Το χθεσινο δημοσιευμα της Γαλλικης Libération ειναι γροθια στην Ελληνικη αθλιοτητα:
http://www.liberation.fr/
"Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ..."
Μαρινες κατα δεκαδες, αυτοκινητοδρομους με το χιλιομετρο, αεροδρομια σε αφθονια, δημοσιες υπηρεσιες με το κιλο", κλπ, κλπ.
Και το τραγικο ειναι πως διπλα στο δημοσιευμα παρετιθεται η φωτογραφια του Foucault, με την οποια αναγγελλεται η δημοσιευση της τελευταιας του συνεντευξης.
Ολα αυτα μ' εφεραν πισω στα χρονια της στρατιωτικης χουντας, σε καποιους σκορπιους στιχους μου:
"Τωρα σε παζαρι καιροσκοπων η Πατρις μου,
μ' αλυσιδες μιαρου εμποριου,
που ηχουν εμβατηριο νικης".
Με την ελπιδα πως θα βρεθουν και παλι σαλπιγκτες, σαν τους ηρωες του Πολυτεχνειου, που θα σαλπισουν τις σαλπιγγες της Ιεριχους, για να πεσουν τα τειχη και της σημερινης χουντας.
Ευτυχως οι Γαλλοι δεν γνωριζαν το τραγουδι του Μαρκοπουλου σε στιχους Μυρη, για να το παραθεσουν ολοκληρο:
"Στο καφενειον "Η ΕΛΛΑΣ" ο σαλτιπαγκος
πουλα τα νουμερα φτηνα
δραχμη τα ακροβατικα
οι αλυσιδες δωρεαν
το πηδημα θανατου δυο δραχμες
χωρις σκοινια, περαστε κόσμε.
Ασωματος η κεφαλη περαστε κοσμε
τη βρηκανε στην Αφρικη
καπνιζει, πινει και πονα
τρελαινεται για μουσικη
χορευει με τα ματια δυο δραχμες
ποιος θα τη δει; Περαστε κοσμε.
Στο καφενειον "Η ΕΛΛΑΣ" οι θεατρινοι
μ’ ασετυλινη και κερια
την Γκολφω παιζουν στα παιδια
με φουστανελες δανεικες
και δακρυ πληρωμενο δυο αυγα
και τρεις δραχμες, περαστε κοσμε".
Και μια και ξεκινησα με τον Σεφερη, ας κλεισω παλι μ' αυτον:
""Πεθαινουμε! Πεθαινουν οι θεοι μας!.."
Τα μαρμαρα το ξερουν που κοιταζουν
σαν ασπρη χαραυγη πανω στο θυμα
ξενα, γεματα βλεφαρα, συντριμμια,
καθως περνουν τα πληθη του θανατου".
Τα πληθη του θανατου εχουν σημερα χαιδευτικα ονοματα: αγορες, δανειστες, εταιροι (αρσενικο του εταιρα), επενδυτες, κλπ.
* Δανεισμενο απο το ποιημα του Σεφερη:
ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΔΩΝΑ
"Ο νεος πραματευτης ηρθε απο τη Σιδωνα
χωρις να φοβηθει το θυμωμενο Ποσειδωνα.
Κορακου χρωμα τα τσουλουφια του, ο χιτωνας του πορφυρα
και τον κραταει στον ωμο του μια χρυση πορπη· μυρα
ανασαινει και ψιμυθια καθε πτυχη του σωματος του".
http://www.liberation.fr/
"Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ..."
Μαρινες κατα δεκαδες, αυτοκινητοδρομους με το χιλιομετρο, αεροδρομια σε αφθονια, δημοσιες υπηρεσιες με το κιλο", κλπ, κλπ.
Και το τραγικο ειναι πως διπλα στο δημοσιευμα παρετιθεται η φωτογραφια του Foucault, με την οποια αναγγελλεται η δημοσιευση της τελευταιας του συνεντευξης.
Ολα αυτα μ' εφεραν πισω στα χρονια της στρατιωτικης χουντας, σε καποιους σκορπιους στιχους μου:
"Τωρα σε παζαρι καιροσκοπων η Πατρις μου,
μ' αλυσιδες μιαρου εμποριου,
που ηχουν εμβατηριο νικης".
Με την ελπιδα πως θα βρεθουν και παλι σαλπιγκτες, σαν τους ηρωες του Πολυτεχνειου, που θα σαλπισουν τις σαλπιγγες της Ιεριχους, για να πεσουν τα τειχη και της σημερινης χουντας.
Ευτυχως οι Γαλλοι δεν γνωριζαν το τραγουδι του Μαρκοπουλου σε στιχους Μυρη, για να το παραθεσουν ολοκληρο:
"Στο καφενειον "Η ΕΛΛΑΣ" ο σαλτιπαγκος
πουλα τα νουμερα φτηνα
δραχμη τα ακροβατικα
οι αλυσιδες δωρεαν
το πηδημα θανατου δυο δραχμες
χωρις σκοινια, περαστε κόσμε.
Ασωματος η κεφαλη περαστε κοσμε
τη βρηκανε στην Αφρικη
καπνιζει, πινει και πονα
τρελαινεται για μουσικη
χορευει με τα ματια δυο δραχμες
ποιος θα τη δει; Περαστε κοσμε.
Στο καφενειον "Η ΕΛΛΑΣ" οι θεατρινοι
μ’ ασετυλινη και κερια
την Γκολφω παιζουν στα παιδια
με φουστανελες δανεικες
και δακρυ πληρωμενο δυο αυγα
και τρεις δραχμες, περαστε κοσμε".
Και μια και ξεκινησα με τον Σεφερη, ας κλεισω παλι μ' αυτον:
""Πεθαινουμε! Πεθαινουν οι θεοι μας!.."
Τα μαρμαρα το ξερουν που κοιταζουν
σαν ασπρη χαραυγη πανω στο θυμα
ξενα, γεματα βλεφαρα, συντριμμια,
καθως περνουν τα πληθη του θανατου".
Τα πληθη του θανατου εχουν σημερα χαιδευτικα ονοματα: αγορες, δανειστες, εταιροι (αρσενικο του εταιρα), επενδυτες, κλπ.
* Δανεισμενο απο το ποιημα του Σεφερη:
ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΔΩΝΑ
"Ο νεος πραματευτης ηρθε απο τη Σιδωνα
χωρις να φοβηθει το θυμωμενο Ποσειδωνα.
Κορακου χρωμα τα τσουλουφια του, ο χιτωνας του πορφυρα
και τον κραταει στον ωμο του μια χρυση πορπη· μυρα
ανασαινει και ψιμυθια καθε πτυχη του σωματος του".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου