Επιτελους, απο την 1η Απριλιου, χωρις φανταζομαι να ειναι Πρωταπριλιατικο αστειο, κοβεται το επιδομα του γαμου, ινα μη πληρωθει το ρηθεν υπο του λαικου προφητου λεγοντος "αλλος γαμαει και αλλος πληρωνει" και επιβεβαιωθει η Αποστολικως προαναγγελθεισα μνημονιοισοπολιτεια στον ερωτα, τη λυπη, τη χαρα, την ιδιοκτησια και την αναγκη "ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσι, και οι κλαιοντες ως μη κλαιοντες, και οι χαιροντες ως μη χαιροντες, και οι αγοραζοντες ως μη κατεχοντες, και οι χρωμενοι τω κοσμω τουτω ως μη καταχρωμενοι" (Προς Κορινθιους Επιστολη Α, 7, 29-31).
Ο Alexandre Dumas (γιος) ελεγε, πως "τα δεσμα του γαμου ειναι τοσο
βαρια που χρειαζονται δυο, συχνα και τρεις, να τα κουβαλησουν" ("μην εισενεγκεις ημας εις πειρασμον" και γραψουμε ή διαβασουμε: καβαλησουν).
Το Ελληνικο, λοιπον, κρατος με τη διακοπη του επιδοματος του γαμου, αποφασισε να αποχωρησει απο τριτεγγυητης αυτης της επαχθους τριμερους (τροικα) γαμηλιας διαπλοκης, κοινως παρτουζας.
Και μια και βρισκομαι στην εδρα της Γαλλικης κουλτουρας δεν μπορω να μη θυμηθω τον παντα ανατρεπτικο Charles Baudelaire, που απεδιδε στην Εκκλησια ερωτοκτονες προθεσεις λεγοντας, πως "(η Εκκλησια) αδυνατωντας να
καταργησει τον ερωτα, θελησε
τουλαχιστον να τον απολυμανει και επινοησε το γαμο".
Το Ελληνικο κρατος, συμμετεχοντας στη Γαμοκτονια, κατα το δακοκτονια, φροντιζει σημερα η απολυμανση αυτη να γινεται δωρεαν, χωρις καταβολη παροχων σε χρημα, στους κλιβανους των κρεματοριων του Ευρωπεου - Γερμανικου Συστηματος των Θαλαμων των Χρηματοπιστωτικων Αεριων, γιατι στο γαμο, ως μια πτωχευτικη πραξη χρεοκοπιας του ερωτικου δικαιου, δεν εχει θεση η πιστωση παρα μοναχα η χρεωση.
Εξαλλου "Γαμος και ερωτας (ειναι) δυο αντιπαλα δεδομενα... κωδικοποιησαμε οι ανθρωποι τη γαμηλια σχεση... ζηταμε το δικιο μας απο την κρατικη βια. Ακομα και η σωματικη σχεση (πολυ περισσοτερο η οικονομικη) μπορει να απαιτηθει απο τον συντροφο με δικαστικη αποφαση: Ειναι το "συζυγικο καθηκον" του. Ο νομος κατοχυρωνει τη φυσικη απαιτηση, διεκδικει και την ποδηγετηση της επιθυμιας" (Γιανναρας).
Ακομα, ο Αποστολος Παυλος βλεπει το γαμο ως μια πραξη "κατα συγγνωμην, ου κατ' επιταγην" (Προς Κορινθιους Επιστολη Α, 7, 6), δηλαδη μια παραχωρηση, ενα συμβιβασμο στην ανθρωπινη φυση, ως ενα τιμημα των κοινωνικων δεσμων και αναστολων της ελλογης ανθρωπινης υποστασης, που αναδεικνυει τον αναλλοιωτο ερωτισμο των λοιπων οντων.
Οχι, λοιπον, στον επιδοτουμενο γαμο.
Ναι στον ανεπιδοτο ("αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου": ανεπηδητο ερωτα), λογω γαμου αεργιας, πριν επεμβει η επιτροπη ελευθερου ανταγωνισμου για τη συγκρατηση του στασιμοσεξοπληθωρισμου, γιατι "η ερωτικη στερηση γενναει παντα τους χολερους εισαγγελεις ή τους στυφους προφητες. Οι πρωτοι κατακεραυνωνουν την "κοινωνικη σηψη", τη "διαλυση της οικογενειας", την "εξαθλιωση των ηθων". Οι δευτεροι βλεπουν να επερχεται το τελος του κοσμου, η καθολικη καταστροφη, η εγγυτητα των εσχατων" (Γιανναρας).
Δυστυχως σημερα η χωρα μας τρομοκρατειται απο την υποκρισια μνημονιοεισαγγελεων και την πολιτικη εσχατολογια μνημονιοπροφητων, που προσπαθουν να παραγραψουν τις ενοχες των πολιτικων κλεπτων και κλεπταποδοχων, φορτωνοντας τις ευθυνες στο λαο.
Tο λεγομενο συνδρομο της Στοκχολμης, με την ταυτιση του θυματος με το θυτη, πηρε στη χωρα μας τη μορφη μιας αντιστροφης εθνικης προπαγανδας, για την ταυτιση του θυτη με το θυμα, πχ του χρεολατρη με τον χρεομαχο, του μνημονιοδουλου με τον μνημονιοκλαστη, του τραπεζοφιλου με τον τραπεζοανεικονιστη, τουτεστιν του τραπεζιτη με τον καταθετη και το Μανιφεστο του δοκιμαζομενου Ελληνισμου θα μπορουσε, σε μια παραφραση του Κομμουνιστικου Μανιφεστου, να αρχισει σημερα ως εξης:
Ενα φαντασμα πλανιεται πανω απο την Ευρωπη: το φαντασμα του τραπεζοφασισμου και ολες οι δυναμεις της γερασμενης Ευρωπης ενωθηκαν σε μια ιερη συμμαχια για να το προστατευσουν: η Merkel και η Lagarde, ο Draghi και ο Hollande, οι Γαλλοι ψευτοσοσιαλιστες και οι Γερμανοι ναζιστες*.
Η Ελλαδα σιγουρα δε χρεοκοπησε απο τη χορηγηση του επιδοματος των εις γαμου κοινωνια ευρισκομενων, αλλα απο το αλογο φαγοποτι των εις πολιτικης επικοινωνια (επι της κοινωνιας) ευρεθεντων.
Σημειωση: Προσοχη τους χρονους των μετοχων ευρισκομενων και ευρεθεντων(εδω το το ατονικο συστημα του BlackBerry κανει το θαυμα του με το λογοπαιγνιο της μεταθεσης του τονου: μετοχών, μετόχων) στο εγκλημα της χρεοκοπιας.
Αποκλειουν τον προτερο εντιμο βιο των αυτοπροσδιοριζομενων "σωτηρων".
Η τροικανη "δημοκρατια" τα παντα εν βλακεια εποιησε.
* Διατηρω τον εσωτερικο ρυθμο και την λεξικολογια του Κομμουνιστικου Μανιφεστου των Marx και Engels:
"Ενα φαντασμα πλανιεται πανω απο την Ευρωπη: το φαντασμα του κομμουνισμου και ολες οι δυναμεις της γερασμενης Ευρωπης ενωθηκαν σε μια ιερη συμμαχια για να το κυνηγησουν: ο παπας και ο τσαρος, ο Metternich κι ο Guigot, οι Γαλλοι ριζοσπαστες και οι Γερμανοι αστυνομικοι".
Ο Alexandre Dumas (γιος) ελεγε, πως "τα δεσμα του γαμου ειναι τοσο
βαρια που χρειαζονται δυο, συχνα και τρεις, να τα κουβαλησουν" ("μην εισενεγκεις ημας εις πειρασμον" και γραψουμε ή διαβασουμε: καβαλησουν).
Το Ελληνικο, λοιπον, κρατος με τη διακοπη του επιδοματος του γαμου, αποφασισε να αποχωρησει απο τριτεγγυητης αυτης της επαχθους τριμερους (τροικα) γαμηλιας διαπλοκης, κοινως παρτουζας.
Και μια και βρισκομαι στην εδρα της Γαλλικης κουλτουρας δεν μπορω να μη θυμηθω τον παντα ανατρεπτικο Charles Baudelaire, που απεδιδε στην Εκκλησια ερωτοκτονες προθεσεις λεγοντας, πως "(η Εκκλησια) αδυνατωντας να
καταργησει τον ερωτα, θελησε
τουλαχιστον να τον απολυμανει και επινοησε το γαμο".
Το Ελληνικο κρατος, συμμετεχοντας στη Γαμοκτονια, κατα το δακοκτονια, φροντιζει σημερα η απολυμανση αυτη να γινεται δωρεαν, χωρις καταβολη παροχων σε χρημα, στους κλιβανους των κρεματοριων του Ευρωπεου - Γερμανικου Συστηματος των Θαλαμων των Χρηματοπιστωτικων Αεριων, γιατι στο γαμο, ως μια πτωχευτικη πραξη χρεοκοπιας του ερωτικου δικαιου, δεν εχει θεση η πιστωση παρα μοναχα η χρεωση.
Εξαλλου "Γαμος και ερωτας (ειναι) δυο αντιπαλα δεδομενα... κωδικοποιησαμε οι ανθρωποι τη γαμηλια σχεση... ζηταμε το δικιο μας απο την κρατικη βια. Ακομα και η σωματικη σχεση (πολυ περισσοτερο η οικονομικη) μπορει να απαιτηθει απο τον συντροφο με δικαστικη αποφαση: Ειναι το "συζυγικο καθηκον" του. Ο νομος κατοχυρωνει τη φυσικη απαιτηση, διεκδικει και την ποδηγετηση της επιθυμιας" (Γιανναρας).
Ακομα, ο Αποστολος Παυλος βλεπει το γαμο ως μια πραξη "κατα συγγνωμην, ου κατ' επιταγην" (Προς Κορινθιους Επιστολη Α, 7, 6), δηλαδη μια παραχωρηση, ενα συμβιβασμο στην ανθρωπινη φυση, ως ενα τιμημα των κοινωνικων δεσμων και αναστολων της ελλογης ανθρωπινης υποστασης, που αναδεικνυει τον αναλλοιωτο ερωτισμο των λοιπων οντων.
Οχι, λοιπον, στον επιδοτουμενο γαμο.
Ναι στον ανεπιδοτο ("αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου": ανεπηδητο ερωτα), λογω γαμου αεργιας, πριν επεμβει η επιτροπη ελευθερου ανταγωνισμου για τη συγκρατηση του στασιμοσεξοπληθωρισμου, γιατι "η ερωτικη στερηση γενναει παντα τους χολερους εισαγγελεις ή τους στυφους προφητες. Οι πρωτοι κατακεραυνωνουν την "κοινωνικη σηψη", τη "διαλυση της οικογενειας", την "εξαθλιωση των ηθων". Οι δευτεροι βλεπουν να επερχεται το τελος του κοσμου, η καθολικη καταστροφη, η εγγυτητα των εσχατων" (Γιανναρας).
Δυστυχως σημερα η χωρα μας τρομοκρατειται απο την υποκρισια μνημονιοεισαγγελεων και την πολιτικη εσχατολογια μνημονιοπροφητων, που προσπαθουν να παραγραψουν τις ενοχες των πολιτικων κλεπτων και κλεπταποδοχων, φορτωνοντας τις ευθυνες στο λαο.
Tο λεγομενο συνδρομο της Στοκχολμης, με την ταυτιση του θυματος με το θυτη, πηρε στη χωρα μας τη μορφη μιας αντιστροφης εθνικης προπαγανδας, για την ταυτιση του θυτη με το θυμα, πχ του χρεολατρη με τον χρεομαχο, του μνημονιοδουλου με τον μνημονιοκλαστη, του τραπεζοφιλου με τον τραπεζοανεικονιστη, τουτεστιν του τραπεζιτη με τον καταθετη και το Μανιφεστο του δοκιμαζομενου Ελληνισμου θα μπορουσε, σε μια παραφραση του Κομμουνιστικου Μανιφεστου, να αρχισει σημερα ως εξης:
Ενα φαντασμα πλανιεται πανω απο την Ευρωπη: το φαντασμα του τραπεζοφασισμου και ολες οι δυναμεις της γερασμενης Ευρωπης ενωθηκαν σε μια ιερη συμμαχια για να το προστατευσουν: η Merkel και η Lagarde, ο Draghi και ο Hollande, οι Γαλλοι ψευτοσοσιαλιστες και οι Γερμανοι ναζιστες*.
Η Ελλαδα σιγουρα δε χρεοκοπησε απο τη χορηγηση του επιδοματος των εις γαμου κοινωνια ευρισκομενων, αλλα απο το αλογο φαγοποτι των εις πολιτικης επικοινωνια (επι της κοινωνιας) ευρεθεντων.
Σημειωση: Προσοχη τους χρονους των μετοχων ευρισκομενων και ευρεθεντων(εδω το το ατονικο συστημα του BlackBerry κανει το θαυμα του με το λογοπαιγνιο της μεταθεσης του τονου: μετοχών, μετόχων) στο εγκλημα της χρεοκοπιας.
Αποκλειουν τον προτερο εντιμο βιο των αυτοπροσδιοριζομενων "σωτηρων".
Η τροικανη "δημοκρατια" τα παντα εν βλακεια εποιησε.
* Διατηρω τον εσωτερικο ρυθμο και την λεξικολογια του Κομμουνιστικου Μανιφεστου των Marx και Engels:
"Ενα φαντασμα πλανιεται πανω απο την Ευρωπη: το φαντασμα του κομμουνισμου και ολες οι δυναμεις της γερασμενης Ευρωπης ενωθηκαν σε μια ιερη συμμαχια για να το κυνηγησουν: ο παπας και ο τσαρος, ο Metternich κι ο Guigot, οι Γαλλοι ριζοσπαστες και οι Γερμανοι αστυνομικοι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου