ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
ΘΕΡΙΝΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
"Θα δητε στον καμπο αμαξι χωρις αλογα να τρεχη γρηγορωτερα απο τον λαγο"
(Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος)
Ενας φιλος Κρητικος στα γυμνασιακα μας χρονια, που ηρθε στη Θεσσαλονικη για καλυτερη μορφωτικη τυχη, χωρις να υπολογισει η οικογενεια του δυστυχους πως οι κατσικες της δεν επαρκουσαν για τις βασικες του αναγκες, βλεποντας τον εκλυτο βιο μας στο Ε Γυμνασιο Αρρενων της Θεσσαλονικης, ελεγε "εγω φιλε ζω τη ζωη μου στα ονειρα".
Εμεις, βεβαια, δεν ειχαμε αναγκη απο ονειρα, γιατι ζουσαμε τη ζωη μας στην πραγματικοτητα.
Τα ονειρα μας περιοριζονταν στο Palais des Sports την περιοδο της Διεθνους Εκθεσης, που τρεχαμε να προσκυνησουμε τα ευγενη τετρατροχα, απο τα οποια ειχα βαλει στο ματι τη Jaguar MK II.
Τοτε που ημουνα μικρος μου αρεσαν, φαινεται, τα μεγαλα θηλυκα (πονηρε αναγνωστη μη σκεφτεσαι οπως ο "οφις Ελλην ο ποικιλος", κατα τον Περση Χιλιαρχο Ρωξανη περι του Θεμιστοκλεους, βεβαιως, βεβαιως, τα αυτοκινητα εννοω) και ας μην επικαλεσθω τον Freud γι' αυτη την ιδιαιτεροτητα, που σημερα κατορθωσα να αναστρεψω δειχνοντας σαφως τις επιλογες μου για τα μικροτερα.
Οταν, μαλιστα, ο Κρητικος εβλεπε στα σχολικα διαλειμματα να σηκωνουμε τα μπατζακια για να περασουμε απο το μοναδικο φυσικο επιχειρησιακο περασμα, τη θαλασσα, στο παρακειμενο Γαλλικο Γυμνασιο Θηλεων των Αδελφων του Ελεους να αναπτυξουμε την Ελληνογαλλικη φιλια και να εξασκησουμε τη γλωσσα του ερωτα, γινοταν εξαλλος Τουρκος ρωτωντας, μονολογωντας και κραυγαζοντας "γιατι ζεις ρε φιλε;" και απαντουσε μονος του απογοητευμενος "για τη γυναικα", εχοντας ως επιχειρημα τα λογια του Κρεοντα απο την Αντιγονη του Σοφοκλη "Ω μιαρον ηθος και γυναικος υστερον" ("Αχρειο πλασμα, μιας γυναικας δουλε").
Ηθελα να ηξερα, που σημερα ολοι οι Ελληνες γιναμε δουλοι μιας "γυναικας", γερμανονταρντανας παπαδοκορης, τι θα σκεφτεται, καλη του ωρα, εκει στο Κιμπουτζ του Ισραηλ, που μπορεσε να στεγασει τα ονειρα του απο την ημερα της αποφοιτησης μας απο το γυμνασιο ως σημερα.
Δεν θα ξεχασω τη στιγμη που του ειπα πως το σημαντικοτερο πραγμα που μ' εντυπωσιασε απο τη γνωριμια μου απο πρωτο χερι με τον αθειστικο υπαρξισμο του Jean - Paul Sartre ηταν πως ο Sartre συζουσε με τη Simone de Beauvoir χωρις να ειναι παντρεμενοι.
Γλυτωσα απο θαυμα το μαυρομανικο μαχαιρι, γιατι προσεβαλα τα Κρητικα ηθη και εθιμα, που εκεινη την εποχη ειχαν ως προαπαιτουμενο, οπως λενε σημερα οι μνημονιομαλακες, τουλαχιστον, το γαμο, για μια δοση ερωτικου βλεμματος.
Ως γνησιος Κρητικος, ο Γιωργος, πηδουσε τους 96 και 97 στιχους απο την "Οδυσσεια" του συμπατριωτη του Καζαντζακη
"Κορασια με τ’ αγριοπεριστερα στο δροσερο σας κορφο"
και πηγαινε κατευθειαν στους 98 και 99
"λεβεντες με το μαυρομανικο το λαζο στο ζωναρι".
Εμεις, βεβαια, προτιμουσαμε να πηδαμε τα κορασια και οχι τους στιχους για να γλυτωσουν το πηδημα τα κορασια και συνεχισαμε τη ζωη χαρισαμενη ως διεθνεις περιηγητες, κοινως σουλατσαδοροι, αλλοτε για σπουδες, αλλοτε για εργασια, αλλοτε για διασκεδαση, χωρις να σκεφτουμε πως καποια μερα θα βρισκομασταν και μεις στην αναγκη να ζησουμε τη ζωη μας στα ονειρα.
Προχθες, λοιπον, καθηλωμενος εδω και τρια χρονια στο αναπηρικο καροτσακι της υφεσης, σαν εκεινον το γερμαναρα βρωμοσακατη με το χειροκινητο τροχοφορο, που συσκεπτεται και συναποφασιζει με τα αλλα χρηματοπιστωτικα καθαρματα "για μενα χωρις εμενα" (Αντρεας Πανταζης), με τα ιδια αυτοκινητα, εγω που δεν ειχα ποτε μια σταθερη αυτοκινητιστικη σχεση και καθε χρονο επρεπε να καβαλησω και καποιο αλλο, παντα καινουργιο, με την εγγυηση της παρθενιας του απο την επισημη αντιπροσωπεια και ευτυχως που δεν ειχε εμφανισθει ακομα το Συνδρομο της Επικτητης Χρηματοπιστωτικης Ανεπαρκειας, γνωστης στην ιατρικη ως AIDS, μια και η Κληρονομικη Επαρκεια ηταν δεδομενη, κι' ετσι μπορουσα να καβαλαω ελευθερα χωρις προφυλακτικα ή περιοριστικα μετρα τις Ιταλιδες τηνεϊτζερς, τις Γαλλιδες κυριες και τις Γερμανιδες γεροντοκορες, με μια απο τις οποιες με οπισθια Οθωμανικου τυπου κινηση δημιουργησα μια βραχυβια σχεση, γιατι αποδειχτηκε μυθος η αντοχη της, αφου στα 15 χιλιαδες χιλιομετρα εβγαλα εκτος λειτουργιας την αντλια της βενζινης, με αποτελεσμα μολις της αναβα τα φωτα να πεφτει στο δρομο λυποθυμη και στα 20 χιλιαδες χιλιομετρα ξεσχισα το διαφορικο της, καθιστωντας τη ανικανη πλεον να ανταποκριθει στις οπισθιοπλαγιες διαστροφες μου, καθηλωμενος, λοιπον. εδω και τρια χρονια στο αναπηρικο καροτσακι της υφεσης, αρχισα να ζω κι' εγω τη ζωη μου στα ονειρα, προσπαθωντας να ανασυνταξω στη μνημη μου στο ΕΝΤΥΠΟ Ε69 κατα το Kama Sutra του Υπουργειου των Οικονομικων (το Kama Sutra κανοναρχει το σεξ συμφωνα με τη σεξοδοτικη αποδοση των επαγγελματων, κατι αναλογο με τη φοροδοτικη αποδοση των αντικειμενικων τεκμηριων των επιτηδευματιων, βαζοντας τις νοσοκομες πρωτες στη λιστα και εξαιρει τις πουτανες ως πηγες της ανανεωτικης δυναμης, κατι σαν τις φοροαπαλλαγες για την επανεκινηση της οικονομιας, με τη συνδρομη των διεθνων χρηματοπιστωτικων οικων ανοχης, το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ), τις 27 γαμηλιες σχεσεις μου με αυτα, εστω και αν ο γαμος ηταν στιγμιαιος, σαν εκεινο το στιγμιαιο εγκλημα της στρατιωτικης χουντας, ευεργετημα που δεν θα εχει την τυχη να απολαυσει η σημερινη χρηματοπιστωτικη χουντα, που ευχομαι και ελπιζω να εχει την τυχη του Τσαουσεσκου, μια και η χωρα μας κατα τη Γαλλικη εφημεριδα Le Monde καταντησε Ρουμανια του Τσαουσεσκου, χωρις να χαθω σε εφημερες και περιστασιακες περιπετειες χωρις παπα και κουμπαρο, γιατι τοτε μπορει και να ξεπερνουσα στο παρανοικο παραληρημα τον ομοιοπαθη μου, κατα την κορη μου, James Joyce.
Ομως, οπως λεει ο Ακης Πανου με τη φωνη του Στελιου Καζαντζιδη
"Το θολωμενο μου
μυαλο
μ’ εχει προδωσει προ
πολλου,
του λεω αλλου και
τρεχει αλλου,
με κανει και
παραμιλω"
δεν μπορουσα να εντοπισω στα τρισβαθα της μνημης μου το 27ο αυτοκινητο, που αναδυθηκε στην επιφανεια υστερα απο τρεις μερες.
Ηταν ενα Citroen C2, που η σχεση μου μαζι του ηταν αϋλη, σαν τους αϋλους τιτλους, αερας κοπανιστος, σχεση λευκου γαμου, ως ομολογιουχου κουρεμενου κατα 100% δανειστη και τεκμηριουχου προστατη της κορης μου, που πρεπει να περηφανευθω πως της εξασφαλισα μια υψηλων προδιαγραφων αυτοκινητιστικη παιδεια, ενω στη μουσικη δεν μπορεσα να αποτρεψω την εμφυλια συρραξη - δοξαροασκια, κατα τη ξιφασκια, αλλα με αλλο πολεμικο μεσο, το δοξαρι του βιολιου, αναμεσα σ' αυτη και τη μητερα της.
Στο σπιτι αναμεσα στους χιλιαδες τομους των Αρχαιων Ελληνων Συγγραφεων, των Πατερων της Εκκλησιας, των Μεταβυζαντινων Εκκλησιαστικων Συγγραφεων, των ξενογλωσσων και Ελληνογλωσσων εγκυκλοπαιδειων, ιστορικων, φιλοσοφικων, λογοτεχνικων, μουσικων, μαθηματικων, ιατρικων κλπ, κλπ συγγραματων και περιοδικων, περιοπτη θεση κατειχε ο διεθνης ειδικος αυτοκινητιστικος τυπος, με την πρωτοκαθεδρία των 4 Τροχων του Κωστα Καββαθα, χωρις να λειπει, βεβαια και το ομοηχο Ιταλικο Quatroruotte.
Καποια στιγμη με την ευφυη κριση της η κορη μου χαρακτηρισε το σπιτι ως νεκροτομειο, οχι γιατι εβλεπε τα βιβλια ως πτωματα νεκρων ιδεων προς τοξικολογικη εξεταση, αλλα γιατι η ολοσχερης καλυψη των τοιχων απο δαπεδου εως οροφης, πατοκορφα, με βιβλιοθηκες εδινε τη ψυχρη διακοσμητικη εικονα των ερμαριων νεκροτομειου.
Η κορη μου εμαθε γραφη και αναγνωση μεσα απο τις σελιδες των 4 Τροχων.
Δεν συμπαθησε, ομως, απο τα πεντε της χρονια τρια προσωπα τους.
Τον Διευθυντη τους, δεν ξερω γιατι.
Ισως, γιατι διεβλεπε πεσιμιστικες τασεις στα κειμενα του, που σημαινει πως ειχε απο παιδι το χαρισμα της ψυχαναλυτικης διαισθησης, γεγονος που δικαιολογει απολυτα τη σημερινη της επαγγελματικη και πνευματικη ενασχοληση στην παιδοψυχιατρικη.
Τον δευτερο για τον οποιο δηλωνε την αντιπαθεια της ηταν ο Νικος Δημου, χωρις να μπορω να θυμηθω ή να εξηγησω τον ακριβη λογο, υποθετω πως "η δυστυχια (του) του να ει(ν)σαι Ελληνας" προσεκρουε στη δικη της ευτυχια, αφου ειχε τη γαιοκτημοσυνη των παππουδων της σιγουρη, τον κομμουνιστικο κινδυνο ξεπερασμενο και το Κιλελερ καθε φορα που το ακουγε δια φωνης Ανδρεα Παπανδρεου ή το εβλεπε στις πινακιδες της Εθνικης Οδου το εξορκιζε, χωρις, ομως, να προβλεπει, το φασισμο της καπιταλιστικης απληστιας και τελος, χοντροκεφαλο ανεβαζε και κατεβαζε τον Giugiaro, οποτε εβλεπε δημοσιευμα γι' αυτον, ισως γιατι δεν μπορουσε να του συγχωρησει, πως σπαταλησε το ταλεντο του στο σχεδιασμο λαικων αυτοκινητων μαζικης παραγωγης.
Ηταν, για παραδειγμα, σαν η Coco Chanel να σχεδιαζε ρουχα για τη βιοτεχνια της κυρα Κατινας της Ανω Κολοπετινιτσας.
Σκεφτειτε τα deux-pièces της με το bouclé υφασμα και τις χαρακτηριστικες τσεπες να μεταμορφωνονται σε συνθετικα χρυσοασημιζοντα εξωκοιλα και εξωκωλα γυφτοψευτοαραβουργηματα του χορου της κοιλιας επι σανδαλοφορων πελματων ροζ ονυχοφορων φαλαγγων και σαγρε πτερνων, δειγματα της αισθητικης του Ελληνικου μπουρδελονεοπλουτισμου.
Ιεροσυλια!
Αντιθετα, με τον Κωστα Ζουραρι φαινεται να μην ειχε καποιο προβλημα, πιθανον γιατι δεν τον διαβαζε ποτε, παρα τη συνγαλλικη και συνμουσικη με αυτον θυραθεν, αλλα οχι και εκκλησιαστικη παιδεια, γιατι ισως δεν ηθελε να βαλει στη ζωη της λαθρα απο την πισω πορτα τοσο νωρις το Θουκυδιδη.
Φιλος εισαγωγεας μεταχειρισμενων ανταλλακτικων αυτοκινητων, τοτε που ο Ελληνας εδινε απλοχερα εκατομμυρια για το αυτοκινητο, οχι ομως για τα ανταλλακτικα, που δεν τα θεωρουσε απαραιτητα εξαρτηματα του, οσο τα γυφτοροκοκο δαντελωτα διακοσμητικα μαξιλαρακια, ειχε επιστρατευθει να μας εφοδιαζει τιμονια για προσομοιωσεις οδηγησης, γιατι τοτε δεν υπηρχαν ακομα τα σημερινα ηλεκτρονικα καλουδια.
Το ποδοσφαιρικο γηπεδο, ακομα, στην Αφυτο της Χαλκιδικης ηταν η πιστα δοκιμων, που της εμπιστευομουνα το τιμονι τοσο των αυτοκινητων, οσο και των γεωργικων μηχανηματων, που χρησιμοποιουσαμε στην καλλιεργεια των κτηματων, επαναλαμβανοντας τη συνεχως δυο απαιτησεις μου - οικογενειακα διαταγματα, δικην πραξεων νομοθετικου περιεχομενου, που δεν περασαν ποτε απο την ολομελεια του οικογενειακου κοινοβουλιου:
Οχι φαγητο μεσα στο αυτοκινητο, γιατι ειναι ενδειξη κατοχικου συνδρομου ακορεστης τροφοπενιας.
Οχι απλωμενα ποδια με βαμμενα και αβαφα, βεβαιως, νυχια πανω στο ταμπλω, γιατι ειναι ενδειξη σεξουαλικου συνδρομου ακορεστης ψ@λοπενιας.
Η αληθεια, ομως, ειναι πως στα ζωακια μου δεν εβαζα κανενα περιορισμο.
Πως να στερησω τις ενδοαυτοκινητιστικες μαιευτικες υπηρεσιες στο hamster, που ετυχε να γεννησει στη διαδρομη Θεσσαλονικης Χαλκιδικης, οταν ηταν σιγουρο πως το υπο συλληψη ΕΣΥ θεωρουσε, συμφωνα με το συνταγμα και τους νομους του κρατους, μελους της ευρυτερης οικογενειας του σκληρου πυρηνα της βλακειας της ευρωπαικης ενωσης, φοροδοτικως πολιτες χρηζοντες θεραπειας μονο τα γουρουνια, ενω για τα ποντικια διεθετε μονο γαστρεντερολογικο τμημα για την εξασφαλιση της απροσκοπτης πεψης του δημοσιου πλουτου;
Πως να στερησω τις αυτοσχεδιες υπηρεσιες ενδοαυτοκινητιστικης εντατικης νοσηλειας, που αναγκαστηκα να παρασχω εξω απο το Μιλανο στο κουνελακι μας, αλλοδαπης εθνικοτητας, ευτυχως ευρωπαικης, γιατι διαφορετικα κινδυνευε να γινει στιφαδο, χανοντας τελικα την εξοδο για την Ελβετια;
Τελος, πως να στερησω την απολαυση του χειροποιητου δερματος και του αυτοματου κλιματισμου στις τρεις μεγαλες μου αγαπες, τη Claudine, τη Chloé και τη Jagie, οταν μαλιστα γνωριζω, πως εχουν μονο "δεδηλωμενη" και καθαρη και οχι αδηλη και διαπλεκομενη μεσω δερματικων πορων αναπνοη για την ανταλλαγη του υδατος και των ηλεκτρολυτων με το περιβαλλον, για τη διατηρηση της θερμοκρασιας και της οξεοβασικης ισορροπιας;
Το πρωτο, λοιπον, αυτοκινητο της κορης μου στα δεκαοκτω της χρονια ως φοιτητριας της Ιατρικης Σχολης του Πανεπιστημιου της Mons του Βελγιου, πατριδας του Roland de Lassus ή Orlando di
Lasso ή Orlande de Lassus, που δεν ταυτιστηκε ολοκληρωτικα με τις αρχες της Αντιμεταρρυθμισης (εμεις γιατι να ταυτιστουμε με καθε Γερμανοναζιστικη απαιτηση που χαρακτηριζεται ως μεταρρυθμιση - Reformazion;) σαν τον Iταλο ομολογο του Giovanni Perluigi da Palestrina και καλα εκανε και δεν ταυτιστηκε, γιατι θα επρεπε να απολογηθει ακομα και για τη διαστροφικη απαιτηση του παπα Πιου του V να ντυσει τα προσωπα στην "Τελευταια Κριση" του Μιχαηλ Αγγελου, δηθεν για λογους σεμνοτητας, στην πραγματικοτητα για να μπορει το παπαδαριο να τα γδυνει οποτε χρειαζεται, συμφωνα με τις δογματικες αρχες του αργου γδυσιματος, καθοτι το γδυσιμο αποτελει, κατα τον Αριστοτελικο λογο, μιμηση σεξουαλικης πραξης σπουδαιας και τελειας ή τουλαχιστον τελειοτερης της χειροκινητου μαλακιας και του οποιου Roland de Lassus το ονομα ειχε το κεντρικο αμφιθεατρο, που οταν το ειδα για πρωτη φορα αναλογιστηκα αν θα μπορουσε ποτε να εχει το ονομα του Νικου Σκαλκωτα ή εστω του Μανωλη Καλομοιρη, που ειναι πιο γνωστος, το αμφιθεατρο καποιας Ιατρικης Σχολης της Ελλαδας, που κοσμειται απο τις αηδιες των κομματικων συμβολων, το πρωτο της, λοιπον, αυτοκινητο και μαλιστα στο ονομα της, κρατωντας για τον εαυτο μου μονο το ρολο του κουρεμενου δανειστη, ενω αργοτερα στην Ελλαδα, μεταφεροντας τις υποχρεωσεις απο το ευρωπαικο στο Ελληνικο δικαιο, κατι αναστροφο απο αυτο που εκανε ο πρωην μακροοικονομων και μακροπηδων υπουργος των οικονομικων και επιτελους φημολογουμενος μελλοντικος παρ' ολιγον ηγετης, δηλαδη ανθηγετης, ειχα λογω τεκμηριων και το ρολο του τυπικου κτητορα, διαθετοντα τη ψιλη κυριοτητα, γιατι στο Βελγιο δεν υπηρχαν οι μπουρδοδιαστροφες των μαχητων τεκμηριων της ακαταμαχητης πολιτικης βλακειας, παρα μονο, το αμαχητο τεκμηριο της αξιοπρεπειας του πολιτη, το πρωτο της, λοιπον, αυτοκινητο, να το αποκαλυψω επιτελους και να καθυσυχασω τη συντακτικη και ουχι συνταγματικη λιτοτητα των φιλολογων, ηταν το κουπε Saab 900 μαυρου χρωματος, πυραυλος για την εποχη του.
Η επιλογη του εγινε απο την ιδια με την εις ατοπον απαγωγη.
Τα Ιταλικα αυτοκινητα τα ειχε αποκλεισει, για τα τραυματικα συμπλεγματα των αμαξωματων τους.
Πιθανον να γνωριζε απο την Προς Ρωμαιους Επιστολη μου και την αποψη της Sophia Loren, πως "τις Ιταλιδες τις ξεχωριζεις απο τα σημαδια στα γονατα, γιατι τα ιταλικα αυτοκινητα ειναι μικρα", που με δυσκολια, θα συμπληρωνα εγω, μπορεις στο πισω καθισμα μιας σπορ Alfa Romeo να διεκπεραιωσεις περισσοτερες απο 2-3 positions απο τις 100 του Kama Sutra και μιλαω απο προσωπικη πειρα, αφου περασαν απο τα χερια μου επτα Ιταλιδες καλλονες, ισαριθμες με το μαγικο αριθμο.
Λιγο ελειψε, ομως, να τον ξεπερασω, οταν ο φιλος Αποστολος Ροιδης, μου γνωστοποιησε με χαρα πως ανελαβε τη διανομη της Maserati στη Θεσσαλονικη, βλεποντας μου ως (μ)πρω(σ)ταρη pretty man στο πελατολογιο του και με δεδομενη την εκπεφρασμενη, για να μη ξεχναμε και τους παρελθοντικους χρονους, γιατι μ' αυτους θα πρεπει να συνηθισουμε να βιωνουμε την ευτυχια μας, μεχρι η Morgan Stanley μας υποβιβασει στον υπερσυντελικο, εσωτερικη αδηριτη αναγκη μου μιας Maserati Quattroporte.
Αναποφασιστος και με αλλεπαλληλες ψηφοφοριες του μονομελους κοινοβουλιου της αυτοκινητιστικης μου συνειδησης, αναμεσα στις υποψηφιοτητες της Maserati Quattroporte και της Jaguar XFR, βρεθηκα, χωρις να το καταλαβω, στη δινη της χρεοκοπιας της χωρας μου, καταναγκαζομενος απο τις κατοχικες αρχες του μνημονιοφασισμου να συνεισφερω απο το υστερημα της πατρογονικης ακινητης περιουσιας στο πλεονασμα της σωτηριας της δημοσιουπαλληλικης κομματικης και τραπεζοαρπακτικης αληταρχιας.
Για τα κομματικα τσογλανια των ΔΕΚΟ και των Δημοτικων Επιχειρησεων ρε γαμωτο.
Ετσι, αναγκαστηκα να παρατεινω τις συνοδους του μονομελους κοινοβουλιου της αυτοκινητιστικης μου συνειδησης, κεκλεισμενων των στοματικων θυρων, για τον κινδυνο διαρροης απορρητων πληροφοριων στους μνημονιοπρακτορες της Γερμανικης αντικατασκοπειας, η οποια θα μπορουσε να εξαπολυσει τα SS της χρηματοπιστωτικης καταστολης εναντιον μου, για την προθεση μου να στερησω πορους απο τη ναζιστικη αυτοκινητοβιομηχανια.
Ελπιζω συντομα να ζησω τη στιγμη της απεραντης ευτυχιας, που οι τρεις μεγαλες μου αγαπες Claudine, Chloé και Jagie θα κανουν τη θριαμβευτικη τους εισοδο στο νεο μου αποκτημα, εξερευνωντας με τη μουσουδα τους την ποιοτητα των δερματων και παιρνοντας την ταξικη και ταξιδευτικη θεση που τις αρμοζει μ' εκεινο το περηφανα λυπημενο βλεμμα τους στο πισω καθισμα, γαυγιζοντας καθε θρασυτατο πεζο, που νομιζει πως ζει σε μια ισοταξικη κοινωνια και τολμαει να περασει διπλα απο το αυτοκινητιστικο τους βασιλειο, επειδη μπορεσε ο αφελης να αποκτησει την "ιδιοκτησια" μιας υποθηκευμενης κατοικιας με τραπεζικο δανεισμο.
Βεβαια, επανερχομενος στα Ιταλικα αυτοκινητα, θα ηθελα να διευκρινισω, πως υπαρχουν και αλλες αιτιες για τα σημαδια των γυναικων στα γονατα, που η Sophia Loren φαινεται να αγνοουσε, γιατι "οδηγησα" καποιες απο αυτες με σημαδια στα γονατα χωρις αυτοκινητο, εμπροσθιοπορωντας με την οπισθεν εν στασει, 4Χ4 επι γονατων, συμφωνα με τις αρχες της μνημονιοδυναμικης φαιδρου μνημονιοσωτηρα, που απαιτουν την επισκευη της ΕΡΤ εν στασει, προφανως μπερδευοντας τη σταση της ΕΡΤ με τη Σταση του Νικα.
Τα Γαλλικα αυτοκινητα δεν ταιριαζαν με την ηλικια της κορης μου, αφου ειχε διδαχθει την Προς Γαλατας Επιστολη μου στην Αυτοκινητιστικη Κατηχηση, οπου τα χαρακτηριζα ως παντρεμενες κυριες και στη συμβιωση μαζι τους θα ειχε ενα πανταχου παρον υποκαταστατο της μαννας της, την οποια αποκαλουσε "ΥΠΕΧΩΔΕ" (ο ΠαΣοΚιΚος μπουρδονεολογισμος ειχε μπει για τα καλα στην καθημερινοτητα μας) για τις αυστηρες παρατηρησεις και συστασεις που δεχοταν στις συνεχεις υπερβασεις του οριου της ταχυτητας ή στον περιστασιακο σεβασμο των Εθνικων ηθων και εθιμων της ηπιας περιβαλλοντικης παρεμβασης με αποδειξεις των διοδιων, τα οποια διοδια, πρεπει να ομολογησω ως ελαφρυντικο, τοτε ηταν ειδος εν ανεπαρκεια, προσβαλλοντας την επερχομενη, αλλα ουδεποτε εμφανισθεισα, πρασινη αναπτυξη.
Εγω, βεβαια, κρυφογελουσα γιατι ειχα ηδη ανοιξει σελιδα στο ποινικο μου μητρωο για υπερβαση του οριου της ταχυτητας και μαλιστα με την επιβαρυντικη περιπτωση για το αξιακο μου συστημα, της καταδικης μου απο γυναικα.
Θα εχετε προσεξει φανταζομαι πως η σχεση των περισσοτερων γυναικων με το αυτοκινητο ειναι σχεση σεξουαλικη.
Χουφτωνουν βαθεια το τιμονι με τα δυο χερια καπου αναμεσα στην 11η και 1η ωρα δικην κεκαμμενου κυκλοτερως πεους, το οποιο σε αντιθεση με τη φυσικη των στερεων, πχ σιδηροχαλυβος, γινεται ακαμπτο κατα την υπερθερμανση, προφανως (αναφερεται στην 11η και 1η ωρα), γιατι η αντιστοιχη χειρολαβη στην τυπικη θεση της 10ης και 2ης ωρας θα συμβολιζε πλεον λογω μηκους λουκανικο, υποπτο για τροφικη διατρηση του σωματος της μητρας ή του οισοφαγου, αναλογως της οδου κυκλοφοριας του.
Στο δικαστηριο ειχα φροντισει να εχω μαρτυρα, φιλο καθηγητη της Εκκλησιαστικης Εκπαιδευσης, που θα ενισχυε, τουλαχιστον συμβολικα, την ηθικη διασταση του εγκληματος μου.
Μετα την αναγνωση απο τον δημοσιο κατηγορο του κατηγορητηριου και την περιγραφη του ειδεχθους εγκληματος της ταχυτητας των 150 χιλιομετρων την ωρα σε εθνικη οδο με οριο τα 80, η προεδρος εδειξε τον ασυγκρατητο αποτροπιασμο της, δις αναφωνωντας "ΠΩ! ΠΩ!".
Στην απολογια μου επικαλεστηκα την ιατρικη μου ιδιοτητα για την αντιμετωπιση κρισης οισοφαγιτιδας της συζυγου μου και προσκομισα βεβαιωση Γαλλικου νοσοκομειου στη Γαλλικη γλωσσα για την πιστοποιηση της παθησης της.
Η προεδρος αφου κοιταξε περιεργα τη βεβαιωση μου την επεστρεψε, λεγοντας απαξιωτικα με υφος τυπικης αγραμματοσυνης "δεν καταλαβαινω εγω Αγγλικα", για να της απαντησω "δεν ειναι Αγγλικα, αλλα Γαλλικα και εξ' αλλου η λεξη οισοφαγιτιδα ειναι Ελληνικη" και γραφοντας στο δικαστικο φακελο την καταδικη μου, μου ανταπαντησε θριαμβευτικα επαιρομενη για την πονηρια της "δεν ειναι, ομως, γραμμενη η λεξη οισοφαγιτιδα στην Ελληνικη γλωσσα".
"Ανοητοι Γαλαται τις υμας εβασκανεν τη αληθεια μη πειθεσθαι" (Αποστολος Παυλος).
Αφου πληρωσα εξαγοραζοντας την ποινη με τη συνοδεια οργανου της ταξεως προς αποτροπη αποπειρας αποδρασης μου, ζητησα απο τον δικαστικο εισπρακτορα αποδειξη για τα καταβληθεντα, χωρις να εχει εμφανισθει ακομα η μεγαλοφυης οδηγια πεφωτισμενου ανοος της φοροφροσυνης "Ο καταναλωτης δεν εχει υποχρεωση να πληρωσει εαν δεν λαβει το νομιμο παραστατικο στοιχειο (αποδειξη - τιμολογιο)", μεταφρασμενο μαλιστα και στα Αγγλικα δικην συντακτικης και γραμματικης σαλατας με τρια τουλαχιστον λαθη, αναιτια αναστροφη υποκειμενου και αντικειμενου, παραλειψη του επιθετου "νομιμο" και ετεροχρονισμενη παρενθετικη επεξηγηση, που επειδη ηταν τελευταια στην Ελληνικη μπηκε και τελευταια στην Αγγλικη αποδοση, χωρις να αναφερεται στη λεξη που προηγειται "Cunsomer is not obliged to pay if the notice of payment has not been received (receipt - invoice)".
H απαντηση του δικαστικου εισπρακτορα ηταν καταιγιστικη της αναιδειας μου να ζητησω αποδειξη "αποδειξη ειναι η ελευθερια σας".
Ο φιλος μου ο μαρτυρας ηταν σφοδρα παρηγορητικος "τωρα εισαι ραλλιστας και με δικαστικη αποφαση".
Νομολογικως, δεδικασμενος ραλλιστας.
Για τα Γερμανικα αυτοκινητα δεν μπορουσε να γινει ουτε λογος.
Πρωτα - πρωτα γιατι η οικογενεια ειχε, οπως εχει ακομα και σημερα, ανοιχτους λογαριασμους βεντετας με τη Γερμανικη Βαρβαροτητα, αφου ο παππους της και πατερας μου ηταν πολιτικος κρατουμενος σε στρατοπεδα συγκεντρωσης και θα αποτελουσε οικογενειακη ντροπη μια οποιαδηποτε, ακομα και αυτοκινητιστικη, σχεση μαζι τους.
Υστερα, δεν μπορουσε να παραβλεψει την εθνικοπλαστικη και ταξιολογικη διδαχη μου και τους Περι Γοτθων, Βησιγοτθων και λοιπων Βαρβαρικων Ουννικων φυλων λογους μου, πως τα Γερμανικα αυτοκινητα ειναι σαν γεροντοκορες και αποτελουν επιλογη των νεοπλουτων, των τσομπανηδων και των νταβατζηδων, που, βεβαια, βαζοντας τα στο parking του σπιτιου της, θα προσεβαλε τις φεουδαρχικες της καταβολες και τη γαλλικη της παιδεια.
Το Saab ηταν μια επιλογη ουδετεροτητας και ειχε τη συνδρομη της οικογενειας για τα υψηλα επιπεδα της παθητικης και ενεργητικης του ασφαλειας.
Η παραλαβη του απο την αντιπροσωπεια των Βρυξελλων ηταν μια τραυματικη εμπειρια για τη μητερα της, που τη συνοδευσε, γιατι εγω ημουν πανταχου απων και η συμβολη μου περιοριζοταν μονο στη διακινηση και διεκπεραιωση των χρυσων καρτων και των Travelers Cheques της Citi Bank και της American Express, που ειχαν φροντισει για καλη μας τυχη να μας παραχωρησουν απεριοριστο οριο συναλλαγων.
Οταν ο υπαλληλος της αντιπροσωπειας ειδε το νεαρο της ηλικιας της κορης μου, προσφερθηκε με την πρεπουσα ευγενεια, να βγαλει αυτος το αυτοκινητο απο τη βιτρινα της εκθεσης στο δρομο.
Η κορη μου με την αυτοπεποιθηση της αυτοκινητιστικης της παιδειας αρνηθηκε και το παρελαβε μονη της, τη στιγμη που η συζυγος μου ειχε επιδοθει επι ματαιω σε μια προεκτιμηση, προυπολογισμο θα λεγαμε με τη συγχρονη γλωσσα της μνημονιοοικονομιας και ευτυχως που οι προυπολογισμοι πεφτουν παντα εξω, των διακοσμητικων και της τζαμαριας, που υπεθεσε πως θα συμπαρασυρει.
Αυτα τα σεναρια, ομως, δεν εχουν θεση για τους πραγματικους οδηγους, με το ψυχικο σθενος, την πνευματικη ευστροφια και την τεχνικη παιδεια των 4 Τροχων.
Το επομενο αυτοκινητο με την επιστροφη της στην Ελλαδα ηταν η μαυρη Jaguar, που ικανοποιουσε τα οδηγητικα της γουστα, οχι, ομως και τις αναγκες των μετακινησεων της στην Αθηνα.
Ετσι, ζητησε την αγορα ενος δευτερου αυτοκινητου πολης, στην επιλογη του οποιου δεν ανακατευτηκα για να μη χρεωθω το βαρος καποιας αστοχιας και η ιδια αποφασισε το Citroen C2 στα 1400 κ.ε με το αυτοματο ή μαλλον ημιαυτοματο κιβωτιο ως αυτοκινητου πολης, εχοντας εμπεδωσει, οπως φαινεται, αρκουντας τις διδασκαλιες των 4 Τροχων, παρα το οτι τοτε το αυτοματο κιβωτιο σπανιζε στην Ελληνικη κουλτουρα, προφανως γιατι στερουσε απο τον ή την Νεοελληνα οδηγο το φαλλικο τοτεμ του αυτοπροσδιορισμου, του λεβιε των ταχυτητων, που εδινε μια εναλλακτικη λυση πριν την αυτοδιαχειριση.
Μετα το πρωτο ταξιδι απο την αντιπροσωπεια στο σπιτι, η διαπιστωση της ηταν κατηγορηματικη.
"Απαραδεκτο αυτοκινητο".
"Το αυτοματο κιβωτιο του δε συγκρινεται με το αυτοματο κιβωτιο της Jaguar".
Η απαντηση μου ηταν ψυχραιμη και στωικη.
"Μα πως να συγκριθει παιδι μου, οταν το αυτοματο κιβωτιο της Jaguar στοιχιζει οσο ολοκληρο το C2".
Αντι για ανταπαντηση απο την επομενη μερα αρχισε τη διαδικασια της επιστροφης του C2 και της αγορας του δευτερου δευτερου αυτοκινητου.
Και το ονομα αυτου BMW Z3, κατα παραβαση καθε ηθικης αρχης και οικογενειακης παραδοσης και εξουσιας, που μολις το παρελαβε, το εκλεισε στο συνεργειο για αλλαγη των ελατηριων με χαμηλοτερα και σκληροτερα με τα αναλογα amortiseurs Bilstein, κατα την κληρονομικα μεταδιδομενη ασθενεια μου να οδηγω τις νεογεννητες Alfa Romeo απο το μαιευτηριο της αντιπροσωπειας στη χειρουργικη κλινη του θεραπευτηριου του Στελιου Ρανιου, ο οποιος τις υποδεχονταν ως μεγας αυτοκινητοχειρουργος με την ασπρη και παντα πεντακαθαρη ιατρικη ποδια και το στηθοσκοπιο στην τσεπη, γεγονος που προκαλουσε και τη ζηλοτυπια μου ως ιατρου ησσονος σημασιας και καθαριοτητας, για την αναλογη αναρτησιοπλαστικη, με σκοπο τη βελτιωση της ηδη αριστης οδηγικης συμπεριφορας.
Με αλλα λογια, ο διαβολος δεν ειχε δουλεια και γ@μουσε τον πατερα του που επρεπε να πληρωνει.
Παρα το οτι λιγες φορες μπορεσα να μπω, αλλα κυριως να βγω απο τη Ζ3, χωρις προβληματα κακοποιησης των μεσοσπονδυλιων δισκων μου Ο4-Ο5 και Ο5-Ι1, σημερα, που συνεχιζει ακομα να κοσμει τα ενεργητικα και ενεργειακα μου αποθεματα, τη βλεπω ως μια λυση υπεραναπληρωσης της χαμενης γοητειας μου στις καλοκαιρινες θερινες παραθαλασσιες αποδρασεις απο το νοσηρο περιβαλλον του ομαδικου μνημονιακου ευρωαυνανισμου στην ετεροφυλικη καλοκαιρινη ιεροτελεστεια, παρα το βασικο μειονεκτημα της ελλειψης πισω καθισματος για την επιτυχη καταληξη της στρατηγικης επενδυσης των προσδοκιων μου, μην καταντησει οποια μπει μεσα στο Ταμειο Αποβρακοποιησεων σαν τη ΔΕΠΑ μονο με την ορεξη του ΡΩ εραστη (απο τα Ελυτεια "ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ", του ΡΩσου για τη ΔΕΠΑ και του ΡΩμιου για μενα) κι' εγω με τον π@@τσο στα χερια, πιστευοντας, τελικα, πως με ενα καμπριο αυτοκινητο, που "απο παντου μπαινει ο ουρανος" (Ριτσος, βεβαια, ο ποιητης αναφερεται στην καρδια στο ποιημα του "Γραμμα στο Ζολιο Κιουρι" "εδω οι καρδιες μας ειναι σαν τα καμενα σπιτια,... παντου καψαλισμενες πορτες, καπνισμενα δοκαρια, απο παντου μπαινει ο ουρανος") θα μπορουσα να απογειωθω και να φτασω πιο γρηγορα στο διαστημα, που κατα το Βρετανο αστρονομο Sir Fred Hoyle "το διαστημα δεν ειναι καθολου μακρια, παρα μονο μια ωρα δρομος με το αυτοκινητο, αν οδηγεις προς τα πανω", μερικες, μαλιστα, φορες θα μπορουσες να φτασεις και πιο γρηγορα ακομα και στο Θεο ή το Διαβολο, αν οδηγεις σαν Ελληνας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
"Aυτοκινητο"
Στη δημοσια σαν αγκαλια
δικλωνη ενος διαβητη
του αγερα δαχτυλα στη χητη
και μιλια στην κοιλια,
...................................
Στη δικλωνη τη δημοσια
φευγαμε κορμια μονο
με τις καρδιες σε καθε κλωνο
χωρια, ζερβα-δεξια".
ΤΕΛΟΣ
ΥΓ.
Καλο καλοκαιρι και μια και αναφερομαι σε θεματα αυτοκινητιστικης παιδειας, σε οσους συνεχιζουν να περνανε τους δρομους απο τις διαβασεις*, ευχομαι να κανουν τα πρωτα τους βηματα περνωντας εξω απο αυτες, αλλα προσοχη τους επικινδυνους οδηγους με λερωμενο ποινικο μητρωο.
* Επιτελους και μια παραπομπη.
Γραφω αυτα για τις διαβασεις, γιατι καποιοι φιλοι παρατηρησαν πως περναω τους δρομους εξω απο αυτες, αλλα κανεις δεν σκεφτηκε πως εγω δεν ειμαι πεζος, αλλα αυτοκινητο.
