Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Η ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η APPASSIONATA

"Βιων την παιδειαν ελεγεν ιερον ασυλον" (Βιων ο Βορυσθενιτης), το οποιο, σημερα, βεβηλωνει ο ιεροσυλος καπιταλισμος.

Διαβαζω σε δημοσιευματα ηλεκτρονικων σελιδων πως, συμφωνα με το Συντονιστικο Οργανο των Ενωσεων Εκπαιδευτικων της Μουσικης, το υπουργειο Παιδειας δεν ενδιαφερεται ουτε για την μορφωση, ουτε για την υγεια των πολιτων.

Λαθος, αγαπητοι μου συναδελφοι, πολλοι απο τους οποιους υπηρξατε και μαθητες μου.
Το υπουργειο Παιδειας ενδιαφερεται για την αναμορφωση και την υγεια των τραπεζων.

Οι μονοι πολιτες της εξουσιας της εκτακτης αναγκης ειναι οι τραπεζιτες, αυτα τα επωδυνα καταλοιπα της στοματικης κοιλοτητας του καπιταλισμου.

O Λενιν* ελεγε πως "η αληθεια ειναι μια μικροαστικη εμμονη", αλλα παρελειψε να συμπληρωσει πως το ψεμα ειναι μια μεγαλοαστικη συνηθεια, που σημερα στη χωρα μας λεγεται "ΣΩΤΗΡΙΑ".

* Συμφωνα με τον Μαξιμ Γκορκυ, ο Λενιν θαυμαζε τη σονατα του Beethoven, αρ. 23, Op.57, τη γνωστη ως "Appassionata", λεγοντας πως θα μπορουσε να την ακουει καθε μερα, αισθανομενος υπερηφανεια γι' αυτο το επιτευγμα ενος ανθρωπινου θαυματος.

Η "Appassionata", τελικα, κανει τη διαφορα αναμεσα στο μεγαλειο ενος ηρωα του λαου και τη βαρβαροτητα των τυραννων του καπιταλισμου.

"Η μουσικη ειναι η ηδονη της ανθρωπινης ψυχης που μετραει, χωρις συναισθηση οτι μετραει" (Gottfried Leibnitz), ενω ο καπιταλισμος ειναι η ηδονη του κτηνους, που μετραει, γνωριζοντας οτι μετραει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου