιαμερικανικη ιδεολογικη μου υποσταση και η Ευρωπαικη μουσικη μου κουλτουρα δεν μου επετρεψαν να αποδεχτω τεχνοτροπιες, οπως ο μινιμαλισμος.
Τωρα, ομως, που η ναζιστικη Ευρωπη ειναι ο Μεγαλος Εχθρος, αρχισα να βλεπω με συμπαθεια τον Αμερικανικο ερασιτεχνισμο, αυτον που πριν μερικα χρονια ειχε εντοπισει στο εργο του Charles Ives ο πνευματικος μας ηγετης Pierre Boulez, με αποτελεσμα ο Υπερατλαντικος Ιησουιτισμος να ρηξει στην πυρα το εργο του μεγαλου μας δασκαλου της μουσικης πρωτοποριας.

Βεβαια, ποτε δεν υποτιμησα εργα του μινιμαλισμου με ιδεολογικο υποβαθρο και μουσικο ενδιαφερον, οπως η οπερα Satyagraha του Philip  Glass, που προβαλλει τη ζωη του Gandhi, μεσα απο τρεις πραξεις, που η καθε μια αναφερεται και σε μια πνευματικη φυσιογνωμια, των Leo Tolstoy, Rabindranath Tagore και Martin Luther King, οι οπερες Nixon in China και Τhe Death of Klinghoffer, η τελευταια βασισμενη στην υποθεση της πειρατιας απο τους Παλαιστινιους του πλοιου Achille Lauro και η οπερα -  ορατοριο της Γεννησης El Niño του John Adams, που η πρεμιερα της δοθηκε το 2000 στο Παρισι.

Απομονωνω, λοιπον, δυο μουσικες στιγμες της τελευταιας εβδομαδας του Μαρτιου στο Παρισι.
Δυο μουσικες στιγμες που αποκλινουν απο τον Ευρωπαικο μουσικο λογιωτατισμο και σιγουρα φαινονται ως παραφωνια στον εναρμονισμενο χρηματοπιστωτικο φασισμο της χωρας μας, που "ανοιξε απο παντου ξετρελαμενα στοματα η ασχημια (του) που ενεδρευει να με (μας) καταβροχθισει" (Ρενα Χατζιδακη, Μαρινα: Κατασταση Πολιορκιας).

Στις 23 Μαρτιου παρουσιαστηκε στο Παρισι το Πασχαλινο ορατοριο Τhe Gospel According to the Other Mary του John Adams σε λιμπρετο και σκηνοθεσια του Peter Sellars, για συμφωνικη ορχηστρα, χορωδια, σολιστες και χορευτες, με τη Φιλαρμονικη Ορχηστρα του Los Angeles υπο την διευθυνση του Gustavo Dudamel.

Αξιζει να σημειωθει πως το ορατοριο αυτο αποτελει μια διαπολιστισμικη παραγγελια των Los Angeles Philharmonic Association, Lincoln Center, Barbican Centre, Festival de Lucerne, ZaterdagMatinee και της Cité de la musique - Salle Pleyel.
Τα Γαλλικα μεσα της επικοινωνιας, ευτυχως απαλλαγμενα απο Μπαμπογιαννηδες, εγραψαν πως το Lincoln Center μετακομισε στο Παρισι.
Ενας Αμερικανος, λοιπον, στο Παρισι, για να θυμηθουμε τον George Gershwin.
Οταν συνδυαζω Παρισι και Gershwin σκεφτομαι το περιστατικο κατα το οποιο ο Gershwin ζητησε να μαθητευσει στον Ravel, οταν ο τελευταιος επισκεφτηκε τις ΗΠΑ και ο Ravel του απαντησε "εισαι ενας καλος Gershwin, γιατι θελεις να γινεις ενας κακος Ravel".

Η δευτερη μουσικη στιγμη, στον ιδιο χωρο με την πρωτη, στη Salle Pleyel, με την opéra - vidéo La Chute de Fukuyama και υποτιτλο Une passion américaine του Grégoire Hetzel, σε λιμπρετο και βιντεο του Camille de Toledo, με την Οrchestre Philharmonique de Radio France υπο την διευθυνση του Daniel Harding.

Ο Grégoire Hetzel ειναι γνωστος, κυριως, για τη μουσικη του για τον κινηματογραφο και η τωρινη του οπερα γραφτηκε αναμεσα στο 2008 και 2012 υστερα απο παραγγελια της Γαλλικης Ραδιοφωνιας (Radio France) και με τη στηριξη διαφορων χορηγων.
Ειναι γραμμενη σε εξι γλωσσες (Αγγλικα, Ιταλικα, Γερμανικα, Αραβικα, Γαλλικα και Γιαπωνεζικα) με Γαλλικο υποτιτλισμο, για τεσσερις σολιστες (βαρυτονος: Francis Fukuyama, μετζο σοπρανο: Πυθια, τενορος: Γερμανος φοιτητης στο Αμβουργο, εμπνευσμενος του Mounir al-Motassadeq, μελους της  al-Qaeda με συμμετοχη στην επιθεση της 11ης Σεπτεμβριου του 2001 στις ΗΠΑ και Janitor, τεχνικος του αεροδρομιου Malpensa και σοπρανο: αεροσυνοδος), φωνητικο συνολο (επιβατες και δημοσιογραφοι) και ορχηστρα.
Το Αμερικανικο Παθος (Une passion américaine) η επιθεση της al-Qaeda στις ΗΠΑ, που παρεσυρε στη πτωση μαζι με τους διδυμους πυργους του Διεθνους Κεντρου του Εμποριου και την ευφορια του νεοφιλελευθερισμου.

Στην οπερα χρησιμοποιουνται κειμενα του Francis Fukuyama, οικονομολογου και συμβουλου του προεδρου των ΗΠΑ George Bush, απο τους κυριους εκφραστες της θεωριας της "επαναστασης" του Νεοσυντηρητισμου, που εκφραστηκε κυριως στο εργο του The End of History and the Last Man (Το Τελος της Ιστοριας και ο Τελευταιος Ανθρωπος).
Στο εργο αυτο βλεπει το τελος της ιστοριας μεσα μεσα απο τον Δημοκρατικο Νεοφιλελευθερισμο μετα το τελος του Ψυχρου Πολεμου και τη πτωση του τειχους του Βερολινου το 1989.

Βεβαια, η επιθεση της al-Qaeda στις 11 Σεπτεμβριου του 2001 στις ΗΠΑ, διεψευσε τις δημοκρατικες παραισθησεις του Fukuyama, ενω η ναζιστικη οικονομικη ηγεμονια της Γερμανιας δικαιωσε αυτους που κατασκευασαν το τειχος του Βερολινου.

Παρουσιαζοντας τις καταστροφικες συνεπειες του διαστροφικου μιγματος του νεοφιλελευθερισμου και του οικονομικου ναζισμου στη χωρα μας, ηταν πολυ ευκολο να αναδειξω το συγχρονο ανθρωπιστικο εγκλημα τους στην Ελλαδα και στο σημειο αυτο δεν παρελειψα να θυμηθω και να βιωσω ενα περιστατικο που κληρονομησα απο αφηγησεις του πατερα μου, κρατουμενου στα κεντρα του εθνικου Γερμανικου πολιτισμου, τα στρατοπεδα συγκεντρωσης.

Οταν μετα δυο χρονια κρατησης και βασανιστηριων οι Ελληνες πολιτικοι κρατουμενοι  επεστρεψαν με πλοιο στην Ελλαδα, τους υποδεχτηκε στο λιμανι του Πειραια ο Ξενιος αστυνομικος Ζευς με την δεουσα βαρβαροτητα της εγκολπιας φιλοξενιας.

Ευτυχως τα παιδια του Πειραια, οι λιμενεργατες, μπηκαν στη μεση και τους εσωσαν.

Την ιδια μερα ο πατερας μου με φιλο του επισκεφτηκαν Αθηναικο κινηματογραφο, που αναμεσα στα αλλα προβαλε "αθωα" επικαιρα απο τα Γερμανικα στρατοπεδα συγκεντρωσης, γεγονος που εκανε τους δυο φιλους να γελασουν ηχηρα, εισπραττοντας την παρατηρηση των παρακαθημενων τους "καλα δεν σας συγκινει αυτο που βλεπετε;" για να απαντησουν "μα εμεις ζησαμε αυτο που εσεις δεν βλεπετε".
Καπως ετσι αισθανθηκα κι εγω, ως κρατουμενος στο στρατοπεδο συγκεντρωσης του ευρω, μπροστα στα αδιεξοδα των διλημματων του νεοσυντηρητισμου και του νεοφιλελευθερισμου, που στο τελος επιβαλλονται ως θεσφατα με το φασισμο της χρηματοπιστωτικης βιας.

Η φετεινη ανοιξη στο Παρισι εχει μια ιδιαιτεροτητα.
Ειναι η εκατοστη ανοιξη της Ιεροτελεστειας της Ανοιξης (Le Sacre du Printemps) του Igor Stravinsky, του μπαλετου, που πρωτοπαρουσιαστηκε στο Théâtre des Champs - Elysées στις 29 Μαΐου του 1913, μεταφεροντας τη μαγεια της παγανιστικης Ανατολης στη Δυση, μεσα απο την πολυχρωμια του πολυρρυθμικου αρχεγονισμου και την πολυτροπικοτητα μιας μουσικης γλωσσας, που για εναν ολοκληρο αιωνα διατηρει τη φρεσκαδα της πρωτοποριας αναλλοιωτη.

Φετος, λοιπον, το Παρισι γιορταζοντας τα εκατο χρονια του ιστορικου εργου Le Sacre du Printemps του Igor Stravinsky, προσφερει μια πανδαισια αφιερωματων, αναμεσα στα οποια επισημαινω τα παρακατω:
Τις τρεις βραδιες 29, 30 και 31 Μαΐου στο Théâtre des Champs - Elysées, που το μπαλετο και η ορχηστρα του Θεατρου Mariinski υπο την διευθυνση του Gergiev θα παρουσιασουν καθε βραδυ απο δυο ιστορικες χορογραφιες της Ιεροτελεστειας της Ανοιξης, απο την αρχικη του Nijinslki ως τη νεα της Sasha Walz.

Επισης, τις ιδιες μερες και ωρες, που εδω θα αηδιαζουμε με τους μνημονιοτρουβαδουρους και μνημονιοτρουβερους των Mega Circus και Sky Land, το καναλι Mezzo Télévision θα μεταδιδει τις πεντε ιστορικες χορογραφιες της Ιεροτελεστειας της Ανοιξης:

Στις 3 Μαΐου τη χορογραφια του Nijinski, με το μπαλετο και την ορχηστρα του Θεατρου Mariinski.
Στις 9 Μαΐου τη χορογραφια του Béjart, με το μπαλετο της Lausanne.
Στις 17 Μαΐου τη χορογραφια της Delente, με την Compagnie Maryse Delente.
Στις 24 Μαΐου τη χορογραφια του Scholz,  με το μπαλετο και ορχηστρα του Gewandhaus της Leipzig.
Στις 31 Μαΐου τη χορογραφια του Gallotta, με το Théâtre de Chaillot.

Υστερα απο ολα αυτα τα Παρισινα νεα, προσπαθω να κατανοησω τη δηλωση του "καθ' υλην αρμοδιου", οπως μεταφερεται σε εισαγωγικα στο σχολιο - ρεπορταζ της Ιωαννας Μπλατσου "να κανουμε την πολιτικη εργο τεχνης".
Μα η Ελληνικη πολιτικη ειναι ηδη εργο τεχνης, μια τραγωδια με ολα τα χαρακτηριστικα της Αριστοτελικης πληροτητας, ως "... μιμησις πραξεως σπουδαιας και τελειας, μεγεθος εχουσης, ηδυσμενω λογω, χωρις εκαστω των ειδων εν τοις μοριοις, δρωντων και ου δι’ απαγγελιας, δι’ ελεου και φοβου περαινουσα την των τοιουτων παθηματων καθαρσιν".

Η Ελληνικη πολιτικη ειναι μια τραγωδια, που "δεν χρειαζεται το αιμα και το θανατο, αλλα μονο τη μεγαλειωδη θλιψη, που αποτελει την διασκεδαση της" (Jean Racine).

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

H ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΙΚΑΣΙΑ

"Παντα κατ’ αριθμον γιγνονται" (Πυθαγορας)

Προχθες αναχωρωντας απο τη Θεσσαλονικη, μετα την εξοδο στην περιοχη τρανζιτ του αεροδρομιου, σταθηκα προβληματισμενος μπροστα σε μια αφισα της Ελληνικης "δημοκρατιας" ή τελος παντων, για να μην αυτοσαρκαζομαστε μιλωντας για δημοκρατια στη χωρα της χρηματοπιστωτικης δικτατοριας, του οτι εχει μεινει απο αυτην, προβληματιζομενος τοσο για τον τιτλο της, οσο κυριως για το περιεχομενο της.

Ο τιτλος:

"ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ"

Η πρωτη εντυπωση ηταν, πως σε μια φοροφαλλοκρατικη και φοροφονταμενταλιστικη χωρα υπαρχουν και φορολογικες απαλλαγες.

Απιστευτο και ομως αληθινο.

Μια αφισα με "δασμοφορολογικες απαλλαγες" στη χωρα του Αγιατολαχ Σοϊμπλεϊνι ειναι σαν μια αφισα με σκληρο πορνο στη χωρα του Αγιατολαχ Χομεινι.

Η δευτερη εντυπωση του τιτλου αφορουσε εναν γλωσσολογικο προβληματισμο, σχετικο με τις εννοιες "δασμος" και "φορος".
Βεβαια, βρισκομενος μακρυα απο τη βαση των βιβλιογραφικων μου δεδομενων, που διατηρω στο σπιτι, αρκεστηκα να επιστρατευσω τη μνημη μου, η οποια κατεληγε στο συμπερασμα πως η λεξη "ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ" αποτελει αφενος εναν νεολογισμο λεξιλιτοτητας μη λεξικογραφημενο (σωστη θα ηταν η χρησιμοποιηση τριων λεξεων "ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ" - 26 γραμματων εναντι των 16 που τελικα χρησιμοποιηθηκαν, δηλαδη κουρεμα κατα περιπου 40%), που βρηκε προσφορο εδαφος κακοηθους εξαλλαγης σε περιβαλλον διαστροφικου φοροσαδισμου, αφετερου εναν πλεονασμο, αφου ο δασμος ειναι μια μορφη φορου, με διαφορετικη ετυμολογικη βαση.
Απο το παθητικο "δατεομαι" (μοιραζομαι) ο δασμος, απο το ενεργητικο "φερω" ο φορος.

Στην ουσια, ομως, τελολογικα ο προορισμος και των δυο ειναι να χαθουν ως λευκοι νανοι (αστρικα πτωματα), φορολογικα πτωματα, στις μαυρες τρυπες του κρατους.

Ο μεγαλυτερος, ομως, προβληματισμος αφορουσε το περιεχομενο, το αντικειμενο των "ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ", που συνιστα ενα μειζον μαθηματικο προβλημα, το οποιο ερχεται να "κοσμησει" τα μεγαλα μαθηματικα προβληματα της ανθρωποτητας.

Για μια στιγμη αισθανθηκα σαν τον μεγαλο Ινδο μαθηματικο Srinivasa Ramanujan που, οταν ταξιδευσε με πλοιο απο την Ινδια στην Αγγλια για σπουδες, ελυσε μερικα απο τα σημαντικα μαθηματικα προβληματα της εποχης του.
Το συντομο ταξιδι, ομως, το δικο μου με αεροπλανο και η ελλειπτικη μαθηματικη εφυια μου σε σχεση με του Ramanujan δεν μου εδιναν την πολυτελεια να επιλυσω ουτε αυτο το ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Αντιγραφω το αντικειμενο των "ΔΑΣΜΟΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ", που αποτελει και τη διατυπωση του προβληματος, συμπληρωνοντας, μονο, μεσα σε παρενθεσεις τα συντομογραφικα του στοιχεια, τα οποια προφανως παρελειψε ο δαιμονας του κρατικου τυπογραφειου, λογω φορτου εργασιας ή πιθανον για να μην αυξησει το μη μισθολογικο, δηλαδη το γραμματικο, κοστος της εργασιας:

"200 τεμ(αχια) τσιγαρα
ή
100 τεμ(μαχια) πουρακια βαρους ως 3 γρ(αμμαρια) το καθενα
ή
50 πουρα (εδω δεν αναφερεται σε τεμαχια, προφανως γιατι στο μυαλο του συντακτη το πουρο δεν αντιμετωπιζεται ως τεμαχιο, αλλα ως πληρες, αυτοτελες και συστημικο οργανο, χωρις παραγωγα, αλλα ασκουντος αυτοτελη επενδυτικη εργασια, κατι δηλαδη σαν τις τραπεζες, που δεν εχουν μια και πηδανε το λαο, ζητωντας του και τα ρεστα - τραπεζες ζιγκολο)
ή
250 γρ(αμμαρια) καπνου (αναγκαστικη αλλαγη της μοναδας μετρησης, προφανως, γιατι ο καπνος δεν τεμαχιοποιειται)
ή
Αναλογικος συνδυασμος των διαφορετικων προιοντων".

Παρατηρησεις
1. Οι ποσοτητες των τριων πρωτων προιοντων παρουσιαζουν μια φθινουσα γεωμετρικη προοδο με λογο υποδιπλασιασμου (δια 2): 200, 100, 50.
Δεν γνωριζω αν παρουσιαζουν μια αναλογη αυξουσα προοδο τα αντιστοιχα μεγεθη κατ' ογκο ή κατα βαρος.
2. Το τεταρτο προιον ειναι γινομενο του τριτου προιοντος επι ν+1 (οπου ν η ταξη του προιοντος 4, δηλαδη 4+1=5, 50Χ5=250).
3. Χαρακτηριστικο αριθμητικο δεδομενο ολων των ποσοτητων ειναι πως αποτελουν αρτιους αριθμους, δηλαδη αριθμους που διαιρουνται με το 2 και που μπορει, συμφωνα με την Εικασια του Goldbach, ο καθενας τους να εκφραστει ως αθροισμα δυο πρωτων αριθμων (αριθμων που διαιρουνται μονο με τη μοναδα και τον εαυτο τους).
4. Διακρινεται μια ταξικη αμβλυνση της φορολογικης σαφηνειας, αναλογα με τον ταξικο προορισμο των προιοντων.
Στα πουρακια υπαρχει το οριο των 3 γραμμαριων ανα τεμαχιο, ενω στα πουρα δεν αναφερεται κανενα οριο.
Διαλεγεις και παιρνεις αναλογα με τη σεξιστικη σου ηθικη.
Μικρα και θαυματουργα (Πουρα Rococo) ή μεγαλα και αχαρα (Πουρα Baroque).
5. Το προβλημα, ομως, γινεται απροσπελαστο στην πεμπτη του προοπτικη:

Αναλογικος συνδυασμος των διαφορετικων προιοντων.

Αν για παραδειγμα αποφασιζα ως ταξιδιωτης, που περα του περιπλανημενου αριστερου εχω και τη διαστροφη των σχεσεων των αριθμων, να επιλεξω συνδυασμο απο ολα τα προιοντα σε ποσοτητες που η καθε μια να ειναι πρωτος αριθμος, πως θα προσδιοριζε ο αρμοδιος για τη δασμοφορολογηση τελωνειακος υπαλληλος του σκληρου πυρηνα του δημοσιου, του πυρηνα της πυρκαγιας που εχει καψει καθε μορφη ζωης, του υπουργειου των οικονομικων, πως θα προσδιοριζε, λοιπον, ο δυστυχης χωρις να γινει επιορκος, τις ακριβεις αναλογικες ποσοτητες των διαφορετικων προιοντων, αφου οι πρωτοι αριθμοι διαιρουνται μονο με τη μοναδα και τον εαυτο τους;
Μια σκεψη θα ηταν να του προτεινω τη χρησιμοποιηση της θεωριας των συνολων με τον καθορισμο της τομης των ποσοτητων των πρωτων αριθμων των τεσσαρων συνολων προιοντων (τσιγαρα, πουρακια, πουρα, καπνος), γεγονος που θα διευκολυνονταν απο το οτι οι ποσοτητες ειναι μικρες και πεπερασμενες, χωρις τις εννοιες του απειρου ή του απειροελαχιστου και στα χαμηλοτερα ορια της ταξης των πρωτων αριθμων δεν θα απαιτουνταν η επιλυση της Εικασιας του Riemann, με τη διατυπωση μιας γενικοτερης σχεσης, η οποια να διεπει την ταξη στην ακολουθια των πρωτων αριθμων.

Επειδη, ομως, υπαρχουν πολλαπλοι συνδυασμοι πιθανων λυσεων ή μη λυσεων και δεν θα ηθελα να δω το δυστυχη υπαλληλο να βασανιζεται στο Κολοσαιο του Mega Circus ή στα Φαραγγια της Skay Land, αποφασισα να μην εισελθω στον καταναλωτικο πειρασμο, εναρμονισμενος με το γενικοτερο περιβαλλον της υφεσης, μεχρι η καθ' υλιν αρμοδια εποπτευουσα αρχη δημοσιευσει τους σχετικους πινακες των μαχητων και αμαχητων λυσεων, πραγματικων, λογαριθμικων ή μιγαδικων, γιατι κατα τον Gauss στον υπολογισμο ενος λογαριθμικου πινακα κρυβεται μια μεγαλη ποιηση.

Ετσι, μετα τους οικονομικους εισαγγελεις, θα εμφανισθουν και οι οικονομικοι ποιητες, ως διαδοχοι των οικονομικων ψαλμωδων, πρωτοψαλτων τε και λαμπαδαριων, κανοναρχων τε και δομεστικων της Μεγαλης του Φασισμου MνημοΤηλεοπτικης Εκκλησιας.

"Aει ο θεος γεωμετρει" (Πλατων).

ΥΓ. Μια και αναφερθηκα στο φημισμενο και ιδιοφυη μαθηματικο Srinivasa Ramanujan, θα ηθελα να υπενθυμισω ενα περιστατικο με τον επισης φημισμενο Αγγλο μαθηματικο και προστατη του Godfrey Harold (G. H.) Hardy, που διακριθηκε στη θεωρια των αριθμων και την αναλυση.
Οταν ο G. H. Hardy επισκεφτηκε τον Srinivasa Ramanujan στο νοσοκομειο, οπου νοσηλευοταν για βαρια φυματιωση, του ειπε πως χρησιμοποιησε ενα ταξι, του οποιου ο αριθμος κυκλοφοριας 1729 δεν παρουσιαζε κανενα μαθηματικο ενδιαφερον.
Ο Srinivasa Ramanujan αμεσα του απαντησε, πως αντιθετα ο αριθμος 1729 παρουσιαζει μεγαλο ενδιαφερον, αφου ειναι ο μικροτερος αριθμος που μπορει να εκφραστει με δυο διαφορετικα αθροισματα κυβων:

1729 = 1(στην τριτη) + 12(στην τριτη) = 9(στην τριτη) + 10(στην τριτη).

Σημειωση: Ζητω συγγνωμη που χρησιμοποιω την ανορθοδοξη περιφραστικη καταγραφη της κυβικης δυναμης (στην τριτη), λογω της αδυναμιας του BlackBerry στην εκθετικη σημειογραφια.

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΠΕΡΙ ΟΡΙΩΝ ΛΟΓΟΣ

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΡΠΟΡΔΩΝ*
(ΑΡΘΡΟ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ)


"Εντελως ασυνηθιστες αποψεις απαιτουν εντελως ασυνηθιστες αποδειξεις" (Carl Sagan)

Σχετικα με το σχολιο της διατυπωσης του ερωτηματος της δημοσκοπικης ερευνας για τις προοπτικες της αναπτυξης (προοπτικη λογιστικη) και τους δημοσκοπικους προβληματισμους του φιλου Πανου στο  αρθρο μου LA FORZA DEL DESTINO, την απαντηση διαθετει μονο η μνημονιακη λογικη των μαθηματικων του παραλογου, του ανωτερου οριου και του κατωτερου χαους.
Αυτο που λεγεται και με τη φραση "δεν υπαρχει πατος".

Πριν λιγο καιρο με τη λογικη του ανωτερου οριου γιναμε μαρτυρες και της νεας μορφης του σοσιαλισμου, του μεταχρηματοπιστωτικου ή συντομογραφικα μχ - με μικρο χ - σοσιαλισμου.
Ο μΧ - με κεφαλαιο Χ - αφορα τον μετα το θανατο των μνημονιοσωτηρων σοσιαλισμο, που θα εχει ηδη πετυχει πρωτογενες, δευτερογενες και τριτογενες κλπ πλεονασμα στη δημοσιονομικη κατανομη της φτωχειας, οδηγωντας στο διλημμα αν, τελικα, η συσσωρευση πλεονασματικου κεφαλαιου φτωχειας αποτελει σοσιαλιστικη ή καπιταλιστικη κατακτηση.

Ετσι, ενω ο βιομηχανικος σοσιαλισμος αγωνιζοταν για τη διασφαλιση των ελαχιστων δικαιωματων, ο μχ σοσιαλισμος τωρα βαζει φραγμο στο ανωτερο οριο των απαιτησεων.

Τα αναφερω αυτα σε σχεση με το νεο τερατουργημα των πεφωτισμενων νοων της ΠαΣοΚοσοσιαλαφροσυνης, τη
λεγομενη "κοινωνικη εργασια" και κατα την αποψη του  Bertrand Russell "σημαδι της παρανοιας ειναι οταν πιστευει καποιος, πως κανει κατι σημαντικο".
Και δυστυχως το ΠαΣοΚ το πιστευει.

Η "κοινωνικη εργασια" θα αμοιβεται το πολυ ως 490 για τους ανω των 25 και ως 410 για τους κατω των 25 ετων ευρωαργυρια (κοινως ευρωα@@ιδια) το μηνα, ωστε ο ανεργος να γινει εργαζομενος (δουλευομενος), με μειωση  του μισθολογικου κοστους της εργασιας ευθεως αναλογη της ηλικιας, γεγονος που θα οδηγησει σε αρνητικο προσημο αμοιβης με τον καθορισμο της "προγεννητικης απασχολησης", η οποια με τη σειρα της θα δωσει πορους στα ασφαλιστικα ταμεια, τις προ-γεννητικες ασφαλιστικες εισφορες, απο τις οποιες θα καλυπτονται οι "περι-γεννητικες δαπανες" της ανα-δομησης των μετα-ασφαλιστικων δικαιωματων των δια-εργαζομενων των κατα-γεγραμμενων στο παρα-δημοσιονομικο σομβολαιο με το λαο, κλπ, κλπ.
Η προθετικη, αλλα πρωτιστως προσθετικη, πολιτικη γραμματικη (ανα, κατα, δια, μετα, κλπ) της Ελληνικης γλωσσας.

Ταυτοχρονα θα γινει δημοσιονομικη προσαρμογη της λεγομενης "Καισαρικης τομης" σε "Ηρωδειο Καισαρικη τομη", ωστε δια της σφαγης των βρεφων να μηδενισθουν τα εξοδα της αλλης ιδιοφυους αμωμου και αλογου συλληψης του Σωτηρα, του "Ταμειου των Γενεων".

Το καταπλητικοτερο ειναι πως η προοδος αυτη του μηδενισμου του κοστους της εργασιας απο τα 25 χρονια ως τη γεννηση ειναι ρητη δεσμευση με αρρητες λυσεις:
410:25 (χρονια, περιοδος μηδενισμου) = 16,40,
16,40:12 (μηνες) = 1,3666667...,
1,3666667...:25 (ημερομισθια) =  0,05466667...,
0,05466667...:8 (ωρες) = 0,00683333...,
Η εξαφανιση του μαγικου αριθμου 7 απο τη δεκαδικη αριθμητικη ακολουθια συνοδευεται απο υποδιπλασιασμο του υποσατανικου αριθμου 6666 στον υπερτροικανο αριθμο 3333, δηλαδη τρεις τροικες συν μια (Troica Plus).
Τα μαθηματικα της παραλογικης στη χωρα της μνημονικης λογικης, γνωστης και ως χωρας των τρελων μνημονιοαγελαδων, στην οποια η μαθηματικη μου παρανοια ειναι στουρναρειο (προσοχη καμια σχεση με τη Στουρναρειο μεγαλοφυια, αφου το σ ειναι μικρο) ισοδυναμο της μνημονιοπαραφροσυνης.
Εξαλλου, για να επικαλεστω και τον Salvador Dali "η μοναδικη διαφορα μου απο εναν (μνημονιο)τρελο ειναι οτι εγω δεν ειμαι τρελος", αλλα ουτε και μνημονιομαλακας.

Τελικα, οι αποπειρες σοβαροτητας του ΠαΣοΚ με τις τελευταιας κοπης προνομοθετικες ή νομοθετικες του παρεμβασεις, πχ ταμειο γενεων, κοινωνικη εργασια, μου φερνουν συχνα στο νου το Ευαγγελικο λογοπαιγνιο "επηρωτησε δε αυτoν ο Ιησους λεγων· τι σοι εστιν ονομα; ο δε ειπε· λεγεων· οτι δαιμονια πολλα εισηλθεν εις αυτον" (Κατα Λουκαν Ευαγγελιον Η).

* Κατα τη θεωρια των Πολλαπλων διαστασεων των Υπερχορδων.
Οι Υπερπορδες ειναι τα δυσοσμα αερια της πρασινης αναπτυξης του μνημονιακου γαστρεντερικου σωληνα, παλαιας πολιτικης τεχνολογιας χωρις καταλυτη, αλλα με αισθητηρα γαμα στον κωλο των Ελληνων.