Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

‎ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ

"Non omnis moriar" (Δεν θα πεθάνω ολόκληρος) (Horatius‎)

Σήμερα, 20 Σεπτεμβρίου του 2014, χάσαμε την Claudine.
Η ιατρική ακολουθία ήταν αμείλικτα συνεπής: νεφρική ανεπάρκεια, υπέρταση, καρδιακή κάμψη, πνευμονικό οίδημα, θάνατος.
Η ευχή μου να κλείσω πρώτος τα μάτια μου για να μη δω τα άδολα ματάκια της κλεισμένα δεν έπιασε τόπο, παρά τον ανταγωνισμό θανάτου, στον οποίο επιδοθήκαμε μεταξύ μας τελευταία, "ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη‎".

Στην υπέρτασή της απάντησα με υπέρταση, στη νεφρική της βλάβη απάντησα με ατροφική γαστρίτιδα.
‎Η καρδιακή της κάμψη, όμως, της έκοψε το νήμα της ζωής, όταν ο καρκίνος από την ατροφική γαστρίτιδα δεν πρόφτασε να κάνει ούτε την εκκίνησή του.

Όμως, κρατώντας την υπόσχεση που της έδωσα στις ατέλειωτες νυχτερινές συζητήσεις μας‎, μπορώ να αρχίσω, τουλάχιστον, με τον πνευματικό μου θάνατο,αφού "ο θάνατος ουδέν προς ημάς· το γαρ διαλυθέν αναισθητεί· το δ' αναισθητούν ουδέν προς ημάς(ο θάνατος δεν είναι τίποτα για μας, γιατί αυτό που αποσυντίθεται δεν έχει αισθήσεις και αυτό που δεν έχει αισθήσεις δεν είναι τίποτα για μας) (Επίκουρος).

Κλείνοντας, μια και το σημείωμά μου αυτό είναι το τελευταίο, θα ήθελα μόνο να ζητήσω από την Claudine συγγνώμη, για την απαίτησή μου να την εντάξω στην απανθρωπιά των ανθρώπινων μέτρων, που σύμφωνα με τον Antoine Rivarol στο Discours préliminaire du Nouveau Dictionnaire de la langue francaise "όταν αναπτύσσουμε μια τέτοια σχέση με τα ζώα, παρουσιάζεται ένα αξεπέραστο πρόβλημα, γιατί τα απομακρύνουμε από την τάξη τους χωρίς να τα εντάσσουμε στη δική μας, αφού τα περισσότερα από τα δικά μας σήματα εκφράζουν ανάγκες που εκείνα δεν έχουν και ιδέες που δεν μπορούν να αντιληφθούν".

1 σχόλιο: