Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ

Στις αγαπημενες μου
Claudine, Chloé και Jaggie.
Τα πιο αθωα και αδολα ματακια μου.

Στις 4 Οκτωβριου γιορτασθηκε η Παγκοσμια Μερα των Ζωων και οι καταρες των περισσοτερων Ελληνων ειχαν ως αποδεκτες τα εγγραβατα ή ταγιερροφορα διποδα του Ελληνικου Κυνοβουλειου, προσβαλλοντας βαναυσα και αδικα την αδεκαστη φυσικη ηθικη και καθαροτητα της νοησης των ζωων.

Σκεφτηκα, αλλα δυστυχως δεν προφτασα, να παραθεσω χωρις σχολια ενα συντομο αποσπασμα απο ενα σχετικα αγνωστο εργο του Πλουταρχου
"ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΛΟΓΩ ΧΡΗΣΘΑΙ" (Αν τα ζωα εχουν λογικη), που συχνα αναφερεται και ως "ΓΡΥΛΛΟΣ".

Στο εργο αυτο ο Οδυσσεας ζητα απο την Κιρκη να του επιτρεψει να συνομιλησει με τους πρωην συντροφους του, που η Κιρκη μεταμορφωσε σε ζωα, με αποτελεσμα εναν τετοιο διαλογο αναμεσα στον Οδυσσεα και εναν πρωην συντροφο του μεταμορφωμενο σε γουρουνι, τον Γρυλλο.

Γρυλλος: ο φρονιμωτατος ανθρωπων αλλα μεν οιεται δειν επαινειν και δοκιμαζειν αλλα δ' αιρεισθαι και αγαπαν ...
και ουτε νομου καλουντος ουτ' αστρατειας δεδοικοτα γραφην αλλα φυσει φευγοντα το κρατεισθαι μεχρι των εσχατων εγκαρτερει και διαφυλαττει το αητητον. ου γαρ ητταται κρατουμενα τοις σωμασιν ουδ' απαγορευει ταις ψυχαις αλλα ταις μαχαις εναποθνησκει ...
δεησις δ' ουκ εστιν ουδ' οικτου παραιτησις ουδ' εξομολογησις ηττης, ουδε δουλευει λεων λεοντι και ιππος ιππω δι' ανανδριαν, ωσπερ ανθρωπος ανθρωπω, την της δειλιας επωνυμον ευκολως ενασπαζομενος ...
ου γαρ οιμαι θηριου προς θηριον αποστασιν ειναι τοσαυτην, οσον ανθρωπος ανθρωπου τω φρονειν και λογιζεσθαι και μνημονευειν αφεστηκεν.

Οδυσσεας: Ακκ' ορα, Γρυλλε, μη δεινον η και βιαιον απολιπειν λογον, οις ουκ εγγιγνεται θεου νοησις.

Γρυλλος: Ειτα σε μη φωμεν, ω Οδυσσευ, σοφον ουτως οντα και περιττον Σισυφου γεγονεναι;

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Γρυλλος: Ο περισσοτερο φρονιμος ανθρωπος νομιζει πως πρεπει αλλα να επαινει και να επιδοκιμαζει και αλλα να επιλεγει και να αγαπα ...
(τα ζωα) δεν περιμενουν την κληση του νομου, μητε φοβουνται την ανυποταξια, αλλα απο τη φυση τους δεν ανεχονται την υποδουλωση και υπομενουν μεχρι το εσχατο τελος ακατανικητα και αν υποδουλωθουν στο σωμα δεν συνθηκολογουν, πεθαινοντας πολεμωντας ...
δεν εχουν την παραιτηση του οικτου, ουτε την αποδοχη της ηττας, ουτε το λιονταρι γινεται δουλος στο λιονταρι, ουτε το αλογο στο αλογο απο ανανδρια, οπως ο ανθρωπος στον ανθρωπο, που ευκολα αποδεχεται τη δουλεια ...
δεν νομιζω πως η αποσταση (διαφορα) ζωου προς ζωο ειναι τοση οση αυτη αναμεσα απο ανθρωπο σε ανθρωπο στη νοηση, τη λογικη και τη μνημη.
Οδυσσεας: Κοιταξε, ομως Γρυλλε, μηπως ειναι επικινδυνο να αποδιδεις λογικη σε οντα χωρις την αισθηση του θεου.

Γρυλλος: Τοτε θα αρνηθουμε, Οδυσσεα, πως εσυ ο τοσο σοφος και μοναδικος προηλθες απο τον Σισυφο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου