"Ερωτηθεις τι εστιν ελπις, «εγρηγοροτος», ειπεν, «ενυπνιον»" (Διογενης ο Λαερτιος για τον Αριστοτελη)
(Οταν ρωτηθηκε τι ειναι ελπιδα, "του ξυπνιου", ειπε, "το ονειρο")
Tην ωρα που τα ονειρατα δεν αληθευουν, στο γλυκοβραδυασμα της νυχτας, ειδα τα φυλλα της Βιοχαλκο, που ανοιγαν φτερα φυλλο το φυλλο για το Βελγιο.
Ελαμπε ενα χοντρο δρεπανι στον ουρανο.
Φοβηθηκα πως τα ειχε θερισει.
Η αναπτυξη της υπαναπτυξης ειναι πλεον σε κινητικοτητα.
Μια απο τις μεγαλυτερες παραγωγικες βιομηχανιες της χωρας μας ανοιξε πανια για την απανω γειτονια της Ευρωπης, το Βελγιο, με συνεπεια σημαντικες απωλειες για την πολιτεια και την κοινωνια.
Αν, μετα την 3Ε, τη ΦΑΓΕ και τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ, μεταναστευσουν ακομα δυο με τρεις μεγαλες παραγωγικες βιομηχανιες, θα μπορουσε να τεθει σε κινητικοτητα και το Χρηματιστηριο Αξιων των Αθηνων και να μεταταχθει στο δικτυο του ΟΠΑΠ, οπου ειναι βεβαιο πως θα διαψευσει ακομα και την πιο αισιοδοξη προβλεψιμοτητα της θεωριας των απιθανοτητων.
Η διακριση μεταξυ κρατους και κοινωνιας ειναι απαραιτηση, γιατι η δευτερη υπηρετει το πρωτο, ενω το πρωτο υπηρετει το συστημα της δεσποζουσας ταξικης εξουσιας, που στον καπιταλισμο ειναι κατα τεκμηριο αντικοινωνικο.
Αιτια της βιομηχανικης αυτης μεταναστευσης ειναι η υπερφορολογηση, το υψηλο ενεργειακο κοστος, που και αυτο οφειλεται στην υπερφορολογηση της ενεργειας και το υψηλο κοστος του τραπεζικου δανεισμου, οταν βεβαια υπαρχει ρευστοτητα, που ολα μαζι εξυπηρετουν μια και μοναδικη παραμετρο του συστηματος, τον πλουτισμο των τραπεζων.
Καποτε εκτοπιζονταν μονο οι κομμουνιστες.
Σημερα στο κρατος της τραπεζοκρατιας εκτοπιζονται και οι παραγωγικοι καπιταλιστες.
Η ενδοταξικη συγκρουση αναμεσα στον παρασιτικο και τον παραγωγικο καπιταλισμο συνεχιζεται.
Η τελευταια παραγωγικη βιομηχανια που θα φυγει, να μην ξεχασει να αφησει τα κλειδια του εθνικου νεκροταφειου στον υπουργο υποδομων για να οικοδομησει τις δομες των ευρωπαικων υπερδομων, ο οποιος καθυπουργευει, παντα αδιαβαστος ΠαΣοΚοχωριατης**, την ιδια μερα που η Βιοχαλκο οδηγουνταν στην οικονομικη μεταναστευση, δηλωνε, πως "οι Κασσανδρες εσωτερικου και εξωτερικου διαψευδονται καθε μερα", ξεχνωντας να συμπληρωσει, ομως, πως οι Βελγιδες επαληθευονται αυθημερον.
* Απο "Τo Θερινο Ηλιοστασιο" του Γιωργου Σεφερη:
"Την ωρα που τα ονειρατα αληθευουν
στο γλυκοχαραμα της μερας
ειδα τα χειλια που ανοιγαν
φυλλο το φυλλο.
Ελαμπε ενα λιγνο δρεπανι στον ουρανο.
Φοβηθηκα μην τα θερισει".
** Την ωρα που τα αθωα θυματα των εργαζομενων και των νοικοκυραιων εξοντωνονται και οι μεγαλες παραγωγικες μοναδες για να σωθουν μεταναστευουν με το τραγουδι του Καζαντζιδη στα χειλη
"Φευγω γιατι με πικρανε
η φτωχεια και ο πονος,
ειχε πνιγει η ελπιδα μου,
ειχε σβηστει ο ηλιος μου
κι ειχε χαθει ο δρομος",
τα κομματικα σταγονιδια του Βεροιαρχη, απροσοντα ξεσματα της κομματικης μητρας, τα καταλοιπα του ραδιενεργου χρυσου, οι χρυσοκανθαροι μισθοηγεμονισκοι, μεταστοιχειωνονται και συνεχιζουν τη μισθολογικη λεηλασια των ΔΕΚΟ και των Δημοτικων Επιχειρησεων.
(Οταν ρωτηθηκε τι ειναι ελπιδα, "του ξυπνιου", ειπε, "το ονειρο")
Tην ωρα που τα ονειρατα δεν αληθευουν, στο γλυκοβραδυασμα της νυχτας, ειδα τα φυλλα της Βιοχαλκο, που ανοιγαν φτερα φυλλο το φυλλο για το Βελγιο.
Ελαμπε ενα χοντρο δρεπανι στον ουρανο.
Φοβηθηκα πως τα ειχε θερισει.
Η αναπτυξη της υπαναπτυξης ειναι πλεον σε κινητικοτητα.
Μια απο τις μεγαλυτερες παραγωγικες βιομηχανιες της χωρας μας ανοιξε πανια για την απανω γειτονια της Ευρωπης, το Βελγιο, με συνεπεια σημαντικες απωλειες για την πολιτεια και την κοινωνια.
Αν, μετα την 3Ε, τη ΦΑΓΕ και τη ΒΙΟΧΑΛΚΟ, μεταναστευσουν ακομα δυο με τρεις μεγαλες παραγωγικες βιομηχανιες, θα μπορουσε να τεθει σε κινητικοτητα και το Χρηματιστηριο Αξιων των Αθηνων και να μεταταχθει στο δικτυο του ΟΠΑΠ, οπου ειναι βεβαιο πως θα διαψευσει ακομα και την πιο αισιοδοξη προβλεψιμοτητα της θεωριας των απιθανοτητων.
Η διακριση μεταξυ κρατους και κοινωνιας ειναι απαραιτηση, γιατι η δευτερη υπηρετει το πρωτο, ενω το πρωτο υπηρετει το συστημα της δεσποζουσας ταξικης εξουσιας, που στον καπιταλισμο ειναι κατα τεκμηριο αντικοινωνικο.
Αιτια της βιομηχανικης αυτης μεταναστευσης ειναι η υπερφορολογηση, το υψηλο ενεργειακο κοστος, που και αυτο οφειλεται στην υπερφορολογηση της ενεργειας και το υψηλο κοστος του τραπεζικου δανεισμου, οταν βεβαια υπαρχει ρευστοτητα, που ολα μαζι εξυπηρετουν μια και μοναδικη παραμετρο του συστηματος, τον πλουτισμο των τραπεζων.
Καποτε εκτοπιζονταν μονο οι κομμουνιστες.
Σημερα στο κρατος της τραπεζοκρατιας εκτοπιζονται και οι παραγωγικοι καπιταλιστες.
Η ενδοταξικη συγκρουση αναμεσα στον παρασιτικο και τον παραγωγικο καπιταλισμο συνεχιζεται.
Η τελευταια παραγωγικη βιομηχανια που θα φυγει, να μην ξεχασει να αφησει τα κλειδια του εθνικου νεκροταφειου στον υπουργο υποδομων για να οικοδομησει τις δομες των ευρωπαικων υπερδομων, ο οποιος καθυπουργευει, παντα αδιαβαστος ΠαΣοΚοχωριατης**, την ιδια μερα που η Βιοχαλκο οδηγουνταν στην οικονομικη μεταναστευση, δηλωνε, πως "οι Κασσανδρες εσωτερικου και εξωτερικου διαψευδονται καθε μερα", ξεχνωντας να συμπληρωσει, ομως, πως οι Βελγιδες επαληθευονται αυθημερον.
* Απο "Τo Θερινο Ηλιοστασιο" του Γιωργου Σεφερη:
"Την ωρα που τα ονειρατα αληθευουν
στο γλυκοχαραμα της μερας
ειδα τα χειλια που ανοιγαν
φυλλο το φυλλο.
Ελαμπε ενα λιγνο δρεπανι στον ουρανο.
Φοβηθηκα μην τα θερισει".
** Την ωρα που τα αθωα θυματα των εργαζομενων και των νοικοκυραιων εξοντωνονται και οι μεγαλες παραγωγικες μοναδες για να σωθουν μεταναστευουν με το τραγουδι του Καζαντζιδη στα χειλη
"Φευγω γιατι με πικρανε
η φτωχεια και ο πονος,
ειχε πνιγει η ελπιδα μου,
ειχε σβηστει ο ηλιος μου
κι ειχε χαθει ο δρομος",
τα κομματικα σταγονιδια του Βεροιαρχη, απροσοντα ξεσματα της κομματικης μητρας, τα καταλοιπα του ραδιενεργου χρυσου, οι χρυσοκανθαροι μισθοηγεμονισκοι, μεταστοιχειωνονται και συνεχιζουν τη μισθολογικη λεηλασια των ΔΕΚΟ και των Δημοτικων Επιχειρησεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου