Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

ΜÉDITATIONS D'AMOUR

(ΕΡΩΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ)

Για τη μοιρα του σκυλου: "nicht ausgestoffen und nicht eingereiht" (ουτε ενταγμενος, ουτε διωγμενος) (Rainer Maria Rilke: Der Hund*)
Kαπως ετσι, σαν περιφρονημενος σκυλος, αντιμετωπιζεται και ο Ελληνας στην ΟΝΕ (Οικονομικη Ναζιστικη Ενωση), ουτε ενταγμενος, ουτε διωγμενος, απλα ΔΑΝΕΙΖΟΜΕΝΟΣ και ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ.

Με εκπληξη διαπιστωσα τελευταια, πως σχεδον σε κανενα ιδιωτικο κτηνιατρειο δεν υπαρχει η δυνατοτητα μετρησης της αρτηριακης πιεσης ενος ζωου.
Στην ερευνα της "κτηνιατρικης αγορας" με οδηγησε η αναγκη για την παρακολουθηση της αρτηριακης πιεσης της ηδη δωδεκαχρονης αγαπημενης μου Claudine, που στον τακτικο ελεγχο στην Παθολογικη Κλινικη Ζωων Συντροφιας του ΑΠΘ διαπιστωθηκε αυξημενη, λογω της νεφρικης βλαβης απο τη σχεδον δεκαχρονη μαχη μας με τη Λεϊσμανιαση.
Βεβαια, στο ΑΠΘ εγινε με καθε επιστημονικη δεοντολογια και συγχρονη τεχνικη υποστηριξη ο πληρης ελεγχος, ακομα και με καρδιακο triplex, που ζηλεψα ως ανθρωπος, δεν ειναι ομως "λειτουργικη" και βολικη η τακτικη παρακολουθηση της εκει, που ειναι, ομως, αναγκαια λογω της πιθανης επιβαρυνσης της νεφρικης λειτουργιας με την ανεξελεγκτη χρηση αντιυπερτασικων φαρμακων.

Ευτυχως που κυκλοφορουν ακομα στη χωρα μας ζωικα σκευασματα, στα οποια δεν εβαλε το θαυματουργο χερι της η Κιρκη του υπουργειου της μα(υ)γειας να τα μετατρεψει σε μαιμουδες και τα οποια ζωικα φαρμακευτικα σκευασματα εχουν εξαπλασια τιμη απο τις μαιμουδες του μνημονιακου τσιρκου με την ιδια χημικη ουσια, αλλα διαφορετικη ρατσα, γιατι δεν θα αντεχα στον κανιβαλισμο να χορηγησω μαιμου στην αγαπημενη μου σκυλιτσα.

Επιστρατευοντας, λοιπον, τις ιατρικες μου γνωσεις και την ερευνα στη διεθνη βιβλιογραφια, διαπιστωσα πως θα μπορουσα να χρησιμοποιησω την προσιτη τεχνικη της ανθρωπινης μετρησης της αρτηριακης πιεσης, αφου ο αρτηριακος σφυγμος της Claudine ειναι "ορατος" ακομα και με γυμνο οφθαλμο στα ποδαρακια της, αρκει να ευρισκα το καταλληλο σε διαστασεις και αξιοπιστια οργανο.
Συγκρινοντας τη με τις διαστασεις και την ακριβεια που απαιτει η παρακολουθηση ενος ανθρωπινου νεογνου, ηταν στη συνεχεια ευκολη η ανευρεση και η παραγγελια ενος πιεσομετρου, που εφτασε απο τη Γερμανια στο σπιτι μου με τη UPS σε λιγοτερο απο ενα εικοσιτετραωρο.
Η παραγγελια εγινε την προηγουμενη βδομαδα, Τεταρτη αργα το μεσημερι και η παραλαβη του στο σπιτι μου την Πεμπτη το μεσημερι στις 13.08.

Εκεινα τα ρημαδια τα εκκαθαριστικα της εφοριας, που φτανουν παντα μετα τη ληξη τους και πρεπει καθε φορα να απολογουμαστε στον καθε μνημονιομαλακα του υπουργειου των οικονομικων, γιατι δεν συμμορφωθηκαμε προς τις ηλεκτρονικες υποδειξεις, δεν θα μπορουσαν να ταχυδρομουνται κατευθειαν απο την εποπτευουσα κατοχικη Γερμανικη αρχη, ωστε να φτανουν την επομενη μερα στην πορτα μας και η πληρωμη μας, αν εχουμε χρηματα, να επιστρεφει τη μεθεπομενη στις Γερμανικες τραπεζες, αφου ετσι ή αλλως εκει θα καταληξει, παρακαμπτοντας το νταβατζηλικι του ελληνικου κρατους;

Παιρνοντας, λοιπον, στα χερια μου τη συσκευη μετρησης της αρτηριακης πιεσης, αφου πρωτα την υπεβαλα με πολλαπλες δοκιμασιες και συγκρισεις με υδραργυρικο πιεσομετρο ακριβειας σε ενα τεστ "ασφαλους χρησιμοποιησης" και αξιολογησης στη συζυγο μου, μπορεσα με σιγουρια να την τοποθετησω στο ποδαρακι της Claudine και να εξασφαλισω τα προσδοκωμενα αποτελεσματα.

Εμεινε, ομως, ακομα μια σημαντικη λεπτομερεια.
Η τακτικη παρακολουθηση της μεγαλης της καρδουλας, που εγινε ακομα μεγαλυτερη απο την υπερταση, με μια υπερτροφια της αριστερας κοιλιας.
Βλεπετε η αριστερα σηκωνει παντα το βαρος, η δεξια εξυπηρετει ειδικες αποστολες και συμφεροντα, οπως για παραδειγμα η "ρευστοτητα" του οξυγονου απο τους πνευμονες του ... καπιταλισμου στις ... ελληνικες τραπεζες...

Για την παρακολουθηση της καρδιακης, λοιπον, λειτουργιας της, εντοπισα μια υπερφορητη συσκευη ηλεκτροκαρδιογραφου, που την περιμενω απο στιγμη σε στιγμη μεσω της DHL Deutsche Post και μαλιστα σε λιανικη τιμη κατα πολυ χαμηλοτερη της ελληνικης χονδρικης.
Αλιμονο τι θα τραβηξουν τα ανθρωπινα πειραματοζωα πριν τη χρησιμοποιησω στην καρδουλα της Claudine.

Γιατι μια τοσο μεγαλη καρδια σαν της Claudine δεν μπορει να μεινει στην τυχη της, περιμενοντας αβοηθητη την επερχομενη ανεπαρκεια.

Εξαλλου, εχω ξαναπει πως η μεγαλυτερη μου ελπιδα ειναι να κλεισω τα ματια μου πριν τα δικα της ματακια.
Αυτα τα ματακια με τα οποια εχω κανει τους σημαντικοτερους διαλογισμους και διαλογους της ζωης μου, αφου "τα ματια του ζωου εχουν την ικανοτητα να μιλουν μια σπουδαια γλώσσα" (Martin Buber), που ευτυχως δεν ειναι νεκρη, κατα τη Ρεπουσια αριστερα πρωην συγκυβερνωσα δεξιως κομματικη χονδρομαλακια.

Ευτυχως, ο Charles Baudelaire στο "Les bons chiens" της συλλογης "Petits poèmes en prose" μεταφερει τη διαβεβαιωση του Σουηδου μυστικιστη φιλοσοφου του 18ου αιωνα Emanuel Swendenborg, πως υπαρχει παραδεισος σκυλων.
Θεε μου, θελω μια θεση σ' αυτον τον παραδεισο, με κατοχυρωμενο "συνταγματικα", χωρις τα παραθυρα των συνταγματολογων της συμφορας και της ατιμωρησιας, το δικαιωμα της μη κινητικοτητας, γιατι αν σκασει κατα λαθος μυτη κανενας μνημονιακος ποιμενικος εκει, με βλεπω με υποχρεωτικη μεταταξη στο καθαρτηριο του μπουρδελου της "σωτηριας", να καθαριζω τα ψ@@οχυματα της γερμανικης ρευστοτητας (εξ ου και ρευση, ητοι αυτοματος και ακουσια εκροη γεννητικων κεφαλαιων).

* Παραθετω ολοκληρο το ποιημα "Der Hund" του Rainer Maria Rilke, χωρις να ασελγησω μεταφραστικα στην τρυφερη στοχαστικοτητα του.
Εξαλλου, μετα απο τρια χρονια γερμανικης κατοχης φανταζομαι πως ολοι θα μιλατε γερμανικα στην αποικια της Κατω Σαξοφωνιας, στην οποια παιζεται (τριτο ενικο προσωπο και οχι δευτερο πληθυντικο, γιατι εσεις μπορει να μην ειστε σαξοφωνιστες) το σαξοφωνο του  Schäuble με το μπουκινο της Μerkel.

Σε περιπτωση αδυναμιας να κατανοησετε το ποιημα, θα μπειτε σε "κινητικοτητα", μοριοδοτουμενοι (εκ του δινω - παρεχω -  καποιο μοριο) με τα γεννητικα μορια των γονων, μετα ολων των εμπροθετων σχηματισμων, πχ απογονων, επιγονων, προγονων, κλπ, της κληρονομικης "δημοκρατιας" της Κατω Σαξοφωνιας, η οποια αν μη τι αλλο εμπλουτισε τη μεταπολιτευτικη περιοδο με δυο πολυτιμες λεξεις την πολιτικη παπαρολεξικογραφια, τη λεξη "αναδομηση" σοσιαλιστικως και τη λεξη "κινητικοτητα" νεοφιλελευθερικως.

"Der Hund

Da oben wird das Bild von einer Welt
aus Blicken immerfort erneut und gilt.
Nur manchmal, heimlich, kommt ein Ding und stellt
sich neben ihn, wenn er durch dieses Bild

sich drängt, ganz unten, anders, wie er ist;
nicht ausgestoßen und nicht eingereiht,
und wie im Zweifel seine Wirklichkeit
weggebend an das Bild, das er vergißt,

um dennoch immer wieder sein Gesicht
hineinzuhalten, fast mit einem Flehen,
beinah begreifend, nah am Einverstehen
und doch verzichtend: denn er wäre nicht".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου