Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ


Διαβαζοντας μια συνεντευξη του Σπυρου Ασδραχα, στην οποια αναμεσα στα αλλα ο Σπυρος Ασδραχας δηλωνει, πως ο συγχρονος καπιταλισμος δεν εχει αναγκη τη δημοκρατια, μπαινω στον πειρασμο να σημπληρωσω, πως ουτε η παλια δημοκρατια ειχε αναγκη τον καπιταλισμο και ουτε η επανασταση ειχε και εχει ανσγκη τη δημοκρατια καιτον καπιταλισμο.
Μενει, λοιπον, το αποφασιστικο περασμα απο το αγανακτηστε (Indegnez - vous) του Stéphane Hessel στο επαναστατηστε και απο τα προσχηματικα ταμπου της κτητικης αστικης δημοκρατιας (δημοκρατιας των αστων) στην απροσχηματιστη δικτατορια του προλεταριατου.
Το κρατος για τη μικροαστικη διανοηση ειναι μια εξουσια επιβολης μιας δηθεν συμφιλιωσης των ταξεων, ενω για τον Μαρξισμο ειναι μια πλανη, που δεν μπορει ουτε να εμφανισθει, ουτε να ευδοκιμησει, αν ηταν δυνατη αυτη η συμφιλιωση.
Πως να συμφιλιωθει, σημερα, το κρατος του καπιταλιστικου τραπεζοφασισμου με την κοινωνια, που εχει λεηλατησει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου