Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΗΡΘΕ Ο ΚΑΟΙΡΟΣ…

Να ειναι καλα η Standard & Poor's, που μας εφερε στο προτελευταιο σκαλοπατι της Κλιμακας του Ιακωβ(1), μονο ενα σκαλοπατι πανω απο τη Λευκορωσια.
Τωρα μπορουμε με ανεση να απλωνουμε το χερι και επικλινως, αεργως εργαζομενοι δια της επιδοτησεως της αεργου εργασιας, να τραβαμε επι κλινος Λευκορωσιδες και μαλιστα αν υποστουμε την πλαστικη της επιμηκυνσης(2) θα τρεχουν ανεβαινοντας το σκαλοπατι μονες τους.

Το μνημονιο δικαιωσε τη λαϊκη παροιμια "θαρθει ο καιρος που θα γα@@σει και ο φτωχος".

Επιτελους ηρθε ο καιρος.

Τυχεροι φτωχοι Ελληνες, το συνθημα των προεκλογικων μεταδικτατορικων συγκεντρωσεων, με το οποιο δοξαστηκε ο Γαρουφαλιας, ειναι παλι επικαιρο "αφηστε τα (μνη- μουνο(3)) μιση κι' αρχιστε το γα@@σι" και μαλιστα  για να δοξαστουν ενδοδικτατορικα οι Γαρουφαλιαδες της οικονομικης χουντας.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1) Συμφωνα με τη Βιβλο ο Ιακωβ, αφου υφαρπασε τα πρωτοτοκια απο τον αδελφο του Ησαυ, κατι σαν τα καταδολιευθεντα Ελληνικα δανεια, κατεφυγε στη Χαρραν, στον αδελφο της μητερας του Ρεβεκκας, Λαβα, στον οποιο εργαστηκε σκληρα χωρις αμοιβη για 14 χρονια για να παρει την κορη του Ραχηλ, κατι σαν την αποπληρωμη του χρεους.
Στο δρομο, στην τοποθεσια, "Ο Οικος του Θεου" ειδε στο ονειρο μια κλιμακα να συνδεει τον ουρανο με τη γη, να την ανεβοκατεβαινουν Αγγελοι και το Θεο στην κορυφη να τον προειδοποιει, πως θα τον επαναφερει στη γη του.
Δεδομενου οτι τα Βιβλικα χρονια μια μερα αντιστοιχουσε με ενα σημερινο ετος, το οποιο εχει δανειακη διαρκεια 365 μερες (οι τραπεζες υπολογιζουν το ετος αστρολογικα και οχι αστρονομικα, το δανειακο σε 365 μερες και το καταθετικο σε 360, ωστε η διαφορα των 5 ημερων να καρπουται απο το ταμειο της Φιλοπτωχου Αδελφοτητας των τραπεζοσυμμοριτων) θα χρειασθουν, συμφωνα με τα ετη της αμισθης εργασιας του Ιακωβ, 365Χ14 = 5.110 σημερινα ετη για την αποπληρωμη του χρεους, δηλαδη 365Χ5.110 = 1.865.150 σημερινες μερες, δηλαδη περιπου 200.000 € τη μερα, πραγμα που καθιστα το χρεος, οχι απλα "βιωσιμο", αλλα υπεραιωνοβιο, ως συνεπεια της Μεσογειακης διατροφης.

(2) Ελπιζω ο "περιβαλλων τον (κυβερνητικον) ουρανον εν νεφελαις" γενικος ιατρος του μνημονιου Λοβερδος της νεφελωδους κυβερνησης να υιοθετησει την τεχνικη επιμηκυνσης της Σχολης της Βραζιλιας, που εχει παραδοση στην πλαστικη χειρουργικη, αλλα και το καρναβαλι, το οποιο συναγωνιζεται  το κυβερνητικο πανηγυρι της κακαβ(ι)ας*.

(3) Τετραγωνισμος του ελλειπτικου αιδοιου, δια του λαϊκου συντετμημενου χρησιδανειου "μνι" ή "μνη" και του εμπροθετου προσδιορισμου του εκπροθετου (εκ προθεσεως) χρεους "μουνο", εμπεριεχομενα και τα δυο στο μνη-μο(υ)νιο, δηλαδη του εγκληματος εκ προθεσεως και φροντιστηριακης υπογειου προμελετης, γνωστης και ως παραπαιδειας, του διεθνους φημης δανειοδιδασκαλου Dominique Stauss - Kahn.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΩΝ

* Λογοπαιγνιο με τις λεξεις κακαβια και Κακαβα.
Κακαβια:  ψαροσουπα, για την παρασκευη της οποιας τα ψαρια τυλιγονται σφικτα με τουλι, ακριβως οπως τυλιξε και βραζει στο ζουμι της την κυβερνηση η τροϊκα, αφηνοντας απ' εξω τον "καταλληλοτερο" (για σουπα)σπαρο της Ραφηνας, που ακομα και αυτος πρωθυπουργευσε στη χωρα της αχωρητου πολιτικης βλακειας.
Το Πανηγυρι της Κακαβας, απο το Δωδεκαλογο του Γυφτου του Κωστη Παλαμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου