Ο Voltaire ελεγε:
Αν δειτε Ελβετο τραπεζιτη να πεφτει απο το παραθυρο ακολουθειστε τον, σιγουρα κατι θα κερδισετε.
Απο τον 18ο, ομως, αιωνα ως σημερα, στα δομημενα ομολογα του πολιτικου συστηματος της Ελληνικης κληρονομικης δημοκρατιας μεσολαβησε το Αγγλικο ομολογο της πρωθυπουργιας του παππου, το Αμερικανικο του πατρος και το Ευρωαμερικανικο του υιου.
Και το πνευμα εν ειδει μπουφoπεριστερας, εβεβαιου του λογου το αναληθες.
Οι τραπεζιτες επεσαν πανω στα γεματα χαρτονομισματων στρωματα των πολιτων και ο πολιτικος νους ασθενης εν κομματι ασθενει, που τους ακολουθησε καθυστερημενα, επεσε στον αδειο πατο, πιασμενος δυστυχως απο τα μαλλια της Ελλαδας, αδοντας τη το ασμα:
"Εγώ είμ’ αϊτός κι εσύ ’σαι τα φτερά μου
κι όταν μου φεύγεις μακριά,
αχ, χάνω το πέταγμά μου".
Ευτυχως που ο πατηρ δεν εβυθησε το χορα, παρα μονο το προσαραξε στα αβαθη του εφηβαιου υφαλου του μελανος δρυμου της ανεμοπτερου θεας και ετσι ο ελεω χωρας υιος, μπορει τραπεζοναυαγοσωστικως να βυθισει τη χωρα.
Σημερα, ο πρωτογενης υιος και λογος του οικονομικου ιμπεριαλισμου, μας αποκαλυψε πως τα στρατηγικα αποθεματα της χωρας μας σε χρημα αρκουν μεχρι τα μεσα Ιουλιου.
Μετα, ετσι κι' αλλιως, δεν χρειαζονται, αφου θα κανουν χρηση της κανονικης θερινης τους αδειας και οταν με το κακο επιστρεψουν μαυρισμενα στο χρωμα του τραπεζοσοσιαληστρικου ΠαΣοΚ, θα εχει ο θεος της μαυρης τρυπας τα κλοπαια απο το λαο.
Λεφτα υπαρχουν.
Που ειναι τα λεφτα;
Το παπατζηλικι απο ατομικο εγινε ομαδικο παιγνιο και η εθνικη ομαδα του final three Papas economic team (Papa-ndreou, Papa-konstantinou, Papa-dimos) θα πρεπει να εγκατασταθει στην οδο Αθηνας, πριν παρει το δρομο για τη γειτονια του Dominique Strauss - Kahn, για τον παρα φυση βιασμο των αυτοκινητων και των ακινητων, προς ικανοποιηση των διαστροφων του καπιταλισμου, της αυτοκινητολαγνειας και της ακινητολαγνειας, ως τιμωρου πραξης για τη στερηση πορων σε καταναλωτικα και αποθεματικα αγαθα απο την καθεστηκυια ταξη του χρηματοπιστωτικου τυχοδιωκτισμου.
Salto mortale ή καλυτερα salto μουρλαρε.
Αν δειτε Ελβετο τραπεζιτη να πεφτει απο το παραθυρο ακολουθειστε τον, σιγουρα κατι θα κερδισετε.
Απο τον 18ο, ομως, αιωνα ως σημερα, στα δομημενα ομολογα του πολιτικου συστηματος της Ελληνικης κληρονομικης δημοκρατιας μεσολαβησε το Αγγλικο ομολογο της πρωθυπουργιας του παππου, το Αμερικανικο του πατρος και το Ευρωαμερικανικο του υιου.
Και το πνευμα εν ειδει μπουφoπεριστερας, εβεβαιου του λογου το αναληθες.
Οι τραπεζιτες επεσαν πανω στα γεματα χαρτονομισματων στρωματα των πολιτων και ο πολιτικος νους ασθενης εν κομματι ασθενει, που τους ακολουθησε καθυστερημενα, επεσε στον αδειο πατο, πιασμενος δυστυχως απο τα μαλλια της Ελλαδας, αδοντας τη το ασμα:
"Εγώ είμ’ αϊτός κι εσύ ’σαι τα φτερά μου
κι όταν μου φεύγεις μακριά,
αχ, χάνω το πέταγμά μου".
Ευτυχως που ο πατηρ δεν εβυθησε το χορα, παρα μονο το προσαραξε στα αβαθη του εφηβαιου υφαλου του μελανος δρυμου της ανεμοπτερου θεας και ετσι ο ελεω χωρας υιος, μπορει τραπεζοναυαγοσωστικως να βυθισει τη χωρα.
Σημερα, ο πρωτογενης υιος και λογος του οικονομικου ιμπεριαλισμου, μας αποκαλυψε πως τα στρατηγικα αποθεματα της χωρας μας σε χρημα αρκουν μεχρι τα μεσα Ιουλιου.
Μετα, ετσι κι' αλλιως, δεν χρειαζονται, αφου θα κανουν χρηση της κανονικης θερινης τους αδειας και οταν με το κακο επιστρεψουν μαυρισμενα στο χρωμα του τραπεζοσοσιαληστρικου ΠαΣοΚ, θα εχει ο θεος της μαυρης τρυπας τα κλοπαια απο το λαο.
Λεφτα υπαρχουν.
Που ειναι τα λεφτα;
Το παπατζηλικι απο ατομικο εγινε ομαδικο παιγνιο και η εθνικη ομαδα του final three Papas economic team (Papa-ndreou, Papa-konstantinou, Papa-dimos) θα πρεπει να εγκατασταθει στην οδο Αθηνας, πριν παρει το δρομο για τη γειτονια του Dominique Strauss - Kahn, για τον παρα φυση βιασμο των αυτοκινητων και των ακινητων, προς ικανοποιηση των διαστροφων του καπιταλισμου, της αυτοκινητολαγνειας και της ακινητολαγνειας, ως τιμωρου πραξης για τη στερηση πορων σε καταναλωτικα και αποθεματικα αγαθα απο την καθεστηκυια ταξη του χρηματοπιστωτικου τυχοδιωκτισμου.
Salto mortale ή καλυτερα salto μουρλαρε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου