Οι μαγιστορες εκβιαστες της χαϊβανοχαρβαντιαδας εχουν ηδη απαντηθει απο το Μεγα Μαρξ:*
"Καλυτερα ενα αθλιο τελος παρα μια αθλιοτητα χωρις τελος".
Ακομα, προσεγγιζοντας την Ελληνικη φιλοσοφια, ο γιγαντας της πολιτικης οικονομιας, προεβλεψε προφητικα το πληκτικο τελος της κακογουστης Ελληνικης οικονομικης τραγωδιας, για να κατανοησουν καλυτερα οι αναπηροι πνευματικα, οπως η κορη του παστορα και σωματικα, οπως ο τροχηλατος υπουργος των οικονομικων, θυμα ερωτικου πολεμου, συμπατριωτες του ηγητορες, την εθνικη υπερηφανεια του Ελληνα, που δεν θα τους χαρισει τη ψηφο του εναντι πινακιου Ευρωφακης "H Ελληνικη Φιλοσοφια φαινεται πως βρηκε κατι, που μια καλη τραγωδια δεν πρεπει να βρισκει ποτε: ενα πληκτικο τελος".
Αθλιο και πληκτικο, αλλα περηφανο τελος, συμφωνα με την πνευματικη υποθηκη του Καλβου:
"Εδω ημεις οι νεκροι
παντοτινην ειρηνην
απολαυσαμεν, αφοβοι,
αλυποι, διχως ονειρα
εχομεν υπνον.
Σεις οι δειλοι αχνυζετε,
οταν τις ψιθυριση
τ' ονομα του θανατου·
αλλ' αφευκτος ο θανατος,
αφευκτος ειναι".
* Την ταπεινη μου συγγνωμη απο το μεγαλο Γερμανο φιλοσοφο - οικονομολογο και τον Εθνικο μας ποιητη, των οποιων αναγκαζομαι να επικαλεσθω τη διανοητικη φιλοκαλια απεναντι στον πολιτικο και ιδεολογικο στασιμοκρετινισμο και πληθωριστικο εκβιασμο των καντορων συμπατριωτων του πρωτου και "εταιρικων" κατακτητων του δευτερου.
ΥΓ. Η χωρα μας εχει το θλιβερο μειονεκτημα να αποτελει τη μονη χωρα της Αφρικης με λευκους κατοικους, οπως ελεγε ο Χαρρυ Κλυνν, αλλα ταυτοχρονα κατα το "συναμφοτερον" του Κωστα Ζουραρι και το μεγα πλεονεκτημα, να μπορει να γραφει ευκρινως και αγερωχως στους λευκους παπυρους των ορχεων του τους μελανες στοχασμους της madame Christine Lagarde του IMF (International Monetary Fuck), που δικαιωνοντας την ονομασια, που του εδωσα πριν δυο χρονια, δηλωσε στους Βρετανικους Guardian τα παρακατω αποκαλυπτικα:
"Σκέπτομαι περισσότερο τα μικρά παιδιά σε ένα σχολείο σε ένα μικρό χωριό στο Νίγηρα, που έχουν δάσκαλο μόνο δύο ώρες την ημέρα και μοιράζονται τρία από αυτά την ίδια καρέκλα και είναι πολύ πρόθυμα να μάθουν γράμματα. Τους έχω στο μυαλό μου όλη την ώρα. Πιστεύω ότι αυτοί χρειάζονται ακόμη περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα".
Τουλαχιστον για τα παιδια αυτα του Νιγηρα υπαρχει ελπις.
Οταν μεγαλωσουν θα αποκτησουν στον μελανα δρυμο του οσχεου τους πληθωριστικα μαυρα αρχιδια και πεη, που θα ικανοποιησουν δεοντως τους διαστροφικους κολπους (του ΔΝΤ), οιτινες κατα τον αμιμητου παραστατικοτητας και λογοτεχνικης εναργειας και μαγειας ορισμο του αειμνηστου καθηγητου της ανατομιας Αλεξανδρου Σαββα: υποδεχονται δικην θηκης ξιφους τα εστηκοτα πεη κατα την συνουσιαν.
"Καλυτερα ενα αθλιο τελος παρα μια αθλιοτητα χωρις τελος".
Ακομα, προσεγγιζοντας την Ελληνικη φιλοσοφια, ο γιγαντας της πολιτικης οικονομιας, προεβλεψε προφητικα το πληκτικο τελος της κακογουστης Ελληνικης οικονομικης τραγωδιας, για να κατανοησουν καλυτερα οι αναπηροι πνευματικα, οπως η κορη του παστορα και σωματικα, οπως ο τροχηλατος υπουργος των οικονομικων, θυμα ερωτικου πολεμου, συμπατριωτες του ηγητορες, την εθνικη υπερηφανεια του Ελληνα, που δεν θα τους χαρισει τη ψηφο του εναντι πινακιου Ευρωφακης "H Ελληνικη Φιλοσοφια φαινεται πως βρηκε κατι, που μια καλη τραγωδια δεν πρεπει να βρισκει ποτε: ενα πληκτικο τελος".
Αθλιο και πληκτικο, αλλα περηφανο τελος, συμφωνα με την πνευματικη υποθηκη του Καλβου:
"Εδω ημεις οι νεκροι
παντοτινην ειρηνην
απολαυσαμεν, αφοβοι,
αλυποι, διχως ονειρα
εχομεν υπνον.
Σεις οι δειλοι αχνυζετε,
οταν τις ψιθυριση
τ' ονομα του θανατου·
αλλ' αφευκτος ο θανατος,
αφευκτος ειναι".
* Την ταπεινη μου συγγνωμη απο το μεγαλο Γερμανο φιλοσοφο - οικονομολογο και τον Εθνικο μας ποιητη, των οποιων αναγκαζομαι να επικαλεσθω τη διανοητικη φιλοκαλια απεναντι στον πολιτικο και ιδεολογικο στασιμοκρετινισμο και πληθωριστικο εκβιασμο των καντορων συμπατριωτων του πρωτου και "εταιρικων" κατακτητων του δευτερου.
ΥΓ. Η χωρα μας εχει το θλιβερο μειονεκτημα να αποτελει τη μονη χωρα της Αφρικης με λευκους κατοικους, οπως ελεγε ο Χαρρυ Κλυνν, αλλα ταυτοχρονα κατα το "συναμφοτερον" του Κωστα Ζουραρι και το μεγα πλεονεκτημα, να μπορει να γραφει ευκρινως και αγερωχως στους λευκους παπυρους των ορχεων του τους μελανες στοχασμους της madame Christine Lagarde του IMF (International Monetary Fuck), που δικαιωνοντας την ονομασια, που του εδωσα πριν δυο χρονια, δηλωσε στους Βρετανικους Guardian τα παρακατω αποκαλυπτικα:
"Σκέπτομαι περισσότερο τα μικρά παιδιά σε ένα σχολείο σε ένα μικρό χωριό στο Νίγηρα, που έχουν δάσκαλο μόνο δύο ώρες την ημέρα και μοιράζονται τρία από αυτά την ίδια καρέκλα και είναι πολύ πρόθυμα να μάθουν γράμματα. Τους έχω στο μυαλό μου όλη την ώρα. Πιστεύω ότι αυτοί χρειάζονται ακόμη περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα".
Τουλαχιστον για τα παιδια αυτα του Νιγηρα υπαρχει ελπις.
Οταν μεγαλωσουν θα αποκτησουν στον μελανα δρυμο του οσχεου τους πληθωριστικα μαυρα αρχιδια και πεη, που θα ικανοποιησουν δεοντως τους διαστροφικους κολπους (του ΔΝΤ), οιτινες κατα τον αμιμητου παραστατικοτητας και λογοτεχνικης εναργειας και μαγειας ορισμο του αειμνηστου καθηγητου της ανατομιας Αλεξανδρου Σαββα: υποδεχονται δικην θηκης ξιφους τα εστηκοτα πεη κατα την συνουσιαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου