Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Η ειδηση, που ανακοινωθηκε με ξεχωριστη επαρση, ικανοποιηση και αυταρεσκεια στο ενυδρειο της Ελληνικης συνειδησης, που λεγεται κατ' ευφημισμο και τηλεοραση, επεσε σαν κεραμιδα στο κεφαλι μου.

Ο  Jean Claude Juncker, ναζιστικο καταλοιπο, κατα τον Αγγλικο τυπο και τον Αγγλο πρωθυπουργο Cameron, δηλωσε πως ειναι περηφανος για την Ελλαδα και αναρωτηθηκα:

Ποιος Ελληνας, ομως, μπορει να ειναι περηφανος για την Ευρωπη, ακομα και για την Ελλαδα της Ευρωπης;

Ποιος Ελληνας, ομως, μπορει να ειναι περηφανος, για την περηφανια που αισθανεται γι' αυτον αυτο το υποκειμενο;

Περηφανια μπορει να αισθανεται η "Μαννα" του Νικου Γκατσου:
"Μάννα που πάλευες μες στα λιμάνια
δίχως χαμόγελα και περηφάνια
μάνα που λύγισες μες στα μουράγια
μάνα μου μάνα μου κυνηγημένη
από τη κούνια σου στη Μενεμένη" και οχι οι τροτεζες που ζητιανευουν τον αρτο, τον οινο και το ελεος του οικονομικου φασισμου στο Βερολινο και τις Βρυξελλες.

Απο το φασισμο δεν επαιτεις.
Τον σκοτωνεις ή σκοτωνεσαι.

Αυτη ειναι η πεμπτουσια της Ελληνικης συνειδησης, που φωναζει μεσα στην ιστορια "Ελευθερια ή Θανατος".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου