ΕΠΕΤΕΙΟΣ ή ΕΠΑΙΤΕΙΑ;

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ(;) ΕΤΟΥΣ 2010

Κάποτε οι δάσκαλοι μας μίλησαν για το όχι, που είπε ο Μεταξάς, ο πολιτικός δικτάτορας, στην υποδούλωση της χώρας μας.

Αργότερα ο Δόκτωρ Ζιβάγκο της Ελληνικής(;) πολιτικής, ψευδοσοσιαλιστής - αληθοσοσιαληστής και κρυφαπόστολος του Αμερικανισμού μάς είπε, πως το όχι το είπε ο λαός.

Σήμερα ο τελευταίος, να δώσει ο Θεός, γόνος της γνωστής πολιτικής δυναστείας των Δεκεμβριανών, των δανεικών και των Αμερικανών (όπως λέμε εξήντα χρόνια φούρναρης), ο Αμερικανός πρωθυπουργός της κατοχικής κυβέρνησης της Ελλάδας, ο οικονομικός δικτάτορας, ως πειθήνιος yes-man είπε το ναι στην υποδούλωση της χώρας μας.

Πριν δυο μέρες παρακολουθήσαμε έντρομοι το απείρου αισθητικής και λογικής ηλιθιότητας διακαναλικό δίλημμά του, πως η μη εκλογή του οινοποιού της Θεσσαλονίκης ως δημάρχου της πόλης θα χρεοκοπήσει τη χώρα.

Θα απαντούσα απλά: στ΄ αρχίδια μας. Αλλά πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσω το όνομα του Κυρίου και Θεού μας επί ματαίω;

Προσπαθώ να προσεγγίσω το φαινόμενο με την αδέκαστη φυσικομαθηματική λογική. Πιστεύω πως τα μαθηματικά παράδοξα, αν είχαν αισθήματα έστω και σαν αυτά  της κατοχικής κυβέρνησης, που βύθισε στην πενία τον λαό για να τον σώσει, θα κοκκίνιζαν από ντροπή.

Επιστράτευσα το παράδοξο των Grelling – Nelson, σύμφωνα με το οποίο ένα κατηγόρημα είναι ετερολογικό όταν και μόνον όταν δεν εφαρμόζει στον εαυτό του. Πχ. τα κατηγορήματα «είναι πρωθυπουργός», «είναι Ελληνική κυβέρνηση», «είναι Έλληνας πρωθυπουργός» είναι ετερολογικά, γιατί δεν εφαρμόζουν στον εαυτό τους, αφού αντί να κυβερνούν την Ελλάδα, κυβερνούνται από τους ξένους.

Στη συνέχεια σκέφτηκα το παράδοξο του Heinrich Wilhelm Mathäus Olbers, σύμφωνα με το οποίο ο ουρανός ενώ θα έπρεπε τη νύχτα να είναι φωτεινός από το φως των άστρων, τελικά είναι σκοτεινός, γιατί φωτίζεται μόνο από τα άστρα που βρίσκονται ως την απόσταση των 13,7 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, το φως που μπορεί να φτάσει σε μας από τη μεγάλη έκρηξη.

Παρόμοια και η πολιτική ζωή βρίσκεται εγκλωβισμένη στη σκοτεινή ύλη, κοινώς σκατά, του πολιτικού βόθρου, που άνοιξε η μεγάλη λαϊκή έκρηξη κατά της χούντας και δεν βλέπει την ιστορία πίσω από αυτή, «βουλιάζει ὅποιος σηκώνει τὶς μεγάλες πέτρες» (Σεφέρης).

Δυστυχώς η χώρα μας βούλιαξε, όχι από το βάρος της ιστορίας, αλλά από το αντίβαρο της πολιτικής ακαθαρσίας.

Ας αφήσω όμως τον Εθνικό μας ποιητή (Ελύτη) να μιλήσει Ελληνικά, ελπίζοντας πως θα τον καταλάβει η ημεδαπή κυβέρνηση της αλλοδαπής πολιτικής και τα ξενόγλωσσα τσογλάνια του Harvard και των άλλων ευαγών Αμερικανοαγγλικών διαφθορείων:

«Ἦρθαν

ντυμένοι «φίλοι»

ἀμέτρητες φορὲς οἱ ἐχθροί μου

τὸ παμπάλαιο χῶμα πατώντας.

Καὶ τὸ χῶμα δὲν ἔδεσε ποτὲ μὲ τὴ φτέρνα τους.

Ἔφεραν

τὸ Σοφό, τὸν Οἰκιστὴ καὶ τὸ Γεωμέτρη,

Βίβλους γραμμάτων καὶ ἀριθμῶν,

τὴν πάσα Ὑποταγὴ καὶ Δύναμη,

τὸ παμπάλαιο φῶς ἐξουσιάζοντας.

Καὶ τὸ φῶς δὲν ἔδεσε ποτὲ μὲ τὴ σκέψη τους.»  

«Χρόνους μετὰ τὴν Ἁμαρτία ποὺ τὴν εἴπανε Ἀρετή»…

«Ἐξόριστε ποιητή, στὸν αἰώνα σου, λέγε, τί βλέπεις;»

Βλέπω το παμπάλαιο σύνθημα, πάντα επίκαιρο: «ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»