Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΜΕΙΟ

(TO ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΙ Ο BALZAC)

Ο Κων/νος Καραμανλης χαρακτηρισε καποτε την Ελλαδα ως απεραντο φρενοκομειο.
Βεβαια, τροφιμος και ιδιος αυτου που θεωρουσε ως φρενοκομειο, δεν μπορεσε να αντιληφθει πως η τρελα δεν ταυτιζεται με την ηλιθιοτητα των τροφιμων του Ελληνικου πολιτικοκομειου, γιατι "για τους ηλιθιους, το κενο μοιαζει με βαθος, που για τους αμαθεις το βαθος ειναι ασυλληπτο κι' αυτο εξηγει το θαυμασμο τους για οσα δεν καταλαβαινουν" (Balzac).

Πριν λιγες μερες βρεθηκα στην αναγκη να εξηγησω σε παρεα ξενων πνευματικων ανθρωπων την κατασταση στην Ελλαδα και κατεληξα να την παρουσιασω σαν ενα απεραντο μπουρδελο, στο οποιο οι νταβατζηδες αντι να ζητουν τα κλεμμενα απο τις πουτανες, που εκρυβαν τις βιζιτες στο σουτιεν, το κυλοτακι και την κωλοτρυπιδα, κυνηγανε τους πελατες, τους πολιτες, να ξαναπληρωσουν τα σπασμενα.

Οι ξενοι καταλαβαν, αλλα εμειναν με την απορια για το ποιες ειναι οι πουτανες και ποιοι οι νταβατζηδες.
Εμεις στην Ελλαδα τους γνωριζουμε, γιατι για την Ελληνικη κοινωνια ισχυει περισσοτερο απο καθε αλλη η αποψη παλι του Balzac, πως "η κοινωνια, ειναι περισσοτερο μητρια παρα μητερα και λατρευει εκεινα τα παιδια της που κολακευουν τη ματαιοδοξια της".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου