Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

‎Και όμως Κάρολε Μαρξ η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.
Η σεμνή νύφη των Γερμανών θα έρθει εις γάμου κοινωνία με την τρόικα στο Παρίσι.
Αυτό είναι η φάρσα, γιατί μόνο ηλίθιοι και τρόφιμοι ψυχιατρείου πιστεύουν πως είναι σωτήρες, σκοτώνοντας τους ανθρώπους.
Η ιστορία είναι ο γάμος του αυτοσωτήρα Άκη, που έγινε και αυτός στο ‎Παρίσι. 
Αλλά και το "Τελευταίο ‎Ταγκό" (Le Dernier Tango à Paris*) έγινε στο Παρίσι με τη χρήση βουτύρου, ολόφρεσκου, μόνο δέκα ημερών, για τον εγκολεασμό του πέους του Marlon Brando στην πεοκτόνο παγίδα της Maria Schneider, σαν το γάλα του αλήστου μνήμης ευρωλιγούρη φαλακρού  υπουργού της "μνημονιοανάπτυξης".
Στο προτελευταίο ταγκό στο Παρίσι θα χρησιμοποιηθεί ζωικό ανθρώπινο βούτυρο των γερμανικών κρεματοριών, με το οποίο έχουν συνηθίσει οι Γερμανοί ναζιστές να πηδάνε τα θύματά τους. 
Ελπίζουμε η συνέχεια της φάρσας των διαπραγματεύσεων να είναι η ίδια με αυτή της "Ιστορίας του ‎Στρατιώτη**" του ΠΑΣΟΚ, του Άκη.

Θα ήταν ευχής έργο οι "διαπραγματεύσεις" να γίνουν στο φυσικό τους χώρο, το Moulin Rouge, όπου οι νταβατζήδες της τρόικα θα συναντήσουν τους πελάτες τους, μια και η πορνεία στα χρόνια της μνημονιακης χολέρας αυξήθηκε κατά 1.500%, ξεπερνώντας την αύξηση ακόμα και του δημόσιου χρέους. 

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και ο φασισμός γαμήσι.

* Κινηματογραφικη ταινία του Bernardo Bertolucci.
** Έργο του Ιgor Stravinsky

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

‎ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ "ΘΥΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ


Οι Ισραηλινοί έδωσαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες για να αποδείξουν πως δεν σκοτώθηκε κανένα παιδί Παλαιστινίων από τον βομβαρδισμό του σχολείου του ΟΗΕ, αποδεικ‎νύοντας, τελικά, πως είχε δίκαιο ο Roger Garaudy, που έγραψε πως το ολοκαύτωμα ήταν επινόηση των Εβραίων, όπως επινόηση είναι η μη δολοφονία παιδιών σε ένα σχολείο που βομβαρδίστηκε.
Από το μύθο του περιούσιου λαού, στο μύθο του ολοκαυτώματος και, τέλος, στην πραγματικότητα του εγκλήματος.
"Το θράσος είναι χρήσιμο σ' αυτούς που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες" (Marcel Proust) και οι Εβραίοι το κάνουν αυτό από τη Βιβλική περίοδο ως σήμερα.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

ΑΤΙΤΛΟ


Αποψε, μετα τη δημοσιοποιηση πριν λιγα λεπτα του δορυφορικου βιντεο του Ουκρανικου πυραυλου κατα του πολιτικου αεροσκαφους, μπορω να κοιμηθω ησυχος.
Οι Ρωσοι ξεβρακωσαν τον Αμερικανο Αφρικανοπιθηκο, που φτυνει καταμουτρα ακομα και ο Ερντογαν, αρνουμενος να μιλησει μαζι του και τη Γερμανιδα παπαδοκορη, που αν επεφτε στα χερια του Ερντογαν θα καταλαβαινε τι εστι Οθωμανικο...
δικαιο.
Δεν θα μπορουσαν ποτε οι απογονοι του Λενιν και του Σταλιν, του Πουσκιν και του Ντοστογιεφσκι, του Τσαικοφσκι και του Κορσακοφ να διαπραξουν το εγκλημα της καταρριψης του Μαλαισιανου αεροσκαφους.
Μονο ναζιστικοι σποροι του Χιτλερ και ανιστορητα μπασταρδα του Κολομβου θα μπορουσαν να υπερβουν τα κτηνωδη ενστικτα.

ΣΑΡΑΝΤΑΧΡΟΝΑ


(ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΤΕΡΟΥ ΑΝΕΚΔΟΤΟΥ ΤΗΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ")

Η "μεταπολιτευτικη δημοκρατια", που εχει μια αυρα "μεταμοντερνου", σουρρεαλιστικου κανιβαλισμου, εκλεισε τα σαραντα χρονια της και ως θηλυκο μπηκε στην κλιμακτηριο...
Εγινε "δημοκρατια" της αγορας, τουτεστιν αγοραια δημοκρατια, με ολα τα συνεννοουμενα και παρεπομενα.

ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ


Απολυτη φτωχεια στη χωρα της απωλεσθεισης σωτηριας.
Ενας ιμπεριαλιστικος οργανισμος, το ΔΝΤ, αναγωριζει, αλλα δεν αποκαθιστα το λαθος.
Οι ιθαγενεις φιλαρχοι μαγοι, εξωγαμα παιδια του οικονομικου φασισμου και του ναζισμου επιμενουν στη σωτηρια.
Τη σωτηρια της αρχουσας χρηματοπιστωτικης ταξης του τραπεζοφασισμου με τη θυσια των πολιτων στις θεες του Αμερικανικου ιμπεριαλισμου και του Γερμανικου ναζισμου. 

Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ, ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΚΑΙ ΟΙ "ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"


Η κουλτουρα του κομμουνισμου τοσο στη ρωσια, οσο και στην Κινα ειναι που κανει τη διαφορα, σε αντιθεση με τη θρησκευτικη παραισθηση του "περιουσιου λαου" και τη ψευδαισθηση του "ολοκαυτωματος", που ταυτισε την εθνικη συνειδηση του δηθεν θυματος του Ισραηλ με το θυτη ~ εγκληματια, το ναζισμο.
Στη χωρα μας η ταυτιση αυτη εχει τις ριζες της στη φασιστικη παρακρατικη οργανωση των "Κενταυρων", που σημερα αποτελουν το ψευτικο δημοκρατικο κοσμημα και την Αχιλλειο πτερνα της μνημονιακης δικτατοριας.

ΥΓ. Περιορισα τελευταια τη σχολιογραφια μου, λογω μιας ατυχους εμπλοκης και καταστροφικης μου παραμβασης στο συστημα της αντιμνημονιακης αεραμυνας, το BlackBerry, που ελπιζω με την παρεμβαση του ξενου παραγοντα, των Αγγλων, γρηγορα να αποκατασταθει, γιατι κακα τα ψεματα δεν συναδει με τα θερινα ηθη και εθιμα της Χαλκιδικης, μπροστα στα περιουσια κορμια των ολιγαρχισων, να δεσμευω τα οπτικα ρανταρ της ορασης μου στην οθονη ενος υπολογιστη.
Αντιθετα ο τηλεφωνικος κειμενογραφος ειναι σαν μια παρτιτουρα, που ο εκτελεστης ~ χειριστης βλεπει ταυτοχρονα και το ρανταρ ~ παρτιτουρα και το θυμα ~ μαεστρο, κλειδωνοντας το στοχο που πυραυλου εδαφους εδαφους στη θερμοτητα του καυτου κορμιου του θυματος... και οποιον παρει ο χαρος.
Ουκρανικη προβοκατσια η (διαζευκτικο, δεν μπορω να βρω με τιποτα στο Samsung τον τονο) "τρομοκρατια".
Σε καθε περιπτωση Αμερικανικος κωλοδακτυλος.
Τελικα, η coda απεκτησε Μπετοβενικα χαρακτηριστικα ως προς το μεγεθος, ενω ο πυραυλος ρωσικα. 

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Η ειδηση, που ανακοινωθηκε με ξεχωριστη επαρση, ικανοποιηση και αυταρεσκεια στο ενυδρειο της Ελληνικης συνειδησης, που λεγεται κατ' ευφημισμο και τηλεοραση, επεσε σαν κεραμιδα στο κεφαλι μου.

Ο  Jean Claude Juncker, ναζιστικο καταλοιπο, κατα τον Αγγλικο τυπο και τον Αγγλο πρωθυπουργο Cameron, δηλωσε πως ειναι περηφανος για την Ελλαδα και αναρωτηθηκα:

Ποιος Ελληνας, ομως, μπορει να ειναι περηφανος για την Ευρωπη, ακομα και για την Ελλαδα της Ευρωπης;

Ποιος Ελληνας, ομως, μπορει να ειναι περηφανος, για την περηφανια που αισθανεται γι' αυτον αυτο το υποκειμενο;

Περηφανια μπορει να αισθανεται η "Μαννα" του Νικου Γκατσου:
"Μάννα που πάλευες μες στα λιμάνια
δίχως χαμόγελα και περηφάνια
μάνα που λύγισες μες στα μουράγια
μάνα μου μάνα μου κυνηγημένη
από τη κούνια σου στη Μενεμένη" και οχι οι τροτεζες που ζητιανευουν τον αρτο, τον οινο και το ελεος του οικονομικου φασισμου στο Βερολινο και τις Βρυξελλες.

Απο το φασισμο δεν επαιτεις.
Τον σκοτωνεις ή σκοτωνεσαι.

Αυτη ειναι η πεμπτουσια της Ελληνικης συνειδησης, που φωναζει μεσα στην ιστορια "Ελευθερια ή Θανατος".

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Επιτελους, επαληθευτηκε ο προφητικος Ελυτης:

"Κι όμως διαφορετικός θα ήταν ο Μάιος αν αντί να πληρώνουμε και τέλη για την εισπνοή του οξυγόνου του, λαλούσαμε πέτρα και λαλούσαμε νερό με την ελπίδα ν’ αναφανεί μια μέρα ένα καινούργιο άλσος, κατάλληλο να δεχθεί την ταφή μας. Έαρ χρειάζεται και ζωή πλήρης καθαρότητας, για ένα δώρο που κανείς άλλος δεν μπορεί να στο προσφέρει" (ΕΛΥΤΗΣ: Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ]

Η Βενεζουελα επεβαλε φορο αναπνοης καθαρου αερα 20 δολαριων  στο αεροδρομιο του Καρακας!!!

Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις, διαβαζοντας την ειδησρεογραφια των ημερων, πως τα μαυρα κορακια του ιμπεριαλισμου, επονομαζομενα και τροικα, που εξυπηρετουν το διεθνες κεφαλαιο (ΔΝΤ), το ευρωπαικο κεφαλαιο (ΕΚΤ) και το ναζισμο (ΕΕ), επεστρεψαν ζητωντας και άλλο αιμα Ελληνων;

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις, μπροστα στους νενεκους, που δηθεν διαπραγματευονται τη σωτηρια της Ελλαδας με ανταλλαγμα το θανατο των Ελληνων;

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις μπροστα στο τραγικο θεαμα μιας χωρας, της χωρας του Καζαντζακη, που νομισε πως θα ηταν μελος της δηθεν ελευθερης Ευρωπης, ξεχνωντας την πατριωτικη παρακαταθηκη του συγγραφεα του Ζορμπα "ηθελε ναναι ελευθερος, σκοτωστε τον";

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις, ακομα και ο εντρομος ραγιας, που εχει κανει εθνικο συμβολο τα ψιχια της συνταξης και του μισθου του, μπροστα στον ευτελιστικο του θανατο, παρα μοναχα το εθνικο συνθημα "Ελευθερια ή Θανατος";

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις αναμεσα στην ελευθερια και το θανατο και την Ελευθερια και το Θανατο, παρα μοναχα πως τα πληθυντικα και δευτερευοντα παραχωρουνται, ενω τα ενικα και κυρια κατακτωνται;

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις μπροστα στους υποβρυχιους σωτηρες του, παρα μοναχα το Τραγουδι του Δημητροφ;

"Μαυρα κορακια με νυχια γαμψα
πεσανε πανω στην εργατια.
Αγρια κραζουν για αιμα διψουν,
τον Δημητροφ στην κρεμαλα να δουν"...

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις, μπροστα στη λαιλαπα του φασισμου και του ναζισμου, παρα μοναχα τους
Ηρωες του, τον Αρη και τον Δημητροφ, τον πρωτο να δινει το κεφαλι του λαφυρο στους γερμανοτσολιαδες, τους ταγματασφαλιτες και τους δοσιλογους, που με την προσβολη του νεκρου, νομισαν πως θα προσβαλουν και τις ιδεες του και τον δευτερο να φτυνει καμουτρα τους ναζιστες μεσα στη χωρα τους, οταν τον κατηγορησαν για τον εμπρησμο του Reichstag (γερμανικου κοινοβουλιου), που ηταν ενα συμβολο, πως ο ναζισμος δεν ηταν η ιδεοληπτικη παρανοια ενος ηγετη, αλλα η εγκληματικη φαντασιωση ενος λαου;.

Τι άλλο μπορει να σκεφτει κανεις, που γκρεμιζει ακομα και τα μαυσωλεια των ηρωων του και τους θαβει, για να εξαφανισει τα ιχνη του ηρωισμου τους, παρα μοναχα τους στιχους του Ελυτη "την οργη των νεκρων να φοβαστε και των βραχων τ' αγαλματα";

ΥΓ. Πεντε σχεδον ξημερωματα.
Τι άλλο να σκεφτω, εκτος απο το ποιημα του Ριτσου;
"Τα ματια (μου) ειναι κοκκινα απ' την αγρυπνια.
Μια βαθεια χαρακια σφηνωμενη αναμεσα στα στηθια (μου),
σαν ενα κυπαρισσι αναμεσα σε δυο βουνα το λιογερμα",
ζητωντας συγγνωμη απο τον ποιητη, που με το (μου), προσωποιποιησα το "τους" της Ρωμιοσυνης.
Αλλα ποιας Ρωμιοσυνης;
Η Ρωμιοσυνη δεν διαπραγματευεται με τους κατακτητες.
Επαναστατει, θυσιαζεται και πεθαινει, φωναζοντας:
"Ἰδοὺ ἐγὼ καταντικρύ
τοῦ μελανοῦ φορέματος τῶν ἀποφασισμένων
καὶ τῆς ἄδειας τῶν ἐτῶν, ποὺ τὰ τέκνα τῆς ἄμβλωσε" (Ελυτης).

Λυπαμε, υποταγμενε ελληνα (και οχι Ελληνα), που δεν μπορω πια, εγω τουλαχιστον "ὁ πλασμένος γιὰ τὶς μικρὲς Κόρες καὶ τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου·
ὁ ἐραστής τοῦ σκιρτήματος τῶν ζαρκαδιῶν
καὶ μύστης τῶν φύλλων τῆς ἐλιᾶς ·
ὁ ἡλιοπότης καὶ ἀκριδοκτόνος" (Ελυτης), να πω:

Αξιος εστι.

Ας το πει ο Πρετεντερης, που εχει και mega ειδικο μνημονιακο βαρος.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Η ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ ΚΟΣΜΟΓΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

ΑΝΙΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙΟΝΤΩΣ
Η'
Η ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ ΚΟΣΜΟΓΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ


Διαβαζω σε ιστοσελιδα, πως οι Αμερικανοι, το σιχαμερο αυτο εθνος και πηγη καθε κοινωνικου εγκληματος, κακια η ωρα του Κολομβου, που το ανακαλυψε, σκεφτονται να επιβαλουν "ανιουσες κυρωσεις" στον Πουτιν.

Μετα τις ανιουσες αυτες κυρωσεις των Αμερικανων, ειναι σιγουρο πως ο Πουτιν και ολη η σκεφτομενη αντιφασιστικη  ανθρωποτητα θα πρεπει να αντιδρασουν με κατιουσες κινησεις, εγγραφοντας τις ανιουσες κυρωσεις των Αμερικανων στο υπο-θηκοφυλακειο του οσχεου τους, που ειναι η πιο καταλληλη θεση του ιδεολογικου θησαυροφυλακειου του ιμπεριαλισμου.


http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

ΤΟ MUNDIAL ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΡΙΡΑ (ΛΑΤΙΝΙΚΑ, ΚΑΤΑ ΤΟ FIFA)

"Ταχα αγαπαει να βλεπει εργα ληστων το ματι των ουρανιων"
(Καλβος)

Λιγες μονο μερες της παρατασης εμειναν και 1,5 εκατομμυρια πολιτων δεν εχουν υποβαλει ακομα φορολογικες δηλωσεις, γιατι δεν θελουν κακα συναπαντηματα με τους φοροληστροσυμμοριτες γερμανοτσολιαδες τραπεζοταγματασφαλιτες και ιπποτες των μνημονιοναζιστικων ορεων.
Κι αυτοι, ακομα, που υπεβαλαν σιγουρα δεν θα πληρωσουν, γιατι ειναι πλεον φοροδοτικα νεκροι, για να χρησιμοποιησω τη γλωσσα των Τουρκογλου, που χρησιμοποιηθηκε για την πολυπαθη Κυπρο και ο ναζισμος ειναι κατ' εξοχην νεκροφιλικη διαστροφη.

Εξαλλου, η νηπτικη προφητεια του Αγιου Κοσμα του Αιτωλου ηταν καθαρη "θα σας επιβαλουν μεγαλο και δυσβαστακτο φορο, αλλα δεν θα προφθασουν".

Ο αγωνας, λοιπον, θα κριθει στα penalties.

Αλλα ποιος Ελληνας εχει τη δυναμη σημερα να ακουσει την προτροπη του Ρηγα Φεραιου "κανενας πολιτης δεν εξαιρειται απο την τιμιαν υποχρεωσιν να συνεισφερη κατα την δυναμιν και τα πλουτη του εις τας δημοσιας αναγκας δοσιματα", οταν δεν υπαρχουν, πλεον, δοσιματα, παρα μονο παρσιματα και κωλοφοροπιασιματα.

Εν τω ματαξυ, το κρατος, ο "Ελλην οφις ο ποικιλος" του Πλουταρχου, μια και τα εσοδα του απο τις μεταβιβασεις ακινητων επιασαν πατο, σκεφτεται να ριξει το δολωμα της μειωσης κατα 40% των καταχρηστικως αποκαλουμενων "αντικειμενικων τιμων" των ακινητων μονο για τις μεταβιβασεις, διατηρωντας τις για τη φορολογηση των ακινητων, αναγνωριζοντας de facto και de jure την κλεπτοκρατικη υποκειμενικοτητα τους, με αποτελεσμα να χαρακτηριζονται, πλεον, ως υποκειμενικες τιμες (χωρις εισαγωγικα) της αντικειμενικης φοροκλοπης των ακινητων.

"Το κεφαλαιο, ομως, (ιδιαιτερα το φορολογικο που ειναι και τραπεζικο) ειναι νεκρη εργασια, που σαν βρικολακας, ζει μονο ρουφωντας το αιμα της ζωντανης εργασιας και οσο πιο πολυ ζει, τοσο πιο πολυ αιμα ρουφαει" (Marx) και στη διαρκεια της σουρεαλιστικης μεταπολιτευσης ο κρατικοδιαιτος ελληνικος καπιταλισμος και μαλιστα ο μη παραγωγικος χρηματοπιστωτικος εσκυψε με ευλαβεια στα λογια του Λενιν "ο τροπος συντριβης των αστων ειναι η πολτοποιηση τους αναμεσα στις μυλοπετρες της φορολογιας και του πληθωρισμου" και θα συμπληρωνα και της ληστειας του αποπληθωρισμου, οταν φθειρονται οι μυλοπετρες της φορολογιας και του πληθωρισμου.

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΙΝΕΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ



"Λαβων αποδος ανθρωπε και ληψη παλιν" (Μένανδρος)
il moto perpetuo

Με επιστολη που πηρα προχθες απο την τραπεζα Citi μου εγινε γνωστο, πως η ιστορικη αυτη παγκοσμια τραπεζα, μελος του Citi Group θα διακοψει τις υπηρεσιες λιανικης διαθεσης τραπεζικων προιοντων στην Ελλαδα, διατηρωντας μονο τις συναλλαγες με μεγαλους πελατες, μεγαλες επιχειρησεις και ναυτιλιακες δραστηριοτητες, δηλαδη, με το Corporating Banking (Εταιρικες Τραπεζικες Συναλλαγες) και το Private Banking.

Ο λογος της αποφασης αυτης, χωρις να διατυπωνεται στην επιστολη απο την τραπεζα, ειναι προφανης.

Το τραπεζικο συστημα της χωρας μας καταντησε μια πιστωτικη και χρεωστικη υπηρεσια του δημοσιου, ενα παγκαρι της φιλοπτωχης αδελφοτητας του δημοσιου ταμειου, που πληρωνει τα ψιχια των μισθων και των συνταξεων των νεωκορων της Ευρωπης και εισπραττει, απο οσους ακομα μπορουν να πληρωσουν, τους φορους, ενω σε λιγες μερες, ως τα τελη του Ιουλιου, δεν θα μπορει να πληρωσει σχεδον κανεις και τα φορολογικα εσοδα θα μεινουν μια διαστροφικη ψευδαισθηση των πολιτικων ηλιθιων.

Το τραπεζικο συστημα καταντησε, δηλαδη, ενα υποκαταστατο του δημοσιου ταμειου, μια μεθαδονη του εξαρτημενου κρατικοδιαιτου καπιταλισμου, ενω οι τραπεζιτες αναγορευτηκαν σε οικονoμικους ψυχοθεραπευτες και κρατος εν κρατει.

Με μια απλη παρατηρηση σε μια οποιαδηποτε τραπεζα, γινεται αντιληπτο δια της απλης επισκοπησεως δια γυμνου οφθαλμου, πως δεν επιτελειται καμια απολυτως αμιγως τραπεζικη εργασια με τους πολιτες, παρα μονο μια κακογουστη χρεοπιστωτικη διαμεσολαβηση - συναλλαγη αναμεσα στους πολιτες και το κρατος.

Η αληθεια ειναι, πως η τραπεζα αυτη, η Citi Bank, μαζι με την ομοεθνη της American Express, που αποχωρησε απο τη  χωρα μας αρκετα χρονια νωριτερα, στα πετρινα χρονια των φοιτητικων μας σπουδων, μας βοηθησε αφανταστα στις εξορμησεις μας στο εξωτερικο, αφου ηταν ενα ασφαλες καταφυγιο, για την ανευρεση συναλλαγματος με τη μορφη, κυριως, των Travellers Cheques, οταν η Τραπεζα της Ελλαδας, που κατ' επιφαση μονο ηταν και ειναι ελληνικη και αξιωθηκε, σημερα, ακομα και αυτης της ευτελειας να εχει ως διοικητη της εναν "σουσατο" οικονομικο τυραννο και φοροληστη, εψαχνε για ξεχασμενα συναλλαγματικα αποθεματα στα αποφαγια των τουριστων, για να βαλει στο ταμειο της κανενα ξενο νομισμα.

Η αληθεια ειναι πως εκτος απο τη συναλλαγματικη εξυπηρετηση οι Αμερικανικες τραπεζες μας προσεφεραν και ξεχωριστο κυρος στο εξωτερικο αναμεσα στους σπουδαστες και ιδιαιτερα αναμεσα στις σπουδαστριες του θηλυκου γενους, που ελιωναν ατενιζοντας μας να κυκλοφορουμε με γεματες τις καλαισθητες θηκες των ταξιδιωτικων επιταγων (Travellers Cheques), που ηταν ενα απο τα ισχυροτερα γυναικεια αφροδισιακα, πολυ πιο αποτελεσματικο απο τις γευσιλαγνικες δημιουργιες των οστρακοειδων του sef του café "Le Deux Magots" της αριστερης οχθης (του Σηκουανα).

Εκτος απο τις γκομενες, που εδιναν γη και υδωρ και κατι ακομα παραπανω ή μαλλον κατι ακομα παρακατω, μπροστα στα Travellers Cheques και προσκυνουσαν με φιληδονη ευλαβεια την εικονα τη χρυση της πιστωτικης καρτας της American Express, χωρις οριο συναλλαγων, που ειχα την τυχη να διαθετω, οι μπατσοι καθε φορα που περνουσαμε τον σωματικο ελεγχο των συνορων, μηπως και κουβαλουσαμε κανενα παραπανισιο Δολλαριο, Γαλλικο Φραγκο ή Αγγλικη Στερλινα, με κινδυνο να διαταραξουμε τη συναλλαγματικη ισορροπια της χωρας μας, ηταν οι αντιζηλοι τους, που αλληθωριζαν μπροστα στο αμερικανικο μεγαλειο, οπότε γινοταν σχεδον αχρηστος ο χρηστος για εκεινη την εποχη ελεγχος των κοινωνικων φρονηματων μας.
Με απλα λογια κυκλοφορουσαμε ως Κομμουνιστες υπερανω πασης υποψιας.

Ακομα, θα μπορουσα να πω, πως αντιληφθηκα την εισοδο της Ελλαδας στην ΕΟΚ, οταν με την καρτα της Citi Bank, μπορουσα να παιρνω χρηματα απο τα μηχανηματα αυτοματης αναληψης ολοκληρης της Ευρωπης.

Η αληθεια, ομως, ειναι πως ποτε δεν επαιρνα μαζι μου Γερμανικα Μαρκα, ακομα και οταν ταξιδευα στη Γερμανια, αφενος γιατι το θεωρουσα ιεροσυλια να μολυνω τις οικογενειακες μου παραδοσεις, που ηθελαν τον πατερα μου για πανω απο δυο χρονια πολιτικο κρατουμενο σε στρατοπεδα συγκεντρωσης των ναζι, αφετερου γιατι ειχα την αισθηση πως θα εκλεβα το μοχθο του Ελληνα εργατη της Γερμανιας, που εστελνε το υστερημα του στην Πατριδα του, τη χωρα του "μεγαλου εθναρχη" (τοσο μεγαλου και τοσο εθναρχη, που δεν του αξιζουν ουτε το κεφαλαιο Μ και Ε, παρα μονο τα εισαγωγικα) των μεταναστων, που τον εδιωξε.

Μαλιστα ειχα γραψει τοτε και ενα ποιημα, στο πνευμα του Σοσιαλιστικου ρεαλισμου, που μου επετρεπαν οι Σταλινικες αποψεις μου εκεινης της εποχης, που δυστυχως μονο αποσπασματικα του καταλοιπα εχουν μεινει στη μνημη μου:
"... Ανεστη φιλε καρδιακε,
 που εφυγες στη Γερμανια.
Ολημερις στη σκαλωσια,
τη νυχτα μπυρα, μοναξια.
κι η μανουλα σου εχει ταξει πια στην Παναγια...
... Μικρο το τρενο της ζωης,
που τις ελπιδες σου στιβαξαν..."

Παντως, οι σχεσεις μου με τις δυο Αμερικανικες τραπεζες ηταν ιδιαιτερα αρμονικες και μαλιστα θα ομολογησω την αμαρτια μου, αφου "αμαρτια εξομολογουμενη ουκ εστιν αμαρτια", πως στη διαρκεια της στρατιωτικης χουντας ως φοιτητης πηρα δανειο απο την American Express και αγορασα ενα μπομπινοφωνο (μαγνητοφωνο με μπομπινα) Akai, που αποτελουσε την επαγγελματικη τεχνολογια αιχμης για τον ηχο την εποχη εκεινη, στο οποιο τα πρωτα εργα που ηχογραφησα ηταν τα "Βραδεμβουργεια Κοντσερτα" του Μπαχ και η κινηματογραφικη μουσικη του Προκοφιεφ απο την ταινια του Σοσιαλιστικου ρεαλισμου "Αλεξανδρος Νιεσφσκι" .
Ετσι, τα ειχα καλα και με τους δυο Θεους, του Χριστιανισμου και του Κομμουνισμου.

Μαλιστα, φιλος και συμμαθητης μου, που στη συνεχεια διεπρεψε ως πολιτικος, θαυμαστης τοτε του Βοσκοπουλου και νυν συγκυβερνητης της Βοσκοπουλας, με θερμοπαρακαλουσε να ηχογραφησω στο Akai το τραγουδι "Αδελφια μου αλητες πουλια", αλλα δεν του εκανα το χατηρι, απλα αναγκαστηκα, πιστος στον Λενιν, σε εναν πολιτικο και οχι ιδεολογικο συμβιβασμο, να του το παιζω στο πιανο, γιατι τα γραπτα, ακομα και στο μαγνητοφωνο, μενουν.
"Verba volant, scripta manent" (Τα λογια φτερουγιζουν - πετουν, τα γραπτα μενουν), πχ η μικρη νυχτερινη μουσικη των αποκαλυψεων του κυριου Μπαλτακου στον κυριο Κασιδιαρη, που δεν ανοιξε ουτε κοινοβουλευτικη μυτη και αντι να οδηγησει τους θυτες στη φυλακη, οπως εγινε στη Γαλλια με τον πρωην προεδρο της Γαλλικης δημοκρατιας Sarkozy, φαινεται πως θα οδηγησει, τελικα, το θυμα.

Στη μυθολογια, ομως, της Γαλλικης δικαιοσυνης δεν υπαρχουν "Αρες Ερινυες", επονομαζομενες και "Σεμνες", χθονιες θεοτητες της εκδικησης και της τιμωριας, που κατα τον Ησιοδο γεννηθηκαν απο το αιμα του Ουρανου, για να εκδικηθει τον ευνουχισμο του απο τον γιο του τον Κρονο.

Τα χρονια εκεινα εζησα μεσα απο τη μαγεια των μεγαλων αντιθεσεων:
Σοσιαλιστικος ρεαλισμος στο κεφαλι και Αμερικανικο συναλλαγμα στο πορτοφολι.
Χωρις χαρτια κοινωνικων φρονηματων, αλλα με χαρτια οικονομικων φρονηματων.
Αθειστικος υπαρξισμος του Sartre της αριστερης οχθης, θρησκευτικοι méditations (διαλογισμοι) του Messiaen της δεξιας οχθης.

Σημειωση: Με τους ορους αριστερα και δεξια οχθη, αναφερομαι στις οχθες του Σηκουανα.

Αριστεροι αγωνες τη μερα, Πρελουντια του Debussy τη νυχτα.
Εξαλλου, "Les sons et les parfums tournent dans l'air du soir" (Οι ηχοι και τα αρωματα τρυγυριζουν στον αερα του βραδυνου) (Charles Baudelaire: Harmonie du soir απο το Les Fleurs du mal), που πανω του βασιζεται το IV Πρελουντιο για πιανο του πρωτου τευχους του Debussy.
Σοσιαλιστικος ρεαλισμος στο νου, μουσικη πρωτοπορια στην καρδια.
Πακιστανικο κεμπαπ το μεσημερι σε ημιυπογειο της Oxford Street υπο τους ηχους αμανεδων της Ανατολης, παραδοσιακη αγγλικη αριστοκρατια το βραδυ με μουσικη δωματιου με εργα Britten και Walton στη Harrow School, οπου φροντισαν να με ενημερωσουν, στην παρατηρηση μου οτι απουσιαζε παντελως ακομα και το ζαπλουτο αραβικο κοινο, πως δεν ηταν ικανη και αναγκαια συνθηκη για να πατησει το ποδι του καποιος εκει μονο ο πλουτος του χωρις την αριστοκρατικη καταγωγη του, γεγονος που σημαινει πως το αραβικο κεφαλαιο δεν ειχε προσβαση στην αγγλικη αριστοκρατια.
Ηταν η εποχη που ο αραβικος πλουτος ειχε εισβαλει στο Λονδινο και διεφθειρε τα αγγλικα ηθη και εθιμα, προσβαλλοντας ακομα και τη στοιχειωδη αγγλικη αισθητικη, βλεποντας τις μπουργκοφορουσες και ρασοφορουσες εως των αστραγαλων Αραπισες να καταναλωνουν λαιμαργα σπορια στα πισω καθισματα των Rolls Royce, υπο τους τριημιτονοειδεις ηχους των αμανεδων, που διακοπτονταν απο τα αρρυθμα κρουστα των σποροβορων οδοντων της συμφωνικης ορχηστρας της στοματικης κοιλοτητας, εξω απο τους Harrods και στη συνεχεια να εφορμουν στο τμημα των γυναικειων εσωρουχων, ψωνιζοντας φιρματα  στριγκακια και αλλα παρομοια ευγενη λιτοϋφασματινα εσωρουχα, που ανεβαζαν τις φαντασιωσεις και οχι μονο στα υψη.
Στριγκακι κατω απο τα αραβικα ρασα.
Η απολυτη φαντασια και φαντασιωση.    Ενα τελετουργικο εικονικο αργο γδυσιμο.

Χρειαστηκα καιρο, ακομα, να εξηγησω, οταν τον γνωρισα, πως ο φανατικος κομμουνιστης και μελος του Ιταλικου Κομμουνιστικου Κομματος Luigi Nono, που ολα τα εργα του εχουν Μαρξιστικο περιεχομενο, ηταν ταυτοχρονα και "φορμαλιστης" της μουσικης πρωτοποριας.
Τοτε αρχισα να διακρινω τον Μαρξισμο απο τον Σταλινισμο, χωρις, ομως, να απαρνηθω κανεναν, καταλογιζοντας στον δευτερο ενα και μοναδικο εγκλημα, πως μετα την νικη του κατα των Γερμανων ναζιστων δεν ισοφαρισε, οπως ειχε δικαιωμα, τα πενηντα εκατομμυρια των θυματων τους.

Μεσα απο αυτες τις αντιθεσεις εμαθα να σεβομαι τους ιδεολογικους μου αντιπαλους, περισσοτερο απο τους ιδεολογικους μου φιλους, γιατι πολιτικους αντιπαλους ή φιλους δεν αξιωθηκα να αποκτησω, μια και δεν μπηκα στο μαντρι καποιου κομματικου ποιμνιοστασιου.

Εξαλλου, οι περισσοτεροι Ελληνες φιλοι μου ανηκουν στη δεξια πολιτικη φυλη.
Αυτη που στο δευτερο μισο του 20ου αιωνα, ως φυλη των περιπλανωμενων Ιουδαιων, που αναζητει επι ματαιω τη γη της επαγγελιας του καπιταλισμου, περασε απο τον Μεταξα, στους δοσιλογους, τους γερμανοτσολιαδες και ταγματασφαλιτες, εγινε ΕΡΕ, συνεχισε με τη στρατιωτικη χουντα, αλλαξε ονομα σε ΝΔ, για να σβυσει τα δακτυλικα αποτυπωματα της βιας και της νοθειας, μερος της εγινε ΠαΣοΚ, αλλο μερος της ΛΑΟΣ και ολοι μαζι ξανα οικονομικη χουντα, χανοντας την ευκαιρια να γινει Νεα Ελλαδα, για να σβυσει τα ιχνη της συγχρονης ντροπης.

Ενα αλλο success story, ενα πραγματικο νεανικο μας ονειρο πηρε το τελος του.

"Το μοναστηρι ναναι καλα", λεει ο λαος.

Ευτυχως, το μοναστηρι της Citi Bank, το ΙPB (International Personal Banking), του πυργου της Canada Square του Λονδινου ναναι καλα κι απο καλογηρους δοξα τω θεω.
Για να μπορεσουν "να παρουν τα ονειρα εκδικηση" (Ελυτης) και να ζησουν τα παιδια μας τα νειατα τους ευτυχισμενα σαν κι εμας, γιατι quelle pauvreté, quelle banalité (οποία φτωχεια, οποία ελλειψη πρωτοτυπιας) να ταξιδευουν σημερα στο εξωτερικο με επιταγες παγκοσμιως αγνωστων ελληνικων τραπεζων, που θα θυμιζουν κουπονια λοταριας επαρχιακου ψιλικατζιδικου, και οι οποιες ετοιμοθανατες ελληνικες τραπεζες σηκωσαν κεφαλι, ανακεφαλαιοποιηθηκαν, δηλαδη, οπως λεγεται, σε παθητικη φωνη, σαν παθητικοι κυναιδοι, με τα χρηματα του ελληνικου λαου.

Θα ειναι τα δυσμοιρα παιδια σαν δυστυχισμενοι Αφγανοι ή Πακιστανοι λαθρομεταναστες, που μεταφερουν πολυχρωμες χαντρες και χαϊμαλια faux bijoux.

H ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ

"Ο καθενας βλεπει αυτο που φαινεσαι, αλλα λιγοι καταλαβαινουν αυτο που εισαι" (Niccolò Machiavelli)

Μετα απο τεσσερα χρονια βαρβαρικης τυραννιας, μονο ηλιθιοι δεν καταλαβαινουν τη θεατρικη κωμωδια της σωτηριας και τους πρωταγωνιστες της.

Και τους ηλιθιους αυτους, που δεν καταλαβαινουν, εχουν φροντισει να τους ευνουχιζουν με το "δημοκρατικο δικαιωμα" της "σιωπηρης πλειοψηφιας".

Η αληθεια, ομως, θα πρεπει να λεγεται, πως καθημερινα διασωζονται οι τραπεζες και το βαρος της διασωσης τους μετακυλιεται στο λαο.

Χαρακτηριστικοτερο, ισως, παραδειγμα καπιταλιστικου αμοραλισμου αποτελει η διασωση της χρεοκοπημενης Eurobank, που διασωθηκε με πανω απο δεκατρια δισεκατομμυρια κλεμενα απο το λαο και χαριστηκε σε ιδιωτες με το 1/5 της τιμης της διασωσης της (το κρατος αγορασε 1,54 ευρω την καθε μετοχη της και την πουλησε σε μια παγκοσμια πρωτοτυπια μολις 0,31 ευρω.

Και επειδη "η τιμη τιμη δεν εχει" φροντισαν να εμπλουτισουν τον ποινικο κωδικα με μια προληπτικη, πρωτακουστη για τα παγκοσμια δικαστικα χρονικα, προαπενοχοποιηση, με την  προαπαλλαγη των ενοχων της απιστιας, αφαιρωντας ουσιαστικα την αντικειμενικοτητα της υποστασης του εγκληματος.

Το εγκλημα πχ του φονου εχει μια αντικειμενικη υποσταση, που δεν συστελεται απο σκοπιμοτητες, πχ δημοσιου συμφεροντοας, ουτε νομιμοποιειται  οταν διαπραττεται, απο εγκαθετους και πληρωμενους δολοφονους, που εχουν την ευχη της "δεδηλωμενης" κοινοβουλευτικης πλειοψηφιας, γιατι τοτε η δημοκρατια δεν θα διαφερε απο τη μαφια.

Χρονια τωρα προβληματιζομαι γιατι επινοηθηκε το τεχνασμα της σωτηριας της χωρας μας απο την ηγεσια του ευρωπαικου ναζισμου και του ιμπεριαλιστικου φασισμου και νομιζω πως βρηκα μια πιθανη απαντηση στο βιβλιο "La fête de l'insignifianse" (Η γιορτη της ασημαντοτητας) του Milan Kundera: "... οσο πιο μακρινο απο την πραγματικοτητα ενος ηθοποιου ειναι το προσωπο που υποδυεται, τοσο πιο σημαντικο ειναι το κατορθωμα του", γιατι σιγουρα η σωτηρια ειναι μια ψευδαισθηση, πολυ μακρινη απο την πραγματικοτητα των προθεσεων των ηθοποιων της εξουσιας, που υποδυονται τη σωτηρια, για να γινει πιο σημαντικο το κατορθωμα της "σωτηριας".

"Σωτηρια θα πει να λυτρωθεις απ’ ολους τους σωτηρες· αυτη ‘ναι η ανωτατη λευτερια, η πιο αψηλη, οπου με δυσκολια αναπνεει ο ανθρωπος. Αντεχεις;", λεει πριν απο τον Milan Kundera ο αξεχαστος Νικος Καζαντζακης, που δεν υπολογισε πως καποια μερα και συγκεκριμενα σημερα, η πενια των μισθων και των συνταξεων στη χωρα του θα ηταν ο υπερτερος πατριωτισμος, απο ηλικιωμενους ανοϊκους, που δεν ειναι ικανοι να αντιληφθουν, πως "ποτε δεν επιτευχθηκε κατι μεγαλο χωρις κινδυνο" (Niccolò Machiavelli).

Και το μεγαλο που καλουμαστε σημερα να διαχειριστουμε ειναι η εξεγερση ενος νεου ΕΑΜ, απεναντι στον λεγομενο "νεο πατριωτισμο", που ειναι ταυτισμενος με την υποτελεια.
Οι κατοχικες γερμανικες δυναμεις ειναι παλι εδω, ο ξενος παραγοντας ειναι παρων, η μοναρχια του Scobie εγινε τριαρχια (τροικα), οι δοσιλογοι, οι γερμανοτσολιαδες και οι ταγματασφαλιτες ασκουν με περισση επιμελεια τα κληρονομικα "δικαιωματα" των προγονων τους.

Γραφοντας αυτα τα λογια δεν μπορω να μην αναπολησω το ποιημα του Μικη Θεοδωρακη "Στον αγνωστο ποιητη", που εχει σημερα μια τραγικη επικαιροτητα και αντι για την επικληση "Αγνωστε ποιητη, σε σε κραζω" να κανω την επικληση του γνωστου αγωνιστη "Αρη Βελουχιωτη, σε σε κραζω".

"Ρήγα Φεραίε, σε σε κράζω.
Από την Αυστραλία στον Καναδά
κι από την Γερμανία στην Τασκένδη
σε φυλακές, σε βουνά και σε νησιά
διασκορπισμένοι οι Ελληνες.

Διονύσιε Σολωμέ, σε σε κράζω.
Κρατούμενοι και κρατούντες
δέροντες και δερόμενοι
διατάσσοντες και διατασσόμενοι
τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι
κατέχοντες και κατεχόμενοι
διηρημένοι οι Έλληνες.

Ανδρέα Κάλβε, σε σε κράζω.
Λαμπερότατος ο ήλιος απορεί
απορούν τα βουνά και τα έλατα
οι ακρογιαλιές και τ’ αηδόνια
λίκνο ομορφιάς και μέτρου η πατρίς μου
σήμερα τόπος θανάτου.

Κωστή Παλαμά, σε σε κράζω.
Ποτέ άλλοτε τόσο φως δεν έγινε σκότος
τόση ανδρεία φόβος
τόση αδυναμία η δύναμη
τόσοι ήρωες μαρμάρινες προτομές
πατρίς του Διγενή και του Διάκου η πατρίς μου
σήμερα χώρα υποτελών.

Νίκο Καζαντζάκη, σε σε κράζω.
Όμως αν λησμονούν οι θνητοί
που μιλούν ακόμα τη γλώσσα του Ανδρούτσου
η μνήμη κατοικεί πίσω από τα σίδερα
και τις σκοπιές
η μνήμη κατοικεί μέσα στα λιθάρια
φωλιάζει μες στα κίτρινα φύλλα
που σκεπάζουν το κορμί σου Ελλάδα.

Άγγελε Σικελιανέ, σε σε κράζω.
Η ψυχή της πατρίδας μου είσαι συ
πολύμορφο ποτάμι
τυφλό από το αίμα
κουφό από το βόγγο
ανήμπορο από το μέγα μίσος
και τη μεγάλη αγάπη
που εξ ίσου εξουσιάζουν την ψυχή σου.

Η ψυχή της πατρίδας μου είναι δυο χειροπέδες
σφιγμένες σε δυο ποτάμια
δυο βουνά δεμένα με σκοινιά
στον πάγκο της ταράτσας.
Ο αργίτικος κάμπος φουσκωμένος από το μαστίγιο
και ο Όλυμπος κρεμασμένος πισθάγκωνα
από το κατάρτι του αεροπλανοφόρου για να ομολογήσει.
Η ψυχή της πατρίδας μου είναι αυτός ο σπόρος
π’ άπλωσε ρίζες πάνω στο βράχο.
Είσαι συ μάνα, γυναίκα, κόρη
που αγναντεύεις τη θάλασσα και τα βουνά
και κρυφά βάφεις μ’ αίμα
τα κόκκινα αυγά της Αναστάσεως
που εγκυμονούν οι καιροί και οι άντρες.

Αμποτες να ‘ρθει στη δύστυχη χώρα μου
Πάσχα Ελλήνων.

Άγνωστε Ποιητή, σε σε κράζω".
(Μικης Θεοδωρακης)

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Η ψυχη της πατριδας μου εισαι παλι εσυ.
Το αποκεφαλισμενο σωμα σου ακεφαλο ν' αγκωμαχα,
το κεφαλι σου να σερνεται απο τα μιαρα καθαρματα της ιστοριας,
ποτιζοντας με αιμα το αιματοβαμμενο χωμα
της ηρωοκτονου πατριδας μου.
Της πατριδας του Ρηγα και του Διγενη,
του Διακου και του Κολοκοτρωνη,
του Μαρκου και του Λαμπρακη,
του ανθρωπου με το γαρυφαλο,
των ανθρωπων που κατεβασαν το συμβολο της ναζιστικης κατοχης
απο το συμβολο του πολιτισμου και της Δημοκρατιας,
του Γλεζου και του Σαντα.

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ
Το αιμα σου εγινε μυροβολο ποταμι ελευθεριας,
ετοιμο να πνιξει τα παιδια και τα παιδια των παιδιων
των δοσιλογων, των γερμανοτσολιαδων και των ταγματασφαλιτων,
που μαγαρισαν το κορμι σου
και παιρνουν σημερα τα κεφαλια και τα κεφαλαια του λαου σου,
ετοιμο να πνιξει τα ναυαγια
και τα σωσιβια των ναυαγιων της πατριδας μου,
ετοιμο να κοκκινισει τη χρηματοπιστωτικη σβαστικα.

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Το φιδι που πατησες με την μποτα σου
σηκωσε κεφαλι,
η Σκυλα του ναζισμου που ντουφεκισες με το οπλο σου,
βρισκεται σημερα σε οργασμο, οπως ελεγε ο Brecht
και μαζι με την υπερατλαντικη Χαρυβδη τρωνε παλι τα παιδια σου.

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, "ΑΡΧΗΓΕ ΤΩΝ ΑΤΑΚΤΩΝ" ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Η μνημη σου κατοικει
μεσα στις καρδιες μας,
μεσα στις ελπιδες μας,
μεσα στα ονειρα μας.
"Για να παρουν τα ονειρα εκδικηση",
για να γινει το ψωμι της πατριδας μας,
ψωμι των παιδιων της,
για να γιορτασουμε το ΠΑΣΧΑ ΕΛΛΗΝΩΝ.

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Οταν βλεπω τα ευρωπαικα σουλατσα των "σωτηρων" μας σκεφτομαι παντα τα λογια σου:
"Ποιος μπορει να ενδιαφερθει καλυτερα για την πατριδα του; Αυτοι που ξεπορτιζουν τα κεφαλαια τους απο τη χωρα μας ή εμεις που παραμενουμε με τα πεζουλια μας εδω;"

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ
Διαβαζω την ιστορικη ομιλια σου στις 22 Οκτωβριου του 1944 στην απελευθερωση της Λαμιας, που πρεπει να ξαναδιαβασει σημερα ο Ελληνικος λαος, για να αναβαπτισθει στην Εθνικη Αντισταση κατα των ιδιων κατακτητων και των συνεργατων της, οπως και τοτε, και επιλεγω ενα μικρο αποσπασμα, που αναφερεται στην ηθικολογια των ανηθικων και στην τιμη της "σωτηριας" των ανηθικων και ατιμων δολοφονων:

"Βλεπετε, ολοι αυτοι οι «ηθικοι», που οταν περπατανε μπερδευουνται τα κεφαλια τους στα συρματα, μιλανε για τιμη!
Αυτοι που πουλησαν τις γυναικες και τις αδελφες στον κατακτητη, για να κανουν τα νταραβερια μαζι του και μας σκλαβωσαν διπλα, αυτοι πανε τωρα να μας πεισουν οτι ειναι οι κερβεροι της τιμης και της ηθικης. Με αυτα τα μεσα προσπαθουν να εξαπατησουν το λαο για να συνεχισουν το ξεζουμισμα και την εκμεταλλευση του. Και πολλες φορες το καταφερνουν αυτο και μας πειθουν μαλιστα οτι ετσι ειναι οπως τα λενε.
Παρτε ενα παραδειγμα, απ' αυτο που γινεται στα χωρια: Ο χωριατης καπνιζει τον καπνο που παραγει ο ιδιος. Μα τον πεισανε οτι αυτος ειναι λαθραιος. Κι ο ιδιος ο χωρικος σου λεει οτι καπνιζει λαθραιο καπνο. Λες και δεν τον εσπειρε αυτος στον τοπο μας, αλλα τον εφερε απο την Αμερικη. Οπως βλεπετε λοιπον κι ο ιδιος ο χωριατης το πιστεψε, πως ο καπνος του ειναι «λαθραιος»".

Κι αυτο γιατι δεν μπηκε στη μεση, αναμεσα στο χωραφι και τα χειλη του χωρικου, ο ιδιωτικος και ο κρατικος καπιταλισμος για την κεφαλαιοποιηση της υπεραξιας ο πρωτος και τη συμμοροφοροληστεια υπερ του πρωτου ο δευτερος.

Αυτοι οι "κερβεροι της ηθικης" στελνουν στα σιδερα του οικονομικου ναζισμου τους ορφανους απο την απουσια σου συμπατριωτες σου, που αναμεσα στην πεινα για ψωμι των παιδιων τους και τη διψα για αιμα των τραπεζων υπερασπιζονται την πεινα και αδιαφορουν για τη διψα.


ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ
Με τα λογια σου:

"Καλη ανταμωση στα γουναραδικα!*"
ή
Με τα λογια του Νικου Καζαντζακη:

"Νιωθω σαν να χτυπαμε τα κεφαλια μας στα σιδερα. Πολλα κεφαλια θα σπασουν. Μα καποια στιγμα, θα σπασουν και τα σιδερα".

Ας σπασουν τα κεφαλια μας για να σπασουν τα σιδερα.
Ας σπασουν τα κεφαλια μας για να σωθουν τα κεφαλια των παιδιων μας,
οπως τοτε εμειναν αψυχα τα κορμια των κρατουμενων στο Μαουτχαουζεν,
που επεσαν πανω στα ηλεκτροφορα συρματα σαρκαζοντας το θανατο,
για να περασουν απο πανω τους οι υπολοιποι κρατουμενοι προς την ελευθερια.

Ετσι τιμησαν οι Ελληνες της κατοχης το συνθημα των ηρωων:
"Ελευθερια ή Θανατος", στην εξοδο προς την ελευθερια του Μεσολογγιου και το χορο Ζαλογγο, στην Αλαμανα και το Σουλι.
Σημερα η εισοδος στο ευρω θεωρειται "ελευθερια" και η Αλαμανα εγινε Αλλεμαντα**, για να κανουν μουζικο Γερμανο τον ελευθερο Ελληνα.

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Ματαια οι δολοφονοι Γερμανοι προσπαθουν να μας εγκλωβισουν στη "φιλια" τους, εμας που τραγουδησαμε το "Θουριον, 1974" του Μικη Θεοδωρακη:

"...Ματαια οι φρουροι προσπαθουν να εγκλωβισουν το τραγουδι μου,
οι χαραδρες το παιρνουν στους ωμους και γρηγορα το οδηγουν στους ελαιωνες.
Ειναι πανυψηλα τα βουνα της Αρκαδιας.
Εξουσιαζουν τις θαλασσες
και το σουραυλι του Πανα σκεπαζει τα γρυλισματα των στρατωνων.
Βοες, ουρακοτανγκοι, μαϊμουδες
τιβενους φορουν, κρατουν σκηπτρα.
Αρχιεπισκοποι κι αρχιστρατηγοι "αερα" φωναζουν
και υψωνονται πισω τους πτερα ορνιθων..."

ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΣΕ ΣΕ ΚΡΑΖΩ.
Με τα λογια της Ρενας Χατζηδακι (Μαρινας):
"Θεε μου και τι να γινηκαν του κοσμου οι αντρειωμενοι;"


* Σαρκαστικο συνθημα, πεισιθανατης αυταπαρνησης του θανατου.

** Γερμανικος χορος σε τετραμερες μετρο, που ηταν ο πρωτος στη Σουιτα (διαδοχη χορων) του Μπαροκ.
βεβαια, η "ειδηση" ειναι πως με την εισαγωγη του πρελουντιο (εισαγωγικο μερος) πριν απο αυτον ηρθε δευτερος και ευτυχως, που δεν ειχαν γεννηθει τοτε τα εγκληματικα μιασματα της γερμανικης ιστοριας για να επιβαλουν τη διαρθρωτικη μεταρρυθμιση της σουιτας και να αποκαταστησουν στην πρωτη θεση το γερμανικο χορο.
Κι ετσι γλυτωσε η σουιτα του μπαροκ απο ενα γερμανικο εγκλημα.
Δεν γλυτωσε, ομως, η σουιτα απο την εισαγωγη της πολυφωνιας του Bach, που δυο πραγματα ειχε μαθει να βαζει.
Την πολυφωνια στη θηλυκη μουσα και τον π@@τσο του σε κάθε θηλυκο, κανοντας, ισως, το πρωτο γερμανικο θαυμα, τα 20 - 22 παιδια.

Θελει αρετην και χιουμορ η ελευθερια, κατα το Καλβειο επος:
"Θελει αρετην και τολμην η ελευθερια".

Και μια και ανεφερα τον Καλβο, μου ηρθε στο νου ενα περιστατικο.
Πριν τεσσερα χρονια, οταν αρχισε η οικονομικη χουντα, κυκλοφορουσα σε ολη την Ευρωπη, απο την οποια δεν εξαιρεσα για πρωτη φορα και την Ελλαδα. με μπλουζακια στα οποια εγραφα διαφορα συνθηματα σε τρεις γλωσες, Ελληνικα, Γαλλικα, Αγγλικα.
Σε ενα απο αυτα εγραφα:

"Θελει αρετην και τολμην η ελευθερια"
(Καλβος)

Μια χαριτωμενη και υπερμινιφορουσα γκαρσονα, φοιτητρια τμηματος ανθρωπιστικων σπουδων, σταθηκε μπροστα μου εκθαμβη κοιταζοντας το συνθημα και με ρωτησε:
"Τι ειναι αυτο το Καβλος;"
Και βεβαια δεν αντισταθηκα στον πειρασμο να ικανοποιησω τη διψα της φιλομαθειας της.

Ευτυχως, δεν ειχε απορια για την "αρετην" και την "τολμην", που οπως φαινεται γνωριζε πολυ καλα, γιατι τοτε θα ειχα δυσκολιες να ανοιξω κυκλο μεταπτυχιακων σπουδων...

Γνωριζω πως καποιοι θα δυσαρεστηθουν με το φιναλε και πιθανον να κατηγορηθω για "φορμαλισμο", ισως γιατι δεν προσεξαν την εισαγωγη αυτου του φιναλε:
"Θελει αρετην και χιουμορ η ελευθερια".

Γιατι αν αντιμετωπισεις με σοβαροτητα τον καθε φαιδρο φασιστομνημονιομαλακα θα χασουν το νοημα τους, τοσο η σοβαροτητα, οσο ο φασισμος και η μαλακια.

Πηγε σχεδον 6 τα ξημερωματα και πρεπει να σταματησω...