ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΑΓΟΣ

"Αει ο Θεος ο Μεγας γεωμετρει"
(π = 3, 1 4 1 5 9...)

Ηταν πριν μισο περιπου αιωνα, που σε μια απο τις μετενσαρκωσεις μου "εζησα" ως μαθητευομενος "ιερεας" - "μαγος" σε Γυμνασιο - Ναο, οργανωμενο κατα τα προτυπα και την ιεραρχια των Ναων της Αιγυπτου, οπου μαζι με τη θρησκεια καλλιεργουνταν οι τεχνες και τα γραμματα και κυριως η μουσικη, τα μαθηματικα και η αστρονομια..., αντιδρωντας και ματαιωνοντας τα σχεδια της οικογενειας μου να φοιτησω στο Αμερικανικο Κολλεγιο, γιατι με τρομαζε η ιδιοτητα του οικοτροφου...

Κουρεμα της κεφαλης, πολυ μεγαλυτερο αυτου του πανθ' και καθ' ομολογουμενου εθνικου κουρεα, αυτου που σε καποια μετενσαρκωση θεωρουνταν μελλοντικος ηγετης (μουσιγετης, ηγετης στο μουσι), απαγορευση της τοτε γνωστης μηχανικης μικροτεχνολογιας (μηχανικο ρολοι χειρος), που παρεκαμπτε το ηλιακο και περιποιημενο πηλικιο, που κατορθωσε να αφησει το τριχωτο της κεφαλης μας ατριχο, "μηδεν εις το πηλικιο", οπως ειπε συγχρονος ανοητης, πολιτικος διανοητης της ανοησιας.

Ο Αρχιερεας ηταν ενας φονταμενταλιστης θεολογος, που μ' επιτιμησε πολλες φορες με την τιμωρια του, λογω των αθειστικων μου ανησυχιων και των αριστερων μου οικογενειακων βαρων.
Η γιαγια μου, ομως, τον ειχε προειδοποιησει, πως αν τολμουσε να ξανασηκωσει χερι επανω μου, θα τον κατεβαζε με τη συνδρομη αντιστασιακου συντροφου της απο το αμβωνα και θα τον πετουσε εξω απο την εκκλησια, που κάθε Κυριακη ο μισανθρωπος ειχε το θρασος να κηρυττει το Ευαγγελιο της αγαπης.

Ο μαθηματικος, που με τιμωρουσε γιατι αναλωνα τη μαθηματικη "ιδιοφυια" μου, οπως λαθεμενα χαρακτηριζε το παθος μου για τα μαθηματικα, στον Προναο, γιατι στα μαθηματα τον αγνοουσα, μια και δεν συμμεριζοταν τις χαοτικες μου συνηθειες, ηταν ενας τυπικος, κομψος και εθνικος κοσμοπολιτης, γιατι τοτε η Ελλαδα δεν ειχε γνωρισει, ευτυχως, ακομα τον Ευρωπαικο "κοσμοπολιτισμο", αλλα μονο την Αμερικανικη βοηθεια, που ανετρεπε τα δεδομενα της φυσικοχημειας (γαλα σκονη και κιτρινο τυρι, οι φυσικες ιδιοτητες ειχαν αρχισει να γινονται παρα φυσιν, οπως ο ιδιος ο καπιταλισμος), παρα τις προσπαθειες καποιων κακομαθημενων και απειθαρχων σαν και του λογου μου, που τιμωντας τα οπλα των γονιων και των παππουδων μας, που τους ειχε στερησει η συμφωνια της Βαρκιζας, αποπειραθηκαμε να εισαγουμε το μιασμα του Μαρξισμου στο Ιερο του Ναου.
Ο Φιλοσοφος ηταν απλως τε και απλος, ενας μεγαλος ποιητης, ο Γιωργος Ιωαννου, που με τιμησε με την αγαπη του.

Τοτε απο το ενα χερι κουβαλουσα τα Γρηγοριανα Μελη, που τα εβρισκα πιο ελκυστικα απο τα Βυζαντινα, με τα οποια ειχα μια τραυματικη σχεση απο τον υποχρεωτικο, δικην θρησκευτικου ταγματος νεοσυλλεκτων, Κυριακατικο εκκλησιασμο, που μας στερουσε τις παραθαλασσιες και υψηλης αντικειμενικης αξιας, τεχνολογιας και τεχνογνωσιας χειροποιητες διαγωνιστικες ιεροτελεστιες των Αυνανιστηριων Μυστηριων, με μαθηματικα κριτηρια την ποσοτητα, την ταχυτητα και το βεληνεκες, στα οποια η ποσοτητα και η ταχυτητα ηταν φυσικες δυνατοτητες, ενω η γωνια εκτοξευσης το υποκειμενικο μεγεθος, η τεχνικη, που μετεφερε την ολη δραστηριοτητα απο τη θεωρια των παιγνιων στη μηχανικη φυσικη και ευτυχως που δεν ειχε επινοηθει ακομα το συστημα αντικειμενικου προσδιορισμου των αξιων, που θα επιβαρυνε επαχθως μια πραξη τελετουργικης ΑΥΤΟθυσιας των σπερματοζωαριων... και απο το άλλο χερι κουβαλουσα τη Γεωμετρια των Ιησουιτων σε γαλλικη εκδοση.

Χθες το βραδυ ανακαλυψα στο διαδικτυο ψηφιοποιημενα τα αρχεια της Ελληνικης Μαθηματικης Εταιρειας και ψαχνοντας τα ιχνη των μαθηματικων "εγκληματων" μου την περιοδο της Πρακτικης Αριθμητικης και Γεωμετριας αγγιξα μια νοσταλγικη πτυχη της αγνωστης στους περισσοτερους μαθηματικης μου ιστοριας, ως ΛΥΤΗ (και οχι μονο πολιτικου ΑΛΗΤΗ, κοινως ΚΟΠΡΙΤΗ) και ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ μαθηματικων και ιδιαιτερα γεωμετρικων προβληματων.
Εξαλλου, λεγεται, πως ο δολοφονος γυριζει παντα στον τοπο του εγκληματος.

Απο τους τρεις σταθερους λυτες του τοπικου Ναου, η ιερια εγινε μαθηματικος και τιμησε τα ιερα και τα οσια του με τη διδασκαλια της, ο αλλος ιερεας εγινε μαθηματικος και τιμησε στο Παρισι με την πρωτοπορια του την αναδυομενη τοτε επιστημη των ηλεκτρονικων υπολογιστων κι εγω ως μαθητευομενος μαγος, λυτης και μοναδικος τοπικος εργολαβος - κατασκευαστης μαθηματικων προβληματων εμεινα, οπως παντα, ενας αφανης και αδεξιος ερασιτεχνης των αριθμων και των γραμματων, της επιστημης και της τεχνης, ενας πολυμηχανος Οδυσσεας, που αλλαξα περι τις τριαντα μηχανες αυτοκινητων και σημερα απομηχανοποιημενος σας τιμησα, τουλαχιστον, εσας με τη σχολιογραφια μου.

ΩΣ ΛΥΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
(ΣΤΗ Β ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6508

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6487

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6486

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6474

ΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
(ΣΤΗ Β ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ)

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6494

http://www.hms.gr/apothema/?s=sa&i=6477

Αργοτερα ακολουθησαν τα χρονια των αφηρημενων μαθηματικων, στο Μαθηματικοδιδασκαλειο του Ε Γυμνασιου Αρρενων της Θεσσαλονικης (πεντε μαθηματικους ειχαμε στη διαθεση μας κάθε σχολικη χρονια, αλλον για την αλγεβρα, αλλον για τη γεωμετρια, αλλον για την τριγωνομετρια, αλλον για την κοσμογραφια και αλλον για τον διανυσματικο λογισμο και ευτυχως δεν ειχαν εμφανισθει ακομα οι μνημονιοκινηματιες για να τους θεσουν σε κινητικοτητα για τη μετατροπη του πρωτογενους μαθηματικου πλεονασματος σε τραπεζικο κερδος), οπου με τη μεσολαβηση οικογενειακου φιλου, σχολιατρου, βρηκα μαθητικο ασυλο με το λερωμενο ποινικο μητρωο της "Κοσμιας Διαγωγης" στην οποια με υποβαθμισε κατα δυο βαθμους απο τον υπερθετικο στο θετικο η Morgan Stanley του Γυμνασιου Κασσανδρας, που μου ανεγνωρισε το προσον του απειθαρχου αλητη και αδιαφορησε γι' αυτο του πειθαρχημενου λυτη.

Σχιζοφρενεια αναμεσα στην ταξη του μαθηματικου μου λογισμου και την αταξια του ιδεολογικου μου αλεατορισμου.

"Χρονια σαν τα φτερα. Τι θυμαται τ’ ακινητο κορακι;
τι θυμουνται οι πεθαμενοι κοντα στις ριζες των δεντρων;" (Σεφερης).