ΓΕΛΑΣ ΜΕΡΚΕΛΛΑΣ ΜΑΝΩΛΛΑΣ
"Ραβδος εν γωνια, αρα βρεχει"
Mετα τη συσκεψη "των μεγαλων πολιτικων αρχηγων", κατα το υμνογραφικο μεγαλουργημα του Αγιου Κοσμα του Μελωδου Επισκοπου Μαϊουμα (; - 787)*, μερες που ειναι βοηθεια μας, "Συντρέχει λοιπόν το συνέδριο των Ιουδαίων..., Ω! των ανόμων! Ω! των απίστων!...", ακουσαμε το μεγα θαυμα, πως δηλαδη οποιος δανειοληπτης χρωσταει 180.000 ευρω στις τραπεζες και εχει καταθεσεις 10.000 ευρω δεν θα ενταχθει στη ρυθμιση διακανονισμου του χρεους του, προφανως γιατι με τις 10.000 θα μπορεσει να αποπληρωσει τις 180.000!!! "και το Μεγα (Λατινιστι Μega) ελεος".
Οσο για τη λεπτομερεια των οφειλετων εως του ποσου των 5.000 ευρω, που μπορουν να το αποπληρωσουν ως 100 δοσεις των 10 ευρω η καθε μια
(100Χ10 = 5.000;;;) αποτελει ακομα μια ιστορια μνημονιακης τρελας.
Κατα τον Francisco José de Goya "Ο υπνος της λογικης γεννα τερατα", που θα τη φανε κοιμισμενη.
Ο χρηματοπιστωτικος φασισμος ειναι ενα τετοιο τερας.
Ολα αυτα, βεβαια, θα μπορουσαν να γινουν ειτε με την ενεργοποιηση της ρητρας του Θαυματος της Κανα, ειτε με την παραχωρηση του τραπεζικου προνομιακου εργαλειου της μοχλευσης**, δηλαδη του δουλεματος, στους δανειοληπτες.
Σε καθε, ομως, περιπτωση για την εφαρμογη των παραπανω ρυθμισεων θα πρεπει να συντρεχει αθροιστικα η απενεργοποιηση της ρητρας της πολιτικης βλακειας.
Η ολη ιστορια της ρυθμισης των χρεων, Αγιες Μερες των Παθων που ειναι, αναγκασε τη μνημη μου να μοχλευσει τη σκηνη που η Μαρια (προφανως οχι η Δαμανακη) μετα την Ανασταση του Λαζαρου επλυνε με πολυτιμο μυρο τα ποδια του Ιησου και τα σκουπισε με τα μαλλια της.
Ο Ιουδας ο Ισκαριωτης ρωτησε "Διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις;" (ενα δηναριο κατα βουλευτη), για το οποιο ερωτημα ο Αγιος Ευαγγελιστης Ιωαννης σχολιαζει "ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω, αλλ΄οτι κλεπτης ην, και το γλωσσόκομον*** ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν" (Κατα Ιωαννην Ευαγγελιον 12,6).
Τελικα, ειχε δικαιο ο Eugène Ionesco, που ελεγε πως "λογικη ειναι η τρελα των δυνατων", αλλα παρελειψε να συμπληρωσει, πως παρανοια ειναι η τρελα ημων των αδυνατων.
* Ο Αγιος Κοσμας ο Μελωδος ανατραφηκε απο τον ευσεβη πατερα του Ιωαννη του Δαμασκηνου Σεργιο, που ηταν υπουργος των οικονομικων του Χαλιφη των Αραβων.
Ευτυχως τα Χαλιφατα των Αραβων δεν ανηκαν στο Euro Group, γιατι ο ευσεβης Σεργιος θα ηταν τραπεζοφασιστας ασεβης.
** Επειδη με τις θρησκευτικες μου αναφορες και παραπομπες κινδυνευω να χαρακτηρισθω ως Ορθοδοξος φονταμενταλιστης, χρησιμοποιω τη δευτερη αυτη παραπομπη της μοχλευσης ως κοσμικο ισοδυναμο.
Η μοχλευση ή καλυτερα χρηματοοικονομικη μοχλευση (financial leverage) ειναι το τραπεζικο τεχνασμα του υπερδανεισμου ξενων κεφαλαιων σε σχεση με τα ιδια κεφαλαια, με την ελπιδα πως θα εχουν μεγαλυτερες αποδοσεις.
Και επειδη η ελπιδα πεθαινει προτελευταια, λιγο πριν το θανατο των τραπεζων, καλουνται να προπληρωσουν το λογαριασμο της κηδειας κατα σειρα προτεραιοτητας οι μετοχοι, που εχουν γινει ηδη, κατα τον Λιμενιο, "Αραψ ατμος" (μαυρος καπνος), οι ομολογιουχοι, που ηλιθιως και μυστηριακως ομολογησαν "εν βαπτισμα (ομολογο) εις αφεσιν αμαρτιων" και τελος τα κοροιδα οι καταθετες αντιλογισμενοι (*) των Οθωμανικων σαρικιων, κοινως φεσιων, των τραπεζιτων και αναλογιζομενοι "λαβετε φαγετε, τουτον εστι το σωμα μου, το της Κενης Διαθηκης (φθογγικη ορθογραφια: Αδεια Τραπεζα), το υπερ υμων (δηλαδη υπερ των τραπεζιτων) κλωμενον (τεμαχισμενο σε καλο και κακο αρτο, δηλαδη, καλη και κακη τραπεζα) εις αφεσιν αμαρτιων".
(*) Παραπομπη της παραπομπης
Αντιλογισμενοι, οι υφισταμενοι τον αντιλογισμο, σε παθητικη φωνη, γιατι ουτως ή αλλως οι καταθετες ειναι εν δυναμει παθητικοι τραπεζιτες.
Αντιλογισμος (reversal entry), ειναι η αναστροφη μιας λανθασμενης ταμειακης καταχωρησης.
Για παραδειγμα αν εχει γινει μια λανθασμενη πιστωση στον τραπεζικο λογαριασμο ενος καταθετη, η τραπεζα κανει τον αντιλογισμο με μια ισοποση χρεωση.
Στο μεγαλο φαγοποτι των καταθεσεων του κακοηθους ναζιστικου οικονομικου μορφωματος, με το χαιδευτικο ονομα Euro Group (Group Therapy), ο καταθετης πιστωνει την τραπεζα χωρις "σοφια ορθη" και η τραπεζα μετατρεπει την πιστωση σε χρεωση, τρωγοντας του τα χρηματα, με το συνθημα "μετα την απομακρυνση εκ του ταμειου ουδεν λαθος αναγνωριζεται".
*** Γλωσσοκομον. Ηταν το κοινο ταμειο, κοινως πουγκι, που στην περιπτωση των μαθητων του Ιησου κρατουσε ο Ιουδας.
Ο πρωτος υπουργος των οικονομικων του Χριστιανισμου ηταν χαφιες των Ρωμαιων, που αποτελουσαν την, κατα καποιο τροπο, Ευρωπαικη Ενωση εκεινης της εποχης.
Η ονομασια και η ετοιμολογια του γλωσσοκομου εχουν μουσικες καταβολες, αφου στην αρχαιοτητα ηταν μια θηκη μεσα στην οποια οι αυλητες φυλαγαν, προστατευαν και μετεφεραν (κομιζαν) τις λεπτες γλωττιδες (γλωσσες) των αυλων.
"Ραβδος εν γωνια, αρα βρεχει"
Mετα τη συσκεψη "των μεγαλων πολιτικων αρχηγων", κατα το υμνογραφικο μεγαλουργημα του Αγιου Κοσμα του Μελωδου Επισκοπου Μαϊουμα (; - 787)*, μερες που ειναι βοηθεια μας, "Συντρέχει λοιπόν το συνέδριο των Ιουδαίων..., Ω! των ανόμων! Ω! των απίστων!...", ακουσαμε το μεγα θαυμα, πως δηλαδη οποιος δανειοληπτης χρωσταει 180.000 ευρω στις τραπεζες και εχει καταθεσεις 10.000 ευρω δεν θα ενταχθει στη ρυθμιση διακανονισμου του χρεους του, προφανως γιατι με τις 10.000 θα μπορεσει να αποπληρωσει τις 180.000!!! "και το Μεγα (Λατινιστι Μega) ελεος".
Οσο για τη λεπτομερεια των οφειλετων εως του ποσου των 5.000 ευρω, που μπορουν να το αποπληρωσουν ως 100 δοσεις των 10 ευρω η καθε μια
(100Χ10 = 5.000;;;) αποτελει ακομα μια ιστορια μνημονιακης τρελας.
Κατα τον Francisco José de Goya "Ο υπνος της λογικης γεννα τερατα", που θα τη φανε κοιμισμενη.
Ο χρηματοπιστωτικος φασισμος ειναι ενα τετοιο τερας.
Ολα αυτα, βεβαια, θα μπορουσαν να γινουν ειτε με την ενεργοποιηση της ρητρας του Θαυματος της Κανα, ειτε με την παραχωρηση του τραπεζικου προνομιακου εργαλειου της μοχλευσης**, δηλαδη του δουλεματος, στους δανειοληπτες.
Σε καθε, ομως, περιπτωση για την εφαρμογη των παραπανω ρυθμισεων θα πρεπει να συντρεχει αθροιστικα η απενεργοποιηση της ρητρας της πολιτικης βλακειας.
Η ολη ιστορια της ρυθμισης των χρεων, Αγιες Μερες των Παθων που ειναι, αναγκασε τη μνημη μου να μοχλευσει τη σκηνη που η Μαρια (προφανως οχι η Δαμανακη) μετα την Ανασταση του Λαζαρου επλυνε με πολυτιμο μυρο τα ποδια του Ιησου και τα σκουπισε με τα μαλλια της.
Ο Ιουδας ο Ισκαριωτης ρωτησε "Διατι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη τοις πτωχοις;" (ενα δηναριο κατα βουλευτη), για το οποιο ερωτημα ο Αγιος Ευαγγελιστης Ιωαννης σχολιαζει "ειπε δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω, αλλ΄οτι κλεπτης ην, και το γλωσσόκομον*** ειχε και τα βαλλομενα εβασταζεν" (Κατα Ιωαννην Ευαγγελιον 12,6).
Τελικα, ειχε δικαιο ο Eugène Ionesco, που ελεγε πως "λογικη ειναι η τρελα των δυνατων", αλλα παρελειψε να συμπληρωσει, πως παρανοια ειναι η τρελα ημων των αδυνατων.
* Ο Αγιος Κοσμας ο Μελωδος ανατραφηκε απο τον ευσεβη πατερα του Ιωαννη του Δαμασκηνου Σεργιο, που ηταν υπουργος των οικονομικων του Χαλιφη των Αραβων.
Ευτυχως τα Χαλιφατα των Αραβων δεν ανηκαν στο Euro Group, γιατι ο ευσεβης Σεργιος θα ηταν τραπεζοφασιστας ασεβης.
** Επειδη με τις θρησκευτικες μου αναφορες και παραπομπες κινδυνευω να χαρακτηρισθω ως Ορθοδοξος φονταμενταλιστης, χρησιμοποιω τη δευτερη αυτη παραπομπη της μοχλευσης ως κοσμικο ισοδυναμο.
Η μοχλευση ή καλυτερα χρηματοοικονομικη μοχλευση (financial leverage) ειναι το τραπεζικο τεχνασμα του υπερδανεισμου ξενων κεφαλαιων σε σχεση με τα ιδια κεφαλαια, με την ελπιδα πως θα εχουν μεγαλυτερες αποδοσεις.
Και επειδη η ελπιδα πεθαινει προτελευταια, λιγο πριν το θανατο των τραπεζων, καλουνται να προπληρωσουν το λογαριασμο της κηδειας κατα σειρα προτεραιοτητας οι μετοχοι, που εχουν γινει ηδη, κατα τον Λιμενιο, "Αραψ ατμος" (μαυρος καπνος), οι ομολογιουχοι, που ηλιθιως και μυστηριακως ομολογησαν "εν βαπτισμα (ομολογο) εις αφεσιν αμαρτιων" και τελος τα κοροιδα οι καταθετες αντιλογισμενοι (*) των Οθωμανικων σαρικιων, κοινως φεσιων, των τραπεζιτων και αναλογιζομενοι "λαβετε φαγετε, τουτον εστι το σωμα μου, το της Κενης Διαθηκης (φθογγικη ορθογραφια: Αδεια Τραπεζα), το υπερ υμων (δηλαδη υπερ των τραπεζιτων) κλωμενον (τεμαχισμενο σε καλο και κακο αρτο, δηλαδη, καλη και κακη τραπεζα) εις αφεσιν αμαρτιων".
(*) Παραπομπη της παραπομπης
Αντιλογισμενοι, οι υφισταμενοι τον αντιλογισμο, σε παθητικη φωνη, γιατι ουτως ή αλλως οι καταθετες ειναι εν δυναμει παθητικοι τραπεζιτες.
Αντιλογισμος (reversal entry), ειναι η αναστροφη μιας λανθασμενης ταμειακης καταχωρησης.
Για παραδειγμα αν εχει γινει μια λανθασμενη πιστωση στον τραπεζικο λογαριασμο ενος καταθετη, η τραπεζα κανει τον αντιλογισμο με μια ισοποση χρεωση.
Στο μεγαλο φαγοποτι των καταθεσεων του κακοηθους ναζιστικου οικονομικου μορφωματος, με το χαιδευτικο ονομα Euro Group (Group Therapy), ο καταθετης πιστωνει την τραπεζα χωρις "σοφια ορθη" και η τραπεζα μετατρεπει την πιστωση σε χρεωση, τρωγοντας του τα χρηματα, με το συνθημα "μετα την απομακρυνση εκ του ταμειου ουδεν λαθος αναγνωριζεται".
*** Γλωσσοκομον. Ηταν το κοινο ταμειο, κοινως πουγκι, που στην περιπτωση των μαθητων του Ιησου κρατουσε ο Ιουδας.
Ο πρωτος υπουργος των οικονομικων του Χριστιανισμου ηταν χαφιες των Ρωμαιων, που αποτελουσαν την, κατα καποιο τροπο, Ευρωπαικη Ενωση εκεινης της εποχης.
Η ονομασια και η ετοιμολογια του γλωσσοκομου εχουν μουσικες καταβολες, αφου στην αρχαιοτητα ηταν μια θηκη μεσα στην οποια οι αυλητες φυλαγαν, προστατευαν και μετεφεραν (κομιζαν) τις λεπτες γλωττιδες (γλωσσες) των αυλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου