Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΖΩΩΝ*

ΣΗΜΕΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΕΥΡΑΔΕΛΦΟΥ (ΕΝ ΕΥΡΩ ΑΔΕΛΦΟΥ) ΕΘΝΟΥΣ

(Σημειωτικη αναλυση δεν γινεται, βεβαια, χωρις τον Umberto Eco)

"Με τους Γερμανους ειναι οπως με τις γυναικες, δεν φτανεις ποτε στο βαθος" (Umberto Eco)
Κι' εδω υπαρχουν ακομα Ελληνες, που προσπαθουν να μας πεισουν, πως το βαρελι εχει πατο.

Ο ναζισμος δεν ειναι απλα μια διαστροφικη ιδεολογια, αλλα ενα γονιδιακο στιγμα της Γερμανικης "συνειδησης".
Ο επικρατουν χαρακτηρας της, συμφωνα με την ορολογια της κληρονομικοτητας του συμπατριωτη τους Mendel.

Σε ποια αλλη χωρα, εκτος απο αυτη του πλεονασματικου ναζισμου με το πρωτογενες πλεονασμα της βαρβαροτητας και το δευτερογενες ελλειμμα του ανθρωπισμου, θα μπορουσε να συμβει το ειδεχθεστατο και απεχθεστατο εγκλημα της λειτουργιας μπουρδελων ζωων, στα οποια πουτανες και αθωα θυματα ειναι τα ζωα και πελατες τα ανθρωπομορφα Γερμανικα κτηνη;

Συμφωνα με δημοσιευματα σε ηλεκτρονικα και εντυπα μεσα επικοινωνιας, υπολογιζονται στους εκατο χιλιαδες οι πελατες αυτων των ναων της Γερμανικης σεξουαλικης "ηθικης", που καλυπτονται μαλιστα απο το θετο δικαιο, υπο την προϋποθεση της προστασιας των ζωων απο τη σεξουαλικη κακοποιηση.

Σπανια περιπτωση αρμονικης συνυπαρξης φυσικης κληρονομικης διαστροφης και θετου δικαιου.

Πως, ομως,  θα μπορουσε να αποτραπει η σεξουαλικη κακοποιηση μιας κοτας απο εναν Γερμανογοριλα;
Με εναν μοναχα τροπο.
Ο Γερμανογοριλας να αυνανιζεται και η κοτα να σκαει στα γελια κακαριζοντας.
Ειδυλλιακη σκηνη πτερωτου σεξ, εξ' ου και πτερωτος ερωτας, που μονο οι Μπαμπογιαννηδες μνημονιοσχολιαστες του Γερμανικου θαυματος της καθ' ημας σωτηριας θα μπορουσαν να αναλυσουν.

Γιατι θα πρεπει ως Ελληνας να συνεχισω να ζω με προιοντα του εγκληματος της Γερμανικης κτηνοβασιας;

Θυμαται κανεις εθνυποταγης το συνθημα της Εθνεγερσιας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ";

Σε μια στιγμη εθνικης αυτογνωσιας ο Nietzsche ειπε, πως "ο ανθρωπος ειναι ενα σχοινι, τεντωμενο αναμεσα στο ζώο και τον Υπερανθρωπο, ενα σχοινι πανω απο μια αβυσσο".
Ο Γερμανος, ταυτοποιωντας την υπαρξη του, καταφευγει στα μπουρδελα των ζωων για να σωθει απο τη σεξουαλικη αβυσσο, ο μνημονιοελληνας, ζωο ο ιδιος,  στηνει τον κωλο του στον υπερανθρωπο Γερμανο σωτηρα για να σωθει απο την οικονομικη αβυσσο, "βλεποντας προς τα πανω γιατι ποθει την ανυψωση, ενω ο Γερμανος βλεπει προς τα κατω επειδη θεωρει τον εαυτο του ανυψωμενο" (Nietzsche), σε μια αμοιβαια σχεση υποτελειας και κυριαρχιας.

Ο Γερμανος καγκελαριος Konrad Adenauer (1876-1967) ειχε πει, πως η Γερμανια ειναι μια χωρα την οποια δεν θα επιθυμουσε να εχει ως γειτονα.

Γιατι εγω θα πρεπει να την εχω ως εταιρα;

Στο "Κοιμητηριο της Πραγας" του Umberto Eco, ο Ιταλος αφηγητης, που δηλωνει Γαλλος, αλλα αναδεικνυεται σε ψυχογραφικο ηθογραφο των διεστραμμενων Γερμανικων ηθων, καταγραφει γλαφυρα μια σκηνη βαρβαρικης Γερμανικης τρυφεροτητας, που ειναι σιγουρο πως θα οδηγησει τους πρωταγωνιστες της στην καθαρση της τραγωδιας των μπουρδελων των ζωων, ως μια "μιμησις πραξεως (Γερμανικως) σπουδαιας και τελειας".

"... Ο Γερμανος ζει σε μια κατασταση διαρκους εντερικης αμη­χανίας...
Τους ειδα ενα βραδυ, στη διαρ­κεια του μοναδικου ταξιδιου μου στο Μοναχο, σ' εκεινους τους ιεροσυλους ναους τους, γεματους καπνους, οπως τα εγγλεζικα λιμανια, να ζεχνουν λιπος και λαρδι.
Καθονταν ακομα και δυο δυο, εκεινος κι εκεινη, με τα χερια σφιγμενα γυρω απο κατι μπουκαλια μπιρας, που θα ξεδιψουσαν ακομα και μιαν αγελη πα­χυδερμων, μυτη με μυτη, σ' εναν κτηνωδη ερωτικο διαλογο, σαν δυο σκυλια που μυριζονται, με τα θορυβωδη και αχαρα γελια τους, την ασαφη λαρυγγικη ευθυμια τους, γυαλιζοντας απο το μονιμο λιπος που καλυπτει τα προσωπα και τα σωματα τους, σαν το λαδι στην επιδερμιδα των αρχαιων αθλητων του ιπποδρομου...
Η καταχρηση της μπιρας τους κανει ανικανους να σχηματισουν την παραμικρη ιδεα για τη χυδαιοτητα τους, αλλα ο υπερ­θετικος βαθμος της χυδαιοτητας αυτης ειναι οτι δεν ντρεπονται που ειναι Γερμανοι".

Εγω, τουλαχιστον, ντρεπομαι που μ' εκαναν με το στανιο "φιλο τους".

* Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.
Μυθιστορημα πολιτικης φαντασιας του George Orwell.
Ο τιτλος, ομως, του σχολιου μου αφορα μια πραγματικοτητα, τη ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΖΩΩΝ.
Στο μυθιστορημα του George Orwell τα γουρουνια ειναι η πνευματικη ηγεσια, τα μεγαλα μυαλα, οι Γερμανοι της ΦΑΡΜΑΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΖΩΩΝ.
Η πνευματικη ηγεσια των γουρουνιων, συμφωνα παλι με τον αφηγητη του Umberto Eco, που "γεμιζουν το στομα με το Geist τους, που παει να πει πνευμα, αλλα ειναι το πνευμα του ζυθου τους, που τους αποβλακωνει απο νεους και εξηγει γιατι περα απ' τον Ρηνο δεν δημιουργηθηκε ποτε κατι ενδιαφερον στην τεχνη, εκτος απο ορισμενους πινακες με αποτροπαια μουτρα και απο ποιηματα θανατηφορας ανιας. Κι ας μη μιλησουμε για τη μουσικη τους: δεν λεω για εκεινον τον ατζαμη και πενθιμο Βαγκνερ, που τωρα ξετρελαινει ακομα και τους Γαλλους (που εισαι καημενε Debussy, κατα το που εισαι καημενε Περικλη), μα απο το λιγο που εχω ακουσει, και οι συν­θεσεις εκεινου του Μπαχ τους στερουνται εντελως αρμονιας, ειναι ψυχρες σαν μια χειμωνιατικη νυχτα, ενω οι συμφωνιες του Μπετοβεν ειναι ενα οργιο βαρβαροτητας".

Ο αφηγητης, ομως, του Umberto Eco δεν σταματαει εδω.
Μιλαει για την εθνικη και φυλετικη παραγωγικοτητα:

"Τους Γερμανους τους γνωρισα και δουλεψα και γι’ αυτους: το κατωτερο ειδος ανθρωπων που μπορει να διανοηθει κανεις.
Ο Γερμανος παραγει κατα μεσο ορο τον διπλασιο ογκο περιττω­ματων απο εναν Γαλλο.
Υπερβολικη δραστηριοτητα των εντερων και ελλιπης του εγκεφαλου, πραγμα που αποδεικνυει την κατωτεροτητα της φυσιολογιας τους.
Την εποχη των βαρβαρι­κων εισβολων, οι γερμανικες ορδες διανθιζαν τη διαδρομη τους με παραλογες ποσοτητες σωματικων εκκριματων. Εξαλλου, ακομα και κατα τους προηγουμενους αιωνες, ο Γαλλος ταξιδιωτης καταλαβαινε αμεσως αν ειχε διασχισει τα συνορα της Αλσατιας, χαρη στο αφυσικο μεγεθος των περιττωματων που εβλε­πε κατα μηκος των δρομων.
Και οχι μονο: χαρακτηριστικο του Γερμανου είναι η βρωμιδρωση, η ασκημη δηλαδη μυρωδια του ιδρωτα, και εχει αποδειχτει οτι τα ουρα ενος Γερμανου περιεχουν 20% αζωτο, ενω των αλλων φυλων μολις 15%".

Τελος, o αφηγητης δεν θα αφησει στο απυροβλητο τα συστατικα της ηθικης και εθνικης συνειδησης, τη θρησκεια και τη γλωσσα:

"Πηραν στα σοβαρα εναν λαιμαργο και λαγνο μοναχο, οπως τον Λουθηρο, μονο και μονο επειδη κατεστρεψε τη Βιβλο, μεταφραζοντας τη στη γλωσσα τους.
Ποιος ηταν αυτος που ειπε οτι εχουν κανει καταχρηση των δυο μεγαλων ευρωπαϊκων ναρκω­τικων, του αλκοολ και του Χριστιανισμου;
Θεωρουν τους εαυτους τους βαθεις, επειδη η γλωσσα τους ειναι αοριστη, δεν εχει τη σαφηνεια της γαλλικης και ποτε δεν λεει ακριβως αυτο που θα επρεπε, ετσι που κανενας Γερμανος δεν ξερει τι ακριβως θελει να πει και μπερδευει αυτη την ασαφεια με το βαθος.
Με τους Γερμανους ειναι οπως με τις γυναικες, δεν φτανεις ποτε στο βαθος.
Δυστυχως, αυτη την καθε αλλο παρα εκ­φραστικη γλωσσα, με τα ρηματα που, καθως διαβαζεις, πρεπει να ψαχνεις εναγωνιως με το βλεμμα, διοτι δεν βρισκονται ποτε εκει που θα επρεπε, ο παππους με αναγκασε να τη μαθω απο μικρος...
Και ετσι, αυτη τη γλωσσα τη μισησα, οσο και τον Ιησουιτη που ερχοταν να μου τη διδαξει, χτυπωντας με τη βεργα τα δαχτυλα μου".

1 σχόλιο:

  1. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ Ο ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ,ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΑΠΟΥΝΙΑ!
    ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ Η ΓΗ ΘΑ'ΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή