ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
"ARBEIT MACHT FREI"
ΚΑΙ Η
"Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΤΩΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΩΝ
Μετα το μονοδρομο (Ο Εφιαλτης στο δρομο με τις λευκες*) της σωτηριας δια της λαοκτονιας, αναλογου της δακοκτονιας, των εκτελεστων του ΔΝΤ, νεος μονοδρομος, οπως δηλωσε ο νεοφωτιστος υφυπουργος "προστασιας" του απροστατευτου πολιτη και μεχρι πριν λιγο καιρο αρχηγος της αστυνομιας, η δημιουργια στρατοπεδων συγκεντρωσης των βασανισμενων ψυχων των μεταναστων.
Pouvoir militaire (στρατιωτικη εξουσια).
"Δημοκρατια" της ΥποΣαχαριας Αφρικης, οπου ο καθε καραβανας ή γαλονας μπορει να γινει κυβερνητης και να μονοδρομει πανανθρωπινες αξιες, οπως ο ανθρωπισμος, το δικαιωμα στη ζωη και την ελευθερια.
Βλεπω να ερχεται μια νεα "ανεξαρτητη" διορισμενη αρχη για την προστασια της "μαυρης δημοκρατιας" του Guadanamo της Ευρωπης.
Αν στο υπουργειο "προστασιας" του απροστατευτου πολιτη ο διανοητικος οριζοντας ειχε υπερβει το δογμα της πολιτικης βλακειας του Bush, θα μπορουσαν να ειχαν μαθει διαβαζοντας, εστω και με το βαλιτσακι της ΕΥΠ, με το οποιο κουβαλουν τα απλυτα κυλοτακια του πολιτικου συστηματος, την Ιστορια της Τρελας του Foucault, πως η εξαθλιωση, η περιθωριοποιηση και η φτωχεια δεν συνιστουν λογους ή αλλοθι καθε ειδους εγκλεισμου.
Τελικα, αποτελει αναποδραστη ιστορικη τελολογια το περασμα απο το ψευτοσοσιαλισμο στο φασισμο (ο σοσιαλφασισμος, αξεχαστε Νικο Πουλαντζα).
Για το ΠαΣοΚ το περασμα αυτο ηταν πολυ απλο.
Επρεπε να πηδησει ενα μονο γραμμα, το υ, πηδωντας για να το πετυχει, λογω της πολιτικης μυωπιας του, νυχθημερον τον Ελληνικο λαο οριζοντιως και καθετως, σε ολες τις στασεις Kama Sutra, για να περασει απο το μουνοδρομο του γενητορα του στο μονοδρομο των απογονων του, αφηνοντας αιωρουμενο το ερωτημα:
Τα παιδια του Ζεβεδαιου (ψαρα ψηφων και αποστολου των Αμερικανων Ανδρεα στη γη της επαγγελιας των τεμπεληδων της ευφορης κομματικης κοιλιαδας) (οι θρησκειες γεννηθηκαν στην Ανατολη και τα καθαρματα στη Δυση) ποιον ειχαν πατερα;
Τον Μουσολινι ή τον Χιτλερ;
Αν απο ολη αυτη την ιστορια της επιχειρησης σε βαρος των μεταναστων αφαιρεσουμε το κωμικο στοιχειο της συλληψης ανθρωπων που θα οδηγηθουν σε Στρατοπεδα Συγκεντρωσης, τα οποια ακομα δεν υπαρχουν, προφανως ως μια κινηση πολιτικης προνοιας της "δημοκρατιας" του παραλογου, για την προληπτικη εξασφαλιση τροφιμων των εκτροφειων, σκιαγραφουνται ζωντανα μπροστα μας σε ενα διπλο αντκαταπτρισμο οι αντινομιες της υπαρξης και της ουσιας, οπως καταγραφηκαν απο τον Albert Camus στο Ξενο (στην περιπτωση μας ο Μεταναστης, που ειναι κυριολεκτικα και μεταφορικα ο Ξενος) και στο Μυθο του Σισυφου (την Ελληνικη πολιτεια).
Ο Ξενος (Μεταναστης) συλλαμβανεται και καταδικαζεται σε εγκλεισμο, χωρις δικη, προφανως για να αποτραπει μια Καφκικη περιπετεια του ιδιου και της πολιτειας, που θα αλλοιωνε την καθαροτητα της φυλετικης διωξης και θα δημιουργουσε φιλοσοφικα και λογοτεχνικα διλημματα αναμεσα στα γραφειοκρατικα αδιεξοδα του Kafka και την υπαρξιακη αδιαφορια του Camus, οχι για την παρανομη εισοδο του στη χωρα, αλλα για τις ευθυνες που του αποδιδονται στην αυξηση πχ. των κρουσματων της φυματιωσης, για να αποκρυφτει η πραγματικη αιτια της αυξησης, η φτωχεια και στη μειωση πχ. των εισπραξεων του ΦΠΑ, λογω του παρεμποριου που ασκει για την επιβιωση του, για να αποσιωπηθει η ανικανοτητα του κρατους στην ασκηση της οικονομικης πολιτικης.
Απο την αλλη πλευρα ο Σισυφος (Ελληνικη πολιτεια) συμπεριφερεται χωρις ψευδαισθησεις για τις ανθρωπινες αξιες, αδιαφορωντας για την ανθρωπινη ζωη και την ελευθερια.
Το σιγουρο ειναι πως η Ελληνικη κοινωνια μετα τον Ξενο και το Μυθο του Σισυφου θα ζησει και την Πανουκλα της οικονομικης και πνευματικης εξαθλιωσης της χωρας, για να ολοκληρωθει η αντιφαση της υπαρξιακης ανυπαρξιας της μυθολογικης της υποστασης.
Η χωρα φαντασμα.
* Ο Εφιαλτης στο Δρομο με τις Λευκες (Α Nightmare on Elm Street).
Αμερικανικη ταινια του 1984 του Wes Craven.
Συμφωνα με το σεναριο της καποιοι εφηβοι τρομοκρατουνται στα ονειρα τους απο εναν ανδρα, τον Fred Krueger, με μια συγχυση αναμεσα στην πραγματικοτητα και το ονειρο.
Αυτο που ζει σημερα η Ελλαδα αποτελει απτη πραγματικοτητα, χωρις ονειρικες παραισθησεις, ειναι περισσοτερο εφιαλτικο, αφου ο δρομος με τις λευκες του διεθνους τραπεζοφασισμου, στον οποιο βαδιζει η χωρα με το μαστιγιο του σαδισμου της μνημονιολαγνειας, ειναι μονοδρομος προς τον θανατο, χωρις επιστροφη.
Στο κρεματοριο του Ελληνοχαουζεν, κατα το ιστορικο Μαουτχαουζεν, "βραχο στη ραχη κουβαλουν, βραχο σταυρο θανατου... τετοια βοηθεια (σαν αυτη του ΔΝΤ) ειναι βρισια, τετοια σπλαχνια (σαν αυτη της ΕΕ) ειν' καταρα...
Ελληνας (Εβραιος γραφει ο συγγραφεας) πεφτει στο σκαλι και κοκκινιζει η σκαλα" (Ιακωβος Καμπανελλης: Μαουτχαουζεν).
Στη Σκαλα της Ελλαδας, που συνδεει την οικονομικη εξαθλιωση, αυτο που οι αυτοκλητοι σωτηρες λενε σωτηρια, με την ελευθερια, σαν τη Σκαλα του Ιακωβ, που συνεδεε τη γη με τον ουρανο, εχουν πεσει στη φτωχεια τοσοι πολλοι Ελληνες, που οχι μονο θα κοκκινισει, αλλα θα πλημμυρισει με κοκκινους ποταμους.
"ARBEIT MACHT FREI"
ΚΑΙ Η
"Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΤΩΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΩΝ
Μετα το μονοδρομο (Ο Εφιαλτης στο δρομο με τις λευκες*) της σωτηριας δια της λαοκτονιας, αναλογου της δακοκτονιας, των εκτελεστων του ΔΝΤ, νεος μονοδρομος, οπως δηλωσε ο νεοφωτιστος υφυπουργος "προστασιας" του απροστατευτου πολιτη και μεχρι πριν λιγο καιρο αρχηγος της αστυνομιας, η δημιουργια στρατοπεδων συγκεντρωσης των βασανισμενων ψυχων των μεταναστων.
Pouvoir militaire (στρατιωτικη εξουσια).
"Δημοκρατια" της ΥποΣαχαριας Αφρικης, οπου ο καθε καραβανας ή γαλονας μπορει να γινει κυβερνητης και να μονοδρομει πανανθρωπινες αξιες, οπως ο ανθρωπισμος, το δικαιωμα στη ζωη και την ελευθερια.
Βλεπω να ερχεται μια νεα "ανεξαρτητη" διορισμενη αρχη για την προστασια της "μαυρης δημοκρατιας" του Guadanamo της Ευρωπης.
Αν στο υπουργειο "προστασιας" του απροστατευτου πολιτη ο διανοητικος οριζοντας ειχε υπερβει το δογμα της πολιτικης βλακειας του Bush, θα μπορουσαν να ειχαν μαθει διαβαζοντας, εστω και με το βαλιτσακι της ΕΥΠ, με το οποιο κουβαλουν τα απλυτα κυλοτακια του πολιτικου συστηματος, την Ιστορια της Τρελας του Foucault, πως η εξαθλιωση, η περιθωριοποιηση και η φτωχεια δεν συνιστουν λογους ή αλλοθι καθε ειδους εγκλεισμου.
Τελικα, αποτελει αναποδραστη ιστορικη τελολογια το περασμα απο το ψευτοσοσιαλισμο στο φασισμο (ο σοσιαλφασισμος, αξεχαστε Νικο Πουλαντζα).
Για το ΠαΣοΚ το περασμα αυτο ηταν πολυ απλο.
Επρεπε να πηδησει ενα μονο γραμμα, το υ, πηδωντας για να το πετυχει, λογω της πολιτικης μυωπιας του, νυχθημερον τον Ελληνικο λαο οριζοντιως και καθετως, σε ολες τις στασεις Kama Sutra, για να περασει απο το μουνοδρομο του γενητορα του στο μονοδρομο των απογονων του, αφηνοντας αιωρουμενο το ερωτημα:
Τα παιδια του Ζεβεδαιου (ψαρα ψηφων και αποστολου των Αμερικανων Ανδρεα στη γη της επαγγελιας των τεμπεληδων της ευφορης κομματικης κοιλιαδας) (οι θρησκειες γεννηθηκαν στην Ανατολη και τα καθαρματα στη Δυση) ποιον ειχαν πατερα;
Τον Μουσολινι ή τον Χιτλερ;
Αν απο ολη αυτη την ιστορια της επιχειρησης σε βαρος των μεταναστων αφαιρεσουμε το κωμικο στοιχειο της συλληψης ανθρωπων που θα οδηγηθουν σε Στρατοπεδα Συγκεντρωσης, τα οποια ακομα δεν υπαρχουν, προφανως ως μια κινηση πολιτικης προνοιας της "δημοκρατιας" του παραλογου, για την προληπτικη εξασφαλιση τροφιμων των εκτροφειων, σκιαγραφουνται ζωντανα μπροστα μας σε ενα διπλο αντκαταπτρισμο οι αντινομιες της υπαρξης και της ουσιας, οπως καταγραφηκαν απο τον Albert Camus στο Ξενο (στην περιπτωση μας ο Μεταναστης, που ειναι κυριολεκτικα και μεταφορικα ο Ξενος) και στο Μυθο του Σισυφου (την Ελληνικη πολιτεια).
Ο Ξενος (Μεταναστης) συλλαμβανεται και καταδικαζεται σε εγκλεισμο, χωρις δικη, προφανως για να αποτραπει μια Καφκικη περιπετεια του ιδιου και της πολιτειας, που θα αλλοιωνε την καθαροτητα της φυλετικης διωξης και θα δημιουργουσε φιλοσοφικα και λογοτεχνικα διλημματα αναμεσα στα γραφειοκρατικα αδιεξοδα του Kafka και την υπαρξιακη αδιαφορια του Camus, οχι για την παρανομη εισοδο του στη χωρα, αλλα για τις ευθυνες που του αποδιδονται στην αυξηση πχ. των κρουσματων της φυματιωσης, για να αποκρυφτει η πραγματικη αιτια της αυξησης, η φτωχεια και στη μειωση πχ. των εισπραξεων του ΦΠΑ, λογω του παρεμποριου που ασκει για την επιβιωση του, για να αποσιωπηθει η ανικανοτητα του κρατους στην ασκηση της οικονομικης πολιτικης.
Απο την αλλη πλευρα ο Σισυφος (Ελληνικη πολιτεια) συμπεριφερεται χωρις ψευδαισθησεις για τις ανθρωπινες αξιες, αδιαφορωντας για την ανθρωπινη ζωη και την ελευθερια.
Το σιγουρο ειναι πως η Ελληνικη κοινωνια μετα τον Ξενο και το Μυθο του Σισυφου θα ζησει και την Πανουκλα της οικονομικης και πνευματικης εξαθλιωσης της χωρας, για να ολοκληρωθει η αντιφαση της υπαρξιακης ανυπαρξιας της μυθολογικης της υποστασης.
Η χωρα φαντασμα.
* Ο Εφιαλτης στο Δρομο με τις Λευκες (Α Nightmare on Elm Street).
Αμερικανικη ταινια του 1984 του Wes Craven.
Συμφωνα με το σεναριο της καποιοι εφηβοι τρομοκρατουνται στα ονειρα τους απο εναν ανδρα, τον Fred Krueger, με μια συγχυση αναμεσα στην πραγματικοτητα και το ονειρο.
Αυτο που ζει σημερα η Ελλαδα αποτελει απτη πραγματικοτητα, χωρις ονειρικες παραισθησεις, ειναι περισσοτερο εφιαλτικο, αφου ο δρομος με τις λευκες του διεθνους τραπεζοφασισμου, στον οποιο βαδιζει η χωρα με το μαστιγιο του σαδισμου της μνημονιολαγνειας, ειναι μονοδρομος προς τον θανατο, χωρις επιστροφη.
Στο κρεματοριο του Ελληνοχαουζεν, κατα το ιστορικο Μαουτχαουζεν, "βραχο στη ραχη κουβαλουν, βραχο σταυρο θανατου... τετοια βοηθεια (σαν αυτη του ΔΝΤ) ειναι βρισια, τετοια σπλαχνια (σαν αυτη της ΕΕ) ειν' καταρα...
Ελληνας (Εβραιος γραφει ο συγγραφεας) πεφτει στο σκαλι και κοκκινιζει η σκαλα" (Ιακωβος Καμπανελλης: Μαουτχαουζεν).
Στη Σκαλα της Ελλαδας, που συνδεει την οικονομικη εξαθλιωση, αυτο που οι αυτοκλητοι σωτηρες λενε σωτηρια, με την ελευθερια, σαν τη Σκαλα του Ιακωβ, που συνεδεε τη γη με τον ουρανο, εχουν πεσει στη φτωχεια τοσοι πολλοι Ελληνες, που οχι μονο θα κοκκινισει, αλλα θα πλημμυρισει με κοκκινους ποταμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου