Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

LA PUTAIN RESPECTUEUSE

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΙΝΕΣΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
À LA MANIÈRE DE D.A.

Προχθες στο αρθρο μου À LA MANIÈRE DE D.A., εκφραζοντας την ευχη για τη μελετη των μνημονιων της αγαπης (ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ του Σολομωντα και ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ του Σεφερη), παρελειψα να διατυπωσω και την παραινεση της μελετης του ΣΧΟΛΙΟΥ ΣΤΟ ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ του Χρηστου Γιανναρα.
Το σχολιο αυτο του Χρηστου Γιανναρα, αποκαλυπτει οσα κρυβονται πισω απο την επιφανειακη, ας μου επιτραπει η εκφραση, λεξιλαγνεια του Βιβλικου κειμενου και το σχολιαστικο περιεχομενο του ειναι διαρθρωμενο σε 19 ενοτητες, η καθε μια απο τις οποιες τιτλοποιειται με εναν μουσικο ορο:
1. Ouverture
2. Modulatio
3. Appoggiatura
4. Notes de passage
5. Intervallum
6. Divertimento
7. Promenade parmi les tons voisins
8. Scherzo
9. Stretto
10. Exposition au relatif
11. Comma
12. Cantus firmus
13. Ricercare
14. Reprise
15. Imitation
16. Interlude
17. Dissonantia
18. Conclusion sur pédale de dominante
19. Te Deum
20. Γλωσσάρι
Η 20η ενοτητα αφιερωνεται σε ενα απαραιτητο γλωσσαρι για την επεξηγηση των μουσικων ορων, γιατι η κατανοηση της αγαπης και του ερωτα δεν ειναι, βεβαια, προνομιο και δικαιωμα μονο των μουσικων.

Να, λοιπον, που παραχωρουνται καποια "προαπαιτουμενα" στους μουσικους και αυτο δεν πρεπει να αποκρυπτεται απο τους συνδικαλιστες τους.

Το ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ του Χρηστου Γιανναρα βρισκεται καταχωρημενο και στο διαδικτυο στη διευθυνση:

http://users.uoa.gr/~nektar/history/tributes/xrhstos_giannaras/comment_on_song_of_songs.htm

Δεν γνωριζω αν η καταχωρηση στο διαδικτυο ειναι νομιμη ή οχι.
Ειμαι, ομως, βεβαιος, πως αν τετοια κειμενα διανεμονταν δωρεαν, αντι για τους παραθυροφυλακες του συστηματος των ΜΜΕ, που καθε βραδυ ο θεος του καπιταλισμου τους βαζει στα σπιτια των Ελληνων σαν τις Πυρηνες Γλωσσες για φωτισουν με τη χρηματοπιστωτικη "σοφια" το λαο των ηλιθιων, δεν θα υπηρχε σημερα η αναγκη διανομης συσσιτιων.

Στα μπουρδελα, ομως, διατιθεται μονο ο αγοραιος ερωτας.
Η αξιοσεβαστη πορνη (La Putain respectueuse) ειναι απλα και μονο ενα θεατρικο εργο του Jean-Paul Sartre.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου