Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

(ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ)
(Η νύχτα στο Βερολίνο είναι, ίσως, πιο συναρπαστική. Eπικαλούμενος, όμως, τα λόγια του Fermat(1) "δεν έχω αρκετό χώρο", ηλεκτρονικό πια, δεν θα την περιγράψω, γιατί εκτός από συναρπαστική, αυτή την περίοδο είναι και αρκετά μεγάλη!).

Βερολίνο, Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011, ανήμερα της εορτής των Τριών Μεγίστων Φωστήρων, ευτυχώς όχι της Τρισηλίου Πασοκικής Αθλιότητας.

Μια μέρα πολιτιστικής ευδαιμονίας στη χώρα των δανειστών, στη χώρα των Αρχιτραγουδιστών(2) και όχι των Αρχιδολογιστών(3):

Ωρα 11:00 Συζήτηση
Ωρα 12:00 Συναυλία για εκκλησιαστικό όργανο με τον Daniel Roth
Ωρα 15:00 Συζήτηση
Ωρα 16:00 Συναυλία με το Scharoun Ensemble του Βερολίνου σε έργα Henze (αφιέρωμα για τα 85 χρόνια του)
Ωρα 19:00 Συζήτηση
Ωρα 20:00 Συναυλία με την Ακαδημαϊκή Ορχήστρα της Φιλαρμονικής του Βερολίνου με το Κοντσέρτο για βιολί του Henze και το Τραγούδι της Γης του Mahler.

Στους μουσικούς κύκλους του Βερολίνου επικρατεί έντονη ανησυχία  και φόβος μετά την παρέμβαση του GAP στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υπέρ των δικαιούχων των Γερμανικών αποζημιώσεων. Γάλλος φίλος βρήκε τολμηρές και αποφασιστικές, σχεδόν ετοιμοπόλεμες, τις δοξαριές των εγχόρδων, ενώ Άγγλος διέκρινε έντονα χρώματα, σαν αυτά των χρωματοσφαιρών του υπουργείου προστασίας του οικονομημένου πολίτη, στους χαμηλούς φθόγγους των χάλκινων πνευστών. Ακόμα και ο οργανίστας από την ταραχή και το φόβο, που του προκάλεσε η παρέμβαση του GAP, φόρεσε κατά λάθος τα μποτάκια της ορειβασίας και δυσκολεύτηκε πολύ, αλλά μεγαλούργησε, στα γρήγορα passages του pedal του εκκλησιαστικού οργάνου.

Η ανησυχία έγινε πιο έντονη από το γεγονός, όπως ανακοινώθηκε από τον Μέγα Παρακλητικό Εσπερινό των 8 του ενιαίου και υποτακτικού κυβερνητικού δικτύου των Ελληνικών ΜΜΕ, ότι η παρέμβαση αυτή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης συντάχθηκε από τους δυο κορυφαίους συνταγματολόγους της κυβερνητικής παπαρολογίας.
  • Αυτόν που, αγνοώντας το κομματικό κληρονομικό εθιμικό δίκαιο, δήλωνε "μελλοντικός ηγέτης", εμφορούμενος  πολιτικού κύδους(4),  κηδόμενος(5) επικηδείως και  παρά πτώματος του κληρονομικού  ηγεμόνα, μπροστά στα έκλπηκτα μάτια και αυτιά των Ελλήνων. Ακόμα και το  πολιτικό παραλήρημα  έχει ευτελισθεί στην αοριστολογία! Τι θα πει "μελλοντικός ηγέτης"; Παλαιότερα υπήρχαν πιο συγκεκριμένα, ηρωικά και ευγενή πρότυπα.
  • Τον jeune premier του κυβερνητικού μαύρου θιάσου, με όσκαρ σε ταινίες, όπως "Ο ληστής των γενεών", "Ο χασάπης των γιατρών", των φαρμακοποιών και ποιος ξέρει μελλοντικά και ποιων άλλων δύσμοιρων πολιτών. Θα μείνει στην ιστορία η δήλωσή του, πως δεν υπάρχει ούτε σάλιο για να ανακουφιστεί ο στεγνός και πεινασμένος Έλληνας, μια και τη βαζελίνη, όπως και το Viagra, το αφαίρεσε από τη λίστα του εθνικού συνταγολογίου. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις αρχές του Νέου Πατριωτισμού έγιναν διαρθρωτικές αλλαγές ακόμα και στο γαμήσι, όπως και στη διακυβέρνηση της χώρας. Στεγνό γαμήσι και ξένος δάκτυλος.
Βλέπω την προτομή του Herbert von Karajan στη φιλαρμονική του Βερολίνου και αισθάνομαι τρόμο, που τη θέση της ενδέχεται να πάρει ο ζεϊμπεκικολόγος υιός της μοναδικής στον κόσμο -ακόμα και σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής- πρωθυπουργομήτορος, πρωθυπουργονύφης και πρωθυπουργοσυζύγου, ύστερα από την κατάσχεση του κτιρίου από τις Ελληνικές αρχές, εξαιτίας των Γερμανικών χρεών των πολεμικών αποζημιώσεων. Όσον αφορά το παραπλεύρως της Φιλαρμονικής Μουσείο των Μουσικών Οργάνων, το βρίσκω ως ιδανικό χώρο για την έκθεση σε παγκόσμιο λαϊκό προσκύνημα των πριαπισμένων(6) κυβερνητικών οργάνων, που τίμησαν το Ευρωπαϊκό κεκτημένο με τους ανελέητους βιασμούς των Ελλήνων, που βρέθηκαν θαμμένοι στους ομαδικούς τάφους των οικονομικών εφοριών, για τη διεθνή αποκατάσταση της  αξιοπιστίας του βασικού πολιτικού ενστίκτου, ως αξιόμαχου επιβήτορα του λαού στη διατήρηση του είδους του φασιστικού καπιταλισμού, γνωστού και ως ιμπεριαλιστικής τραπεζοκρατίας.

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη απο την εξοχότητα της υπουργού πρώην υπανάπτυξης και νυν ανεργίας -της οποίας και ο σύζυγος, αν θυμάμαι καλά, διέπρεψε ως Ουγκαντολόγος διεθνών οργανισμών πριν υπουργεύσει στη μόνη χώρα της Αφρικής με λευκούς κατοίκους- που δεν επενδύω στον Ελληνικό, αλλά στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Προτιμώ να απολαμβάνω το υστέρημα μου στην Ευρώπη, παρά να μου το λεηλατούν οι Ελληνοκωλό-παιδες του Harvard και των λοιπών παρεμφερών ευαγών και ναυαγών οίκων ενόχου ανοχής και ανέχειας και η καραβλαχιά των κομματοτσομπαναραίων του Πανελληνίου Σοσιαληστρικού Καταντήματος, γνωστού και ως Καθεστώτος ΠαΣοΚ, στη χώρα των πάγκαλων Λωτοφάγων πολιτικών κοπριτών.

"Φύλλα της φοινικιάς στη λάσπη" (Σεφέρης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου