ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ

(ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΣΩΤΗΡΙΑ)

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Αποσπασματα απο την ιστοσελιδα
του
ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ
(Professor of economics at the School of Oriental and African Studies, University of London)

".......................................
Στην πράξη η Ελλάδα θα συνεχίσει να βολοδέρνει στη μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που γνώρισε ποτέ εν ειρήνη.
Μια ματιά στην κεντρική σελίδα της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι όλοι οι οικονομικοί δείκτες έχουν αρνητικό πρόσημο, με εξαίρεση την τεράστια ανεργία.
Οι συνθήκες ζωής στις εργατικές περιοχές γίνονται συνεχώς χειρότερες: διατροφική ανεπάρκεια, κατάρρευση της πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης, αποδιάρθρωση της εκπαίδευσης.
Υπάρχουν γειτονιές όπου όσοι έχουν δουλειά ντρέπονται να το πούνε.
Και μέσα σ’ αυτήν τη θεομηνία, τα ανώτερα στρώματα δεν έχουν νιώσει σχεδόν καθόλου την κρίση στο εισόδημά τους, ή στον πλούτο τους.
........................................

Η μεγαλύτερη τρύπα στα έσοδα όμως προέκυψε γιατί οι μέτοχοι των τραπεζών δεν κατέβαλαν το 10% της ανακεφαλαιοποίησης, όπως όφειλαν, παρά το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει αφειδώς χρηματοδοτήσει τις τράπεζες. Παρ’ όλα αυτά, το πρωτογενές έλλειμμα υποχώρησε πολύ, καθώς η κυβέρνηση έχει μειώσει δραστικά τις δαπάνες και δεν επιστρέφει τους φόρους.
.....................................

Η επίσκεψη της Τρόικα σήμανε το τέλος της θεωρίας του ελληνικού θαύματος που τόσον καιρό προωθούσε η κυβέρνηση Σαμαρά.
Η Τρόικα δήλωσε ότι η δημοσιονομική πορεία της χώρας είναι ‘αβέβαιη’ γιατί η οικονομία δεν φαίνεται να έχει την ικανότητα να αποδώσει τους προσδοκώμενους φόρους, αλλά ούτε και οι φοροσυλλεκτικοί μηχανισμοί να τους συγκεντρώσουν.
....................................

Η Ελλάδα καταστρέφει μαζικά τους παραγωγικούς της πόρους – κυρίως τους ανθρώπους της – και οι κυβερνώντες μας το παρουσιάζουν ως ‘εξυγίανση’. Η κατάσταση πλησιάζει τα όρια της παράκρουσης.
...................................

Το ίδιο παράλογη είναι και η φλυαρία περί ‘μεταρρυθμίσεων’, ειδικά στο χώρο του δημοσίου.
Οι ‘μεταρρυθμίσεις’ μεταφράζονται σε συντριβή των μισθών, κατάλυση των συλλογικών συμβάσεων και μαζικές απολύσεις.
Η ιδέα ότι η απόλυση 25000 δημοσίων υπαλλήλων με βίαιο τρόπο θα είναι πρός όφελος των 1300000 ήδη ανέργων, ή θα επιφέρει κάποιο είδος δικαιοσύνης, είναι άμυαλος αγριανθρωπισμός.
Στην πράξη θα επιταχύνει τη διάλυση του δημοσίου τομέα και του δημοσίου χώρου, ενώ θα χειροτερέψει κι άλλο τη συνολική ζήτηση.
Έχει χαθεί τελείως η λογική στους κύκλους που λαμβάνουν αποφάσεις;
.......................................

Για να μην αναφέρουμε καν την ανεκδιήγητη ιδεολογική προπαγάνδα κατά του δημοσίου και (δήθεν) υπέρ του ιδιωτικού τομέα.
Στην πραγματικότητα, όταν το δημόσιο δεν επενδύει σε υποδομές και αλλού, ιδίως σε περιόδους ύφεσης, κάνει ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωση του ιδιωτικού τομέα".