Τρίτη 31 Μαΐου 2011

POISSON D' OR

POISSON D' OR(1)

Οσο βαθαινει η κριση, τοσο ερχονται στην επιφανεια τα απονερα της Οπερας της Πενταρας(2), της ΠαΣοΚοσαπουνοπερας, πολιτικης οπερας buffa (πολιτικης οπερας των μπουφων).

Η Ευρωαηδος ή χελιδονοψαρο το αποδημητικο απο κομματος εις κομμα της ιχθυοκαλλιεργειας των Βρυξελλων κελαηδησε το τραγουδι της επιστροφης της ξενητεμενης δραχμης.

Το χρυσοψαρο το χοϊφορον αντιφωνησε επωδειο κομματικο ποιμενικο responsorium για την υλοτομο οικολογικη βλασφημια της, με τον καταστροφικο πριονισμο των κλαδιων του δεντρου της Ελλαδας.
Πριονισμος ειναι η φυγη των καταθεσεων στο εξωτερικο και κλαδια του δεντρου της Ελλαδας οι τραπεζες.
Φαινεται τοτε, που αναζητουσε το Γαλλικο αρωμα των επαναστατικων οργανωσεων, ανακαλυψε στο free shop και το Γαλλικο υπερρεαλισμο, αν και οπαδος του ολιγονοος Αμερικανικου μινιμαλισμου.

Τα παιδια παιζει και τα πουλια χεζει.

Αν τα κλαδια του δεντρου της Ελλαδας ειναι οι τραπεζες, οι Ελληνες, προφανως, ειναι η κοπρια του.

Par définition, fascisme bancaire.
(Εξ ορισμου, τραπεζοφασισμος).

ΔΗΜΩΔΗΣ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ

"Πουλάκι πήγε κ' έκατσε δεξιά μεριά 'ς την τάβλα.
Δεν κελάϊδούσε σαν πουλί, δεν έλεε σαν αηδόνι,
μόν' ελαλούσε κ' έλεγε ναθρωπινή κουβέντα.
"Εσείς τρώτε και πίνετε και λιανοτραγουδάτε,
και πίσω σας κουρσεύουνε Σαρακηνοί κουρσάροι".

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1) POISSON D' OR, Χρυσοψαρο.
Ειναι και μυθιστορημα του Jean Marie Gustave Le Clezio, στο οποιο ενα χρυσοψαρο απο το Μαροκο, που εκλεψαν, κακοποιησαν και πουλησαν, η Λαϊλα, αναζητα ονομα και ταυτοτητα στον κοσμο, αναμεσα στη Γαλλια και την Αμερικη.
Ευτυχως δεν ετυχε στην ιδια αεροπτηση με τον Dominique Strass - Kahn,  διασωζοντας τον απο την ιχθυολαγνεια (ψαροπιπα) και γλυτωνοντας η ιδια την ατσαλενια πεοστυση και βρογχοφορο πεοπτυση.
Καθε ομοιοτητα με το κομματοληστευθεν, κομματοκακοποιηθεν και κομματοπουληθεν χρυσοψαρο, την Ελλαδα, ειναι εντελως συμπτωματικη.

(2) Die Dreigroschenoper, Οπερα του 1928 του Kurt Weil σε κειμενο του Bertolt Brecht, κατα μεταφορα της Οπερας του Ζητιανου (The Beggar's Οpera), σαν τον ζητιανο Ελληνικο λαο, του 1728 του John Gay.
Χρησιμοποιω την πενταρα μινιμαλιστικα, ως νομισματικο υποπολλαπλασιο της δεκαρας, με την οποια χαρακτηρισε τα σεναρια της δραχμης ο εγγονος της Πηνελοπης Δελτα.
Και αλλος εγγονος, μετα τον εγγονο του Παπανδρεου, τον εγγονο του Παγκαλου και ευτυχως τον ανεψιο του Καραμανλη, που δεν εγινε δεκτος απο το συστημα της κληρονομικης δημοκρατιας ως συγγενης εξ αγχιστιας, γι' αυτο και αποβληθηκε σφοδρα.

Επιτελους και μια βιολογικη ερμηνεια για την ανεξηγητη και βιαστικη φυγη του ή πως εγινε λαγος ο σπαρος της Ραφηνας (αυτομεταρρυθμιση κατα το Αντιμεταρρυθμιση, ως μεγαλου μεταρρυθμιστη).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου