Κυριακή 31 Μαρτίου 2013


ΜΟΥΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 3


DEBUSSY: PRELUDES (IV Premier livre) (Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir)

Προχθές στο σχόλιο μου «AMANTS DE TOUS LES PAYS, UNISSEZ VOUS» αναφέρθηκα στοστίχο του Baudelaire «Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir» από ποίημά του Harmonie du soir.

Πάνω σ’ αυτό το στίχο στηρίζεται το τέταρτο πρελούντιο από το πρώτο τεύχος για πιάνο τουDebussy, του οποίου κάνω την απόπειρα να δώσω σήμερα στη δημοσιότητα μια μουσική ανάλυση, που απευθύνεται περισσότερο στους ειδικούς, ζητώντας προκαταβολικά την κατανόηση και τη συγνώμη των υπολοίπων.
Με μορφή αρχείου εικόνας δίνω ταυτόχρονα τα παραδείγματα, στα οποία αναφέρεται το κείμενο, όπως επίσης και τη συνολική παρτιτούρα του έργου με τις ανάλογες σημειώσεις.

Για μένα τα πρελούντια του Debussy, εκτός του ότι είναι μια πηγή αισθητικών και τεχνικών μουσικών δεδομένων και σημείων αναφοράς, είναι ταυτόχρονα και ένας ομφάλιος λώρος, που δεν μ’ άφησε ποτέ μετέωρο και μόνο στον έξω κόσμο, κρατώντας μου δέσμιο στη βεβαιότητα μιας αισθητικής μήτρας, θα έλεγα, σε μια εποχή, ακριβώς μετά τον Παρισινό Μάη, όταν οι ιδεολογικές απογοητεύσεις για τη χαμένη εξέγερση έβρισκαν διέξοδο στην τέχνη, γιατί τότε για μας τέχνη και επανάσταση είχαν τον ίδιο ρομαντισμό.
Πολλοί, βέβαια, από τους εξεγερμένους της εποχής εκείνης βρήκαν διέξοδο στην πολιτική, αυτή που έφερε τη χώρα μας και την Ευρώπη στη σημερινή τους κατάντια.
Προσωπικά απολαμβάνω τη μοναξιά, στη μήτρα της πνευματικής δημιουργίας, ανάμεσα στους ήχους και τα αρώματα, για να χρησιμοποιήσω το στίχο του Baudelaire, μιας εποχής και κάθε φορά που η μνήμη μου την αγγίζει δοκιμάζεται από τη νοσταλγία, κατά το στίχο του Ελύτη «Αγγίζεις το νου μου και πονεί το βρέφος της Άνοιξης».


Το πρελούντιο, λοιπόν, αυτό του Debussy είναι εμπνευσμένο από ποιήματα του Baudelaire και ένα κείμενο του Leonardo da Vinci.

Baudelaire: Correspondances

Comme de long échos qui de loin se confondent
Dans une ténébreuse et profonde unité.
Vaste comme la nuit et comme la clarté,
Les parfums, les couleurs et les sons se répondent.

(Σαν απόμακρη θολή ηχώ
Μέσα σε μια σκοτεινή και βαθειά ενότητα.
Απέραντη σαν τη νύχτα και σαν το διάφανο,
Τα αρώματα, τα χρώματα και οι ήχοι ιερουργούν).

Baudelaire: Harmonie du soir

Voici venir les temps où vibrant sur sa tige
Chaque fleur s’évapore ainsi qu’un encensoir,
Les sons et les parfums tournent dans l’air du soir,
Valse mélancolique et langoureux vertige.

(Να ο καιρός που δονούμενο στα κλαριά
Κάθε λουλούδι αναδύεται σαν ένα λιβανιστήρι,
Οι ήχοι και τα αρώματα τριγυρίζουν στον αέρα της βραδιάς,
Βαλς μελαγχολικό και γλυκιά παραζάλη).

Baudelaire: Les paradis atrificiels

Les sons ont une couleur, les couleurs ont une musique

(Οι ήχοι έχουν χρώμα και τα χρώματα μουσική)

Leonardo da Vinci

Les ondes de sons et de la lumière sont régies par les mêmes lois que celles de l’eau

(Τα κύματα των ήχων και του φωτός διέπονται από τους ίδιους νόμους με το νερό)

Το πρελούντιο αποτελείται από οκτώ μέρη και έχει έναν πενταθεματικό χαρακτήρα με κυρίαρχο το Θέμα Α:

Ι    Θέμα Α
ΙΙ   Γέφυρα (από το μέτρο 9)
ΙΙΙ  Θέμα Β (από το μέτρο 18)
IV  Θέμα Α (από το μέτρο 24)
V   Θέματα C και Α (από το μέτρο 31)
VI  Το νερό, Θέμα D (από το μέτρο 41)
VII  Θέμα Α (από τον τρίτο χρόνο του μέτρου 44)
VIII Coda, Θέμα Ε (από το μέτρο 50)
Ι ΜΕΡΟΣ

Στο μέρος αυτό εκτίθεται το Θέμα Α σε Α τονικότητα στον Ινδικό τρόπο Α-G-Fis-E-D-Cis-B-A.


Το Θέμα Α έχει ένα χαρακτηριστικό αισθητικό σχήμα τονισμού: Ανάκρουση – Τονισμός – Άφωνο.


Χαρακτηριστικά δομικά διαστήματα του Θέματος Α είναι η 4η προς τα πάνω και προς τα κάτω και η 5η ελαττωμένη προς τα κάτω, ενώ το σχήμα A-B-Fis-Cis έχει τις καταβολές του στο scandicus flexusτου Γρηγοριανού μέλους και συναντιέται και σε άλλα έργα του Debussy, πχ στο Prélude à laprès-mididun faune.

         
     Scandicus flexus
     Cis – Dis – Gis – E

Η συγχορδία στη δεσπόζουσα στο πρώτο μέτρο είναι Δ7/5(5η ελαττωμένη), ενώ στο δεύτερο μέτρο Δ9(διέση)/7(αναίρεση)/5(5η ελαττωμένη).
Το σχόλιο του Θέματος Α, που ακολουθεί στα μέτρα 3-5, στηρίζεται στο κατιόν διάστημα της 4ηςκαι η αρμονία του πάνω σε ισοκράτη στην τονική σε συνεχείς συγχορδίες με 6/5 με την ακόλουθη διαδοχή:

ΙΙ7 (Ναπολιτάνικη) – ΙΙ7 (Μείζονα) ως V της ΙΙΙ – ΙΙ (Ναπολιτάνικη) – Ι7 ως V της IV – ΙΙ7(Ναπολιτάνικη – Συγχορδία 7ης ελαττωμένης πάνω στη Ε με αποτζιατούρα το C ως VII στην πραγματικότητα της κεντρικής τονικότητας, η οποία θα εκδηλωθεί εναρμόνια στα επόμενα μέτρα ως VIIμε 7ην ελαττωμένη.

ΙΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

Το μέρος αυτό από το μέτρο 9 ως το 17 αποτελεί μια γέφυρα.
Έχει δύο θεματικά στοιχεία: οι οχτάβες στο δεξί χέρι που κινούνται στην κλίμακα με τόνους και μια εσωτερική μελωδία σε τρεις οχτάβες Eis – Fis – G – Fis σε fis με Ναπολιτάνικη ΙΙ βαθμίδα.
Κάτω από αυτόν τον πολυτροπικό συνδυασμό των δύο μελωδιών, υποστηρίζουν δύο αρμονίες διαφορετικών τονικοτήτων:
-          το pedal του Α,
-          μέτρο 9: Ι της Α ως ΙΙΙ της fis, μέτρο 10: Ι της fisV της IV της Α ως ΙΙΙ τροπική της fisI τηςfis και επανάληψη, ενώ από το μέτρο 14 επικρατεί το τρίτονο (Ε – AisF – H) ως στοιχείο της κλίμακας με τόνους και του Λύδιου τρόπου της δεσπόζουσας (Ε της Α).
Τα μελωδικά στοιχεία της γέφυρας αρμονικά και μελωδικά αποσυντίθενται στα μέτρα 16-17 για να προετοιμάσουν την εισαγωγή του τρίτου μέρους.
Επίσης η συγχορδία του μέτρου 15 Cis9/7/+ (Cis-Fis-Gis-H-Dis) θυμίζει τη σκηνή της αγάπης της 4ης πράξης της όπερας Pelléas et Mélisande:

ΙΙΙ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

Κάτω από τον ηχοχρωματικό φόντο με τις 2ες των πάνω φωνών προβάλλει στις χαμηλές το Θέμα Β πάνω σε έναν ρυθμικό συνδυασμό 3/4 και 6/8 σε 3 και 3 χρόνους στο στυλ του Rameau και τουMonteverdi, που θυμίζει επίσης τον Ινδικό ρυθμό Vasanta:


C – Des – Es – E – Fis – G – A – B – C

Το μέρος αυτό είναι πολυτονικό με τη Cis (όπου F = Eis) και τη f, ιδιαίτερα στα μέτρα 21-22, στα οποία προβάλλει η δεσπόζουσα με 7η, κατάσταση που στο σύνολό της θα μπορούσε να ενταχθεί στον 2ο τρόπο του Olivier Messiaen.

IV ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ (από το μέτρο 24 ως το 30)

Το Θέμα Α επανέρχεται στη Α με το αρχικό μέρος του σχολίου του όπως στο πρώτο μέρος, ενώ στη συνέχεια στο μέτρο 27 μετατίθεται στη Desκαι η μελωδία μετατίθεται κατά ένα ημιτόνιο χαμηλότερα από Es, δίνοντας πάνω στη Des με το Besses έναν τροπικό χαρακτήρα Ναπολιτάνικης της δεσπόζουσας της Des.
Η μετατροπία επισημαίνεται επίσης με τη μετάθεση της μελωδίας σε χαμηλά ρετζίστρα, ενώ η μετάθεσή της στο αρχικό ύψος θα γίνει στο μέτρο 28 και θα ακολουθηθεί από έναν σχολιασμό αρχικά υπερχρωματικό (μέτρα 28-29) με το G να δίνει την αίσθηση του Λύδιου τρόπου, που στο μέτρο 30 θα καταλήξει στην τονικότητα του ισοκράτη Es, πάνω στην οποία προβάλλεται ένα πολυτονικό φαινόμενο περίπου ανάλογο με αυτό των μέτρων 9-10. Δηλαδή πάνω στον ισοκράτη Es διαδέχονται οι συγχορδίες V – I στη f, με το Ges ως Ναπολιτάνικη ΙΙ και τηνξ εμβόλιμη μελωδία του μέτρου 9 σε σμίκρυνση.

ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ

Αρχίζει με το Θέμα C (αρπισμός) πάνω στην αρμονία της τονικής της Α με προστιθέμενη 6η, που δίνει την αίσθηση μιας μετέωρης τονικότητας ανάμεσα στην Α και τη f.
Το Θέμα C διαδέχεται η κεφαλή του Θέματος Α στη Aes με τη ναπολιτάνικη ΙΙ Beses και η συγχορδία G που ακολουθεί στον τρίτο χρόνο του μέτρου 32 έρχεται ως δεσπόζουσα της ατελούς cπου προηγήθηκε στον δεύτερο χρόνο.
Στο μέτρο 33 ακολουθεί πάλι το Θέμα C με την κεφαλή του Θέματος Α και ο σχολιασμός του στα μέτρα 34-36, δίνοντας μια αρμονία στον δεύτερο τρόπο του Olivier Messiaen, που σταδιακά θα μεταφερθεί στην κεντρική τονικότητα (Α), στην οποία θα γίνει στο μέτρο 37 η εμφάνιση του Θέματος Cακολουθούμενου από την κεφαλή του Θέματος Α και το σχολιασμό του, οι συγχορδίες του οποίου σχολιασμού στο μέτρο 38 θυμίζουν τις καταληκτικές του Θέματος Α.

VI ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ (από το μέτρο 41 ως το μέσο του μέτρου 44)

Είναι ένα ήσυχο και ρευστό μέρος ως Θέμα D, που θυμίζει την κίνηση του νερού.
Είναι δομημένο πάνω σε έναν τετράφωνο ανιόντα και κατιόντα τρόπο που θυμίζει τη σκηνή τωνGoland και Yniold στην όπερα Pelléas et Mélisande.


VII ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ

Αρχίζει από το μέσο του μέτρου 44 με την επανεμφάνιση του Θέματος Α και ενός σχολιασμού του με συγχορδίες με 7η ελαττωμένη και ακανόνιστες αποτζιατούρες.
Στα μέτρα 46-48 πάνω στη συγχορδία Ε με 7η ελαττωμένη προβάλλει εναλλάξ αρπισματικά η συγχορδία Α και a με προστιθέμενη 6η και τη ΙΙ βαθμίδα χαμηλωμένη ως Ναπολιτάνικη σαν μια θεματική αποσύνθεση του Θέματος Α, που στο μέτρο 49 θα οδηγήσει σε ένα πέρασμα ανάλογο με αυτό του μέτρου 30 με μια παράλληλη αρμονία στη Α και fis φτάνοντας τελικά στη coda.

VIII ΟΓΔΟΟ ΜΕΡΟΣ (CODA)

Η Coda δημιουργεί στην πραγματικότητα ένα εντελώς νέο θεματικό στοιχείο (Θέμα Ε) με ιδιαίτερα εκφραστικές απαιτήσεις, σαν ένα απόμακρο ήχο των κόρνων σε Α Λύδιο τρόπο. Ακολουθούν οι τρεις σελίδες της παρτιτούρας με την Coda στην τελευταία σελίδα:





Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

AMANTS DE TOUS LES PAYS, UNISSEZ VOUS

(EΡΑΣΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ)*

FLEURS DU MAL
(ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ)
(Charles Baudelaire)


Η ειδηση επεσε σαν βομβα, που λιγο ελλειψε να επισκιασει το συγχρονο Ολοκαυτωμα του οικονομικου ναζισμου κατα του Κυπριακου Ελληνισμου:
"Ο Πάπας Φραγκίσκος έπλυνε τα πόδια κρατουμένων αλλά και γυναικών κατά την Τελετή του Νιπτήρος" (τα κεφαλαια Τ και Ν ειναι του δημοσιευματος).

Η ειδηση, οπως ειναι διατυπωμενη, αφηνει ορισμενα ερωτηματικα:
1. Δεν γνωριζε ο Αγιος Παπας τη Siemens, που κανει με τα πλυντηρια της το μαυρο Γερμανικο χρημα αορατο;
2. Οι γυναικες, προφανως σηκωνοντας το προπατορικο αμαρτημα και οχι μονο, αφου σηκωνουν και αλλα, ενιοτε ασηκωτα βαρη, πχ οικογενειακα, κλπ, κλπ, εχοντας ορισμενες φορες την εγχρωμη (μπλε, πορτοκαλι, κιτρινη) και φυλετικη αρωγη της φαρμακοβιομηχανιας, τελικα, αντιμετωπιζονται ως πιο αμαρτωλες ακομα και απο τους κρατουμενους, με τη φραση "έπλυνε τα πόδια κρατουμένων αλλά και γυναικών".

"Εσυ γλυκια μου αμαρτια**".

Το δημοσιευμα μου εφερε στο νου ενα περιστατικο του παρελθοντος.
Ταξιδευα απο το εξωτερικο για τη Θεσσαλονικη μεσω Αθηνων.
Στην πτηση απο την Αθηνα για τη Θεσσαλονικη επιβιβαστηκε στο αεροπλανο ενα ντουεττο ροδαλου και καρδαμωμενου ιερωμενου και  σει(υ)ναμενο και κουναμενο μειρακιο, που αφυπνησε την πονηρία του διαλογισμου μου, φερνοντας στη μνημη μου και την υμνογραφικη νουθεσια
"γρηγορειτε και προσευχεσθε, ινα μη εισελθετε εις πειρασμον, το μεν πνευμα προθυμον, η δε σαρξ ασθενης", που ο ιερωμενος εκανε πραξη, αεροπορικως γρηγορωντας.

Στη Θεσσαλονικη με υποδεχτηκε φιλος με εκκλησιαστικες διεισδυσεις, που κατα συμπτωση γνωριζε και τον ιερωμενο.
Μετα τις αναλογες συστασεις, ο ιερωμενος ρωτησε "Δημητριε, ειστε και εσεις του εκκλησιαστικου κυκλωματος;" και πηρε την απληρωτη απαντηση μου "οχι Αγιε και παρα το οτι εχω πολλες γνωριμιες στο εκκλησιαστικο κυκλωμα, που μπορουν να μ' εξασφαλισουν ρετιρε στον παραδεισο με θεα τη θαλασσα, θα προτιμησω να παω στην κολαση".
Ο ιερωμενος μπροστα στο εγκλημα της εθελουσιας αρνησης μου (αντιρρησιας συνειδησης) του παραδεισου, κατι σαν τις εθελουσιες εξοδους της ναζιστικης τροικανης δημοκρατιας, η οποια προσβαλλει εκ της συνωνυμιας και συναριθμιας ακομα και την τριαδικη μεσοσκελιαια θεοτητα, ρωτησε απορωντας, "γιατι επιλεγετε την κολαση Δημητριε;".
Η απαντηση μου στο πλαισιο του διαλεκτικου μεταφυσικου υλισμου κλονισε τη δογματικη υποσταση του ιερωμενου, "γιατι δεν σκοπευω Αγιε να πληξω απο αηδια στην αιωνιοτητα του παραδεισου, αναμεσα στις μακροφορουσες και λιβανοβρωμουσες παρθενες της εκκλησιας και τα αφυλα ταγματα των αγγελων, αλλα να απολαυσω στην κολαση τους ηχους και τα αρωματα*** και οχι μονο των θεσπεσιων θηλυκων, που στον εγκοσμιο βιο τους ηταν αμαρτωλα".
(Χρησιμοποιω το ουδετερο "το θηλυκο" για λογους θηλυφρονιας, οπως θα ελεγε και ο Ροΐδης  "θηλυφρονες", ευρωπεικως "φεμινιστες").
Ο ιερωμενος αναυδος μονολογησε, "αυτο ειναι μια αποψη περι παραδεισου και κολασεως, που δεν ειχα σκεφτει".
Μα που να τη σκεφτει ο χριστιανος, οταν ειχε διπλα του τον κρεμαστο, κατα συνεπεια και κουνιστο, κηπο της Βαβυλωνας!

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΩΝ

* Κατα το Prolétaires de tous les pays, unissez vous (Προλεταριοι ολων των χωρων, ενωθειτε) απο το Καμμουνιστικο Μανιφεστο των Marx και Engels.

** Τραγουδι του Αποστολου Καλδαρα:
"Συ μου χαραξες πορεια,
εσυ γλυκια, εσυ γλυκια μου αμαρτια".

*** Πως να μη σκεφτω, εγω ο πληρης αμαρτωλων ημερων, τη φραση  "Les sons et les parfums tournent dans l'air du soir" (Οι ηχοι και τα αρωματα τριγυριζουν στον αερα του βραδυνου) απο το ποιημα του Charles Baudelaire Harmonie du soir**** - Αρμονια του βραδυνου - απο τα
Fleurs du mal (Ανθη του κακου) και το Carnal Flower (Σαρκικο λουλουδι) με το μεθυστικο αρωμα της Μεξικανικης τουμπεροζα (tuberose ή tuberosa, εκ της τρομπετας εκ σχηματος ανθους ορμωμενο), συμβολο του επικινδυνου ερωτα και της φιληδονιας, αρωματοποιον ποιημα του Frédéric Malle των Editions de Parfumes, στο μικρο δρομακι Rue du Mont Thabor, παραλληλο της Saint-Honoré.

Οσες πιστες απελθετε και απιστες προσελθετε, αφου εχετε ηδη τη διευθυνση, Rue du Mont Thabor.
Οσο για τον αριθμο 21 δεν θα ηταν τοσο απαραιτητο να σας τον αποκαλυψω, γιατι ο δρομος ειναι τοσο μικρος, οσο και ο συντομος βιος μας, μπροστα στην πληξη της αιωνιοτητας.
Εξαλλου η απολαυση ειναι ενας αεναος αυτοσχεδιασμος για τεσσερα χερια (Ιmprovisation perpétuelle à quatre mains) και δεν χρειαζεται συντεταγμενες.

"Ολα σκληρα σαν τα κοχυλια
μπορεις να τα κρατησεις στην παλαμη σου" (Σεφερης).

**** "HARMONIE dU SOIR

Voici venir les temps où vibrant sur sa
tige
Chaque fleur s'évapore ainsi qu'un
encensoir;
Les sons et les parfums tournent dans
l'air du soir;
Valse mélancolique et langoureux
vertige!
Chaque fleur s'évapore ainsi qu'un
encensoir;
Le violon frémit comme un coeur qu'on
afflige;
Valse mélancolique et langoureux
vertige!
Le ciel est triste et beau comme un
grand reposoir.
Le violon frémit comme un coeur qu'on
afflige,
Un coeur tendre, qui hait le néant vaste
et noir!
Le ciel est triste et beau comme un
grand reposoir;
Le soleil s'est noyé dans son sang qui se
fige.
Un coeur tendre, qui hait le néant vaste
et noir,
Du passé lumineux recueille tout
vestige!
Le soleil s'est noyé dans son sang qui se
fige...
Ton souvenir en moi luit comme un
ostensoir!"

Μεταφραση του αρθρογραφου

ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΡΑΔΥΝΟΥ

Να ο καιρος που δονουμενο στα κλαρια
Καθε λουλουδι αναδυεται σαν λιβανιστηρι,
Οι ηχοι και τα αρωματα τριγυριζουν στον αερα του βραδυνου,
Βαλς μελαγχολικο και γλυκια παραζαλη!

Καθε λουλουδι αναδυεται σαν λιβανιστηρι,
Το βιολι ανατριχιαζει σαν καρδια πληγωμενη,
Βαλς μελαγχολικο και γλυκια παραζαλη!
Ο ουρανος ειναι θλιμμενος κι' ομορφος σαν Aγια Πυλη.

Το βιολι ανατριχιαζει σαν καρδια πληγωμενη,
Μια καρδια τρυφερη, που μισει το απεραντο και μαυρο τιποτα!
Ο ουρανος ειναι θλιμμενος κι' ομορφος σαν Αγια Πυλη,
Ο ηλιος ειναι χαμενος μεσα στο πηγμενο αιμα του.

Μια καρδια τρυφερη, που μισει το απεραντο και μαυρο τιποτα,
Απο το φωτεινο παρελθον μαζευει καθε λειψανο!
Ο ηλιος ειναι χαμενος μεσα στο πηγμενο αιμα του...
Η αναμνηση σου μεσα μου φωτιζει σαν αρτοφοριο*****.

***** Ιερο εκκλησιαστικο σκευος, πανω στην Αγια Τραπεζα, στο οποιο φυλασσεται ο Αγιος Αρτος για τη μεταλειψη ασθενων και ετοιμοθανατων****** και για τη λειτουργια των προηγιασμενων.

****** Ο ποιητης, λοιπον, ειναι σαφης, ο ερωτας ειναι η μονη ελπιδα της αιωνιοτητας στο φθαρτο βιο, η ιερα μεταλειψη του.
Και προπαντως δεν τον εβαλαν ακομα χερι ως σταθερη (κινητη και ακινητη) αξια οι επιβητορες της τροικανης δημοκρατιας και της ναζιστικης οικονομιας.

YΓ. Τοσες πολλες παραπομπες και παραπομπες των παραπομπων δεν εχω χρησιμοποιησει ουτε σε δυσνοητα μαθηματικα ή ψυχαναλυτικα μου κειμενα.
Aντιλαμβανεστε, λοιπον, και ζητω τη συγνωμη σας γι' αυτο, ποσο υποληψη τρεφω για το Ελληνικο κοινο να κατανοησει τα "Ρω του Ερωτα" (Ελυτης).

Και, ομως, κατα τον Σεφερη "ο κοσμος ειναι απλος" (Ερωτικος Λογος).
"ροδο της νυχτας περασες, τρικυμισμα πορφυρας
τρικυμισμα της θαλασσας... Ο κοσμος ειναι απλος".

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΑΦΡΟΔΙΤΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΕΟΝ ΣΙΧΑΜΑ

(ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ)

"επει πολλοι καυχωνται κατα σαρκα καγω καυχησομαι.
ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες.
ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις εις προσωπον υμας δερει" (Προς Κορινθιους Επιστολη Β, 11, 18-20)

Η αληθεια ειναι πως αρχισα να αντιλαμβανομαι την επερχομενη κριση στην Κυπρο πριν δυο περιπου χρονια, οταν σε ενα απο τα ταξιδια μου εκει διαπιστωσα πως η Μεγαλονησος εδιωχνε τις επενδυσεις λευκης (πραγματικα και μεταφορικα) σαρκος απο την Ουκρανια, τη Μολδαβια και τη Λευκορωσια, που κοσμουσαν τα bars, περιστυλιως ελισσομενες δικην πονηρων οφεων του παραδεισου.
"Φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν Ευαν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων" (Προς Κορινθιους Επιστολη Β, 11, 3).

Οι ναοι της Θεας Αφροδιτης απο τοτε αρχισαν να παρουσιαζουν την εικονα της τροικανης ερημωσης των εμπορικων καταστηματων της Ελλαδας.

Οταν εξεφρασα την απαγοητευση μου σε φιλο Κυπριο πολιτικο για τις σοβαρες ελλειψεις σε εμψυχο υλικο, μου ειπε πως ενσωματωσαν ΕυρωΠΕΙκη οδηγια και καθιερωθηκαν αυστηρα προσοντα τιτλων σπουδων!!! για τις "χορευτριες" των bars, θεες ανταγωνιστριες του Ευρωπεικου Αυνανα.
Παρευρισκομενος φιλος μου, Ελληνας βιολονιστας, παρατηρησε γελωντας, πως αν επροκειτο για χορευτριες του Moulin Rouge θα επρεπε να νομοθετηθει διδακτορικο, για την προστασια του ΕυρωΠΕΙκου κεκτημενου της αμφιχειρου πεοπαιδιας (τα παιδια πεοπαιζει).

Το πρωτο πειραμα των ΕυρωΠΕων για την απομακρυνση απο την Κυπρο των επενδυσεων  των χωρων της πρωην ΕΣΣΔ ειχε αρχισει με τις χορευτριες των bars.

Η αληθεια ειναι πως η ενεργεια αυτη ειχε καταστροφικες συνεπειες στην αισθητικη της Μεγαλονησου, αφου, οπως συνηθιζα να λεω, η χειροτερη Ουκρανη της Κυπρου ειναι καλυτερη απο το καλυτερο Ευρωπαικο mannequin και τα αποτελεσματα εγιναν αισθητα σημερα, που το πεοκτονον Γερμανικο μιασμα, η πεοπεσουσα γυνη, Αρεια μιγας Λουθηρανισμου και ναζισμου, κουρεψε τις τριχες του Κυπριακου εφηβαιου, ανω της ηβης των εκατο χιλιαδων ευρω ευρισκομενων.

Kλεινοντας θα ηθελα πρωτα να συμφωνησω με τον Αμερικανο δισεκατομμυριουχο επενδυτη Warren Buffett, πως οι γυναικες ειναι το "βαρομετρο" της οικονομικης κρισης, "ειναι τοσο μεγαλη η οικονομικη κριση, που οι γυναικες ξαναρχισαν να παντρευονται απο ερωτα" και υστερα να μη διαφωνησω με τα λογια των Αιγυπτιων ιερεων προς το Σολωνα, οπως αναφερονται απο τον Ηροδοτο,
"Eλληνες αει παιδες εστε, γερων δε Ελλην ουκ εστιν".

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

"παντες κατεχοντας ρομφαιαν δεδιδαγμενοι πολεμον" (Ασμα Ασματων του Σολομωντα)

Ο επομενος εμφυλιος πολεμος μεταξυ Βορειων και Νοτιων προβλεπεται στην Ευρωπη.
Ηδη τα αιτια και οι αφορμες κατα τη Θουκυδιδεια αντιληψη της ιστοριας υπαρχουν, εστω και αν οι αφορμες σημερα εχουν χασει το ρομαντισμο τους.
Απο την αμαρτωλη και ωραια Ελενη φτασαμε στις αμαρτωλες τραπεζες.
Απο το ρομαντισμο του βασικου σεξουαλικου ενστικτου στη βαρβαροτητα του επικτητου ενστικτου της οικονομικης εξουσιας.

Καιρος ειναι να αρχισει ο Ελληνισμος τα τροχιοδεικτικα πυρα.

Οικονομικο εμπαργκο, λοιπον, σε ολα τα προιοντα της Βορειας Ευρωπης, γιατι κατα το Θουκιδιδη "εστιν ο πολεμος ουχ οπλων το πλεον, αλλα δαπανης".

Οικονομικο εμπαρκο, χωρις μαλιστα να παραβιαζονται οι "ηθικες αρχες" της ανηθικοτητας του Ευρωπαικου μερκαντιλισμου για την ελευθερια στη διακινηση των εμπορευματων και των κεφαλαιων (αρκει, βεβαια, κατα την αντιληψη του, η διακινηση να γινεται προς το μονοδρομο του τραπεζοφασισμου), που δεν ειναι και αρχες για την υποχρεωτικη καταναλωση τους.

Ο Ευρωπαικος Νοτος εχει επαρκεια βιομηχανικη και τεχνολογικη και προπαντος υπερεπαρκεια ιστορικη και δεν χρειαζεται τις Γερμανικες νεκροφορες, ουτε τις Ολλανδικες τουλιπες για να τιμησει την ταφη του.

O ΟΡΝΙΘΩΝΑΣ (ΚΟΤΕΤΣΙ) TΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΡΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

"Των αγαν γαρ απτεται Θεος, τα μικρα δ’ εις τυχην αφεις εα"
(Τα μεγαλα τα φροντιζει ο Θεος, τα μικρα αφησε τα στην τυχη)
(Πλουταρχος)

Οταν βρισκομαι στο Παρισι, αναμεσα στις τρεχουσες απολαυσεις και τις προσωπικες αναμνησεις, η μνημη μου σερνεται παντα στο αρμα των Jean - Paul Sartre και Michel Foucault στη φιλοσοφια και των Olivier Messiaen και Jean Barraqué στη μουσικη.

Απο καιρο, λοιπον, χαρακτηρισα το Euro Group ως τη συγχρονη Gestapo του οικονομικου ναζισμου, θεματοφυλακα της Αρειας οικονομικης αντιληψης της Γερμανικης Ευρωπαικης Ενωσης.
Πριν λιγο διαβασα πως ο Jeroen Dijsselbloem, προεδρος του Euro Group και υπουργος οικονομικων της Ολλανδιας, μια πολιτικη μετριοτητα πληθωριστικης οικονομικης βλακειας, ειναι αγρονομος.

Στο μυαλο μου, σχεδον αντανακλαστικα, αναδυθηκαν τα λογια του Foucault απο το εργο του Sade, sergent du sexe, που αφορουν τον Heinrich Luitpold Himmler, αρχηγο (Reichsführer) των
SS (Schutzstaffel), εναν αλλον αγρονομο πρωτοπορο του ναζισμου:
"Ο ναζισμος δεν επινοηθηκε απο μεγαλους τρελους του ερωτισμου του 20ου αιωνα, αλλα απο σιχαμερους μικροαστους.
Ο Himmler ηταν αγρονομος με συζυγο μια νοσοκομα.
Τα στρατοπεδα συγκεντρωσης δημιουργηθηκαν ως νοσηρη φαντασιωση μιας νοσοκομας και ενος μελετητη ορνιθωνων.
Νοσοκομειο και κοτετσι ηταν η υποσυνειδητη φαντασιωση των στρατοπεδων συγκεντρωσης".

Κατα τον Einstein "η τυχη ειναι ενα αθροισμα συμπτωσεων".
Με τη διαφορα πως η τυχη του Ελληνισμου ειναι ενα μερος αυτου του αθροισματος, καταδικασμενο να πεθανει μεσα στον ορνιθωνα, κοινως κοτετσι, της ΕΕ, το στρατοπεδο συγκεντρωσης του Ευρω, αποτελεσμα της απεχθους φαντασιωσης ενος αγρονομου, μιας παπαδοκορης και ενος, κατα τα δημοσιευματα, ερωτικου απορριματος - σακατη, που κατα το προτυπο του Hitler επιβαλλουν την ευθανασια λαων,
με την αντιληψη πως η εξοντωση λαων οικονομικα νεκρων δεν αποτελει εγκλημα, ουτε ανηθικη και κτηνωδη πραξη, αλλα ενεργεια αποδεκτη και ωφελιμη για την οικονομικη καθαροτητα της Ευρωπης, συμφωνα με την ιστορικη "διαλεκτικη" του ναζισμου, που το 1920 διαμορφωθηκε μεσα απο τις αποψεις των Karl Binding, νομικου και Alfred Hoche, ψυχιατρου, "καποια μερα θα γινει αποδεκτη η αποψη, πως η εξοντωση πνευματικως νεκρων ανθρωπων δεν αποτελει εγκλημα, ουτε ανηθικη ή κτηνωδη πραξη, αλλα ενεργεια αποδεκτη και ωφελιμη".

Σημερα το εγκλημα αυτο λεγεται σωτηρια.

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

"SOUS LE CIEL DE PARIS"* Ή "H ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ"

Κοντευει μισος αιωνας που κυκλοφορησε το βιβλιο του Νικου Δημου "H ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ" και η επικαιροτητα του, ακομα και μονο του τιτλου του, δεν λεει να εξαντληθει.

Φετος η παρουσιαση του προγραμματισμου των μουσικων δραστηριοτητων της περιοδου 2013-2014 στο Παρισι ειναι πληθωρικη, καταλληλη να ανεβασει την πνευματικη libito, που περναει μερες υφεσης και αγωνιας στην κατεχομενη Ελλαδα, με κινδυνο να γινει συστημικη και να επηρεασει και τη βιολογικη libito και τοτε δεν εχουμε παρα να φωναξουμε "δυστυχως επτωχευσαμεν", οταν βρεθουμε μπροστα στην καταρρευση των επενδυτικων εργαλειων των τραπεζων του σπερματος.

Η παρουσιαση του προγραμματισμου στη Salle Pleyel πηρε την ιερουργια μιας ημεριδας, απο τις 11 το πρωι ως τις 5 το απογευμα.

Εξαλλου, η προσκληση, που εχω τη χαρα και την τιμη να δεχομαι καθε χρονο, ηταν για φετος σαφης "... ont l'honneur de vous inviter à une journée portes ouvertes..."

Στις 11 το πρωι η εναρξη, με χρονο για καφε και τις απαραιτητες κοινωνικες και καλλιτεχνικες - πνευματικες σχεσεις, ισως και τα παραπλευρα κερδη των προσωπικων σχεσεων, αφου οι μουσες της Γαλλικης μουσικης δεν διαθετουν τη σεμνοτυφια του ανοργασμικου καλλους αυτων της Ελληνικης, που αναλωνουν τον ερωτισμο τους χαιδευοντας τα πληκτρα του πιανου στα Νυχτερινα του Chopin ή στα Τραγουδια χωρις λογια του Schumann.

Στις 12 το αρχικο ημιωρο καλωσορισμα των Laurent Bayle,  Bruno Hamard et Jean-Pierre Le Pavec και στη συνεχεια εικοσαλεπτη moment musical (μουσικη στιγμη).

Για μια ωρα συνεχιση των κοινωνικων, καλλιτεχνικων - πνευματικων και πασης φυσεως "ζυμωσεων" και ακολουθως απο τις δυο και ανα ωρα διαδοχικα οι ημιωρες παρουσιασεις ακολουθουμενες απο εικοσαλεπτες μουσικες στιγμες της Salle Pleyel με τους Laurent Bayle και  Emmanuel Hondré, της Orchestre de Paris με τους Paavo Järvi και Didier de Cottignies και της Orchestre Philharmonique de Radio France με τον Éric Montalbetti.

Μετα τις 5 και στη συνεχεια το βραδυ, μετα τις 11 (αλιμονο σε οσους εχουν αδεια διωρης εξοδου και οχι αδεια διανυκτερευσης, ας μεινουν καλυτερα στη μουχλα της Ελληνικης κατοχης), το Παρισι εχει τις δικες του χαρές και χάρες, τις Παρισινες στιγμες.
Η αριστερη οχθη (La Rive Gauche) ειναι παντα εκει, στην αριστερη ή για να ειμαι πιο ακριβης, στη νοτια πλευρα του Σηκουανα, γιατι το αριστερα και δεξια ειναι εννοιες σχετικες και εξαρτωνται απο τον προσανατολισμο του παρατηρητη.
Εδω τοσα χρονια τοσοι ηλιθιοι πιστευαν πως το ΠαΣοΚ ειναι κομμα αριστερο.
Ευτυχως, δεν ημουν ενας απο αυτους και "αμα τη εμφανισει του", για να χρησιμοποιησω μια επικαιρη νομισματικη ορολογια, στην πολιτικη πιστη, το χαρακτηρισα ως ακροδεξιο.

Η πνευματικη ιερουργια θα συνεχιστει σε λιγες μερες με την παρουσιαση του προγραμματισμου της Cité de la musique.

Τετοιου ειδους διαδοχικα γεγονοτα στην Ελλαδα ειναι μονο τα κομματικα συνεδρια** και οι αλλεπαλληλες συναντησεις των εκτελεστων της κατοχικης τροικα με τους ντοπιους συνεργατες τους για την εξοντωση του Ελληνικου λαου.

* Απο το γνωστο Γαλλικο τραγουδι "Sous le ciel de Paris s'envole une chanson" (Κατω απο τον ουρανο του Παρισιου φτερουγιζει ενα τραγουδι)

** Καποτε τα κομματικα συνεδρια τα χαρακτηρισα ως πραξεις ομαδικου πολιτικου αυνανισμου, οπου ικανοποιειται μονο ο αρχηγος και οι υπολοιποι μενουν με τον π@@τσο στα χερια.