"Οπου και να ταξιδευσω η Ελλαδα με πληγωνει" (Σεφερης)
Ακομα και στους μουσικους κυκλους των χωρων των δανειστων διψουν να μαθουν για την εποποιια της Ελληνικης χρεοκοπιας.
Αυτες τις μερες στο Παρισι, το BlackBerry μ' εβγαλε απο τη δυσκολη θεση, με την ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΗ των ιστοσελιδων ενος οικειου χωρου, μικρομοντελου απο τα πολυαριθμα της Ελληνικης παρακμης, που οδηγησε στη χρεοκοπια. Ενος Γαλλικου και ενος Ελληνικου καλλιτεχνικου ιδρυματος.
Στην ιστοσελιδα του Γαλλικου σε πρωτο πλανο η πνευματικη και καλλιτεχνικη ηγεσια και καπου στο βαθος χαμενες οι ολιγομελεις διοικητικες και τεχνικες αρχες. Στο Ελληνικο, η Ρωμαικου τυπου κυριαρχια της διοικητικης και κατα αμαχητο τεκμηριο κομματικης ηγεμονιας και πουθενα η πνευματικη και καλλιτεχνικη ηγεσια.
Οι ξενοι φιλοι αφωνοι ανακαλυψαν τον τροχο. Τον εναν απο τους δυο ξυλινους του Ελληνικου αραμπα. Την κριση των αξιων.
Στο Γαλλικο, το κοστος μισθοδοσιας του διοικητικου και τεχνικου προσωπικου 5-10% και του εκπαιδευτικου και καλλιτεχνικου 90 - 95%. Στο Ελληνικο 70% και 30% αντιστοιχα.
Στην αδιεξοδη απορια τους, η απαντηση μου ηταν επιγραμματικη και περιεκτικη "Nu proprieté artistique et jouissance administratif", που με νομικους ορους σημαινει "ψιλη (γυμνη) κυριοτητα καλλιτεχνικη και επικαρπια διοικητικη".
Καπιταλιστικη κομματοκρατια το προδρομο σταδιο της αποικιοκρατικου τυπου χρεοκοπιας.
Η Ν, καθηγητρια της ιστοριας του πολιτισμου, μονολογησε, παραμιλωντας για τις κοινωνικες ανισοτητες πριν τη Γαλλικη Επανασταση, οταν το 0,5% του πληθυσμου, ο κληρος, κατειχε το 10% της εγγειας κτησης, το 1%, οι ευγενεις, το 20% και το υπολοιπο 98,5%, η λεγομενη τριτη ταξη, κατειχε, ονομα και πραμα, το τριτο και το μακρυτερο.
Ο Μ μελαγχολησε που ειχε την ατυχια της τιμης (l' honneur) του καλλιτεχνικου διευθυντη στη Γαλλια και οχι την ευτυχια της τιμης (le prix) του λογιστη στη κομματοκρατικη Ελλαδα.
Προσπαθησα να τους διασκεδασω με το λογοπαιγνιο της Ελληνικης παροιμιας "η τιμη τιμη δεν εχει", αλλα το θεωρησαν μαυρο χιουμορ στις πρασινες Ελληνικες νυχτες.
Αυτο σημαινει πως ανακαλυψαν και το δευτερο τροχο. Την κριση την οικονομικη.
"Ε-πεα πτεροεντα" του συγχρονου Ελληνικου επους.
Σε ελευθερη, ποιητικη αδεια, Γαλλικη μεταφραση "penis de vent" η' "penis fugitives" και στη νεοελληνικη "πεη του αερα" η' "ιπταμενες ψωλες", το πληθωριστικου, πολυμμετοχικου και κομματικοκοινωνικοποιημενου δεους ΠαΣοΚοΕλληνοδραμα στο μονοπροσωπο μουσικοδραμα του Wagner Ο Ιπταμενος Ολλανδος.
"Πουλια φευγαλεα", που τσιμπολογησαν τη σοδεια και εγιναν αερας. "Αραψ καπνος" (μαυρος καπνος), ακομα κι' αν η φωτια ειχε πρασινη φλογα.
Παρισι, 12 Απριλιου 2011.
Ακομα και στους μουσικους κυκλους των χωρων των δανειστων διψουν να μαθουν για την εποποιια της Ελληνικης χρεοκοπιας.
Αυτες τις μερες στο Παρισι, το BlackBerry μ' εβγαλε απο τη δυσκολη θεση, με την ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΗ των ιστοσελιδων ενος οικειου χωρου, μικρομοντελου απο τα πολυαριθμα της Ελληνικης παρακμης, που οδηγησε στη χρεοκοπια. Ενος Γαλλικου και ενος Ελληνικου καλλιτεχνικου ιδρυματος.
Στην ιστοσελιδα του Γαλλικου σε πρωτο πλανο η πνευματικη και καλλιτεχνικη ηγεσια και καπου στο βαθος χαμενες οι ολιγομελεις διοικητικες και τεχνικες αρχες. Στο Ελληνικο, η Ρωμαικου τυπου κυριαρχια της διοικητικης και κατα αμαχητο τεκμηριο κομματικης ηγεμονιας και πουθενα η πνευματικη και καλλιτεχνικη ηγεσια.
Οι ξενοι φιλοι αφωνοι ανακαλυψαν τον τροχο. Τον εναν απο τους δυο ξυλινους του Ελληνικου αραμπα. Την κριση των αξιων.
Στο Γαλλικο, το κοστος μισθοδοσιας του διοικητικου και τεχνικου προσωπικου 5-10% και του εκπαιδευτικου και καλλιτεχνικου 90 - 95%. Στο Ελληνικο 70% και 30% αντιστοιχα.
Στην αδιεξοδη απορια τους, η απαντηση μου ηταν επιγραμματικη και περιεκτικη "Nu proprieté artistique et jouissance administratif", που με νομικους ορους σημαινει "ψιλη (γυμνη) κυριοτητα καλλιτεχνικη και επικαρπια διοικητικη".
Καπιταλιστικη κομματοκρατια το προδρομο σταδιο της αποικιοκρατικου τυπου χρεοκοπιας.
Η Ν, καθηγητρια της ιστοριας του πολιτισμου, μονολογησε, παραμιλωντας για τις κοινωνικες ανισοτητες πριν τη Γαλλικη Επανασταση, οταν το 0,5% του πληθυσμου, ο κληρος, κατειχε το 10% της εγγειας κτησης, το 1%, οι ευγενεις, το 20% και το υπολοιπο 98,5%, η λεγομενη τριτη ταξη, κατειχε, ονομα και πραμα, το τριτο και το μακρυτερο.
Ο Μ μελαγχολησε που ειχε την ατυχια της τιμης (l' honneur) του καλλιτεχνικου διευθυντη στη Γαλλια και οχι την ευτυχια της τιμης (le prix) του λογιστη στη κομματοκρατικη Ελλαδα.
Προσπαθησα να τους διασκεδασω με το λογοπαιγνιο της Ελληνικης παροιμιας "η τιμη τιμη δεν εχει", αλλα το θεωρησαν μαυρο χιουμορ στις πρασινες Ελληνικες νυχτες.
Αυτο σημαινει πως ανακαλυψαν και το δευτερο τροχο. Την κριση την οικονομικη.
"Ε-πεα πτεροεντα" του συγχρονου Ελληνικου επους.
Σε ελευθερη, ποιητικη αδεια, Γαλλικη μεταφραση "penis de vent" η' "penis fugitives" και στη νεοελληνικη "πεη του αερα" η' "ιπταμενες ψωλες", το πληθωριστικου, πολυμμετοχικου και κομματικοκοινωνικοποιημενου δεους ΠαΣοΚοΕλληνοδραμα στο μονοπροσωπο μουσικοδραμα του Wagner Ο Ιπταμενος Ολλανδος.
"Πουλια φευγαλεα", που τσιμπολογησαν τη σοδεια και εγιναν αερας. "Αραψ καπνος" (μαυρος καπνος), ακομα κι' αν η φωτια ειχε πρασινη φλογα.
Παρισι, 12 Απριλιου 2011.
Εστάλη από την ασύρματή μου συσκευή BlackBerry®
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου