Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

(ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ ΕΝ ΗΠΕΙΡΩ ΕΝ ΥΦΗΛΙΩ ΒΙΑΣ)

Η γερμανικη αποψη του θανατου:
"Κατι τοσο παγκοσμιο οσο ο θανατος, δεν μπορει παρα να ειναι ωφελιμο" (Friedrich Schiller)

Η οικονομικη - καπιταλιστικη αποψη του θανατου:
"Μακροπροθεσμα ειμαστε όλοι νεκροι" (John Maynard Keynes)

H Oρθοδοξη αποψη του θανατου:
"Αληθεια, αν, παρα το οτι υπαρχει θανατος, συμβαινουν τοσες ληστειες και πλεονεξιες, και σαν τα ψαρια οι δυνατοι καταπινουν τους αδυνατους, αν δεν υπηρχε θανατος, θα σταματουσαν οι πλεονεξιες;" (Αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος)

Χυθηκε το πρωτο αιμα, διαπιστωνουν τα ΜΜΕ (Μεσα Μνημονιοναζιστικης Επικοινωνιας), με αφορμη τη δολοφονια του αντιφασιστα Παυλου Φυσσα.

Τα ΜΜΕ εκτος απο ηλιθια ειναι και τυφλα ή δικαιωνουν την αποψη του Paul Valery, πως "ο φασισμος αρχιζει με τη σκεψη οτι ολοι οι αλλοι ειναι ανοητοι";

Δεν ειδαν το αιμα τεσσαρων χιλιαδων αυτοχειρων;

Δεν ειδαν το αιμα δυο εκατομμυριων ανεργων;

Δεν ειδαν το σωμα των ανασφαλιστων;

Δεν ειδαν το σωμα των πεινασμενων;

Δεν βλεπουν το δραμα της "θειας" ευχαριστειας του τραπεζοφασισμου και της αμαρτωλης μεταληψης του τιμιου σωματος και αιματος του λαου στα θησαυροφυλακεια των τραπεζων;

Δεν βλεπουν τον αυθεντικο ευρωπαικο φασισμο και ζητουν αλλοθι μεταθεσης και προβολης του στα εθνικα κακεκτυπα αντιγραφα του;

Δεν βλεπουν την καμηλο του γερμανικου ναζισμου και διυλιζουν τον κωνωπα του ελληνικου νεοναζισμου;

Ας συνεχισει, λοιπον, η ντοπια εξουσια της εκτακτης αναγκης να αδει τους ψαλμους της προσευχης και της μετανοιας προς τον παντοκρατορα ευρωπαικο χρηματοπιστωτικο καπιταλισμο:

"Λαβετε, φαγετε· τουτο εστι το σωμα μου, το υπερ υμων κλωμενον (θυσιαζομενο) εις αφεσιν αμαρτιων.
Πιετε εξ αυτου παντες, τουτο γαρ εστι το αιμα μου το της Καινης Διαθηκης (ΕΕ), το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων".

Μια απαντηση στα υποκριτικα διλημματα δινει το σχολιο της Helena Smith της ηλεκτρονικης εκδοσης της Αγγλικης εφημεριδας "Guardian" στις 13-09-2013, που με τιτλο "Greeks protest against Golden Dawn attack on Communists", που λεει αυτο που η Ελληνικη θυμοσοφια εχει ξαναπει παροιμιακα "το αιμα νερο δεν γινεται":

"... commentators have begun to ask whether the ruling conservatives should join forces with Golden Dawn, whose views on issues of public order are strikingly similar".

"... σχολιαστες αρχισαν να αναρωτιουνται αν η συντηρητικη κυβερνηση θα επρεπε να συνεργαστει με τη Χρυσή Αυγή, των οποιων οι αποψεις σε ζητηματα δημοσιας ταξης ειναι ενοχλητικα ομοιες".

Ισως, βεβαια, να υπαρχουν και αλλες απαντησεις.

Μεχρι, ομως, να κατανοησουν, πως τις αντιλαμβανομαστε, μπορουν αμεριμνα να μαδουν τη μαργαριτα του φασισμου, απαγγελοντας το θυμοσοφο διλημμα:
"Καινουργια αγαπη και παλια
με βαλανε στη μεση,
γυριζω βλεπω την παλια
καινουργια δεν μ' αρεσει".

Μπορουν επισης να εκφραζουν ανεξοδα, γιατι ουτως ή αλλως οι κρατικες κομματικες επιδοτησεις εχουν εισπραχθει και καταλυθει στη σαρκοφαγο γαστερα τους και τις ανησυχιες τους για τον κινδυνο της καταλυσης και της ιδιας της δημοκρατιας απο την παραγκα του νεοναζισμου, της δημοκρατιας που εχει ηδη καταλυθει απο τους διδυμους πυργους του ευρωπαικου ναζισμου.

To μονο κοινο αναμεσα στη δημοκρατια και την καπιταλιστικη τρομοκρατια της χωρας μας ειναι το δευτερο συνθετικο των λεξεων, το κρατος.
Το κρατος, η δυναμη, η κυριαρχια του λαου στην πρωτη και του καπιταλιστικου τρομου στη δευτερη.

"Το εναντιουμενον τω δυναστευοντι δημος ωνομασται" (Θουκυδιδης).
Το συμπορευομενον τω δυναστευοντι τρομος ωνομασται.

Εξαλλου, "η διαφορα αναμεσα στη δημοκρατια και τη δικτατορια ειναι πως στη δημοκρατια ψηφιζεις πρωτα και παιρνεις διαταγες μετα, ενω στη δικτατορια δεν χρειαζεται να χασεις τον καιρο σου ψηφιζοντας" (Charles Bukowski). 

Αν οι Χρυσαυγιτες ειναι, οπως τους κατηγορουν, μαθητες του Χιτλερ, τοτε τιμουν με συνεπεια την αποψη του, πως "η μεγαλη δυναμη ενος ολοκληρωτικου κρατους ειναι οτι αναγκαζει αυτους που το φοβουνται να το μιμηθουν" και στην περιπτωση μας φαινεται πως οι Χρυσαυγιτες με τη βια μιμουνται το κρατος  της βιας, οπως το κρατος της βιας μιμειται την ηπειρο της καπιταλιστικης βιας, η οποια με τη σειρα της μιμειται την υφηλιο της ιμπεριαλιστικης βιας, σε μια αξιολογικη Babushka των εγκληματων του καπιταλισμου σε βαρος της ανθρωποτητας.

Κρατος εν κρατει εν ηπειρω εν υφηλιω βιας.
Η αλλως γνωστη και ως παγκοσμιοποιηση.

Η ταξικη βια που εφερε τη χωρα μας στην οικονομικη, κοινωνικη και εθνικη εξαθλιωση και κατοχη ειναι υπευθυνη και για την ουρα της καθε κατοχης, μια πιθανα επερχομενη διασπαση της λαικης ενοτητας πανω στα ερειπια της ταξικης αλληλεγγυης ως βιαιη συγκρουση, γιατι πλεον η συγκρουση δεν ειναι πολιτικη, αλλα ταξικη και οι αποπειρες ταυτισης της λεγομενης συνταγματικης "ταξης" και "σταθεροτητας" με τη χρηματοπιστωτικη υποταγη, σκοπευει απλα στη συνταγματικη μεταμφιεση με τη μπουργκα της νομιμοτητας της μεγαλης εκτροπης και βιας του χρηματοπιστωτικου φασισμου, που εχει συντελεστει στη χωρα μας, καταλυοντας καθε ατομικο, κοινωνικο και ανθρωπιστικο δικαιωμα.

Τα δυο ακρα ειναι παροντα και απορω γιατι η συνισταμενη των συνιστωσων της αριστερας, που βρισκεται κατηχουμενη στον προναο της εξουσιας, τα εξορκιζει μετα βδελυγμιας.
Το ακρο του συνταγματικου τοξου της εξουσιας και το ακρο του παρακρατικου τοξου της εξουσιας, που συμφωνα με τη λαικη θυμοσοφια "το ενα χερι νιβει το αλλο και τα δυο το προσωπο" της ιδιας ταξικης αντιδραστικης ιδεολογιας και πρακτικης, απλα η συνταγματικη βια με την  πολιτικη της ταξικης βιας προκαλεσε και παραβιασε τα "χωρικα υδατα" της παρακρατικης βιας και η παρακρατικη βια με το μαχαιρι ερεθισε το "στοματικο βλενογονο" του συστηματος της "εννομης" βιας, που "ανοιξε απο παντου ξετρελαμενα στοματα η ασχημια που ενεδρευει να μας (με, στο αρχικο κειμενο) καταβροχθισει" (Ρενα Χατζηδακη, Μαρινα: Κατασταση Πολιορκιας).

Σημειωση
Με το κειμενο αυτο δεν θελω να υποτιμησω το εγκλημα  του παρακρατικου τοξου σε βαρος του Παυλου Φυσσα, του οποιου σεβομαι και τιμω τη μνημη και την ανεξαρτητη και αδεσμευτη αντιφασιστικη ιδεολογια, αλλα να "αποκαταστησω" τα θυματα του συνταγματικου τοξου σε βαρος του Ελληνικου λαου, γιατι ο θανατος, με τη φυσικη ή την κοινωνικη του μορφη, εχει μια αξιακη αυτονομια και μοναδικοτητα.
Δεν υπαρχει "κακος θανατος", οπως του Παυλου Φυσσα και "καλος θανατος", οπως των θυματων της ταξικης χρηματοπιστωτικης βιας, ουτε κακη και καλη εξουσια, που ειναι μια, ομοουσιος και αδιαιρετος.

"Θανατου μονον ουκ εστιν επανορθωμα" (Μενανδρος), γιατι "η πιο πραγματικη απο ολες τις δημοκρατιες ειναι η δημοκρατια του θανατου" (Kurt Tucholsky).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου