"Στην πολιτικη, δεν υπαρχει ηθικη, παρα μονο σκοπιμοτητα" (Λενιν)
Δυο χιλιαδες ακομα αθωα θυματα τη λεγομενη Μαυρη Δευτερα 22 Ιουλιου του 2013 (η Pogromnacht του Δ Ραϊχ), καθηγητες της τεχνικης και επαγγελματικης εκπαιδευσης και αλλες τρεις με πεντε, τουλαχιστον, χιλιαδες, τα οικογενειακα τους "παρακολουθηματα" και τα προστατευομενα μελη τους ριχτηκαν στο λακκο των λεοντων του Κολοσσαιου του χρηματοπιστωτικου φασισμου, που μαζι με τους υπαλληλους της ΕΡΤ, τους σχολικους φυλακες, τους αστυνομικους της δημοτικης αστυνομιας και το εναμισι εκατομμυριο των ανεργων του ιδιωτικου τομεα, με τα τεσσερα με πεντε εκατομμυρια των οικογενειων τους, σχηματιζουν ηδη μια κοινωνια, μια ολοκληρη χωρα καταραμενων πολιτων, ενω παραμενουν ανενοχλητα στα ενυδρεια της μνημονιακης "δημοκρατιας" της σωτηριας και της κοροϊδιας τα κομματικα πιραγχας και τα αφροψαρα των ΔΕΚΟ και των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, που λεηλατησαν και συνεχιζουν να λεηλατουν το δημοσιο πλουτο.
Ο κοινωνικος καννιβαλισμος συνεχιζεται σε συνθηκες εκτακτης αναγκης, δηλαδη εκδηλου χρηματοπιστωτικου και κομματικου φασισμου, οπου η κοινωνικη υποσταση και οι βιολογικες αναγκες καθοριζονται με αριθμους δημοσιονομικης "προσαρμογης", πανω στα κοινωνικα πτωματα της οποιας ασελγουν οι κομματικοι ηδονοβλεψιες και οι νεκροφιλοι των ΔΕΚΟ και των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ και τα πολιτικα ψωνια** και κλεπτονια** της μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας".
Αραγε σκεφτηκε κανεις απο τους μνημονιακους δολοφονους την επομενη μερα της Νυχτας των Κρυσταλλων (Kristalnacht) ενος ανεργου, που θα γινει αμετρητα θραυσματα το κρυσταλο της οικογενειακης ευτυχιας και γαληνης;
Μπορεσε να περασει απο το νου καποιας μνημονιακης παρανοιας, εστω και ως εμπρεσιονιστικη στιγμιαια παραισθηση και οχι ως εξπρεσιονιστικος επιμονος εφιαλτης, η απορια στα ματακια ενος παιδιου, μπροστα στα ανημπορα ματια του πατερα και τα θλιμμενα της μαννας;
Ποιος θα απαντησει, λοιπον, σ' αυτους, κατα το Σεφερειο Παθος, τους ορμαθους των ματιων, που κυλουν μεσα σ' ενα αυλακι πικρα;
Μηπως το ΝεοΚυλωνειο Αγος***, που δεν μπορει να σωσει ουτε ως ικετες των θεων του χρηματοπιστωτικου καπιταλισμου τους συγχρονους Ελληνες, που κατεφυγαν στους τραπεζικους ναους της Ευρωπης;
H λεξη ντροπη δεν μπορει να χαρακτηρισει το μεγαλυτερο εγκλημα που εγινε ποτε απο καθεστως κοινοβουλευτικης βιας, που μετα την καταμετρηση των θυματων του, ο μικροτερος κατα ογδοντα αριθμος τους συμπληρωθηκε με προσθετη σφαγη, που ονομαστηκε συμπληρωματικη νομοθετικη ρυθμιση, που κανει τον Ηρωδη ερασιτεχνη εκτελεστη και φαιδρο συμβολο της βιας.
Ως πολιτης, που πιθανον αυριο ζησω το "μεγαλειο της σωτηριας", θα αισθανομαι μεχρι να κλεισω τα ματια μου ΝΤΡΟΠΗ, που η "σωτηρια μου" εξαγορασθηκε με το αιμα αθωων συμπατριωτων μου.
"καθαρο παλιννοστουσε το αιμα
και τα τερατα επαιρναν την
Τόσο ευλογο το Ακατανοητο.
..............................
Την οργη των νεκρων να φοβαστε και των βραχων τ” αγαλματα!" (Ελυτης).
Αυτη την κατασταση της ποταποτητας και της αναλγησιας, του ειδεχθους κοινωνικου εγκληματος και της πολιτικης παρανοιας, της κοινοβουλευτικης συναλλαγης και της εκτροπης των θεσμων, ο ρεφορμιστης λουθηρανος σακατης και η μονιμως διαμαρτυρομενη διαβολοπαπαδοκορη, γνησιοι απογονοι του Αριου γερμανικου Αδολφατου, χαρακτηριζουν ως μεταρρυθμιση και προσπαθουν με ενα επαναλαμβανομενο ψεμα, τη σωτηρια, να δημιουργησουν μια αληθεια, κατα τα λεγομενα του Λενιν.
Η αληθεια, ομως, ειναι το ειδεχθες εγκλημα της Ελληνικης μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας", που αφηνοντας την τελευταια της πνοη ως πολιτευμα πλεον εκτακτης αναγκης για τη σωτηρια του χρηματοπιστωτικου καπιταλισμου, χωρις κανενα ιχνος αξιοπρεπειας ακομα και μπροστα στο θανατο της, την κανει τη πιο μισητη περιοδο της πολιτικης μας ιστοριας, που ευχομαι αυριο να μην αποτελεσει το αλλοθι της οποιασδηποτε αλλης βαρβαροτητας, εν ονοματι της ηθικης και του δικαιου, του πατριωτισμου και της ελευθεριας, ακομα και αυτης της τιμωριας των ενοχων της "σωτηριας", που δικαιουνται στο ακεραιο το "ισοδυναμο", οπως συνηθιζουν να κομπορημονουν, μετρο.
ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, "η απογνωση μοιαζει φυσιολογικη μονο για οσους δεν αντιλαμβανονται την αιτια του κακου, δεν βλεπουν καμια διεξοδο και δεν εχουν τη δυναμη να αγωνιστουν" (Λενιν).
* ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
** Ψωνιο (συλλαβισμος: ψώ-νι-ο) και κλεπτονιο (συλλαβισμος: κλε-πτό-νι-ο) αϋλα ενεργειακα στοιχειωδη σωματιδια της μεταπολιτευτικης πολιτικης "υλης", θα μπορουσαν να χαρακτηρισθουν ως σκοτονια ή σκατονια της μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας" και ως τα Σωματιδια της Δημιουργιας του Χρεους.
*** Κυλωνειο Αγος (Κυλωνειο Ανοσιουργημα).
Στις μερες μας η μελετη της ιστοριας ειναι περισσοτερο απο καθε αλλη φορα διδακτικη, γιατι δυστυχως δεν επαναλαμβανεται σαν φαρσα, οπως ελεγε ο Μαρξ, αλλα σαν τραγωδια.
Το Κυλωνειο Αγος ειναι μια χαρακτηριστικη περιπτωση ανεντιμοτητας και βαρβαροτητας της εξουσιας.
Ο τυραννος των Μεγαρων Θεαγενης επιχειρησε το 632 πΧ κατα τη διαρκεια της 42ης Ολυμπιαδας να επιβαλλει ως τυραννο των Αθηνων το γαμπρο του Κυλωνα, Αθηναιο ευπατριδη, αλλα οχι Αρχοντα.
Μετα την αποτυχημενη αποπειρα του Κυλωνα οι ανδρες του πολιορκηθηκαν στην Ακροπολη, εξαντληθηκαν απο τον αποκλεισμο των Αθηναιων - "ειχον σιτου τε και υδατος αποριαν" (Θουκυδιδης) -, ο Κυλων διεφυγε και οι υπολοιποι για να σωθουν κατεφυγαν στο Ναο της Αθηνας (μεταγενεστερα Ερεχθειο) ως ικετες.
Οι εννεα Αρχοντες των Αθηνων "σεβομενοι" τους αγραφους ηθικους νομους, που δεν "επετρεπαν" το θανατο των ικετων μεσα στο ναο, επετρεψαν τη διαφυγη των ανδρων του Κυλωνα.
Κατα τον Πλουταρχο οι αποδεκατισμενοι ικετες αρχισαν να κατεβαινουν απο την Ακροπολη με σχοινι, που κοπηκε, ομως, μολις εφτασαν στο Ιερο των Ευμενιδων.
Τοτε ο Αλκμεωνιδης Μεγακλης, Αρχοντας των Αθηνων, μαζι με αλλους Αρχοντες καταπατησαν τη συμφωνια και σκοτωσαν τους ικετες.
Η βεβηλη αυτη πραξη των Αθηναιων Αρχοντων, που χαρακτηριστηκαν "εναγεις και αλιτηριοι" (μολυσμενοι και αμαρτωλοι), οπως καθε διεστραμμενο ον της εξουσιας, ονομαστηκε "Κυλωνειο Αγος" και ο Αλκμεωνιδης Μεγακλης εξοριστηκε.
ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, ποσες φορες την τελευταια τριετια κοπηκε το σχοινι της σωτηριας μας και δολοφονηθηκαμε, ως ικετες στους συγχρονους ναους του καπιταλισμου;
ΥΓ.
Καθε φορα που ακουω το
"Das Lied von der Erde" του Mahler χρειαζομαι αρκετες μερες να "αποτοξινωθω" απο τις ηχητικες παραισθησεις, ιδιαιτερα των πνευστων (μοναδικες οι στιγμες του ομποε, του αγγλικου και του γαλλικου κορνου, που μονο σε εργα Γαλλων εμπρεσιονιστων μπορει να βρεθουν αναλογης αισθητικης αξιας περασματα), χωρις να υστερουν και αυτες των εγχορδων και να απαλλαγω απο το συναισθηματικο φορτιο.
Σημερα με τις φωνες της Anna Larsson και του Robert Dean και κατω απο το βαρος του προσφατου θανατου του φιλου μου Μαρκου απο την ασθενεια του μνημονιακου φασισμου, την αυτοχειρια και τον εφιαλτη χιλιαδων ψυχων συνελληνων και οχι απλα αριθμων, που οδηγουνται στο κρεματοριο της εξαθλιωσης και της πεινας για να σωθει το κωλοτραπεζικο συστημα και οι κομματικοι εγκληματιες, πολυ φοβαμαι πως δυσκολα θα ξεπερασω το θλιβερο φορτιο.
"Η Ιστορια ειναι ενας εφιαλτης απο τον οποιο θελω να ξυπνησω", κατα τον James Joyce, με τη διαφορα πως στην Ελλαδα τους Εφιαλτες τους ζουμε ξυπνιοι και οχι κοιμισμενοι.
Δυο χιλιαδες ακομα αθωα θυματα τη λεγομενη Μαυρη Δευτερα 22 Ιουλιου του 2013 (η Pogromnacht του Δ Ραϊχ), καθηγητες της τεχνικης και επαγγελματικης εκπαιδευσης και αλλες τρεις με πεντε, τουλαχιστον, χιλιαδες, τα οικογενειακα τους "παρακολουθηματα" και τα προστατευομενα μελη τους ριχτηκαν στο λακκο των λεοντων του Κολοσσαιου του χρηματοπιστωτικου φασισμου, που μαζι με τους υπαλληλους της ΕΡΤ, τους σχολικους φυλακες, τους αστυνομικους της δημοτικης αστυνομιας και το εναμισι εκατομμυριο των ανεργων του ιδιωτικου τομεα, με τα τεσσερα με πεντε εκατομμυρια των οικογενειων τους, σχηματιζουν ηδη μια κοινωνια, μια ολοκληρη χωρα καταραμενων πολιτων, ενω παραμενουν ανενοχλητα στα ενυδρεια της μνημονιακης "δημοκρατιας" της σωτηριας και της κοροϊδιας τα κομματικα πιραγχας και τα αφροψαρα των ΔΕΚΟ και των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ, που λεηλατησαν και συνεχιζουν να λεηλατουν το δημοσιο πλουτο.
Ο κοινωνικος καννιβαλισμος συνεχιζεται σε συνθηκες εκτακτης αναγκης, δηλαδη εκδηλου χρηματοπιστωτικου και κομματικου φασισμου, οπου η κοινωνικη υποσταση και οι βιολογικες αναγκες καθοριζονται με αριθμους δημοσιονομικης "προσαρμογης", πανω στα κοινωνικα πτωματα της οποιας ασελγουν οι κομματικοι ηδονοβλεψιες και οι νεκροφιλοι των ΔΕΚΟ και των ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ και τα πολιτικα ψωνια** και κλεπτονια** της μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας".
Αραγε σκεφτηκε κανεις απο τους μνημονιακους δολοφονους την επομενη μερα της Νυχτας των Κρυσταλλων (Kristalnacht) ενος ανεργου, που θα γινει αμετρητα θραυσματα το κρυσταλο της οικογενειακης ευτυχιας και γαληνης;
Μπορεσε να περασει απο το νου καποιας μνημονιακης παρανοιας, εστω και ως εμπρεσιονιστικη στιγμιαια παραισθηση και οχι ως εξπρεσιονιστικος επιμονος εφιαλτης, η απορια στα ματακια ενος παιδιου, μπροστα στα ανημπορα ματια του πατερα και τα θλιμμενα της μαννας;
Ποιος θα απαντησει, λοιπον, σ' αυτους, κατα το Σεφερειο Παθος, τους ορμαθους των ματιων, που κυλουν μεσα σ' ενα αυλακι πικρα;
Μηπως το ΝεοΚυλωνειο Αγος***, που δεν μπορει να σωσει ουτε ως ικετες των θεων του χρηματοπιστωτικου καπιταλισμου τους συγχρονους Ελληνες, που κατεφυγαν στους τραπεζικους ναους της Ευρωπης;
H λεξη ντροπη δεν μπορει να χαρακτηρισει το μεγαλυτερο εγκλημα που εγινε ποτε απο καθεστως κοινοβουλευτικης βιας, που μετα την καταμετρηση των θυματων του, ο μικροτερος κατα ογδοντα αριθμος τους συμπληρωθηκε με προσθετη σφαγη, που ονομαστηκε συμπληρωματικη νομοθετικη ρυθμιση, που κανει τον Ηρωδη ερασιτεχνη εκτελεστη και φαιδρο συμβολο της βιας.
Ως πολιτης, που πιθανον αυριο ζησω το "μεγαλειο της σωτηριας", θα αισθανομαι μεχρι να κλεισω τα ματια μου ΝΤΡΟΠΗ, που η "σωτηρια μου" εξαγορασθηκε με το αιμα αθωων συμπατριωτων μου.
"καθαρο παλιννοστουσε το αιμα
και τα τερατα επαιρναν την
Τόσο ευλογο το Ακατανοητο.
..............................
Την οργη των νεκρων να φοβαστε και των βραχων τ” αγαλματα!" (Ελυτης).
Αυτη την κατασταση της ποταποτητας και της αναλγησιας, του ειδεχθους κοινωνικου εγκληματος και της πολιτικης παρανοιας, της κοινοβουλευτικης συναλλαγης και της εκτροπης των θεσμων, ο ρεφορμιστης λουθηρανος σακατης και η μονιμως διαμαρτυρομενη διαβολοπαπαδοκορη, γνησιοι απογονοι του Αριου γερμανικου Αδολφατου, χαρακτηριζουν ως μεταρρυθμιση και προσπαθουν με ενα επαναλαμβανομενο ψεμα, τη σωτηρια, να δημιουργησουν μια αληθεια, κατα τα λεγομενα του Λενιν.
Η αληθεια, ομως, ειναι το ειδεχθες εγκλημα της Ελληνικης μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας", που αφηνοντας την τελευταια της πνοη ως πολιτευμα πλεον εκτακτης αναγκης για τη σωτηρια του χρηματοπιστωτικου καπιταλισμου, χωρις κανενα ιχνος αξιοπρεπειας ακομα και μπροστα στο θανατο της, την κανει τη πιο μισητη περιοδο της πολιτικης μας ιστοριας, που ευχομαι αυριο να μην αποτελεσει το αλλοθι της οποιασδηποτε αλλης βαρβαροτητας, εν ονοματι της ηθικης και του δικαιου, του πατριωτισμου και της ελευθεριας, ακομα και αυτης της τιμωριας των ενοχων της "σωτηριας", που δικαιουνται στο ακεραιο το "ισοδυναμο", οπως συνηθιζουν να κομπορημονουν, μετρο.
ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, "η απογνωση μοιαζει φυσιολογικη μονο για οσους δεν αντιλαμβανονται την αιτια του κακου, δεν βλεπουν καμια διεξοδο και δεν εχουν τη δυναμη να αγωνιστουν" (Λενιν).
* ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
** Ψωνιο (συλλαβισμος: ψώ-νι-ο) και κλεπτονιο (συλλαβισμος: κλε-πτό-νι-ο) αϋλα ενεργειακα στοιχειωδη σωματιδια της μεταπολιτευτικης πολιτικης "υλης", θα μπορουσαν να χαρακτηρισθουν ως σκοτονια ή σκατονια της μεταπολιτευτικης "δημοκρατιας" και ως τα Σωματιδια της Δημιουργιας του Χρεους.
*** Κυλωνειο Αγος (Κυλωνειο Ανοσιουργημα).
Στις μερες μας η μελετη της ιστοριας ειναι περισσοτερο απο καθε αλλη φορα διδακτικη, γιατι δυστυχως δεν επαναλαμβανεται σαν φαρσα, οπως ελεγε ο Μαρξ, αλλα σαν τραγωδια.
Το Κυλωνειο Αγος ειναι μια χαρακτηριστικη περιπτωση ανεντιμοτητας και βαρβαροτητας της εξουσιας.
Ο τυραννος των Μεγαρων Θεαγενης επιχειρησε το 632 πΧ κατα τη διαρκεια της 42ης Ολυμπιαδας να επιβαλλει ως τυραννο των Αθηνων το γαμπρο του Κυλωνα, Αθηναιο ευπατριδη, αλλα οχι Αρχοντα.
Μετα την αποτυχημενη αποπειρα του Κυλωνα οι ανδρες του πολιορκηθηκαν στην Ακροπολη, εξαντληθηκαν απο τον αποκλεισμο των Αθηναιων - "ειχον σιτου τε και υδατος αποριαν" (Θουκυδιδης) -, ο Κυλων διεφυγε και οι υπολοιποι για να σωθουν κατεφυγαν στο Ναο της Αθηνας (μεταγενεστερα Ερεχθειο) ως ικετες.
Οι εννεα Αρχοντες των Αθηνων "σεβομενοι" τους αγραφους ηθικους νομους, που δεν "επετρεπαν" το θανατο των ικετων μεσα στο ναο, επετρεψαν τη διαφυγη των ανδρων του Κυλωνα.
Κατα τον Πλουταρχο οι αποδεκατισμενοι ικετες αρχισαν να κατεβαινουν απο την Ακροπολη με σχοινι, που κοπηκε, ομως, μολις εφτασαν στο Ιερο των Ευμενιδων.
Τοτε ο Αλκμεωνιδης Μεγακλης, Αρχοντας των Αθηνων, μαζι με αλλους Αρχοντες καταπατησαν τη συμφωνια και σκοτωσαν τους ικετες.
Η βεβηλη αυτη πραξη των Αθηναιων Αρχοντων, που χαρακτηριστηκαν "εναγεις και αλιτηριοι" (μολυσμενοι και αμαρτωλοι), οπως καθε διεστραμμενο ον της εξουσιας, ονομαστηκε "Κυλωνειο Αγος" και ο Αλκμεωνιδης Μεγακλης εξοριστηκε.
ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, ποσες φορες την τελευταια τριετια κοπηκε το σχοινι της σωτηριας μας και δολοφονηθηκαμε, ως ικετες στους συγχρονους ναους του καπιταλισμου;
ΥΓ.
Καθε φορα που ακουω το
"Das Lied von der Erde" του Mahler χρειαζομαι αρκετες μερες να "αποτοξινωθω" απο τις ηχητικες παραισθησεις, ιδιαιτερα των πνευστων (μοναδικες οι στιγμες του ομποε, του αγγλικου και του γαλλικου κορνου, που μονο σε εργα Γαλλων εμπρεσιονιστων μπορει να βρεθουν αναλογης αισθητικης αξιας περασματα), χωρις να υστερουν και αυτες των εγχορδων και να απαλλαγω απο το συναισθηματικο φορτιο.
Σημερα με τις φωνες της Anna Larsson και του Robert Dean και κατω απο το βαρος του προσφατου θανατου του φιλου μου Μαρκου απο την ασθενεια του μνημονιακου φασισμου, την αυτοχειρια και τον εφιαλτη χιλιαδων ψυχων συνελληνων και οχι απλα αριθμων, που οδηγουνται στο κρεματοριο της εξαθλιωσης και της πεινας για να σωθει το κωλοτραπεζικο συστημα και οι κομματικοι εγκληματιες, πολυ φοβαμαι πως δυσκολα θα ξεπερασω το θλιβερο φορτιο.
"Η Ιστορια ειναι ενας εφιαλτης απο τον οποιο θελω να ξυπνησω", κατα τον James Joyce, με τη διαφορα πως στην Ελλαδα τους Εφιαλτες τους ζουμε ξυπνιοι και οχι κοιμισμενοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου