Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΜΑΡΚΕΛΛΟΥ
Με τη (πονηροι, ειδατε αιτιατικη θηλυκου γενους και το μυαλο σας θα πηγε σε καμια καλλονη σκυλιτσα!), με τη, λοιπον, λειτουργια του Παπα Μαρκελλου (Missa Papae Marcelli) του Giovanni Pierluigi da Palestrina με συνδεει μια μακροχρονια σταθερη σχεση, γι' αυτο και βρισκεται αποτυπωμενη φθογγο προς φθογγο (punctus contra punctum), οπως βεβαια και πολλα αλλα εργα, στον αρτηριοσκληρωτικο δισκο του εγκεφαλου μου.
Την τραγουδησα στις νεανικες χορωδιες, τη μελετησα με μεγαλυτερη ευλαβεια στις σπουδες μου στο ωδειο και τη χρησιμοποιησα στη μουσικη διδακτικη ως υποδειγμα αισθητικης και δομικης ισορροπιας των αρχων της Αντιμεταρρυθμισης.
Στις αντιμνημονιακες - αντιφασιστικες (η λεξη μνημονιο ειναι μια προσχηματικη ονομασια του φασισμου, οπως και η λεξη σωτηρια ειναι μια προσχηματικη ονομασια του θανατου) αγρυπνιες μου, μη φανταστειτε πως γραφω μονο αντιμνημονιακα - αντιφασιστικα κειμενα και εξοδιες ακολουθιες του νομισματικου θανατου.
Αναπολω τις αναμνησεις της Παρισινης εξεγερσης του Μαη του 1968 και οραματιζομαι την Ελληνικη εξεγερση, "διορθωνοντας τα λαθη, σβυνοντας τα ψεματα" (Ρενα Χατζηδακη, Μαρινα).
Πρεπει να ανταποκριθω στις στιγμες της απειρης τρυφεροτητας, που εκδηλωνουν βλεποντας την αντιμνημονιακη αγρυπνια μου οι τρεις μεγαλες μου αγαπες, η Claudine, η Chloé και η Jagie.
Πρεπει να ανταποκριθω, ακομα, στα κοσμικα και μεταφυσικα μου καθηκοντα, που απαιτουν το σκοταδι της νυχτας.
Ενα τετοιο μεταφυσικο καθηκον μ' εκανε σημερα να ξεδιπλωσω στη μνημη μου την παρτιτουρα της Λειτουργιας του Παπα Μαρκελλου και να ακουσω νοερα τους ηχους της, οπως συχνα ελεγα στους μαθητες μου "η μουσικη πρεπει να ακουγεται και οχι να βλεπεται, σε αντιθεση με τη γυναικα που πρεπει να βλεπεται, αλλα να μην ακουγεται".
Διαλεγεις, λοιπον, τη νυχτα για τα κοσμικα καθηκοντα με τις γυναικες και εισαι σιγουρος, πως αν κατορθωσεις να μην τις ακους, δεν θα τις βλεπεις κιολας.
Ας επανελθω, ομως, στα μεταφυσικα.
Για πρωτη φορα, λοιπον, ακουγοντας τη Λειτουργια του Παπα Μαρκελλου, δεν αναλογιστηκα το πολυπλοκο και σοφο της κοντραπουνκτο και την αισθητικη της λιτοτητα και πληροτητα, αλλα αυτη την ιδια την Αντιμεταρρυθμιση, που εκφραστηκε απο τη Συνοδο του Trento (Concilium Tridentinum, 13 Δεκεμβριου 1545 ως 4 Δεκεμβριου 1563, σε 25 μερη τριων περιοδων) και που με τη σειρα της εξεφραζε, περα απο τη δογματικη και αισθητικη αγωνια, τις οικονομικες συνεπειες των πραξεων ενος Γερμανου προτεσταντη, του Λουθηρου, που εβαλε στο ματι τα ομολογα, τις αφετηριες επιστολες, κοινως συγχωροχαρτια, του θρησκευτικου, τοτε Ρωμαιοκαθολικου και νυν Ευρωπαικου Νοτου.
Τι τον πειραζε τον φθονερο και διεστραμμενο γερμαναρα προτεσταντη, που η οικειοθελης θρησκευτικη φορολογια των συγχωροχαρτιων, κατι σαν την οικειοθελη φορολογια των εφοπλιστων, ειχε ως ανταποδοτικο χαρακτηρα τη σωτηρια των ψυχων στην αιωνια βασιλεια των ουρανων;
Σημερα οι ιδιοι διεστραμμενοι απογονοι του προσεδωσαν στην υποχρεωτικη φορολογια τον ανταποδοτικο χαρακτηρα της σωτηριας των τραπεζων στη επιγεια βασιλεια των φασιστων.
"Παλια τεχνη κοσκινο" των γερμανων.
Το εγκλημα και η ληστεια.
Μενει, μονο, μια Συγχρονη Σύνοδος (απαραιτητος ο τονος για να μην πλανηθειτε στον πειρασμο της "Συνοδός") Αντιμεταρρυθμισης στον εκναζισμο, για να μιμηθω τον γνωστο γλωσσοπλαστη που χρησιμοποιησε τη λεξη "εκτσογλανισμος", της Ευρωπης.
Σημειωση
Η Λειτουργια του Παπα Μακελλου του
Giovanni Pierluigi da Palestrina γραφτηκε το 1562, ενα μολις χρονο πριν την ολοκληρωση της Συνοδου του Trento, στην τριτη περιοδο της, που συζητιουνταν η θεση της μουσικης στη θρησκευτικη ζωη και δεν εχει τους συνηθισμενους για την εποχη τυπους της cantus firmus λειτουργιας και της παρωδιας λειτουργιας, που αντλουσαν θεματικο υλικο απο προγενεστερα Γρηγοριανα Μελη ή εργα των συνθετων (πχ. μοτετα, τραγουδια), αποτελουμενη απο πρωτοτυπο μουσικο υλικο.
Εχει το ονομα του Παπα Μαρκελλου ΙΙ, που εμεινε στο θρονο του Παπα μολις τρεις εβδομαδες, απο τις 9 Απριλιου (εκλογη και 10 Απριλιου η ενθρονιση) ως τη 1 Μαιου του 1555, που απεβιωσε.
Η λειτουργια ειναι εξαφωνη, εκτος απο το τελευταιο μερος (Agnus Dei II), που ειναι επταφωνο, τηρωντας τη συνηθεια της εποχης, το μερος αυτο να εχει μια φωνη περισσοτερο απο τα υπολοιπα και αποτελει την επισημη λειτουργια στις τελετες ενθρονισης των Παπων.
Με τη (πονηροι, ειδατε αιτιατικη θηλυκου γενους και το μυαλο σας θα πηγε σε καμια καλλονη σκυλιτσα!), με τη, λοιπον, λειτουργια του Παπα Μαρκελλου (Missa Papae Marcelli) του Giovanni Pierluigi da Palestrina με συνδεει μια μακροχρονια σταθερη σχεση, γι' αυτο και βρισκεται αποτυπωμενη φθογγο προς φθογγο (punctus contra punctum), οπως βεβαια και πολλα αλλα εργα, στον αρτηριοσκληρωτικο δισκο του εγκεφαλου μου.
Την τραγουδησα στις νεανικες χορωδιες, τη μελετησα με μεγαλυτερη ευλαβεια στις σπουδες μου στο ωδειο και τη χρησιμοποιησα στη μουσικη διδακτικη ως υποδειγμα αισθητικης και δομικης ισορροπιας των αρχων της Αντιμεταρρυθμισης.
Στις αντιμνημονιακες - αντιφασιστικες (η λεξη μνημονιο ειναι μια προσχηματικη ονομασια του φασισμου, οπως και η λεξη σωτηρια ειναι μια προσχηματικη ονομασια του θανατου) αγρυπνιες μου, μη φανταστειτε πως γραφω μονο αντιμνημονιακα - αντιφασιστικα κειμενα και εξοδιες ακολουθιες του νομισματικου θανατου.
Αναπολω τις αναμνησεις της Παρισινης εξεγερσης του Μαη του 1968 και οραματιζομαι την Ελληνικη εξεγερση, "διορθωνοντας τα λαθη, σβυνοντας τα ψεματα" (Ρενα Χατζηδακη, Μαρινα).
Πρεπει να ανταποκριθω στις στιγμες της απειρης τρυφεροτητας, που εκδηλωνουν βλεποντας την αντιμνημονιακη αγρυπνια μου οι τρεις μεγαλες μου αγαπες, η Claudine, η Chloé και η Jagie.
Πρεπει να ανταποκριθω, ακομα, στα κοσμικα και μεταφυσικα μου καθηκοντα, που απαιτουν το σκοταδι της νυχτας.
Ενα τετοιο μεταφυσικο καθηκον μ' εκανε σημερα να ξεδιπλωσω στη μνημη μου την παρτιτουρα της Λειτουργιας του Παπα Μαρκελλου και να ακουσω νοερα τους ηχους της, οπως συχνα ελεγα στους μαθητες μου "η μουσικη πρεπει να ακουγεται και οχι να βλεπεται, σε αντιθεση με τη γυναικα που πρεπει να βλεπεται, αλλα να μην ακουγεται".
Διαλεγεις, λοιπον, τη νυχτα για τα κοσμικα καθηκοντα με τις γυναικες και εισαι σιγουρος, πως αν κατορθωσεις να μην τις ακους, δεν θα τις βλεπεις κιολας.
Ας επανελθω, ομως, στα μεταφυσικα.
Για πρωτη φορα, λοιπον, ακουγοντας τη Λειτουργια του Παπα Μαρκελλου, δεν αναλογιστηκα το πολυπλοκο και σοφο της κοντραπουνκτο και την αισθητικη της λιτοτητα και πληροτητα, αλλα αυτη την ιδια την Αντιμεταρρυθμιση, που εκφραστηκε απο τη Συνοδο του Trento (Concilium Tridentinum, 13 Δεκεμβριου 1545 ως 4 Δεκεμβριου 1563, σε 25 μερη τριων περιοδων) και που με τη σειρα της εξεφραζε, περα απο τη δογματικη και αισθητικη αγωνια, τις οικονομικες συνεπειες των πραξεων ενος Γερμανου προτεσταντη, του Λουθηρου, που εβαλε στο ματι τα ομολογα, τις αφετηριες επιστολες, κοινως συγχωροχαρτια, του θρησκευτικου, τοτε Ρωμαιοκαθολικου και νυν Ευρωπαικου Νοτου.
Τι τον πειραζε τον φθονερο και διεστραμμενο γερμαναρα προτεσταντη, που η οικειοθελης θρησκευτικη φορολογια των συγχωροχαρτιων, κατι σαν την οικειοθελη φορολογια των εφοπλιστων, ειχε ως ανταποδοτικο χαρακτηρα τη σωτηρια των ψυχων στην αιωνια βασιλεια των ουρανων;
Σημερα οι ιδιοι διεστραμμενοι απογονοι του προσεδωσαν στην υποχρεωτικη φορολογια τον ανταποδοτικο χαρακτηρα της σωτηριας των τραπεζων στη επιγεια βασιλεια των φασιστων.
"Παλια τεχνη κοσκινο" των γερμανων.
Το εγκλημα και η ληστεια.
Μενει, μονο, μια Συγχρονη Σύνοδος (απαραιτητος ο τονος για να μην πλανηθειτε στον πειρασμο της "Συνοδός") Αντιμεταρρυθμισης στον εκναζισμο, για να μιμηθω τον γνωστο γλωσσοπλαστη που χρησιμοποιησε τη λεξη "εκτσογλανισμος", της Ευρωπης.
Σημειωση
Η Λειτουργια του Παπα Μακελλου του
Giovanni Pierluigi da Palestrina γραφτηκε το 1562, ενα μολις χρονο πριν την ολοκληρωση της Συνοδου του Trento, στην τριτη περιοδο της, που συζητιουνταν η θεση της μουσικης στη θρησκευτικη ζωη και δεν εχει τους συνηθισμενους για την εποχη τυπους της cantus firmus λειτουργιας και της παρωδιας λειτουργιας, που αντλουσαν θεματικο υλικο απο προγενεστερα Γρηγοριανα Μελη ή εργα των συνθετων (πχ. μοτετα, τραγουδια), αποτελουμενη απο πρωτοτυπο μουσικο υλικο.
Εχει το ονομα του Παπα Μαρκελλου ΙΙ, που εμεινε στο θρονο του Παπα μολις τρεις εβδομαδες, απο τις 9 Απριλιου (εκλογη και 10 Απριλιου η ενθρονιση) ως τη 1 Μαιου του 1555, που απεβιωσε.
Η λειτουργια ειναι εξαφωνη, εκτος απο το τελευταιο μερος (Agnus Dei II), που ειναι επταφωνο, τηρωντας τη συνηθεια της εποχης, το μερος αυτο να εχει μια φωνη περισσοτερο απο τα υπολοιπα και αποτελει την επισημη λειτουργια στις τελετες ενθρονισης των Παπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου