Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ Η ΡΗΤΩΣ ΑΡΡΗΤΗ ΣΧΕΣΗ
ή
ΔΟΛΙΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
(ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ)
Ο πλανόδιος θίασος της καπιταλιστικής διεθνούς, η λεγόμενη τρόικα ή τριαρχία ή, τελικά, τριαρχιδία και η τοπική έπαρχός τους αρχή, μετά από ένα χρόνο παραστάσεων μαύρου, φασιστικού θεάτρου, διαπίστωσαν πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το έλλειμα των δεκαπέντε δισεκατομμυρίων ευρώ κατά έτος, αλλά το δημόσιο χρέος των τριακοσίων πενήντα δισεκατομμυρίων. Μαθηματική αποκάλυψη! Το τριακόσια πενήντα είναι μεγαλύτερο του δεκαπέντε, με πηλίκο ρητώς άρρητο.
Το Δόλιον, λοιπόν, πρόβλημα ή ανισότητα της ρητώς αρρήτου σχέσης μεταξύ ενδεών πολιτών και παραφουσκωμένων, κατά τον αντί του προέδρου αντικομμουνιστή, παγκάλων κοπριτών είναι ανάλογο του γνωστού Δήλιου προβλήματος του διπλασιασμού του κύβου, που δόθηκε ως χρησμός στους Δήλιους το 430 π.Χ. στη διάρκεια του λοιμού, δηλαδή να κατασκευαστεί κυβικός βωμός, διπλάσιος (σε όγκο) από τον υπάρχοντα. Αναφέρεται πως ο Ερατοσθένης για τη λύση του προβλήματος κατασκεύασε ένα ειδικό όργανο, το μεσολάβο, προφανώς ανάλογο με τον σύγχρονο Έλληνα εργολάβο.
Για το Δόλιο πρόβλημα του λοιμού της σύγχρονης Ελλάδας, μετά την ομολογηθείσα συμφαγία πολιτικών και εργολάβων (αναμένεται η συγγραφή του Συμποσίου του Παγκάλου ως προσάρτημα στο Συμπόσιο του Πλάτωνα), χρησιμοποιήθηκαν ως μεσολάβοι, για να διπλασιάσουν τον πλούτο των συνδαιτημόνων τους, τα όργανα της Κατοχικής Κυβέρνησης της Οικονομικής Χούντας, μαγίστορες μεταξύ ίσων του Πλάτωνα, του Ερατοσθένη και του Ιπποκράτη, φιλόσοφοι, μαθηματικοί, ιατροί και γεωμέτρες, αρχιερείς του Ναού του Πουρείου Απόλλωνα, γιού του Ήλιου, γνωστού και ως Πανελλήνιου Σοσιαληστρικού Καταντήματος, με πρωθιέρεα των λαϊκών ανθρωποθυσιών στο βωμό του κεφαλαίου, τον απόγονο της δυναστείας των Παπανδρεοχαμών, Γεώργιο τον Β' ή Γιωργάκη, υιό της πρωθυπουγονυμφοσυζυγομήτορος της Ελληνικής ΔΝΤκρατίας, πρώτο σολίστα της εξωτερικής πολιτικής της κωμικής όπερας του Ismail Cem Danse College του Ζεϊμπεκιστάν.
ή
ΔΟΛΙΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
(ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ)
Ο πλανόδιος θίασος της καπιταλιστικής διεθνούς, η λεγόμενη τρόικα ή τριαρχία ή, τελικά, τριαρχιδία και η τοπική έπαρχός τους αρχή, μετά από ένα χρόνο παραστάσεων μαύρου, φασιστικού θεάτρου, διαπίστωσαν πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το έλλειμα των δεκαπέντε δισεκατομμυρίων ευρώ κατά έτος, αλλά το δημόσιο χρέος των τριακοσίων πενήντα δισεκατομμυρίων. Μαθηματική αποκάλυψη! Το τριακόσια πενήντα είναι μεγαλύτερο του δεκαπέντε, με πηλίκο ρητώς άρρητο.
Το Δόλιον, λοιπόν, πρόβλημα ή ανισότητα της ρητώς αρρήτου σχέσης μεταξύ ενδεών πολιτών και παραφουσκωμένων, κατά τον αντί του προέδρου αντικομμουνιστή, παγκάλων κοπριτών είναι ανάλογο του γνωστού Δήλιου προβλήματος του διπλασιασμού του κύβου, που δόθηκε ως χρησμός στους Δήλιους το 430 π.Χ. στη διάρκεια του λοιμού, δηλαδή να κατασκευαστεί κυβικός βωμός, διπλάσιος (σε όγκο) από τον υπάρχοντα. Αναφέρεται πως ο Ερατοσθένης για τη λύση του προβλήματος κατασκεύασε ένα ειδικό όργανο, το μεσολάβο, προφανώς ανάλογο με τον σύγχρονο Έλληνα εργολάβο.
Για το Δόλιο πρόβλημα του λοιμού της σύγχρονης Ελλάδας, μετά την ομολογηθείσα συμφαγία πολιτικών και εργολάβων (αναμένεται η συγγραφή του Συμποσίου του Παγκάλου ως προσάρτημα στο Συμπόσιο του Πλάτωνα), χρησιμοποιήθηκαν ως μεσολάβοι, για να διπλασιάσουν τον πλούτο των συνδαιτημόνων τους, τα όργανα της Κατοχικής Κυβέρνησης της Οικονομικής Χούντας, μαγίστορες μεταξύ ίσων του Πλάτωνα, του Ερατοσθένη και του Ιπποκράτη, φιλόσοφοι, μαθηματικοί, ιατροί και γεωμέτρες, αρχιερείς του Ναού του Πουρείου Απόλλωνα, γιού του Ήλιου, γνωστού και ως Πανελλήνιου Σοσιαληστρικού Καταντήματος, με πρωθιέρεα των λαϊκών ανθρωποθυσιών στο βωμό του κεφαλαίου, τον απόγονο της δυναστείας των Παπανδρεοχαμών, Γεώργιο τον Β' ή Γιωργάκη, υιό της πρωθυπουγονυμφοσυζυγομήτορος της Ελληνικής ΔΝΤκρατίας, πρώτο σολίστα της εξωτερικής πολιτικής της κωμικής όπερας του Ismail Cem Danse College του Ζεϊμπεκιστάν.
Εστάλη από την ασύρματή μου συσκευή BlackBerry®
ΣτΕ (Σημείωση του Επιμελητή) (1)
Το πρόβλημα του διπλασιασμού του κύβου, όπως και το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου, είναι από τα διασημότερα άλυτα προβλήματα των μαθηματικών. Την απόδειξη γιαυτό, ότι δηλαδή δεν μπορεί να δοθεί λύση (με κανόνα και διαβήτη) σε αυτά τα προβλήματα, πρόλαβε να μας δώσει ο ευφυής Γάλλος μαθηματικός Γκαλουά πριν πεθάνει σε πολλή νεαρή ηλικία. Αντίθετα οι δικοί μας μαθηματικοί της πολιτικής σκηνής του ελληνικού κωμειδυλλίου ως σύγχρονοι Γκαβουά δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, ενώ οι αρμόδιοι υπουργοί καταφεύγουν ως σύγχρονοι Γκαβλουά σε υφαρπαγή των πενιχρών εισοδημάτων των Ελλήνων προκειμένου να τα δώσουν, ως αντιΡομπέν των Φασόν, στους πάτρονές τους ώστε να εξασφαλίσουν την εύνοιά τους και μέσω αυτής τη δια βίου εκλογή και καλοπέρασή τους.
ΣτΕ (Σημείωση του Επιμελητή) (2)
Για όποιον έχει όρεξη, να ένα ωραίο πρόβλημα για λύση με κανόνα και διαβήτη: Να χωριστεί κυκλικός δίσκος σε n ισεμβαδικά και ισοπεριμετρικά χωρία, όπου n είναι οποιοσδήποτε θετικός ακέραιος αριθμός. Η λύση σε κινέζικο γραπτό του 3.000 π.Χ. για να μην αιθεροβατούμε σχετικά με την ανωτερότητα των αρχαίων ημών προγόνων.
ΣτΕ (Σημείωση του Επιμελητή) (2)
Για όποιον έχει όρεξη, να ένα ωραίο πρόβλημα για λύση με κανόνα και διαβήτη: Να χωριστεί κυκλικός δίσκος σε n ισεμβαδικά και ισοπεριμετρικά χωρία, όπου n είναι οποιοσδήποτε θετικός ακέραιος αριθμός. Η λύση σε κινέζικο γραπτό του 3.000 π.Χ. για να μην αιθεροβατούμε σχετικά με την ανωτερότητα των αρχαίων ημών προγόνων.
Το 'χω!
ΑπάντησηΔιαγραφή