ΠαΣοΚογενης υιος και λογος του κομματικου πατρος και υιου δηλωσε σε ιατρικο ανακοινωθεν, πως το κομμα του πασχει απο υπουργιτιδα.
Προφανως ο εκδοσας το κομματικο ιατρικο δελτιον δεν ειναι ιατρος, γιατι θα γνωριζε πως η υπουργιτιδα, οπως και καθε παθηση με καταληξη -ιτις στην καθαρευουσα ή -ιτιδα στη δημοτικη, παραπεμπει σε τοπολογια μικροβιακης κυριως φλεγμονης οργανου τινος, χρηζουσης αντιβιοτικης αγωγης, οπως αμυγδαλιτης ή αμυγδαλιτιδα, εγκεφαλιτης ή εγκεφαλιτιδα, κολπιτις ή κολπιτιδα, ορχιτις ή ορχιτιδα κλπ και οχι σε ψυχογενη εξαρτηση, υπουργομανης, του οργανισμου ως συνολου, χρηζουσης ψυχιατρικης σοφρωνιστικης θεραπειας δια ζουρλομανδυα αρχομενης, οπως ναρκομανης, μητρομανης, πυρομανης, μυθομανης κλπ.
Αναμεσα στα αλλα, οι κατα τα λοιπα ανικανοι πολιτικοι, δεν γνωριζουν και την Ελληνικη γλωσσα και προκειμενου να προβαλλουν το ψευτολαικο τους προσωπο, κακοποιωντας τη δημοτικη γλωσσα, δηλωνουν κατα καιρους εργασθεντες σαν ιατροι, σαν δικηγοροι, σαν καθηγητες κλπ και τελικως σαν υπουργοι ή σαν πρωθυπουργοι, μη γνωριζοντες οι δυστυχεις πως στην πραγματικοτητα ομολογουν αντιποιησιν επαγγελματος, σ' ενα παιγχνιδι ζωης και θανατου με την υγεια, τη δικαιοσυνη, την παιδεια, την πολιτικη και τη χωρα γενικως, προσποιουμενοι τον ιατρον, τον νομικον, τον καθηγητην κλπ και τελικως τον υπουργο και τον πρωθυπουργο.
Βεβαιως υπηρξαν και περιπτωσεις υπερποιησεως επαγγελματος, ως αυτη του μοχθηρου καθυπουργευοντος και υπεριατρευοντος της υγειας συνταγματολογου ανευ σιελου, οστις μετα ζηλου αγνωσιας και ψυχογενους πολιτικης εξαρτησιογονου μανιας εκοπιασε για τη διανοιξη παραθυρων διαφυγης των παρασιτων της υγειας, ωσαν τα παραθυρα των νομων, που επιτρεπουν τη διαφυγη των διαδικων, οταν οι θυρες της δικαιοσυνης αγουν εις το δεσμωτηριο.
Τελικως, διεφυγαν αντι των παρασιτων τα ιαματα, με αποτελεσμα οι ασθενεις να αναζητουν παρηγορικως τη χειρουργικη δρεπανο του θανατου.
Αν, λοιπον, ο εκδοσας το ιατρικο ανακοινωθεν περι υπουργιτιδος ηταν ιατρος, θα γνωριζε πως η οργανικη παθηση του κομματος του ειναι η σπαστικη κολιτις, κατα την οποια οι τροφικες υπερυγκεντρωσεις (βιολογικες τε και πολιτικες) εις το παχυ κομματικο εντερο εξωθουνται ως περιττωματα μετα υπερεργασιακου μοχθου, σπασμου του εντερου, απο το κολον εις το ορθον, οπου εδραζεται ο "ορθος" κομματικος λογος, με τελικο προορισμο το απευθυσμενον, εις τα παραπρωκτικα θυσαυροφυλακεια του οποιου φυλασσονται οι ελπιδες του λαου εις αμαλγαματα πολυτιμων κοπρολιθων μετα των πολιτικων κοπρανων.
Προφανως ο εκδοσας το κομματικο ιατρικο δελτιον δεν ειναι ιατρος, γιατι θα γνωριζε πως η υπουργιτιδα, οπως και καθε παθηση με καταληξη -ιτις στην καθαρευουσα ή -ιτιδα στη δημοτικη, παραπεμπει σε τοπολογια μικροβιακης κυριως φλεγμονης οργανου τινος, χρηζουσης αντιβιοτικης αγωγης, οπως αμυγδαλιτης ή αμυγδαλιτιδα, εγκεφαλιτης ή εγκεφαλιτιδα, κολπιτις ή κολπιτιδα, ορχιτις ή ορχιτιδα κλπ και οχι σε ψυχογενη εξαρτηση, υπουργομανης, του οργανισμου ως συνολου, χρηζουσης ψυχιατρικης σοφρωνιστικης θεραπειας δια ζουρλομανδυα αρχομενης, οπως ναρκομανης, μητρομανης, πυρομανης, μυθομανης κλπ.
Αναμεσα στα αλλα, οι κατα τα λοιπα ανικανοι πολιτικοι, δεν γνωριζουν και την Ελληνικη γλωσσα και προκειμενου να προβαλλουν το ψευτολαικο τους προσωπο, κακοποιωντας τη δημοτικη γλωσσα, δηλωνουν κατα καιρους εργασθεντες σαν ιατροι, σαν δικηγοροι, σαν καθηγητες κλπ και τελικως σαν υπουργοι ή σαν πρωθυπουργοι, μη γνωριζοντες οι δυστυχεις πως στην πραγματικοτητα ομολογουν αντιποιησιν επαγγελματος, σ' ενα παιγχνιδι ζωης και θανατου με την υγεια, τη δικαιοσυνη, την παιδεια, την πολιτικη και τη χωρα γενικως, προσποιουμενοι τον ιατρον, τον νομικον, τον καθηγητην κλπ και τελικως τον υπουργο και τον πρωθυπουργο.
Βεβαιως υπηρξαν και περιπτωσεις υπερποιησεως επαγγελματος, ως αυτη του μοχθηρου καθυπουργευοντος και υπεριατρευοντος της υγειας συνταγματολογου ανευ σιελου, οστις μετα ζηλου αγνωσιας και ψυχογενους πολιτικης εξαρτησιογονου μανιας εκοπιασε για τη διανοιξη παραθυρων διαφυγης των παρασιτων της υγειας, ωσαν τα παραθυρα των νομων, που επιτρεπουν τη διαφυγη των διαδικων, οταν οι θυρες της δικαιοσυνης αγουν εις το δεσμωτηριο.
Τελικως, διεφυγαν αντι των παρασιτων τα ιαματα, με αποτελεσμα οι ασθενεις να αναζητουν παρηγορικως τη χειρουργικη δρεπανο του θανατου.
Αν, λοιπον, ο εκδοσας το ιατρικο ανακοινωθεν περι υπουργιτιδος ηταν ιατρος, θα γνωριζε πως η οργανικη παθηση του κομματος του ειναι η σπαστικη κολιτις, κατα την οποια οι τροφικες υπερυγκεντρωσεις (βιολογικες τε και πολιτικες) εις το παχυ κομματικο εντερο εξωθουνται ως περιττωματα μετα υπερεργασιακου μοχθου, σπασμου του εντερου, απο το κολον εις το ορθον, οπου εδραζεται ο "ορθος" κομματικος λογος, με τελικο προορισμο το απευθυσμενον, εις τα παραπρωκτικα θυσαυροφυλακεια του οποιου φυλασσονται οι ελπιδες του λαου εις αμαλγαματα πολυτιμων κοπρολιθων μετα των πολιτικων κοπρανων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου