ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
ΚΑΙ ΑξΙΟΣ ΕΣΤΙ
ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ


Στις ασχημιες της προσβολης της μνημης του νεκρου ηρωα - συμβολου συνταξιουχου φαρμακοποιου, που εγιναν απο ποταπους μισανθρωπους και μικρανθρωπους, κομματογεννημενους και καναλοζωισμενους, σαν την ανεκδιηγητη ασημαντοτητα της μαυρης, μικρης Κορινθιακης ΠαΣοΚοσταφιβας, αξιζει μονο το φτυσιμο ημων των θνητων και η προφητικη μεγαλουργια του αθανατου Ελυτη:
" ... Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ' το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ'αγάλματα...
...την οργη των νεκρων να φοβαστε και των βραχων τ' αγαλματα".