Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΑΞΙΑΙ ΕΙΣΙN

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ
ΤΩΝ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

(Με δυο αφιερωματα απο το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του Ελυτη)

ΤΑ ΠΑΘΗ
(ΑΠΟ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του ΕΛΥΤΗ)

"Ω πικρες γυναικες * με το μαυρο ρουχο
παρθενες και μητερες
Που σιμα στη βρυση * δινατε να πιουνε
στ’ αηδονια των αγγελων
................................
Τοσο δεν αγγιζουν * η φωτια με το αχτι
που πενεται ο λαος μου
Του Θεου το σταρι * τα ψηλα καμιονια
το φορτωσαν και παει
Μες στην ερμη κι αδεια * πολιτεια μενει
το χερι που μοναχα
Με μπογια θα γραψει * στους μεγαλους τοιχους
ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ".


ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Μετα απο τρια χρονια χρηματοπιστωτικου φασισμου  και εθνικου ονειδους υποταγης στο Γερμανικο ναζισμο, συγκλονιστηκα και αισθανθηκα υπερηφανος ως Ελληνας, απο την καθαρη και απεριττη, τη Δωρικη φωνη με την αυρα του ορθου Αριστοτελικου λογου, των απογονων του φιλοσοφου, "των γυναικων που αγωνιζονται  εναντια στην καταστροφη της Χαλκιδικης απο την επεκταση των μεταλλευτικων δραστηριοτητων και την εξορυξη χρυσου".

Την επιστολη αυτη, που κανει την αντιμνημονιακη σχολιογραφια μου να ωχρια μπροστα της και την υπαρξη και τη συνεχιση της περιττη, την αναδημοσιευω αυτουσια ως ενα ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ.

Αυτη ειναι η ΕΛΛΑΔΑ με την αξιολογηση των τεσσαρων Α στην εθνικη μας συνειδηση, η ΕΛΛΑΔΑ του Αντιφασιστικου Αντιναζιστικου Ασματος Ασματων.
Η ΕΛΛΑΔΑ των ηρωιδων γυναικων της Χαλκιδικης, που αντιστεκεται στον καπιταλιστικο ιμπεριαλισμο και προτασουν τα στηθη τους απεναντι στην αλλη Ελλαδα των προσκηνυμενων του τραπεζοφασισμου, τη Μερκελλαδα των καισαρων, που ονειρευεται μια απεραντη Γερμανικη "Γαλατια" και χρησιμοποιει την αστυνομικη και οικονομικη βια των μισθοφορων της διεθνους και Ευρωπαικης χρηματοπιστωτικης αυτοκρατοριας εναντιον των πολιτων.
Ομως, "πας οχλος φοβερος"
(Ξενοφων).

Οπως εμεις δεν συγχωρησαμε ποτε αυτους που φορτωσαν στα καμιονια για τα στρατοπεδα συγκεντρωσης και στα σαπιοκαραβα για τα ξερονησια τους παππουδες και τους γονεις μας, ετσι και τα σημερινα παιδια, τα παιδια της Χαλκιδικης, που ειδαν ζωντανο τον εφιαλτη της νυχτερινης αρπαγης των γονιων τους απο τα σπιτια τους και τα παιδια ολοκληρης της χωρας μας, που βλεπουν καθημερινα την κοινωνικη και οικονομικη αρπαγη του πλουτου της πατριδας τους και την εξαθλιωση και εξορια των γονιων τους και των ιδιων απο τα στοιχειωδη ανθρωπινα δικαιωματα, δεν θα συγχωρησουν ποτε τους σημερινους δημιους της ελευθεριας και της ευημεριας τους.

"Ο χρονος παραμορφωθηκε" (Ρενα Χατζηδακι - Μαρινα). Προσωπικα αισθανομαι πως ειμαι στο ιδιο καμιονι με τον πατερα μου που τον μετεφερε στο Μαουτχαουζεν, στο ιδιο σαπιοκαραβο με τον παππου μου, που τον μετεφερε στη Μακρονησο, στην ιδια ομαδα των ανταρτων με τον θειο μου, που κυνηγηθηκε στα Ελληνικα βουνα και βρηκε μια νεα πατριδα στην εξορια, ολοι μας απεναντι στην ιδια Μεντελεια αλυσιδα του καπιταλιστικου φασισμου, που καποτε αναζητουσε αλλοθι με εθνικα και σημερα με οικονομικα προσχηματα, για να διαπραξει το ιδιο εγκλημα εναντιον μας.

Κι' ομως Alain Resnais Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ*.
Απεναντι μου, απεναντι στο κοινωνικο και οικονομικο μιασμα, που οι ενοχοι κατεστησαν συνενοχο για τον καταμερισμο των εγκληματων τους σε βαρος της χωρας μου, τον εγγονο και γιο του εθνικου μιασματος, ειναι ο γιος και ο εγγονος του Γκεσταπιτη και του Γερμανοτσολια, του Ταγματασφαλιτη και του κουκουλοφορου, που ηταν απεναντι στον πατερα και τον παππου μου.

"Πολις εστι κοινωνια πολιτων πολιτειας" (Αριστοτελης).
Αυτη ειναι η ΕΛΛΑΔΑ των γυναικων της Χαλκιδικης σαν την ΕΛΛΑΔΑ των προγονων τους μιας αλλης γειτονικης τους πολης, της Ποτιδαιας, που η εξεγερση της το 432 πΧ κατα του Αθηναϊκου ιμπεριαλισμου, εδωσε το εναυσμα του Πελοπονησιακου Πολεμου.
Η αντισταση των κατοικων της Χαλκιδικης δινει το εναυσμα κατα του χρηματοπιστωτικου ιμπεριαλισμου.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

“Είμαστε οι προγιαγιάδες που ζήσανε την κατοχή κι αποφασίσαμε ποτέ ξανά φασισμός.
Είμαστε οι γιαγιάδες που ζήσανε τον εμφύλιο κι είπαμε ποτέ ξανά πόλεμος.
Είμαστε οι μάνες που είδαμε τα παιδιά μας μετανάστες κι είπαμε πότε πια ρατσισμός. Είμαστε οι κόρες που ζήσαμε τη χούντα κι είπαμε ποτέ ξανά απολυταρχικό καθεστώς. Είμαστε οι εγγονές που δε ζήσανε ούτε κατοχή, ούτε εμφύλιο, ούτε μετανάστευση, ούτε χούντα και τώρα τα ζούμε όλα μαζί.
Είμαστε οι δισέγγονες που ονειρεύονται, ελπίζουν, και απαιτούν ένα καλύτερο αύριο.

Μέχρι πριν λίγο καιρό δεν ξέραμε πόσο τσούζουν τα χημικά, τί είναι το μααλόξ, τί σημαίνει ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ. Μέχρι πριν λίγο καιρό πιστεύαμε ότι η ΕΛ.ΑΣ υπάρχει για να προστατεύει τους πολίτες.
Πιστεύαμε ότι το κράτος και οι λειτουργοί του βρίσκονται εκεί για να προάγουν τα συμφέροντα των πολιτών και να διασφαλίζουν τα δικαιώματά τους.

Μας έριξαν χημικά, μας κυνήγησαν, μας χτύπησαν, μας συνέλαβαν, μας ανέκριναν, μπούκαραν στα σπίτια μας και στα σχολεία μας. Μας κατηγόρησαν ότι δε σεβόμαστε τους νόμους. Μας χαρακτήρισαν αμόρφωτες, απληροφόρητες, ανυπάκουες, ψεύτρες – μέχρι και τρομοκράτισσες!

Όλα αυτά τα αντέξαμε. Άλλωστε εμείς φέραμε τα παιδιά μας στον κόσμο με ανείπωτο πόνο και τα μεγαλώνουμε με απίστευτο κόπο.
Δεν μας πτοούν οι τρομοκρατικές τους πρακτικές.

Τώρα όμως χτυπάνε τους εγγονούς, τους γιούς, τους πατεράδες, τους αδερφούς μας.
Τους αρπάζουνε μες στη νύχτα μπροστά στα τρομαγμένα μάτια των παιδιών μας.
Τους κλειδώνουν στις φυλακές σαν κοινούς εγκληματίες με κατασκευασμένες κατηγορίες.

Λένε ότι υπερασπίζονται τη νομιμότητα!
Καταπατώντας νόμους και δικαιώματα;

Λένε ότι προωθούν με κάθε κόστος τις επενδύσεις προς όφελος του λαού!
Ασκώντας βία και τρομοκρατία στο λαό;

Λένε ότι οι αποφάσεις της δικαιοσύνης πρέπει να είναι σεβαστές!
Προκαταβάλλοντας τες και αγνοώντας τες όταν δε συμφωνούν;

Λένε ότι υπερασπίζονται τη δημοκρατία!
Προσβάλλοντας το τεκμήριο της αθωότητας που είναι μια από τις θεμελιώδεις αρχές της;

Καλούμε τις γυναίκες όλης της Ελλάδας, όλου του κόσμου, να σταθούν δίπλα στον αγώνα μας.
Σ΄ έναν αγώνα αξιοπρέπειας.
Σ΄ έναν αγώνα για την προστασία του μέλλοντος των παιδιών μας, του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σ΄ έναν αγώνα όπου οι ζωές των παιδιών μας να είναι πάνω απ΄τα κέρδη των εταιρειών. Κάνουμε έκκληση σε όλες σας! Ζητάμε τη στήριξη, συμπαράσταση και αλληλεγγύη σας, με όποιο τρόπο μπορείτε!

Καταγγέλλουμε την κατασκευή ενόχων και την ποινικοποίηση κοινωνικών αγώνων. Καταγγέλλουμε την αστυνομική βία, την κρατική καταστολή και τις δικονομικές αυθαιρεσίες.
Καταγγέλλουμε τις τηλεοπτικές δίκες και καταδίκες.

Απαιτούμε την αποφυλάκιση των πατεράδων, γιών και αδερφών μας.
Απαιτούμε άμεση, δίκαιη, αμερόληπτη και διαφανή απόδοση δικαιοσύνης.

Σε κάθε άλλη περίπτωση θα μας βρούνε απέναντί τους. Εμάς, τις προγιαγιάδες, τις γιαγιάδες, τις μάνες, τις κόρες, τις εγγονές και τις δισέγγονες. Όλες μας!”

ΤΑ ΠΑΘΗ
(ΑΠΟ ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ του ΕΛΥΤΗ)

"Τον πλούτο δεν έδωκες ποτέ σ' εμένα
τον ολοένα ερημούμενο από τις φυλές των Ηπείρων
και απ' αυτές πάλι αλαζονικά, ολοένα, δοξαζόμενο!

Έλαβε τον Βότρυ ο Βορράς
και τον Στάχυ ο Νότος
τη φορά του ανέμου εξαγοράζοντας
και των δέντρων τον κάματο δύο και τρεις φορές
ανόσια εξαργυρώνοντας.

Άλλο εγώ
πάρεξ το θυμάρι στην καρφίδα του ήλιου δεν εγνώρισα
και πάρεξ
τη σταγόνα του νερού στ'άκοπα γένια μου δεν ένιωσα
μα τραχύ το μάγουλο έθεσα στο τραχύτερο της πέτρας
αιώνες κι αιώνες.

Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.

Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του.

Από τον ιδρώτα μου έδεσαν διαμάντι
και στα κρυφά μού αντικαταστήσανε
την παρθένα του βλέμματος.

Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.

Τη χαρά μου χάμου πατήσανε και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.

Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν, με σκαρπέλο σκληρό σκληρό την τρυπούν
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.

Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ' την όψη μου:

ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ".

* Αναφερομαι στην καταπληκτικη και πολυβραβευμενη Γαλλικη ταινια του Alain Resnais "La guerre est finie" (Ο πολεμος τελειωσε), παραγωγης του 1966, σε σεναριο του  Jorge Semprún, με τους  Yves Montand, Ingrid Thulin, Geneviève Bujold, Jean Bouise, Paul Crauchet, Dominique Rozan, Anouk Ferjac, κλπ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου