"Αδελφοι μου, και τεκνα προσεχωμεν εαυτοις και της γλωσσης κρατωμεν. Κρεισσον γαρ αφ' υψους ή απο γλωσσης πεσειν" (Οσιος Αθανασιος ο Αθωνιτης)
Μετα τους δεινοσαυρους της οικονομιας εκανε την εμφανιση του στην Ελληνικη σαβανα της επικοινωνιας και ο Hommo Sapiens της γλωσσολογιας.
Με επιστολη τους 140 "εκλεκτοι" του ειδους αμφισβητουν το δικαιωμα των Ελληνων να προβληματιζονται για τη γλωσσα τους και καταφερονται κατα της ταπεινης δασκαλας απο τη Ραφηνα, που εξεφρασε τις ανησυχιες της για τη γλωσσικη διαστροφη κρουσματος ΝεοΡεπουσισμου στο βιβλιο της γραμματικης της "Ελληνικης", μαλλον Aγγλοσαξωνοποιημενης γλωσσας, που αναδεικνυει την φθογγικη υποσταση εναντι της γραμματικης, με σκοπο την περιστολη (κουρεμα κατα την τρεχουσα ορολογια) των ιδιαιτεροτητων της γλωσσικης μας συνειδησης και την εξομοιωση της με τη γλωσσικη και πνευματικη ενδεια της Υπερατλαντικης κουλτουρας.
Η οικονομικη κουρα των αμνων πολιτων για τη σωτηρια της χρηματοπιστωτικης αλητειας δεν θα πρεπει να δοκιμαστει και στην πνευματικη συνειδηση της γλωσσικης μας υποστασης, για να συντελετει το τελειο εγκλημα της ολιστικης, κοινωνικης και πνευματικης μας εξαθλιωσης και αλλοτριωσης.
Με λιγα λογια οι "περιουσιοι" της ακαδημαικης κουλτουρας, με επαρση πνευματικου εγωκεντρισμου, θεωρουν αποκλειστικο τους προνομιο το γλωσσικο προβληματισμο και οπως ευστοχα σημειωσε ο Βυρων Πολυδωρας σε Μακρυγιαννειο υφος απεριττης γλωσσοκαλλιας, συμφωνα με δημοσιευμα του antinews.gr: "Μας λεγουν με προφανη οιηση: πως τολματε εσεις οι μη λεκτορες, οι μη ειδικοι, οι μη γλωσσολογοι, οι αγραμματοι, μ' ενα λογο να αντιστεκεσθε;".
Αναλογιζομαι το Δωρικο λογο του Σεφερη:
(Καλβος, Σολωμος, Καβαφης) "οι τρεις μεγαλοι πεθαμενοι ποιητες μας που δεν ηξεραν Ελληνικα".
Με την εθνικη τους συνειδηση, ομως, αφησαν πολυτιμη πνευματικη και εθνικη υποθηκη, για να ασελγουν πανω της "διανοουμενοι" ηδονοβλεψιες του πολιτικου προσκυνητισμου, πολλοι απο τους οποιους ενεδυθησαν το ακαδημαικο σχημα, εναντι πινακιου κομματικης φακης στις σπονδες του συνδικαλιστικοσυμμοριτισμου.
Μετα τους δεινοσαυρους της οικονομιας εκανε την εμφανιση του στην Ελληνικη σαβανα της επικοινωνιας και ο Hommo Sapiens της γλωσσολογιας.
Με επιστολη τους 140 "εκλεκτοι" του ειδους αμφισβητουν το δικαιωμα των Ελληνων να προβληματιζονται για τη γλωσσα τους και καταφερονται κατα της ταπεινης δασκαλας απο τη Ραφηνα, που εξεφρασε τις ανησυχιες της για τη γλωσσικη διαστροφη κρουσματος ΝεοΡεπουσισμου στο βιβλιο της γραμματικης της "Ελληνικης", μαλλον Aγγλοσαξωνοποιημενης γλωσσας, που αναδεικνυει την φθογγικη υποσταση εναντι της γραμματικης, με σκοπο την περιστολη (κουρεμα κατα την τρεχουσα ορολογια) των ιδιαιτεροτητων της γλωσσικης μας συνειδησης και την εξομοιωση της με τη γλωσσικη και πνευματικη ενδεια της Υπερατλαντικης κουλτουρας.
Η οικονομικη κουρα των αμνων πολιτων για τη σωτηρια της χρηματοπιστωτικης αλητειας δεν θα πρεπει να δοκιμαστει και στην πνευματικη συνειδηση της γλωσσικης μας υποστασης, για να συντελετει το τελειο εγκλημα της ολιστικης, κοινωνικης και πνευματικης μας εξαθλιωσης και αλλοτριωσης.
Με λιγα λογια οι "περιουσιοι" της ακαδημαικης κουλτουρας, με επαρση πνευματικου εγωκεντρισμου, θεωρουν αποκλειστικο τους προνομιο το γλωσσικο προβληματισμο και οπως ευστοχα σημειωσε ο Βυρων Πολυδωρας σε Μακρυγιαννειο υφος απεριττης γλωσσοκαλλιας, συμφωνα με δημοσιευμα του antinews.gr: "Μας λεγουν με προφανη οιηση: πως τολματε εσεις οι μη λεκτορες, οι μη ειδικοι, οι μη γλωσσολογοι, οι αγραμματοι, μ' ενα λογο να αντιστεκεσθε;".
Αναλογιζομαι το Δωρικο λογο του Σεφερη:
(Καλβος, Σολωμος, Καβαφης) "οι τρεις μεγαλοι πεθαμενοι ποιητες μας που δεν ηξεραν Ελληνικα".
Με την εθνικη τους συνειδηση, ομως, αφησαν πολυτιμη πνευματικη και εθνικη υποθηκη, για να ασελγουν πανω της "διανοουμενοι" ηδονοβλεψιες του πολιτικου προσκυνητισμου, πολλοι απο τους οποιους ενεδυθησαν το ακαδημαικο σχημα, εναντι πινακιου κομματικης φακης στις σπονδες του συνδικαλιστικοσυμμοριτισμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου